- 16 Mart 2014
- 3.543
- 2.437
- 248
Merhaba sevgili kadinlar. Ciddi ciddi icimi kemiren, ancak kendime yakistirip kimseye bahsedemedigim bir derdimi anlatmak istiyorum. Ciddi anlamda paylasmaya ihtiyac duyuyorum bunu ancak beni taniyanlar bunu dert ettigimi bilseler bana bakis acilari ne olur bilemedigimden en dogrusu burda paylasmak gibi geldi, umuyorum cok uzun olmaz :)
Ben 28 yasinda akademik kariyer pesinde kosan bir kadinim oncelikle. Su an doktora yapiyorum ve okuldan eve, evden okula seklinde gecip giden bir hayatim var. Ayni zamanda da 8 seneyi devirmis, guzel bir iliskim var. Baslarda bircok sorun yasasak da beraber buyuduk ve olgunlastik, sorunlarimizin da buyuk bir kismini bu surecte cozduk. Fakat benim yaklasik bir senedir olusmus olan ve iliskimi ciddi sekilde etkileyen bir evlilik takintim var. Tum yakin arkadaslarim evlendi, bir kisminin cocugu var. Surekli kendimi bir seylere gec kaliyormus veya bir seyleri kaciriyormus gibi hissediyorum. Herkes ne zaman evlenecegimi falan soruyor, cildiracak gibi hissediyorum artik dugun, nisan etkinliklerinde. 20 yasindaki kuzenim evlendi, dunku cocuk bile bana aciyarak bakiyor resmen. Herkeste bi "seni pek sevmiyor galiba" bakisi... Acikcasi ben de evlenmek ve ortak bir hayati paylasmak istiyorum. Ancak bu istegi korukleyen sey cevre baskisi mi bilemiyorum. Neyse, istedigimi belli ettikten sonra erkek arkadasim bu duruma hazir olmadigina dair bir konusma yapti benimle, bunun uzerine cok ciddi tartismalar yasandi hatta. Acikcasi o durumlar duzeldi artik saniyor ama benim acimdan hic duzelmedi. Orda burda arkadaslarim ve eslerini gordukce baska sebeplerle sevgilimin burnundan getiriyorum... Bir de is degisikligi yapma ihtimalim var ve o durumda sehir disina gidecegim. Gercekten ne yapmaliyim hic bilemiyorum. Siz de boyle seyler hissediyor musunuz ben mi boyleyim sadece
Yani aslinda neyi sordugumu da bilemiyorum, amacim paylasip bir nebze iyi hissetmek. Ama nasil davranmam gerektigiyle ilgili fikir veren olursa buna da hayir demem tabi.
Ben 28 yasinda akademik kariyer pesinde kosan bir kadinim oncelikle. Su an doktora yapiyorum ve okuldan eve, evden okula seklinde gecip giden bir hayatim var. Ayni zamanda da 8 seneyi devirmis, guzel bir iliskim var. Baslarda bircok sorun yasasak da beraber buyuduk ve olgunlastik, sorunlarimizin da buyuk bir kismini bu surecte cozduk. Fakat benim yaklasik bir senedir olusmus olan ve iliskimi ciddi sekilde etkileyen bir evlilik takintim var. Tum yakin arkadaslarim evlendi, bir kisminin cocugu var. Surekli kendimi bir seylere gec kaliyormus veya bir seyleri kaciriyormus gibi hissediyorum. Herkes ne zaman evlenecegimi falan soruyor, cildiracak gibi hissediyorum artik dugun, nisan etkinliklerinde. 20 yasindaki kuzenim evlendi, dunku cocuk bile bana aciyarak bakiyor resmen. Herkeste bi "seni pek sevmiyor galiba" bakisi... Acikcasi ben de evlenmek ve ortak bir hayati paylasmak istiyorum. Ancak bu istegi korukleyen sey cevre baskisi mi bilemiyorum. Neyse, istedigimi belli ettikten sonra erkek arkadasim bu duruma hazir olmadigina dair bir konusma yapti benimle, bunun uzerine cok ciddi tartismalar yasandi hatta. Acikcasi o durumlar duzeldi artik saniyor ama benim acimdan hic duzelmedi. Orda burda arkadaslarim ve eslerini gordukce baska sebeplerle sevgilimin burnundan getiriyorum... Bir de is degisikligi yapma ihtimalim var ve o durumda sehir disina gidecegim. Gercekten ne yapmaliyim hic bilemiyorum. Siz de boyle seyler hissediyor musunuz ben mi boyleyim sadece
Yani aslinda neyi sordugumu da bilemiyorum, amacim paylasip bir nebze iyi hissetmek. Ama nasil davranmam gerektigiyle ilgili fikir veren olursa buna da hayir demem tabi.
ha evlenmek istiyorsan başka 8 sene hiç birikim birşey yapmadı mı sevgilin ne zaman hazır olucakmış 18 sene sonra mı
