Evlilik veya çocuk asla istemiyorum

Daryana .!.:

Arkadaşlar birden aklıma geldi bunuda sormak istedim görüşlerinizi merak ediyorum. Benim ideallerim arasında evlenmek aile kurmak veya çocuk yapmak gibi şeyler hiç yok. Şuan hedefim olan kariyerime odaklanmak istiyorum. Arkadaşlarım bu konuda garipsiyor beni. Ben böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum ona bu kötülüğü yapamam. Evliliğide düşünmüyorum tamamen maddi kaynaklı imzalı sözleşmeye dayalı bir olay gibi geliyor. Öyle söz nişan gibi adetlerde gözüm yok ama davet tarzı düğünleri seviyorum atıyorum yazın büyük bir tekne kiralayıp parti vermek gibi. Bunada düğün denmez pek daha çok birlikteliğim olduğu bireyle ve sevenlerimizle bir kutlama gibi. Bu fikirlerimin değişmesi çok zor. Bana ve hayatımda zararı olur mu. Henüz 20 yaşındayım. Çocuk konusunda fikrimin değişmesi için o çocuğun bu dünyadaki kötülüklerle kolayca baş edebileceği kadar çok büyük mal varlığına sahip olmam lazım. Hayatta tek başına bile kalsa kimseye muhtaç olmamalı. Ama bu da imkansız. Bakamayacağım çocuğu ne diye getireyim dünyaya diye düşünüyorum. Garipsenecek kadar anormal mi sizce?

Genişletmek için tıkla...

Sevgili Daryana 31 yaşına gireceğim, evliliğim de 6 senelik, çocuk fikrine yeni yeni ısınıyorum. Çok çok gençsin, zamanla fikirlerin değişebilir de değişmeyebilir de. Ama 20 yaşında bırak evliliği, tek derdim burnumdaki sivilce, kilolarım ve vize ve finallerdi :) Evliliği 25 yaşında düşünmeye başladım, eşimle tanıştık 6 ay içinde evlendik. Kısmet bu işler.

20 yaşında bunları dusunuyor olman abes zaten. Hedeflerine odaklan

cikolataveturkkahvesi .!.:

Dediklerinize katılıyorum.
Çocuk sahibi olmak bir kumar bence.
Çok iyi anne olursun her türlü maddi,manevi emek verirsin kurslara,eğitimlere gönderirsin.Ama sonuçta hayırsız olabilir tamam o zaman vicdan azabın çok olmaz elimden geleni yaptım dersin ama bir de sadece sırf yalnız kalmayayım diye aslında anne olmayı çok da istemeyen kadınlar da çocuk yapıyor.Bu bana haksızlık geliyor.Hem maddi hem manevi ilgilenmeyeceksin hem de çocuk istiyorsun nasıl yani demek istiyorum.
Ama her türlü emeği verip de hayırsız evlat çıkarsa ben olsam dayanamazdım.Çok ağır bir duygusal çöküntü olurdu.Onun yerine çocuğum olmasa en azından nasip kısmet değilmiş der geçerim.Ama hayırsız evlâdım olsa nerede hata yaptım diye kendimi yerim.
Insan yalnızlıkla baş edebilmeli.Sırf yalnız olmayayım diye çocuk sahibi olunmamalı sonuçta o çocuklar da bir gün kendi yaşantılarını kuracak evden gidecek tekrar mı 50 yaşında çocuk yapmaya çalışacak o kadınlar..
O yüzden evliliğin de çocuğun da hayırlısı..
Yoksa hayırlı olmayacaksa gerek yok kafam rahat..

Genişletmek için tıkla...

Çok yakınımda olan biri o maddi manevi her türlü emeği veripte hayırsız olma durumunu yaşıyor maalesef. Bunun için psikologa gitmeye başladı hatta. Tanıdığım en düzgün insanlar diyebilirim . Benim iş yerinde bi kadının 4 yaşında kizi var. Yok öyle bir kız çocuğu. Sanki dersin 35 yaşında. Cocuk dedigin masum olur. Sevesim gelmiyor inanın ki. Kadin bana laf çarpıyor güya, ayy iste ( x )olmasa napardim oyle evde bekar kadinlar gibi!! Bi kere aşırı itici ,çocuk demeye bin şahit çocuğu var, ikincisi ne demek bekar kadinlar gibi bekar olunca noluyor,üçüncüsü ben akşam eve gelince kocamla sohbetimiz olsun arkadaşlarımız olsun kitaptı filmdi hiç canim sıkılmıyor bir eksiklik hissetmiyorum ki. Bu kadın yüksek lisans yapmış biri , cahil desen cahil değil ama muhattap olmamak için cevap bile vermiyorum tabi. Allah elindekini almasin kaybettirmesin kimsenin. Birey olduklarının çocukları olsa bile bir birey olarak hayatta varolduklarını unutuyorlar. Profillerine x in annesi diye yazınca başka birine dönüşmüyorlar.

ben biraz da avmlerde buluşmaktan bıktığım için evlendim. :))) istemiyorsan evlenme. bunda konu açılacak ne var. belki fikrini değiştirirsin belki değiştirmezsin

bbluespiritt .!.:

Pardon siz benim ruh eşim olabilir misiniz ??

