Evlilik baskısı:(

Cileklivanilinn

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
7 Aralık 2018
6.754
17.655
27
Merhabalar
Şu an annemle birlikte yaşıyorum. Üzerimde inanılmaz bir evlilik baskısı var. İşin kötü yanı çevremizde benle yaşıt olan herkes evlendi. Her gün nişan düğün haberi geliyor. Öyle olunca benim üzerimdeki baskı da artmaya başladı. Evde kahve yapsam "millet kocasına yapar sen otur kendine yap" diyor. Annemi forumda bilenler bilir vaktiyle üniversitem bitince benim memlekete dönmemi istememişti kendi ilişkisi yüzünden hahaha. Zaten uzunca süredir farklı şehirde yaşayıp çalışıyordum. Şimdi bir nedenden ötürü annemin yanına dönmek zorunda kaldım. Burda iş arıyorum her neyse.
Açıkçası evlenmeyi ben de istiyorum. Ama tanıştığım kişilerle siz de biliyorsunuz ki bir yol tutturamadık. Sorun şu ki ya eski ilişkisine yara bandı arayanlara, ya konuyu cinselliğe çekenlere denk geliyorum. Birkaç kez anlattım bazı kişilerin evine gittim falan. Bende de hata vardı zaten ne kalkıp gidiyorsun. Cinsellik de yaşamıyorum üstelik. (Sorun eve gitmek de değil aslında, bir ilişki yokken gitmek).
Bunların dışında konuştuğum başka biri vardı o da pek yakınlık göstermiyordu. Buluşup görüşünce çok kibar centilmendi ama uzak mesafe vs derken devamı gelmedi. Şimdi öyle birileriyle tanışacak ortamım da yok açıkçası zaten iş arayışındayım. İlişkisi evliliğe gitmiş insanlardan biraz tavsiye istiyorum. Yeni insanlarla nasıl tanışabilirim? Unutamadıkları biri olduğundan şüphelenirsem bu durumda nasıl davranmalıyım? Annem hemen kestirip attığımı falan söylüyor ama bilemiyorum ki. Ben güvensizlik sezince pek rahat davranamıyorum. Ama belli yaştan sonra da zihni tamamen boş birine denk gelmek de zor sanırım. İlla bir geçmiş yaraları oluyor.
Kendimi de çok sorguladım. Dış görünüş, hareketler, kişiliğim vs vs. Olumsuz gördüğüm yerleri törpüledim. Ama yine de o dikişi tutturamıyorum bir türlü.
Biraz şımarık ve rahata alışmış ama yüksek standartları olan insanlarla ilişki yaşadım hep. Sorun buradan mı kaynaklanıyor bilmiyorum. En büyük şikayetleri benim çok yazıp aramamamdı ama ben öyle düşünmüyorum:KK43: o kadar aşırı derecede telefon konuşması beni boğuyor ben biraz yüzyüze görüşme insanıyımdır mesela.
Sİzin görüşme, arama sıklığınız nasıldır, cinselliğe çekmeye çalışanlara nasıl tepki verilmeli (annem bunu denemek için yaptıklarını söylüyor)
Gerçekten kafam çok karışık. Umarım linç yemem:KK43: çünkü gerçekten sevip sevilmek istiyorum. Evliliğe karşı biri hiç olmadım. Hani gez-toz diyeceksiniz biliyorum ama bir düzen kurmak istiyorum ben.
 
Bu sefer linç etmeyeceğim, evlilik istemek anormal değil. Ben yaş konusuna taktım ya, 27 yaşındasın, ben 27 yaşında evlendim ve çevremde evlenen ilk kişiydim ki bundan kaç sene önce. Üniversite okumuş birinin arkadaş çevresinin 27yasinda çoktan evlenmiş olması bana fazlasıyla anormal geldi.

