Evlilik nasıl olmalı sizce?

Avara Kedavra .!.:

Aslında herkesin aile ortamı farklı acaba nasıl bir evde büyüdü, misal eniştemin babası aşırı baskıcı bir adam çocukların duygularının bir önemli yok hep onun dediği olucak çocuklar sözünden çıkmıyordu ve bu düzene alışmışlar çok baglilardi biz dışardan bir göz olduğumuz için fark ediyoruz ama yaşayan insan fark edemiyor, tabi bu ablamın evliliğini olumsuz etkiliyor anlatsam roman olur o derece.
Eşinizi enişteme benzettim çok negatif enerji saçıyor, evde bir düzen oturtmuş bozulduğu an kıyameti koparır, sonuçta robot değiliz ve cocuklu evde de düzen sürekli bozulur, beraber vakit geçirmekten kaçınıriz, sırf ablam ve yegenlerim için onları da alır dışarı çıkarız ablamın burnundan getirir hep arkadan söylenerek gelir hiç bir şeyden mutlu olmaz zevk almaz, asla askimli hayatımli konusmaz iltifat etmez sadece ismiyle hitap eder.
Bunları şunun için anlattım her evlilik aynı olmaz başkalarıyla kiyaslarsaniz içinden çıkamazsınız, asıl siz ne istiyorsunuz gelecekten, ben ablamın yerinde olsam evliliği bitirirdim herkesin yapısı farklı şahsen ben ilgiyi isteyen bekleyen biriyim yapamazdım, bizde asla ismimizle hitap etmeyiz sürekli iltifat ederiz. Siz talep etmeyince eşiniz de iyice kendini salmış olabilir, yada huyu böyledir ne yaparsanız yapın değişmez enistemden biliyorum, kolaylıklar diliyorum

Genişletmek için tıkla...

Buffybuffybuffy .!.:

Aslında tam olarak öyle değil, aileme karşı da çocuklarına karşı olduğu gibi çok koruyucu kollayıcıdır, ne işleri varsa halleder, onlara karşı yüzünü düşürmez mesela. düzen bozulmasını da çok sıkıntı etmez ama evet iltifat etmez, güzel bi kıyafet giyinince yakışmış demez vs

Genişletmek için tıkla...

Buffybuffybuffy .!.:

Arkadaşlar merhaba, öncelikle şunu söylemek istiyorum, iyi ki varsınız, ne zaman moralim çok bozuk olsa buraya giriyorum ben senelerdir. Başka insanların da benimle benzer problemler yaşadığını görmek iyi geliyor galiba, bu da geçecek diyorum hep, eminim bir çoğunuz benimle aynı sebepten giriyorsunuz. Size bir şey sormak istiyorum. Ben 39 yaşında iki çocuk annesiyim. 14 yıllık evliyim. Eşim kötü bir adam diyemem. Asosyal bi insandır, gezmeyi çok sevmez, televizyonun karşısına geçip günlerce otursa, sabah akşam aynı filmleri izlese, evden çıkalım demez. ev işlerine yardımcıdır, çocukların ödevleri hep ondadır, o derslerine yardımcı olur, başlarında durup ödevlerini yaptırır falan. Ben onun arkadaşlarıyla takılmasına müdahale etmem ki zaten bu haftada en fazla bir kaç kez olur, o da benim arkadaşlarımla gezmeme müdahale etmez, bu da aynı şekilde ayda bir iki kez olur. Parayla ilgili hiç sorun çıkarmaz, ben de çalışıyorum zaten ama şimdiye kadar parasal meselelerden dolayı hiç tartışmadık galiba.