Genişletmek için tıkla...

Olabilirim tabii, nereyi imzalıyorum

Şaka bir yana ben yıllardır bıktım "ileride fikrin değişir, ileride çocuk istersin, annelik şöyle harika böyle mükemmel" laflarını duymaktan. Bizim insanlarımız bir kadının çocuk sevmeyebileceğini, istemeyebileceğini kabul edemiyor maalesef.

hayattaki tek ideali evlenmek olanlar mı evleniyor? yooo. birini tanıyosun seviyosun ben bununla aynı evde yaşarım ya iyi böyle diyosun ve evleniyosun. evlenmek de işe girmek gibi hayatın olağan akışında oluşan bi durum.

böyle beylik laflara ben çok gülüyorum ya. 10 sene sonra görüşürüz.

kalliope82 .!.:

Çok yakınımda olan biri o maddi manevi her türlü emeği veripte hayırsız olma durumunu yaşıyor maalesef. Bunun için psikologa gitmeye başladı hatta. Tanıdığım en düzgün insanlar diyebilirim . Benim iş yerinde bi kadının 4 yaşında kizi var. Yok öyle bir kız çocuğu. Sanki dersin 35 yaşında. Cocuk dedigin masum olur. Sevesim gelmiyor inanın ki. Kadin bana laf çarpıyor güya, ayy iste ( x )olmasa napardim oyle evde bekar kadinlar gibi!! Bi kere aşırı itici ,çocuk demeye bin şahit çocuğu var, ikincisi ne demek bekar kadinlar gibi bekar olunca noluyor,üçüncüsü ben akşam eve gelince kocamla sohbetimiz olsun arkadaşlarımız olsun kitaptı filmdi hiç canim sıkılmıyor bir eksiklik hissetmiyorum ki. Bu kadın yüksek lisans yapmış biri , cahil desen cahil değil ama muhattap olmamak için cevap bile vermiyorum tabi. Allah elindekini almasin kaybettirmesin kimsenin. Birey olduklarının çocukları olsa bile bir birey olarak hayatta varolduklarını unutuyorlar. Profillerine x in annesi diye yazınca başka birine dönüşmüyorlar.

Genişletmek için tıkla...

İş yerinizdeki arkadaşınız varoluş amacını çocuğa endekslemiş o yüzden sizi anlayamaz.
Çocuk çok başka bir şeydir katılıyorum çocuğum yok ama kuzenlerimin çocuklarını çok severim.Fakat eğer anne olsaydım kendimi sürekli anne olmakla tanımlamazdım.
Ayrıca iş yerinizdeki kadın çok saygısızlık yapmış.Sen anne olmuş olabilirsin ama bu çocuksuz insanları küçümsemeni haklı çıkarmaz.
Belki Allah korusun çocuk olmuyor ve karşındakini bilmeden üzüyorsun öyle düşüncesiz insanlarla polemiğe girmeyin at gözlüğü ile hayata bakarlar.
Benim kuzenimde öğretmendi, kızı oldu öğretmenliği bıraktı ve kızıyla inanılmaz vakit geçiriyor, eğitici çalışmalar, doğa yürüyüşleri, aktiviteler yapıyor ama kızı aşırı kendini beğenmiş davranıyor, kuzenimin evlerine misafir geliyor ve kızı gelen misafirlere sen git istemiyorum seni diye bağırıyor.
Ki kuzenim o kadar bilinçli, maddi ve manevi emek veriyor ama çocuk çok huysuz ve şımarık.
Belli olmuyor işte verdiğin emeği almayadabilirsin sonuçta çocuk yetiştirmek tek değişkene bağlı değil sonuçta o çocuğun da bir kişiliği oluyor.
Psikolojik destek alan tanıdığınıza üzüldüm umarım güzel gelişmeler olur.
Size iş yerinde ne o öyle bekar gibi diyen iş arkadaşınıza da aynen bekar gibi sadece birbirimize vakit ayırıyoruz çok mutluyuz biz memnunuz deyin geçin..
İnsanlar artık biraz empati kurmalı.Hayatta herkesin seçimleri farklı acaba bunu toplumca ne zaman öğreneceğiz?..