Annenize gelince, o kadar evlendirme meraklısı ise hiç mi yok bi arkadaşı dostu, yaşıt oğlu olan, eğitimi hayat görüşü denk çevreden birileriyle tanıştırsın madem. Öyle boş boş konuşmakla olmuyor yani 🙄

Tavsiyeye gelince, ben çok flörtöz biri olduğum için bu konularda hiç sorun yaşamadım. Misal arkadaş ortamında birini mi beğendim, onun da bir şekilde meyil edeceğine kanaat getirdiysem bir iki anlamlı bakış atar çekilirim. Zaten hemen adim geliyor. Okul iş ve arkadaş çevresi dışında zaten tanışmak zor, özellikle uğraşmak lazım öyle şeylere ama senin tarzın o değil.
 
Merhabalar
Şu an annemle birlikte yaşıyorum. Üzerimde inanılmaz bir evlilik baskısı var. İşin kötü yanı çevremizde benle yaşıt olan herkes evlendi. Her gün nişan düğün haberi geliyor. Öyle olunca benim üzerimdeki baskı da artmaya başladı. Evde kahve yapsam "millet kocasına yapar sen otur kendine yap" diyor. Annemi forumda bilenler bilir vaktiyle üniversitem bitince benim memlekete dönmemi istememişti kendi ilişkisi yüzünden hahaha. Zaten uzunca süredir farklı şehirde yaşayıp çalışıyordum. Şimdi bir nedenden ötürü annemin yanına dönmek zorunda kaldım. Burda iş arıyorum her neyse.
Açıkçası evlenmeyi ben de istiyorum. Ama tanıştığım kişilerle siz de biliyorsunuz ki bir yol tutturamadık. Sorun şu ki ya eski ilişkisine yara bandı arayanlara, ya konuyu cinselliğe çekenlere denk geliyorum. Birkaç kez anlattım bazı kişilerin evine gittim falan. Bende de hata vardı zaten ne kalkıp gidiyorsun. Cinsellik de yaşamıyorum üstelik. (Sorun eve gitmek de değil aslında, bir ilişki yokken gitmek).
Bunların dışında konuştuğum başka biri vardı o da pek yakınlık göstermiyordu. Buluşup görüşünce çok kibar centilmendi ama uzak mesafe vs derken devamı gelmedi. Şimdi öyle birileriyle tanışacak ortamım da yok açıkçası zaten iş arayışındayım. İlişkisi evliliğe gitmiş insanlardan biraz tavsiye istiyorum. Yeni insanlarla nasıl tanışabilirim? Unutamadıkları biri olduğundan şüphelenirsem bu durumda nasıl davranmalıyım? Annem hemen kestirip attığımı falan söylüyor ama bilemiyorum ki. Ben güvensizlik sezince pek rahat davranamıyorum. Ama belli yaştan sonra da zihni tamamen boş birine denk gelmek de zor sanırım. İlla bir geçmiş yaraları oluyor.
Kendimi de çok sorguladım. Dış görünüş, hareketler, kişiliğim vs vs. Olumsuz gördüğüm yerleri törpüledim. Ama yine de o dikişi tutturamıyorum bir türlü.
Biraz şımarık ve rahata alışmış ama yüksek standartları olan insanlarla ilişki yaşadım hep. Sorun buradan mı kaynaklanıyor bilmiyorum. En büyük şikayetleri benim çok yazıp aramamamdı ama ben öyle düşünmüyorum:KK43: o kadar aşırı derecede telefon konuşması beni boğuyor ben biraz yüzyüze görüşme insanıyımdır mesela.
Sİzin görüşme, arama sıklığınız nasıldır, cinselliğe çekmeye çalışanlara nasıl tepki verilmeli (annem bunu denemek için yaptıklarını söylüyor)
Gerçekten kafam çok karışık. Umarım linç yemem:KK43: çünkü gerçekten sevip sevilmek istiyorum. Evliliğe karşı biri hiç olmadım. Hani gez-toz diyeceksiniz biliyorum ama bir düzen kurmak istiyorum ben.
Evlenmek istemek doğal. Ne olursa olsun biyolojik saat denen bir şey de var. Bir kadın olarak sevilmeyi arzulaman da çok normal. Önemli olan sırf evlenmek için öküzün birinin halatını mahvetmesine izin verme gözünü kör etme.
 