Gel gelelim eşim çok sinirlidir. Herhangi bir şeye kızdığı zaman o meseleyle ilgili saatlerce söylenir, bazen söylene söylene apartmandan iner, arabaya binene kadar söylenmeye devam eder. Bir konuda onunla aynı fikirde olmamamı asla kabul edemez, sinirlenir mesela. Cinsellik haftada bir kere olur en fazla. Fazlasını istemez. Sadece birlikte olmak istediği günler sarılır, onun dışındaki günler kanka modunda takılırız. Sohbet etmek için oturduğumuzda konuşacak bir şeyler bulamıyorum artık. O da bulamıyor galiba ki, o da konuşmaz. Zaten genel olarak konuşkan ve neşeli biri değil. Bireysel ve yalnız takılmayı çok sever. Haftada bir birlikte film izlemeyi teklif ederim, hep bi bahane bulur, çocuklar uyusun izleriz falan filan. Yani yok izlemeyelim de demez ama en son birlikte hangi filmi izlemiştik hatırlamıyorum bile düşünün.
Ha bi de beni hiç kıskanmaz, bu iyi bi şey mi kötü bişey mi bilmiyorum, “ben çıkıyorum” desem “ nereye gidiyorsun, kiminle gidiyorsun, ne zaman geleceksin” demez, tamam görüşürüz der. Aynı şekilde o dışarıya çıkarken de onun nereye gittiğinin sorulmasını istemez, “sanki kaç arkadaşım var nereye ve kimle gidebilirim bunu sormana ne gerek var?” Der ve sorsam sinirlenir. Alış veriş yapmama hiç karışmaz, ne istersem almaya çalışır hatta çoğunlukla alır ama doğrusu ben çok talepkar bi insan değilim, sürekli bi şeyler istesem de böyle olur muydu bilmiyorum.
Ben sigara içen biri değildim, o içer, sohbet ortamı oluşturmak için bi kaç aydır akşamları onunla balkonda sigara içip sohbet ediyorduk, sohbet dediğim kısaca gün içinde olanlardan falan bahsediyorduk, dün çok saçma bir şey için kızdı, “bizim göbek bağımız mı var ne diye her sigara içişimde benimle birlikte sigara içmeye çalışıyorsun kendi başıma bi sigara keyfim bile kalmadı” dedi. Ben şok tabii. Yani benimle gün içinde konuştuğu 5 dakika bile fazla geldi galiba. Biz çok severek evlenmiştik. Evlenmeden önce sabahlara kadar telefonda konuşur, her hafta sonu bi yerlere gezmeye giderdik. Beni tanıyan herkes çok neşeli olduğumu, ortamı eğlenceli hale getirdiğimi söyler, girdiğim her ortamda eğlenceli olabiliyorken kendi evimde mutlu değilim. Bu gerginliklerimizi çocuklara çok yansıtmıyoruz, babalarının öfkesinden ikisi de çok şikayetçi olsalar da bunlar ikisinin de hayatına şu anda etki etmiyor. Tabii ki ileride etkileyecektir ama şu an görünürde onlarda bir problem yok. Kocamı seviyor muyum? İnanın emin değilim. Onun beni sevdiğinden de emin değilim, şöyle ki onun sevgi anlayışıyla benimki birbirinden farklı zaten. Kocam evliliğinden şikayetçi de değil bence. Ona göre her evlilik böyle. Ben ise evliliğin böyle olmaması gerektiğini düşünüyorum. Sizce de evlilik “kocanın karısını aldatmaması, ev işlerine yardımcı olması, karıya kıza bakmaması, çocuklarıyla ilgilenmesi” midir sadece? Benim beklentilerim mi fazla?

Genişletmek için tıkla...

Buffybuffybuffy .!.:

Öfkeli olmaktan o da memnun değil,evet babası çok sinirli bir adammış,bu konuda ona benziyor olmaktan hiç memnun değil, bununla ilgili psikoloğa da gitti, bir miktar azaldı siniri ama uzatma huyu azalmadı maalesef

Genişletmek için tıkla...

CiRiLLA .!.:

Eşiniz gayet sosyal zaten sadece sizinle sosyaleşmiyor. Haftada bir kaç kez çıkan insanın neresi asosyal her gün mü disarda arkadaşlarıyla olacaktı sosyal olması için ki siz eşinize göre çok çok az çıkıyorsunuz.
Adamin sizinle duygusal evliliği bitmiş bu açıkça belli oluyor.
O evde coluk çocuk ve düzeni için kaliyor.

Genişletmek için tıkla...

Dahliadivin .!.:

Okadar ayni seyleri dusunuyorumki son zamanlarda bu adam neden yanimda bana ne katiyor ne paylasiyoruz? Sevgi dillerimiz tamamen farkli benimki oyle ofkelide degil ama paylasim yok ilgi alaka sevgi hissetmiyorum onceden konusur cozmeye calisirdik artik ben biseyin cozulmeyecegini anladim o sevgisini hicbir zaman gostermeyecek yada sevmiyor artik bilmiyorum bende biraktim beklentiyi uzaklastim sogudum ne olcak bilmiyorum evlilik boyle olmamali karsilikli caba gosterip birbirimize zaman ayirmaliyiz tek tarafli olmuyor cok benzer durumdayiz ve cok uzgunum icimden hep bu genc yasta beni sevgisiz biraktigi icin ona hakkimi helal etmedigimi soyluyorum yuksek sesle soylesemde anlamayacak nasilsa

Genişletmek için tıkla...

Buffybuffybuffy .!.:

Fark ettiniz mi bir çoğumuz aynı şeyleri yaşıyoruz, yazdıklarınızı okurken “ ah canım dahliasivin siz bensiniz “ dedim ben de kendi kendime. Bu gün bi arkadaşımla da konuştum, o da benzer şeyler yaşıyor ama garip olan bir çok insan evlilikte bunun olağan olduğunu savunuyor. Mesela bi arkadaşım dedi ki “ben haftada bir playstationa giderdim, o günü iple çekerdim çok mutlu olurdum, bu böyle olmayacak diyip eve Playstation aldım, normalde beklenen sabah akşam onunla oynamamken bi kaç gün sonra sıkıldım ve oynamayı azalttım, evlilikte bunun gibi diyor, aynı evde o doyumu yaşamak mümkün değil, eğer evliysen bunu kabul etmelisin…” belki de gerçekten böyle

Genişletmek için tıkla...

