evlilik istememek

merhaba kk nın güzel kızçeleri
belki dert değil ama kimse ile konuşamadığım için içimi size dökmek istiyorum çünkü herkes beni yanlış anlıyor sizle paylaşıp biraz rahatlamak istiyorum...

geçen sene 8 senelik (bunun 2 senesi nişanlı idim) ilişkimden ayrıldım. olmadı anlaşamadık ayrıldık ama çok çektirdi bana.... çok ilgisizdi son zamanlarda sevgisi bile bitmişti gerçi yıllar öncede bitmiş olabilir sadece ben istiyorum diye bide alışkanlıktan devam ettir miş de olabilir. ama 2 sene nişanlılık yönünden ailesi ve kendisi tarafından psikolojik bir şiddet gördüm diyebilirim... kabus gibiydi...
ufak tefek şeyler olabilir belki yaşadıklarım ama çok yıprandım..

her neyse uzatmayayım sizi de sıkmayayım... benim evliliğe karşı hatta erkeklere karşı bir istememezliğim oluştu şöyle ki normal erkek arkadaşlarımı bile hayatımdan çıkarttım bir ortamda erkek varsa girmek istemiyorum kim olursa olsun yüzünü dahi görmek istemiyorum bi iğrenti geliyor bana nasıl hissettiğimi belki sizlere de anlatamıyor olabilirim bu durum o ş.z unutamadığımdan falan değil inanın ona karşı içimde gram birşey kalmadı yani başka birine evlendiğini duysam yada öldüğünü kılım kıpırdamaz hiç hayatıma girmemiş gibi birşey çünkü benim içim.. ama ben bu durumu çevreme anlatamıyorum herkes onu unutamadığım hala onu sevdiğimi falan düşünüyor öyle birşeyin olmadığını ona karşı bir kırılma bile olsun hissettmediğimi söylemem rağmen inanmıyorlar gerçi kimseyi inandırmak zorunda da değilim ama imalı imalı bakışları laf çakmaları zoruma gidiyor

en çok zoruma gidense ailemin evlendirmek istemesi neymiş efenim bekar yaşanmazmış bir yuvam olması lazım mış çocuklarımın olması gerekiyor muş ne yani herkes evlenmek zorun da mı.. ben evlilik düşüncesi hayatımdan çıkarttım evlenmeyi düşünmüyorum diyorum kıyameti kopartıyorlar sürekli üzerime geliyorlar napıcamı şaşırdım hergün kavga emekten usandım artık. hayır herşeyi geçtim onun yüzünden evlenmediğimi düşünüyorlar

en sonunda babama dedim ki bana evlenipte mutlu olan bir çift göster mutlu mesut bir aile göster tamam evlenicem dedim yok sustu sonra da herkes mutsuz diye senin mutsuz olman gerek miyor falan dediler

ama ben bu şekilde çok mutluyum istediğim gibi yaşıyorum kimsenin kahrını çekmiyorum. sırf çocuk için evlenilecekse eğer zaten ben çocukları sevmem çocukta istemiyorum bunu da cümle alem bilir evlensem bile çocuk yapmayı düşünmüyorum eee ben ne diye evleneyim dimi..

evlenip elalemin adamının kahrını mı çekeyim bu saatten sonra kimse ile uğraşamam..

şimdilik kendimi geçindirecek kadar bir işte de çalışıyorum kadro açılmasını bekliyorum kadro açılırsa gideceğim zaten kadro da açılmıyor..

neyse gece gece şişirdim kafanızı yine sabah olmak üzere ve yine beni bu sıkıntılar bastı sadece biraz içimi dökmek istedim biraz karışık ve anlamsız oldu sanırım kusura bakmayın kafamın içinin çok karışık olmasından dolayıdır oda hepinize iyi geceler hayırlı günler...

Yavas yavas evlilige sempatin olusuyormus izlenimi ver. Zamanla dozu arttir evlenmek istiyorum de. Her adaya bir kulp tak ya da beklentilerini yuksek tut uygun aday bulamasinlar. Kadro cikana kadar idare eder seni. Zitlarina gidersen hep birlikte daha cok ustune gelirler.

evlenmek istememen gayet normal ki herkes evlenecek diye bir kural da yok ancak bu erkeklere duyduğun nefret doğru değil hani erkek gördüm mü kaçarım filan demen sağlıksız bir durum onu en kısa aşmanı öneririm.

öbür türlü evlenmek istememek senin doğal hakkındır.