Bu sefer linç etmeyeceğim, evlilik istemek anormal değil. Ben yaş konusuna taktım ya, 27 yaşındasın, ben 27 yaşında evlendim ve çevremde evlenen ilk kişiydim ki bundan kaç sene önce. Üniversite okumuş birinin arkadaş çevresinin 27yasinda çoktan evlenmiş olması bana fazlasıyla anormal geldi.

Annenize gelince, o kadar evlendirme meraklısı ise hiç mi yok bi arkadaşı dostu, yaşıt oğlu olan, eğitimi hayat görüşü denk çevreden birileriyle tanıştırsın madem. Öyle boş boş konuşmakla olmuyor yani 🙄

Tavsiyeye gelince, ben çok flörtöz biri olduğum için bu konularda hiç sorun yaşamadım. Misal arkadaş ortamında birini mi beğendim, onun da bir şekilde meyil edeceğine kanaat getirdiysem bir iki anlamlı bakış atar çekilirim. Zaten hemen adim geliyor. Okul iş ve arkadaş çevresi dışında zaten tanışmak zor, özellikle uğraşmak lazım öyle şeylere ama senin tarzın o değil.
Kendiliğimden beğendiğim nadir oldu. Onlar adım attılar evet ama kimisi cinselliğe çekmeye çalıştı(sürekli eve çağırmak) kimisi dengesiz davrandı. Ben mi gerektiği gibi davranamıyorum onu sorguluyorum hep.
Evlilik konusunda da, çocuğu olup ikinciye hamile olanlar bile var. Annem aşırı baskı içinde.
 
Kendiliğimden beğendiğim nadir oldu. Onlar adım attılar evet ama kimisi cinselliğe çekmeye çalıştı(sürekli eve çağırmak) kimisi dengesiz davrandı. Ben mi gerektiği gibi davranamıyorum onu sorguluyorum hep.
Evlilik konusunda da, çocuğu olup ikinciye hamile olanlar bile var. Annem aşırı baskı içinde.
27yasinda 2.cocuga hamile olan bir çevre benim açımdan düşük sosyo ekonomik cevre hariç pek mümkün değil. Açıkçası eğitimli çevrede nadiren vardır, inandırıcı gelmedi o yüzden.

Eve çağırma kısmına bir şey diyemem, benim çevremde yine ilk birkaç buluşma için 27yas civarı hiç duymadığım bir şey. Okuldayken falan çok yaygındı ama iş ortamında tanışınca öyle 2 gormede eve çağırma genelde olmaz. İçkili arkadas tanışması ortamı için de yine yaygın bir durum. Böyle bir tanışma uygun değilse daha ağır bir ortamda tanışın insanlarla. Yani azıcık düşününce hangi ortamdan tanışılanla önce eve gidilir hangisiyle önce disarilarda görüşülür zamanla eve gidilir anlaşılıyor. Ha diyorsanız ben hiç cinsellik yaşamam, kısa sürede birini buldunuz buldunuz. Belli yaştan sonra neredeyse imkansız. Bence siz iş yerinden birilerine bakın. Belli bir eğitimi olan insan grubu, hem de aynı yerde çalışmanin verdiği bir ağırlık oluyor. İster istemez ciddi olur. İlk iş günü şöyle bir göz gezdirin bekarlar arasında, illa karşıdan adım beklemeyin, önce siz beğenin. En azından benim tercihim hep bu şekilde oldu, önce ben beğenirdim. İstisnası eşim oldu çünkü o dönem başka sevgilim vardı hiç bakmamıştım bile, arkadaştık.
 
Evlenmeyi istemen o kadar normal ki. Ben 25imde evlendim ama 23ümden itibaren evlenmeyi çok istiyordum. Gezdim de tozdum da ayrıca, ama insan kocasıyla yapmak istiyor bunları. Yeter ki nerden de evlendim diyeceği birine rast gelmesin.

