Evlilik. Öncesi sorunları unutamayanlar.

umutluyum_2706 .!.:

Ayni şeyleri bende yasadim sanki ben kendimi onlara yamamaya calisiyo gibi hissettim. Geciyo 1sene geçti üzerinden unutamıyorsunuz en azindan siz başkasının düğünlerinde yapılanları gorup uzulmussunuz. Beni oyuna getirip 2ay sonra diger ogluna düğün yapip takilari yapilanlari görünce degersiz hissettim ve aramda mesafeyi koydum esim gorusur ama ben gorusmem. Cok düşünmemeye bakın onlar hic yok gibi davranin.

Genişletmek için tıkla...

ilknurr89 .!.:

Sorun şurda senin annende yapmasaydı. Kendi işinizi kendiniz halletseydiniz.

Benim annem şunu yaptı o zaman senin annende şunu yapsaydı diyerek olmaz. Kimse sizin evinizi yerleştirmek zorunda değil. Eğer yerleştiriyorsada bunun lafını etmek bence hoş değil.

Genişletmek için tıkla...

MissCherryBlossom .!.:

Bence abartıyorsunuz

Ailem eğitimli ben eğitimliyiö vs yazmışsınız ama kafanız ne kafası bilemedim 15lik dünya görmemiş köylü kızı kafası gibi

Yetişkin, evli barklı kadınsınız KVye niye ihtiyacınız var? Neden yani?? Kadın cahil yol yordam bilmiyor yazmışsınız belki maddiyata sebep kötü hissetti nasıl davranacağını bilemedi. Ha sizi sevmiyorsa dahi ne olacak yani, bu kadın size açıp nasılsın dese neee demese ne?

Düğünlere nişanlara gidip ağlamanın bambaşka bir kafa zaten. Aileniz varlıklı eğitimli olabilir ama kafanız bu sosyoekonomik seviyeye pek uyum sağlayamamış duruyor. Evliliğinde kocaya mutluysanız kıymetini bilin oturun. Bu kadar yazıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Zoryasam .!.:

Bir nisan bohcasi yapmamak da mı normal. Hiç mi gelenek olmayacak.

Genişletmek için tıkla...

Zoryasam .!.:

Ya biraz kibar olun ya.. Ne demek 15 lik falan beni tanımıyorsunuz..Kadın kızına yapmış ama. Demek yol yordam. Biliyormuş o zaman Bi de bana anlatıyor kızıma. Şunu şunu yaptım. Diye yine ben mi haksızım.. Görmediğim. Biri ile. İlgili bu çıkarimlari bu kadar keskim yapamam..

Genişletmek için tıkla...

Zoryasam .!.:

Ya biraz kibar olun ya.. Ne demek 15 lik falan beni tanımıyorsunuz..Kadın kızına yapmış ama. Demek yol yordam. Biliyormuş o zaman Bi de bana anlatıyor kızıma. Şunu şunu yaptım. Diye yine ben mi haksızım.. Görmediğim. Biri ile. İlgili bu çıkarimlari bu kadar keskim yapamam..

Genişletmek için tıkla...

Zoryasam .!.:

Yaklaşık bir yıldır evliyim.Esimle ortak bir arkadaş vasıtasıyla tanıştık.Ayril barış dönemlerimiz de oldu. Sonrasında nisanlanmaya karar verdik. Fakat aile işin içine girince gerçekten her şey çok farklı. Oluyormuş çoğu noktada farklı olduklarını biliyordum ama bunların büyük sorunlara gebe kalacağını tahmin edemedim. Annem. Babam varlıklı ikisi de çalışan bir aile onun ailesi ikisi de ilkokul mezunu anne ev hanımı zar zor gecinmis hayatın zorluklarını tatmış yapidalar. Çok da onemsemedim o dönem eş adayimin bu durumunu Çalışıyor iyi bir işte dedim takmadım.Bunu neden söylüyorum çünkü aile yapıları ve yaşanmışlık çok cook önemliymiş bunu düğün öncesi süreçte anladım. Çoğu şey benim. Ailemin idaresi ile ve benim beklentilerimi sürekli en aza indirgememle çözüldü bu kadar çabaya gerek var mıydı onu da bilmiyorum. Esimin ailesi hiçbir surette sürece dahil olmadı belki de olamadı bilmiyorum. Çok yıprandım bir gelin ve gelin ailesi. Olarak aranmak sorulmak önemsemek. İstedim. Ama annesi içine kapanık ne diyrcehini ne konuşacağını bilemeyen biri hep. Sustu ve en geride bekledi. Annem. Çok anlayışıdır benim mutluluğum. İçin ses çıkarmadı sorun etmedi edilecek şeyleri bile.. Her şeyi eşim. Tek başına yapmaya çalıştı. Diğer tarafın belli ki çok bir durumu yoktu ama yine de o çabayı da göremedim.. Kendimi hiç gelin gibi hissedemedim her şeyde ortalama duzeyde olan isteklerimi daha da minimalize ederek sorunu çözmeye çalıştık. Düğün öncesi bana yaşattıkları ilgisizlik eksiklik gözümde içimde kalan hiçbir şey aklımdan gitmiyor.. Bir. Düğüne gidiyorum gözüm. Doluyor bir nisana gidip geliyorum oturup ağlıyorum niye ben bu durumları hak. Ettim diye içim. İçimi yiyor. Bir kaynana hiç mi bir gün aramaz kızım. Naptınız ne ettiniz bir ihtiyacın var mı yardımcı olacağımız bir şey var mı diye sormaz kayinbaba da dahil. Bunun eksikliğini çok hissettim. Anneciğim her şeyi ben mutlu olayım. Diye yapmaya çalıştı aklımda gönlümde bir şey kalmasın diye.. Bunlar hiç ama hiç aklımdan gitmiyor nereye kadar giitmez bilemiyorum. Her şeye misafir gibi gelip gittiler böyle bir aileyi hayatımda hiç görmemiştim. eşim bir de üstüne üstlük onları korudu hep.. Düğünüm onların ilinde oldu farklı şehirlerdeniz ablası annesi hickimse açıp de bir kuaför bile ayarlayalım demedi eşime söylenince hamile ablam bu işlerle mi uğraşacak deyip beni susturdu. Tabi evliliğin ilk dönemlerinde çokca bu sorunlar yüzünden tartışmalar oldu beni anladığı da oldu ama. Nafile benim. İçim. Herkese kırgın o tarafa karşı da soğuğum. Ve bu soğukluk da kolay kolay geçmez içimden hiçbir şey yapmak. Gelmiyor.. Annem babamı da böyle bir aile ile muhattapp ettiğim için kendime de ayrıca kızgınım yol yordam bilen her şeyi olması gerektiği gibi yapan sorunları görmezden gelen bir ailem. Var... Nisan dönemi bir kaç kez ayrılmayı da düşündüm ama yapamadım annem de boşver kızım. Olur böyle şeyler diyreerek beni teskin etti. Yapılanları umursamazlikalri unutamıyorum ne kayinvalide ne de kayinbaba gibi kavramla tanıştım. Koruyup kollayan bir derdin var mı diye arayan bir büyüğüm. Olmadı benim. Açımdan çok incitici bu sebepler yüzünden ailesine ve eşime. Karşı da soğudum. Bunlardan naısl. Kurtulacagim. Bilemiyorum... Benim gibi olan bu durumları yaşayan var mı?

Genişletmek için tıkla...

Zoryasam .!.:

Bir nisan bohcasi bohcasi bile yapilmayincs içinde kalıyor çok insani bir duygu.

Genişletmek için tıkla...

Zoryasam .!.:

Yaklaşık bir yıldır evliyim.Esimle ortak bir arkadaş vasıtasıyla tanıştık.Ayril barış dönemlerimiz de oldu. Sonrasında nisanlanmaya karar verdik. Fakat aile işin içine girince gerçekten her şey çok farklı. Oluyormuş çoğu noktada farklı olduklarını biliyordum ama bunların büyük sorunlara gebe kalacağını tahmin edemedim. Annem. Babam varlıklı ikisi de çalışan bir aile onun ailesi ikisi de ilkokul mezunu anne ev hanımı zar zor gecinmis hayatın zorluklarını tatmış yapidalar. Çok da onemsemedim o dönem eş adayimin bu durumunu Çalışıyor iyi bir işte dedim takmadım.Bunu neden söylüyorum çünkü aile yapıları ve yaşanmışlık çok cook önemliymiş bunu düğün öncesi süreçte anladım. Çoğu şey benim. Ailemin idaresi ile ve benim beklentilerimi sürekli en aza indirgememle çözüldü bu kadar çabaya gerek var mıydı onu da bilmiyorum. Esimin ailesi hiçbir surette sürece dahil olmadı belki de olamadı bilmiyorum. Çok yıprandım bir gelin ve gelin ailesi. Olarak aranmak sorulmak önemsemek. İstedim. Ama annesi içine kapanık ne diyrcehini ne konuşacağını bilemeyen biri hep. Sustu ve en geride bekledi. Annem. Çok anlayışıdır benim mutluluğum. İçin ses çıkarmadı sorun etmedi edilecek şeyleri bile.. Her şeyi eşim. Tek başına yapmaya çalıştı. Diğer tarafın belli ki çok bir durumu yoktu ama yine de o çabayı da göremedim.. Kendimi hiç gelin gibi hissedemedim her şeyde ortalama duzeyde olan isteklerimi daha da minimalize ederek sorunu çözmeye çalıştık. Düğün öncesi bana yaşattıkları ilgisizlik eksiklik gözümde içimde kalan hiçbir şey aklımdan gitmiyor.. Bir. Düğüne gidiyorum gözüm. Doluyor bir nisana gidip geliyorum oturup ağlıyorum niye ben bu durumları hak. Ettim diye içim. İçimi yiyor. Bir kaynana hiç mi bir gün aramaz kızım. Naptınız ne ettiniz bir ihtiyacın var mı yardımcı olacağımız bir şey var mı diye sormaz kayinbaba da dahil. Bunun eksikliğini çok hissettim. Anneciğim her şeyi ben mutlu olayım. Diye yapmaya çalıştı aklımda gönlümde bir şey kalmasın diye.. Bunlar hiç ama hiç aklımdan gitmiyor nereye kadar giitmez bilemiyorum. Her şeye misafir gibi gelip gittiler böyle bir aileyi hayatımda hiç görmemiştim. eşim bir de üstüne üstlük onları korudu hep.. Düğünüm onların ilinde oldu farklı şehirlerdeniz ablası annesi hickimse açıp de bir kuaför bile ayarlayalım demedi eşime söylenince hamile ablam bu işlerle mi uğraşacak deyip beni susturdu. Tabi evliliğin ilk dönemlerinde çokca bu sorunlar yüzünden tartışmalar oldu beni anladığı da oldu ama. Nafile benim. İçim. Herkese kırgın o tarafa karşı da soğuğum. Ve bu soğukluk da kolay kolay geçmez içimden hiçbir şey yapmak. Gelmiyor.. Annem babamı da böyle bir aile ile muhattapp ettiğim için kendime de ayrıca kızgınım yol yordam bilen her şeyi olması gerektiği gibi yapan sorunları görmezden gelen bir ailem. Var... Nisan dönemi bir kaç kez ayrılmayı da düşündüm ama yapamadım annem de boşver kızım. Olur böyle şeyler diyreerek beni teskin etti. Yapılanları umursamazlikalri unutamıyorum ne kayinvalide ne de kayinbaba gibi kavramla tanıştım. Koruyup kollayan bir derdin var mı diye arayan bir büyüğüm. Olmadı benim. Açımdan çok incitici bu sebepler yüzünden ailesine ve eşime. Karşı da soğudum. Bunlardan naısl. Kurtulacagim. Bilemiyorum... Benim gibi olan bu durumları yaşayan var mı?

Genişletmek için tıkla...

Zoryasam .!.:

Yaklaşık bir yıldır evliyim.Esimle ortak bir arkadaş vasıtasıyla tanıştık.Ayril barış dönemlerimiz de oldu. Sonrasında nisanlanmaya karar verdik. Fakat aile işin içine girince gerçekten her şey çok farklı. Oluyormuş çoğu noktada farklı olduklarını biliyordum ama bunların büyük sorunlara gebe kalacağını tahmin edemedim. Annem. Babam varlıklı ikisi de çalışan bir aile onun ailesi ikisi de ilkokul mezunu anne ev hanımı zar zor gecinmis hayatın zorluklarını tatmış yapidalar. Çok da onemsemedim o dönem eş adayimin bu durumunu Çalışıyor iyi bir işte dedim takmadım.Bunu neden söylüyorum çünkü aile yapıları ve yaşanmışlık çok cook önemliymiş bunu düğün öncesi süreçte anladım. Çoğu şey benim. Ailemin idaresi ile ve benim beklentilerimi sürekli en aza indirgememle çözüldü bu kadar çabaya gerek var mıydı onu da bilmiyorum. Esimin ailesi hiçbir surette sürece dahil olmadı belki de olamadı bilmiyorum. Çok yıprandım bir gelin ve gelin ailesi. Olarak aranmak sorulmak önemsemek. İstedim. Ama annesi içine kapanık ne diyrcehini ne konuşacağını bilemeyen biri hep. Sustu ve en geride bekledi. Annem. Çok anlayışıdır benim mutluluğum. İçin ses çıkarmadı sorun etmedi edilecek şeyleri bile.. Her şeyi eşim. Tek başına yapmaya çalıştı. Diğer tarafın belli ki çok bir durumu yoktu ama yine de o çabayı da göremedim.. Kendimi hiç gelin gibi hissedemedim her şeyde ortalama duzeyde olan isteklerimi daha da minimalize ederek sorunu çözmeye çalıştık. Düğün öncesi bana yaşattıkları ilgisizlik eksiklik gözümde içimde kalan hiçbir şey aklımdan gitmiyor.. Bir. Düğüne gidiyorum gözüm. Doluyor bir nisana gidip geliyorum oturup ağlıyorum niye ben bu durumları hak. Ettim diye içim. İçimi yiyor. Bir kaynana hiç mi bir gün aramaz kızım. Naptınız ne ettiniz bir ihtiyacın var mı yardımcı olacağımız bir şey var mı diye sormaz kayinbaba da dahil. Bunun eksikliğini çok hissettim. Anneciğim her şeyi ben mutlu olayım. Diye yapmaya çalıştı aklımda gönlümde bir şey kalmasın diye.. Bunlar hiç ama hiç aklımdan gitmiyor nereye kadar giitmez bilemiyorum. Her şeye misafir gibi gelip gittiler böyle bir aileyi hayatımda hiç görmemiştim. eşim bir de üstüne üstlük onları korudu hep.. Düğünüm onların ilinde oldu farklı şehirlerdeniz ablası annesi hickimse açıp de bir kuaför bile ayarlayalım demedi eşime söylenince hamile ablam bu işlerle mi uğraşacak deyip beni susturdu. Tabi evliliğin ilk dönemlerinde çokca bu sorunlar yüzünden tartışmalar oldu beni anladığı da oldu ama. Nafile benim. İçim. Herkese kırgın o tarafa karşı da soğuğum. Ve bu soğukluk da kolay kolay geçmez içimden hiçbir şey yapmak. Gelmiyor.. Annem babamı da böyle bir aile ile muhattapp ettiğim için kendime de ayrıca kızgınım yol yordam bilen her şeyi olması gerektiği gibi yapan sorunları görmezden gelen bir ailem. Var... Nisan dönemi bir kaç kez ayrılmayı da düşündüm ama yapamadım annem de boşver kızım. Olur böyle şeyler diyreerek beni teskin etti. Yapılanları umursamazlikalri unutamıyorum ne kayinvalide ne de kayinbaba gibi kavramla tanıştım. Koruyup kollayan bir derdin var mı diye arayan bir büyüğüm. Olmadı benim. Açımdan çok incitici bu sebepler yüzünden ailesine ve eşime. Karşı da soğudum. Bunlardan naısl. Kurtulacagim. Bilemiyorum... Benim gibi olan bu durumları yaşayan var mı?

Genişletmek için tıkla...

blmce .!.:

Nişan bohçası vs bana göre saçmalık mesela. Onlara yüklediğin anlama bağlı. Nişan bohçası şu bu olsa belki başka eksik bulacaktın.

Genişletmek için tıkla...

Aneksenamunnn .!.:

Neden geçmişi düşünüp kendini üzüyorsun.Ne şirret kvler var.Karışmamışlar etmemişler biz de her şeyimizi kendimiz yaptık onlar takı ve düğünü yaptılar o kadar.Ben gayet memnunum her şeyi kendimiz yaptığımız icin gurur duyuyorum.Takılma evliliğine bak.Niye gelin olmak istiyorsun ki sevdiğin adamla aile kurdun napcaksın gelinliği.Bırak boşver takılma böyle şeylere evinde huzuruna bak.Evinde huzurun varsa yüzün gülüyorsa kavga gürültü yoksa daha ne olsun kiBence en önemlisi bu

Genişletmek için tıkla...

Gryffindor19 .!.:

Kayınvalidenizin sizi arayıp sormak gibi bir yükümlülüğü yok.
Evinizi gelip yerleştirme gibi bir zorunluluğu yok.
Görümcenizin -hamileymiş bir de o sırada- sizi kuaföre götürme gibi bir zorunluluğu yok.
Nişan bohçası getirme zorunlulukları yok.
Sizi koruyup kollamak gibi bir zorunlulukları yok ayrıca siz kendinizi koruyamıyor musunuz?
Gelin gibi hissetmek ne demek?
Yakın olmak istiyorduysanız kendiniz arasaydınız ne demek ilgisizlerdi?
Siz görümcenizin doğum sürecinde ona ilgi gösterdiniz mi çok merak ediyorum?
Kendiniz yazmışsınız durumları yok diye.
Konuda bencillik eden kişinin siz olduğunuzu düşünüyorum.
Bunları dert diye yazmış olmanıza inanamıyorum.
Ne kadar garip bazı kızlarımızın kafa yapıları. Bu şekilde gelişemeyiz, cidden.

Genişletmek için tıkla...