Bazen keşke erkek ler hiç olmasaydı hayatımızda diye düşünüyorum. Gerçekten hepsinde ayrı trip, ya gözü dışarda olur, ya ilgisiz, ya ana kuzusu, ya cimri, ya alkolik, kumarbaz kötü alışkanlıklar, yalan dolan onda, kadına şiddet onda . doğasını çözemediğim cins. Bunların ayarıda yok...
Haklısın cnm... Evlenme boşver, nasılsa evlensende günün birinde hepimiz yalnız kalacağız...
Ailene de çok takılma, evlenmiycem deme. De ki; nasip... Kısmetse filan ..
Her görüştüğüne de bul bir kusur, ya da adaylar sende hep bir kusur bulsun. zorla değil ya bu ... Allah işlerini denk getirsin tatlm. Sevgiyle...

dediğiniz gibi yapacağım kızlar biraz zaman istedim eğer verirlerse tabi ondan sonrada adaylara bi kulp takmaya başlayacağım... yorumlarınız için teşekkür ederim

Bana yakın durumdasın.Senin gördüğün, "evlen" baskısının çok daha fazlasını görüyorum, delirmek üzereyim. Ailenden, çevrenden uzakta bir yerde olmaya çalış. Atıyorum, onlar ankaradaysa sen izmirde ol.Yılda birkaç kere tatillerde git, anca o zaman biraz kafan rahatlar. Aynı evdeysen ne ailenin ne akrabaların ne de komşuların çenesi kapanır.Hayattan bezdirirler insanı. Bunun dışında, ailene: "mutlu olacağıma inandığım birisi karşıma çıkarsa evlenebilirim. Sıkmayın, rahat bırakın, zamana bırakalım."gibi kelamlar da söyleyip yoluna bakmaya devam edebilirsin. Bu arada evlenmek istememek en doğal hakkın evlenmek bir kanun değil. İstemezsin, hiçbir erkek ilgini çekmez ama bir gün karşına düzgün bir adam çıkar aşık olursun, evlene de bilirsin belli olmaz bu işler.

Evlenmek istememek anormal değil.
Evliler bekarlara evlen evlen diye baskı yapmaya bayılır. Ama hakikaten mutlu evli çift yok.

Evlenmek istemeyebilirsiniz.
Sakın bu baskılar nedeniyle gidip olmadık biriyle evlenmeyin ileride.

Ama bir gün öyle biri olur ki kendiliğinden evlenmek.istersiniz. işte o günü bekleyin.

Benim kafamı kurcalayan evlenmek istememeniz değil, erkeklerden igrenmeniz ve uzak olmak istemeniz.

Evlenmek istemiyorum ama çok aşık olmak istiyorum deseniz anlicam. Ama bu durum sağlıksız geldi bana.

Aşık olun. Sevin. Sevişin.
60 yaşında yasayamayacaginiz ne varsa şimdi yaşayıp mutlu olmalısınız.

sevgisibitmis .!.:

dediğiniz gibi yapacağım kızlar biraz zaman istedim eğer verirlerse tabi ondan sonrada adaylara bi kulp takmaya başlayacağım... yorumlarınız için teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Bence öyle yapma, gerçek sebeplerin neyse onları söyle,kendin ol. O şekilde yaparsan uyumsuz , burnu havada bir insan izlenimi verirsin, insanlarda negatif önyargılar oluşturursun hiç hak etmediğin halde. Bu kafayla zaten bulamaz vs diye seni suçlarlar.
Yaşadığımız toplum ne yazık ki böyle, 30u geçene kadar sana rahat vermeyecekler, bana da vermediler, şimdi kimse karışmıyor, ama kabullendikleri için mi? Hayır , 'artık bu yaştan sonra seni kimse almaz' grubuna terfi ettiğimi düşündükleri için.
Önemli olan senin mutlu olman, belki de fikrini değiştirecek biri karşına çıkar ileride, o zamana kadar kendini kimseye ispat etmek, açıklamak zorunda değilsin, sen ne kadar anlatsan da onlar kendi kapasiteleri kadar anlayacaklar. Ama bunun için de kişiliğinin yanlış anlaşılmasına yol açacak, başkalarını da üzebilecek yollara başvurma. Sadece bahane olsun diye kulp taktığın kişilerin kulağına giderse o kişileri de üzersin. Gerçek sebeplerin neyse onları söyle, isteyen istediğini anlayacak zaten.

Herkes evlenecek diye bir kural yok... istemiyorsanız evlenmeyin. Ama mutlu çiftler var... Mutluluk ne bekarlıkta ne evlilikte kişinin kendi içinde bence...