Annen bu kadar baskı yapıyorsa azcık ağzı değil eli de çalışsın madem. Bak şu arkadaşımın oğlu var, bunun şusu var beğenirsiniz birbirinizi falan desin.

Onun dışında sen kendin ya sosyal medyadan ya iş ortamından ya okuldan ya arkadaş çevresinden bulabilirsin. En azından arkadaşlarına evlenme niyetini çıtlat. Çevrelerinde uygun biri olursa akıllarına gelesin.

Ya da arkadaş çevreni artırma yollarına git ve beğendiğin birilerine sinyal ver bir şekilde.
Profil fotondaki kız sen misin? Eğer öyleysen çok güzelmişsin, eminim şimdi büyümüş halin de öyledir.
Herhangi bir erkeğin çirkin bulup da kaçacağı bir kız olmazsın. O yüzden aman beğenmezlerse diye dert etmene gerek yok, özgüvenli şekilde davran bu konuda.
 
Umuyorum düzgün birisiyle yollarınız kesişir. Geç kalmadınız, evlilik için asla bir gecikme durumu yoktur. Sizin önünüze diğer arkadaşlarınızdan geç çıktı diye bu sizle ilgili bir durum olduğunu göstermez.

Annenizle yaşamaya bir süre sonra (çok büyük bir sorun yoksa eğer) alışırsınız. Uzun zaman uzak kaldığınız için aynı eve girmek aile için de evlat için de başlarda zor olabiliyor. Biraz dişinizi sıkın.

Nerede tanışılır kısmına gelecek olursak valla ben de bilemiyorum. Ben arkadaşlarımla tatile çıkmıştım ve eşimle orda tanıştım. Sonrasında da sadece 'tatil aşkı' olucaz dedik ama işler bu noktaya kadar geldi. Herkesin farklı bir inanç sistemi vardır, ben İslama inanan birisi değilim ancak bir kader algım var. Yani hayatımızda ki büyük şeylerin veya küçük şeylerin birbirine bağlı olduğunu ve yazılan şeyin olması gerektiği gibi yaşandığına inanıyorum. Kimisine komik gelir ama sizin de kaderinizde ki kişiyle tanışacağınızı düşünüyorum :))
 
Anneniz sizi postalayıp rahat fingirdemek istiyor.

Siz de sırf olsun diye saçma sapan insanlara şans veriyorsunuz.

Asıl yapmanız gereken KPSS çalışmak uzak bi yere atanıp hayat kurup gerçekten istediğiniz biriyle evlenmeniz.

Böyle doluya tutulma ihtimaliniz çok yüksek.

Önce garanti iş sonra eş.

Yoksa evlenirsin ama 1-2 sene sürer evlilikler garanti değil.

O ananızın başına bu sefer boşanmış olarak kalırsınız işte o zaman cehennem başlar.
 
Evlenmeyi istemen o kadar normal ki. Ben 25imde evlendim ama 23ümden itibaren evlenmeyi çok istiyordum. Gezdim de tozdum da ayrıca, ama insan kocasıyla yapmak istiyor bunları. Yeter ki nerden de evlendim diyeceği birine rast gelmesin.

Annen bu kadar baskı yapıyorsa azcık ağzı değil eli de çalışsın madem. Bak şu arkadaşımın oğlu var, bunun şusu var beğenirsiniz birbirinizi falan desin.

Onun dışında sen kendin ya sosyal medyadan ya iş ortamından ya okuldan ya arkadaş çevresinden bulabilirsin. En azından arkadaşlarına evlenme niyetini çıtlat. Çevrelerinde uygun biri olursa akıllarına gelesin.