Evlenmek istemiyor olabilirsin buna saygı duyarim.
Ama yazdiklarinizdan yola cikinca çok toy oldugunuz gözlemlenebiliyor. O yuzden bunları düsünmek icin cok erken, hayatinizi yaşayin. Tabiiki egitim ve kariyeri de ihmal etmeyin.

Bende sizin gibi düşünüyordum eşimle tanışana dek. Düğün sevmediğim için yapmadım gelinlik zaten giymedim. Arkadaşlarla sade bir nikah akraba bile çağırmadım. Hiç evi beylik eşyalarla doldurmadım. Onun yerine eşimle bol bol gezdik Avrupa ya gittik orda yaşadık üniversite okudum. Geri döndük. İstanbuldan sıkıldık şehir değiştirdik. Eşimde benimle aynı fikirlere sahip. İlk 5 yıl çocuk yapmadık eşimde baskı yapmadı. 11 yıllık evliyim ve eşimi çok seviyorum. O benim en yakın arkadaşım. Üniversite için o destekledi. Spor yapmam için cocuklara o bakar. 10 yıldır o yemek yapar. Bence doğru kişi ile tanışmadın.

Daryana .!.:

Arkadaşlar birden aklıma geldi bunuda sormak istedim görüşlerinizi merak ediyorum. Benim ideallerim arasında evlenmek aile kurmak veya çocuk yapmak gibi şeyler hiç yok. Şuan hedefim olan kariyerime odaklanmak istiyorum. Arkadaşlarım bu konuda garipsiyor beni. Ben böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum ona bu kötülüğü yapamam. Evliliğide düşünmüyorum tamamen maddi kaynaklı imzalı sözleşmeye dayalı bir olay gibi geliyor. Öyle söz nişan gibi adetlerde gözüm yok ama davet tarzı düğünleri seviyorum atıyorum yazın büyük bir tekne kiralayıp parti vermek gibi. Bunada düğün denmez pek daha çok birlikteliğim olduğu bireyle ve sevenlerimizle bir kutlama gibi. Bu fikirlerimin değişmesi çok zor. Bana ve hayatımda zararı olur mu. Henüz 20 yaşındayım. Çocuk konusunda fikrimin değişmesi için o çocuğun bu dünyadaki kötülüklerle kolayca baş edebileceği kadar çok büyük mal varlığına sahip olmam lazım. Hayatta tek başına bile kalsa kimseye muhtaç olmamalı. Ama bu da imkansız. Bakamayacağım çocuğu ne diye getireyim dünyaya diye düşünüyorum. Garipsenecek kadar anormal mi sizce?

Genişletmek için tıkla...

phalanx .!.:

Bende sizin gibi düşünüyordum eşimle tanışana dek. Düğün sevmediğim için yapmadım gelinlik zaten giymedim. Arkadaşlarla sade bir nikah akraba bile çağırmadım. Hiç evi beylik eşyalarla doldurmadım. Onun yerine eşimle bol bol gezdik Avrupa ya gittik orda yaşadık üniversite okudum. Geri döndük. İstanbuldan sıkıldık şehir değiştirdik. Eşimde benimle aynı fikirlere sahip. İlk 5 yıl çocuk yapmadık eşimde baskı yapmadı. 11 yıllık evliyim ve eşimi çok seviyorum. O benim en yakın arkadaşım. Üniversite için o destekledi. Spor yapmam için cocuklara o bakar. 10 yıldır o yemek yapar. Bence doğru kişi ile tanışmadın.

Genişletmek için tıkla...

Böyle eşler var mı ya?
Ben bekarım benim şu ana kadar tanıştığım adaylar aşırı bencildi demek ki..
Umarım doğru erkek lafı efsane değildir çünkü giderek bu lafın efsane olduğunu düşünmeye başladım, ben 31 yaşındayım şu ana kadar karşıma çıkan adaylar çok bencildi.
Değil onlarla evliliği düşünmek konuşmak bile sinirimi zıplamıştı.
Iyi biri karşınıza cıkmış.Birbirini bulmuşsunuz.
Allah bozmasın.
Size eşinizle musmutlu yıllar dilerim..