Bu ailelerin evlendirme baskısı kadar çirkin ne var hayatta ya... Sanki kendi evladı evin içinde batıyor, sanki kendisi bile isteye yapmadı o evladı, getirip kapısına bırakıp kaçtılar da yük oluveriyor. Özellikle kız evlatlara var bu baskı, maalesef kız evlatlar yük olarak görülüyor. Bir de ele güne karşı ne deriz konusu var, aman evde kaldı demesinler. Boşverin ya. Evlenmemek çok haklı bir seçimdir. Anne baba dahi olsa karışamaz buna. Ama sizin konunuzdan gördüğüm siz tepki geliştirmişsiniz biten ilişki sonrası. Bence bu konuyu uzun uzadıya düşünün, belki destek alın. Acaba gerçekten istemiyor musunuz, yoksa bu olaydan ötürü mü gelişti bu... Çünkü daha önce evlilik sürecine girmişsiniz, o zaman da evlilik istememeniz gerekirdi sanki diye düşünüyorum ben. Bilemedim. Her şeye rağmen acelesi de yok, kaçmıyor evlenecek adamlar. Ama insanın kendisini tanıma süreci ertelenmemeli diye düşünüyorum.

sevgisibitmis .!.:

merhaba kk nın güzel kızçeleri
belki dert değil ama kimse ile konuşamadığım için içimi size dökmek istiyorum çünkü herkes beni yanlış anlıyor sizle paylaşıp biraz rahatlamak istiyorum...

geçen sene 8 senelik (bunun 2 senesi nişanlı idim) ilişkimden ayrıldım. olmadı anlaşamadık ayrıldık ama çok çektirdi bana.... çok ilgisizdi son zamanlarda sevgisi bile bitmişti gerçi yıllar öncede bitmiş olabilir sadece ben istiyorum diye bide alışkanlıktan devam ettir miş de olabilir. ama 2 sene nişanlılık yönünden ailesi ve kendisi tarafından psikolojik bir şiddet gördüm diyebilirim... kabus gibiydi...
ufak tefek şeyler olabilir belki yaşadıklarım ama çok yıprandım..

her neyse uzatmayayım sizi de sıkmayayım... benim evliliğe karşı hatta erkeklere karşı bir istememezliğim oluştu şöyle ki normal erkek arkadaşlarımı bile hayatımdan çıkarttım bir ortamda erkek varsa girmek istemiyorum kim olursa olsun yüzünü dahi görmek istemiyorum bi iğrenti geliyor bana nasıl hissettiğimi belki sizlere de anlatamıyor olabilirim bu durum o ş.z unutamadığımdan falan değil inanın ona karşı içimde gram birşey kalmadı yani başka birine evlendiğini duysam yada öldüğünü kılım kıpırdamaz hiç hayatıma girmemiş gibi birşey çünkü benim içim.. ama ben bu durumu çevreme anlatamıyorum herkes onu unutamadığım hala onu sevdiğimi falan düşünüyor öyle birşeyin olmadığını ona karşı bir kırılma bile olsun hissettmediğimi söylemem rağmen inanmıyorlar gerçi kimseyi inandırmak zorunda da değilim ama imalı imalı bakışları laf çakmaları zoruma gidiyor

en çok zoruma gidense ailemin evlendirmek istemesi neymiş efenim bekar yaşanmazmış bir yuvam olması lazım mış çocuklarımın olması gerekiyor muş ne yani herkes evlenmek zorun da mı.. ben evlilik düşüncesi hayatımdan çıkarttım evlenmeyi düşünmüyorum diyorum kıyameti kopartıyorlar sürekli üzerime geliyorlar napıcamı şaşırdım hergün kavga emekten usandım artık. hayır herşeyi geçtim onun yüzünden evlenmediğimi düşünüyorlar

en sonunda babama dedim ki bana evlenipte mutlu olan bir çift göster mutlu mesut bir aile göster tamam evlenicem dedim yok sustu sonra da herkes mutsuz diye senin mutsuz olman gerek miyor falan dediler

ama ben bu şekilde çok mutluyum istediğim gibi yaşıyorum kimsenin kahrını çekmiyorum. sırf çocuk için evlenilecekse eğer zaten ben çocukları sevmem çocukta istemiyorum bunu da cümle alem bilir evlensem bile çocuk yapmayı düşünmüyorum eee ben ne diye evleneyim dimi..

evlenip elalemin adamının kahrını mı çekeyim bu saatten sonra kimse ile uğraşamam..

şimdilik kendimi geçindirecek kadar bir işte de çalışıyorum kadro açılmasını bekliyorum kadro açılırsa gideceğim zaten kadro da açılmıyor..

neyse gece gece şişirdim kafanızı yine sabah olmak üzere ve yine beni bu sıkıntılar bastı sadece biraz içimi dökmek istedim biraz karışık ve anlamsız oldu sanırım kusura bakmayın kafamın içinin çok karışık olmasından dolayıdır oda hepinize iyi geceler hayırlı günler...

Genişletmek için tıkla...