Ya da arkadaş çevreni artırma yollarına git ve beğendiğin birilerine sinyal ver bir şekilde.
Profil fotondaki kız sen misin? Eğer öyleysen çok güzelmişsin, eminim şimdi büyümüş halin de öyledir.
Herhangi bir erkeğin çirkin bulup da kaçacağı bir kız olmazsın. O yüzden aman beğenmezlerse diye dert etmene gerek yok, özgüvenli şekilde davran bu konuda.
Erkek çocuğum olsa bulurdum ama kız çocuğuna öyle koca mı bakayım ben diyor :KK70: karşıma çıkan ve evlenirim diyebileceğim 2 kişi oldu. Biriyle ilişkimiz çok kısa sürdü yaşlarımız da baya küçüktü o dönem. İkinci kişiyle şehirler farklıydı bir de 3.kişiler girdi araya falan derken ben pek yakın davranmadım açıkçası
 
Ben de 24 yaşındayım benim de çevremden cogu kisi evlendi. Ama elalemin ne yaptığını pek umursamamak lazim. Önemli olan erken evlenmek degil doğru kişiyle evlenmek. Anneni de bosver. Benimki de çok dengesiz. Kendi sevdiği biri görücü gelince " Belli bi yaştan sonra birini bulamazsın. Okumuş oğlan bulamazsın. Kimseyi beğenmiyorsun" diyor, ısrar ediyor. Sevmedigi yer görücü gelince bana sormadan reddediyor. Sonra da milletin içinde "Hemen evlenme" diye tavsiye veriyor. 25 yaşına geldim hâlâ herkesi karıştırıyor hayatıma. Aileler bazen saçmalayabiliyor. Acele etme kesinlikle. İçine sine sine evlen.
 
Rabbim tüm kız evlatlarımızı hayırlı zamanda düzgün ve hayırlı eş nasip etsin. Evlilik insanın cennetine olabilir, cehennemide olabilir. Evlenmek için evlenip sakın hayatini zehir etme. Evlensen bu seferde yaşın geçiyor çocuk yap derler. Yani kimseyi memnun edemezsin. Burda ne konular okuyoruz bazı konuları okuyorum uyku tutmuyor beni.
 
Size çevremden gördüğüm ufak bir tavsiye vereyim. Bir ihtimal sizde de işe yarar. Arkadaşlarım kendinden 3-4 yaş küçük erkeklerle sevgili olmaya başladı ve el üstünde tutuluyorlar, çok mutlular. Sevgililerinin düzgün karakterde olması da çok büyük faktör ama daha önce ciddi ilişki, kalp kırıklığı yaşamamışlar ve cinselliği ön planda tutmuyorlar. Onlar da akıllı davranıyor tabii ki önceki acemi ilişkilerindeki ota bka trip atayım, sorun çıkarayım peşimden koşulsun tarzı davranışları yok. Kaymak gibi gidiyor valla ilişkileri. Aklınızın bir köşesinde dursun belki sevimli bir oğlan yavrusunu sahiplenirsiniz ksşskrpeşdşşsş
 
Size çevremden gördüğüm ufak bir tavsiye vereyim. Bir ihtimal sizde de işe yarar. Arkadaşlarım kendinden 3-4 yaş küçük erkeklerle sevgili olmaya başladı ve el üstünde tutuluyorlar, çok mutlular. Sevgililerinin düzgün karakterde olması da çok büyük faktör ama daha önce ciddi ilişki, kalp kırıklığı yaşamamışlar ve cinselliği ön planda tutmuyorlar. Onlar da akıllı davranıyor tabii ki önceki acemi ilişkilerindeki ota bka trip atayım, sorun çıkarayım peşimden koşulsun tarzı davranışları yok. Kaymak gibi gidiyor valla ilişkileri. Aklınızın bir köşesinde dursun belki sevimli bir oğlan yavrusunu sahiplenirsiniz ksşskrpeşdşşsş
Ay 22 23 yaşında oğlanların daha sesi bile oturmamistir yav, boyu bile uzayabilir snsbbs😂😂 bence bu tavsiye 30dan sonra daha mantıklı 😂
 