kuzum sen niye böyle karamsarsin?
olabilecek tüm kötülükleri siralamissin-
hayal, vizyon, umut, derin sevgi, huzur nerde?
hayat igrenc bir sinav degil- ben senin siraladigin hemen hemen tüm olaylari yasadim. aklima birkere bile gelmedi annemi yargilamak. hayati cok seviyorum. iyiki dogmusum. bir tane ablam var- isterdimki annem 5 cocuk daha yapmis olsaymis.
hayat cok cok güzel. yasamak, sevmek, sevilmek cok tatli.
kendini hayatin kötü yanlarina kaptirma.

not: 31 yasinda, bekar (nisanli), cocuksuz, kariyeri saglam kadin :)

Nicedays2 .!.:

Merhaba :) Nickinizi sık sık görüyorum da yorumlarda. Çocuk istemediğinizi filan söylüyorsunuz hep. Yani merak ettim neden bu kadar kesin istemiyorsunuz? Yanlış anlamayın tabii ki sizin tercihiniz, istemeyebilirsiniz fakat merak ettim yaşınız da genç olunca. Genetik bir hastalık mı var ailede, geçmesinden çekindiğiniz? Ben çocukları çok severim de böyle durumları ister istemez garipsiyorum

Genişletmek için tıkla...

Evet genetik delilik var. :)

Herkesin kendi fikri tabii ama devir cok kotu bir devir evet ama bence o çocuğu nasıl yetiştirdigimize bağlı diye düşünüyorum bide evlilik güzel bu konularda bu kadar net olmayın derim ben

Kutsal Tiramisu .!.:

Böyle diyen bi arkadaşımın en son düğününde roman havası oynadık

Genişletmek için tıkla...

hahah cok ıyı zaten daha 20 yasındaymıs.30-40 oldugunda gormek duymak ısteriz.20yasındayken hersey hos:)

tontriko .!.:

benim bi is arakdasim var..diyorki kadin..hayatta cocuk istemiyordum...ama birde bana birseyler oldu 30 dan sonra..resmen dogurmak istedim anne olma istegim olustu..durduramadim ve anne oldum. iyikide olmusum dedi.. birsuru sknti yasamasina ragmen 2. yi bile dogurmus. simdi kocaman cocuk oldular.yani bi icgudusel birseyu genelde bi zaman sonra durduramiyorsun...ama herkeste ayni olmaz.

Genişletmek için tıkla...

işte bu biyolojik saat denilen şey.20 yas daha ergenlıgı bıle tamamlamadıgından gel geç düşünceler:)

RIVAVIRA .!.:

Evet genetik delilik var. :)

Genişletmek için tıkla...



20 yasinda biri evlilik dese arkama bakmadan kacardim herhalde,
ama 26 yasinda gayet isteyerek evlendim.

Neyi dert ettiginizi anlamadim, elbette su anda evlilik cocuk sizi bu derece korkutur,
uzerine dusunup daha da dertlenmeye gerek var mi,
su akar yolunu bulur,
siz su an kariyerinize odaklanin veyahut gonlunuzden ne geciyorsa iste...

a

lyanna mormont .!.:

29 yaşındayım, hala çocuk isteğim falan yok. Direkt çocuk istemiyorum diyorum yani. Dünyanın hali falan da değil sebep, çocuk sevmiyorum.

Evlilik de olmazsa olmaz değil. Yani "aa yok asla evlenmem" diyen biri değilim ama "evlilik de evlilik" modunda da değilim. Evlilik nihayetinde ilişkiyi resmileştirmek için atılan bir imza, evlenmeden de gayet güzel ilişki yaşanabilir diye düşünüyorum.

Yaşınız genç, ileride fikriniz değişebilir. Benim küçüklükten beri değişmedi o ayrı

Genişletmek için tıkla...

Valla bacak kadar veletken bile evlenmiycem diye kendimi yerlere atardım :) 29 yaşındayım haala aynı şekilde sorulunca kendimi duvardan duvara çarparak cinnet geçirmek istiyorum

gucci .!.:

a



Valla bacak kadar veletken bile evlenmiycem diye kendimi yerlere atardım :) 29 yaşındayım haala aynı şekilde sorulunca kendimi duvardan duvara çarparak cinnet geçirmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Yok o kadar şiddetli tepki vermiyorum ben Ama evliliği gerekli görmüyorum, yani yapmak istediklerimi sayarken içlerinde evlilik yok.
Evlilik evet güzel bir müessese, sevdiğiniz adamla bir ömür geçirmek için yapılan güzel bir şey. Ama benim için adamla ömür geçirmek için resmi bir deftere imza atmam gerekmiyor. Ha işler oraya gelirse, hayat oraya getirirse evlenirim. Ama bunun için ekstra bir çabam, isteğim, dileğim olmaz.

O değil de yakında bir düğün olsa da halay çeksem