Buffybuffybuffy .!.:

Arkadaşlar merhaba, öncelikle şunu söylemek istiyorum, iyi ki varsınız, ne zaman moralim çok bozuk olsa buraya giriyorum ben senelerdir. Başka insanların da benimle benzer problemler yaşadığını görmek iyi geliyor galiba, bu da geçecek diyorum hep, eminim bir çoğunuz benimle aynı sebepten giriyorsunuz. Size bir şey sormak istiyorum. Ben 39 yaşında iki çocuk annesiyim. 14 yıllık evliyim. Eşim kötü bir adam diyemem. Asosyal bi insandır, gezmeyi çok sevmez, televizyonun karşısına geçip günlerce otursa, sabah akşam aynı filmleri izlese, evden çıkalım demez. ev işlerine yardımcıdır, çocukların ödevleri hep ondadır, o derslerine yardımcı olur, başlarında durup ödevlerini yaptırır falan. Ben onun arkadaşlarıyla takılmasına müdahale etmem ki zaten bu haftada en fazla bir kaç kez olur, o da benim arkadaşlarımla gezmeme müdahale etmez, bu da aynı şekilde ayda bir iki kez olur. Parayla ilgili hiç sorun çıkarmaz, ben de çalışıyorum zaten ama şimdiye kadar parasal meselelerden dolayı hiç tartışmadık galiba.

Gel gelelim eşim çok sinirlidir. Herhangi bir şeye kızdığı zaman o meseleyle ilgili saatlerce söylenir, bazen söylene söylene apartmandan iner, arabaya binene kadar söylenmeye devam eder. Bir konuda onunla aynı fikirde olmamamı asla kabul edemez, sinirlenir mesela. Cinsellik haftada bir kere olur en fazla. Fazlasını istemez. Sadece birlikte olmak istediği günler sarılır, onun dışındaki günler kanka modunda takılırız. Sohbet etmek için oturduğumuzda konuşacak bir şeyler bulamıyorum artık. O da bulamıyor galiba ki, o da konuşmaz. Zaten genel olarak konuşkan ve neşeli biri değil. Bireysel ve yalnız takılmayı çok sever. Haftada bir birlikte film izlemeyi teklif ederim, hep bi bahane bulur, çocuklar uyusun izleriz falan filan. Yani yok izlemeyelim de demez ama en son birlikte hangi filmi izlemiştik hatırlamıyorum bile düşünün.
Ha bi de beni hiç kıskanmaz, bu iyi bi şey mi kötü bişey mi bilmiyorum, “ben çıkıyorum” desem “ nereye gidiyorsun, kiminle gidiyorsun, ne zaman geleceksin” demez, tamam görüşürüz der. Aynı şekilde o dışarıya çıkarken de onun nereye gittiğinin sorulmasını istemez, “sanki kaç arkadaşım var nereye ve kimle gidebilirim bunu sormana ne gerek var?” Der ve sorsam sinirlenir. Alış veriş yapmama hiç karışmaz, ne istersem almaya çalışır hatta çoğunlukla alır ama doğrusu ben çok talepkar bi insan değilim, sürekli bi şeyler istesem de böyle olur muydu bilmiyorum.
Ben sigara içen biri değildim, o içer, sohbet ortamı oluşturmak için bi kaç aydır akşamları onunla balkonda sigara içip sohbet ediyorduk, sohbet dediğim kısaca gün içinde olanlardan falan bahsediyorduk, dün çok saçma bir şey için kızdı, “bizim göbek bağımız mı var ne diye her sigara içişimde benimle birlikte sigara içmeye çalışıyorsun kendi başıma bi sigara keyfim bile kalmadı” dedi. Ben şok tabii. Yani benimle gün içinde konuştuğu 5 dakika bile fazla geldi galiba. Biz çok severek evlenmiştik. Evlenmeden önce sabahlara kadar telefonda konuşur, her hafta sonu bi yerlere gezmeye giderdik. Beni tanıyan herkes çok neşeli olduğumu, ortamı eğlenceli hale getirdiğimi söyler, girdiğim her ortamda eğlenceli olabiliyorken kendi evimde mutlu değilim. Bu gerginliklerimizi çocuklara çok yansıtmıyoruz, babalarının öfkesinden ikisi de çok şikayetçi olsalar da bunlar ikisinin de hayatına şu anda etki etmiyor. Tabii ki ileride etkileyecektir ama şu an görünürde onlarda bir problem yok. Kocamı seviyor muyum? İnanın emin değilim. Onun beni sevdiğinden de emin değilim, şöyle ki onun sevgi anlayışıyla benimki birbirinden farklı zaten. Kocam evliliğinden şikayetçi de değil bence. Ona göre her evlilik böyle. Ben ise evliliğin böyle olmaması gerektiğini düşünüyorum. Sizce de evlilik “kocanın karısını aldatmaması, ev işlerine yardımcı olması, karıya kıza bakmaması, çocuklarıyla ilgilenmesi” midir sadece? Benim beklentilerim mi fazla?

Genişletmek için tıkla...