Merhabalar
Şu an annemle birlikte yaşıyorum. Üzerimde inanılmaz bir evlilik baskısı var. İşin kötü yanı çevremizde benle yaşıt olan herkes evlendi. Her gün nişan düğün haberi geliyor. Öyle olunca benim üzerimdeki baskı da artmaya başladı. Evde kahve yapsam "millet kocasına yapar sen otur kendine yap" diyor. Annemi forumda bilenler bilir vaktiyle üniversitem bitince benim memlekete dönmemi istememişti kendi ilişkisi yüzünden hahaha. Zaten uzunca süredir farklı şehirde yaşayıp çalışıyordum. Şimdi bir nedenden ötürü annemin yanına dönmek zorunda kaldım. Burda iş arıyorum her neyse.
Açıkçası evlenmeyi ben de istiyorum. Ama tanıştığım kişilerle siz de biliyorsunuz ki bir yol tutturamadık. Sorun şu ki ya eski ilişkisine yara bandı arayanlara, ya konuyu cinselliğe çekenlere denk geliyorum. Birkaç kez anlattım bazı kişilerin evine gittim falan. Bende de hata vardı zaten ne kalkıp gidiyorsun. Cinsellik de yaşamıyorum üstelik. (Sorun eve gitmek de değil aslında, bir ilişki yokken gitmek).
Bunların dışında konuştuğum başka biri vardı o da pek yakınlık göstermiyordu. Buluşup görüşünce çok kibar centilmendi ama uzak mesafe vs derken devamı gelmedi. Şimdi öyle birileriyle tanışacak ortamım da yok açıkçası zaten iş arayışındayım. İlişkisi evliliğe gitmiş insanlardan biraz tavsiye istiyorum. Yeni insanlarla nasıl tanışabilirim? Unutamadıkları biri olduğundan şüphelenirsem bu durumda nasıl davranmalıyım? Annem hemen kestirip attığımı falan söylüyor ama bilemiyorum ki. Ben güvensizlik sezince pek rahat davranamıyorum. Ama belli yaştan sonra da zihni tamamen boş birine denk gelmek de zor sanırım. İlla bir geçmiş yaraları oluyor.
Kendimi de çok sorguladım. Dış görünüş, hareketler, kişiliğim vs vs. Olumsuz gördüğüm yerleri törpüledim. Ama yine de o dikişi tutturamıyorum bir türlü.
Biraz şımarık ve rahata alışmış ama yüksek standartları olan insanlarla ilişki yaşadım hep. Sorun buradan mı kaynaklanıyor bilmiyorum. En büyük şikayetleri benim çok yazıp aramamamdı ama ben öyle düşünmüyorum:KK43: o kadar aşırı derecede telefon konuşması beni boğuyor ben biraz yüzyüze görüşme insanıyımdır mesela.
Sİzin görüşme, arama sıklığınız nasıldır, cinselliğe çekmeye çalışanlara nasıl tepki verilmeli (annem bunu denemek için yaptıklarını söylüyor)
Gerçekten kafam çok karışık. Umarım linç yemem:KK43: çünkü gerçekten sevip sevilmek istiyorum. Evliliğe karşı biri hiç olmadım. Hani gez-toz diyeceksiniz biliyorum ama bir düzen kurmak istiyorum ben.
Anneniz ne kadar da melek öyle.denemek için yaptıklarını söylüyor öyle mi? 3 yaşındaki çocuk inanmaz buna.
 
Size çevremden gördüğüm ufak bir tavsiye vereyim. Bir ihtimal sizde de işe yarar. Arkadaşlarım kendinden 3-4 yaş küçük erkeklerle sevgili olmaya başladı ve el üstünde tutuluyorlar, çok mutlular. Sevgililerinin düzgün karakterde olması da çok büyük faktör ama daha önce ciddi ilişki, kalp kırıklığı yaşamamışlar ve cinselliği ön planda tutmuyorlar. Onlar da akıllı davranıyor tabii ki önceki acemi ilişkilerindeki ota bka trip atayım, sorun çıkarayım peşimden koşulsun tarzı davranışları yok. Kaymak gibi gidiyor valla ilişkileri. Aklınızın bir köşesinde dursun belki sevimli bir oğlan yavrusunu sahiplenirsiniz ksşskrpeşdşşsş
Olabilir tabii ama benden küçüklerin de evlilik düşünmesi için belli zaman lazım
 
X