Evlenmek zorunda değilsiniz tabi de ömrünüzün sonuna kadar aseksüel bir yaşam formu mu olacaksınız? Bunu da istiyorsanız tabiki de kimse bir şey diyemez. Ama sevgi, aşk güzel duygular. Paylaşımlar güzel şeyler. Her şeyden geçtim kendinizi karşı cinsten bu kadar soyutlamanız sağlıklı değil. İş ilişkilerinize arkadaşlık ilişkilerinize yansır. Ömrünüzün sonuna kadar her ortamda kız kıza olmayacaksınız. O yüzden en azından karşı cinsle sağlıklı bir iletişim için terapi almanızı öneririm.
Kimsenin baskısı ile de evlenmeye falan kalkmayın tabi. Baskı ile evlendirilince bir kadının mutlu olacağını sanan ailelerin aklına şaşasım geliyor. Neyin kafası ise istiyorum.

sevgisibitmis .!.:

merhaba kk nın güzel kızçeleri
belki dert değil ama kimse ile konuşamadığım için içimi size dökmek istiyorum çünkü herkes beni yanlış anlıyor sizle paylaşıp biraz rahatlamak istiyorum...

geçen sene 8 senelik (bunun 2 senesi nişanlı idim) ilişkimden ayrıldım. olmadı anlaşamadık ayrıldık ama çok çektirdi bana.... çok ilgisizdi son zamanlarda sevgisi bile bitmişti gerçi yıllar öncede bitmiş olabilir sadece ben istiyorum diye bide alışkanlıktan devam ettir miş de olabilir. ama 2 sene nişanlılık yönünden ailesi ve kendisi tarafından psikolojik bir şiddet gördüm diyebilirim... kabus gibiydi...
ufak tefek şeyler olabilir belki yaşadıklarım ama çok yıprandım..

her neyse uzatmayayım sizi de sıkmayayım... benim evliliğe karşı hatta erkeklere karşı bir istememezliğim oluştu şöyle ki normal erkek arkadaşlarımı bile hayatımdan çıkarttım bir ortamda erkek varsa girmek istemiyorum kim olursa olsun yüzünü dahi görmek istemiyorum bi iğrenti geliyor bana nasıl hissettiğimi belki sizlere de anlatamıyor olabilirim bu durum o ş.z unutamadığımdan falan değil inanın ona karşı içimde gram birşey kalmadı yani başka birine evlendiğini duysam yada öldüğünü kılım kıpırdamaz hiç hayatıma girmemiş gibi birşey çünkü benim içim.. ama ben bu durumu çevreme anlatamıyorum herkes onu unutamadığım hala onu sevdiğimi falan düşünüyor öyle birşeyin olmadığını ona karşı bir kırılma bile olsun hissettmediğimi söylemem rağmen inanmıyorlar gerçi kimseyi inandırmak zorunda da değilim ama imalı imalı bakışları laf çakmaları zoruma gidiyor

en çok zoruma gidense ailemin evlendirmek istemesi neymiş efenim bekar yaşanmazmış bir yuvam olması lazım mış çocuklarımın olması gerekiyor muş ne yani herkes evlenmek zorun da mı.. ben evlilik düşüncesi hayatımdan çıkarttım evlenmeyi düşünmüyorum diyorum kıyameti kopartıyorlar sürekli üzerime geliyorlar napıcamı şaşırdım hergün kavga emekten usandım artık. hayır herşeyi geçtim onun yüzünden evlenmediğimi düşünüyorlar

en sonunda babama dedim ki bana evlenipte mutlu olan bir çift göster mutlu mesut bir aile göster tamam evlenicem dedim yok sustu sonra da herkes mutsuz diye senin mutsuz olman gerek miyor falan dediler

ama ben bu şekilde çok mutluyum istediğim gibi yaşıyorum kimsenin kahrını çekmiyorum. sırf çocuk için evlenilecekse eğer zaten ben çocukları sevmem çocukta istemiyorum bunu da cümle alem bilir evlensem bile çocuk yapmayı düşünmüyorum eee ben ne diye evleneyim dimi..

evlenip elalemin adamının kahrını mı çekeyim bu saatten sonra kimse ile uğraşamam..

şimdilik kendimi geçindirecek kadar bir işte de çalışıyorum kadro açılmasını bekliyorum kadro açılırsa gideceğim zaten kadro da açılmıyor..

neyse gece gece şişirdim kafanızı yine sabah olmak üzere ve yine beni bu sıkıntılar bastı sadece biraz içimi dökmek istedim biraz karışık ve anlamsız oldu sanırım kusura bakmayın kafamın içinin çok karışık olmasından dolayıdır oda hepinize iyi geceler hayırlı günler...

Genişletmek için tıkla...

tespitlerin doğru, evlilik şu şekilde doğru olabilir, birkişiyle en az 5-6 sene çıkarsın 10 yılda toplmda tanırsın ve onsuz olamayacağını düşünürsen evlenilebilir diğer türlü zor