Hem demişsiniz kadınlığımı ve anneliğimi yaşayamadım diye. Herhalde ikinci çocuğu da aynı duyguları tekrar yaşayamamak için istiyorsunuz. İkinci çocuk olursa eşiniz size yine aynı duygu yoksunluğunu yaşatıp bu sefer sen istedin sen istedin diye sürekli sorun çıkaracak. Sana yardım da etmeyecek. Sonra diyeceksin İki çocukla tek başıma uğraşıyorum diye. Bence o eşle o yola girmeArkadaşlar Merhaba,
Önceki konularımı okuyanlar bilir.. Eşimle direkten döndük..
Kayınvalidemlerle evleri ayırdık, bu olayların üzerinden 6 ay geçti ve çok şükür toparladık..
Oğlum 5 yaşında ve evde gerçekten bir eşime sarıyor bir bana..
Sürekli onunla oynayalım istiyor. Yanlızlığı hiç sevmiyor. Eve bir arkadaşımızın bebeği gelse çıldırıyor..
Bu evde neden benden başka çocuk yok diyor bazen gülüp geçiyoruz ama bu aralar yanlızlık çektiğini farkediyorum.
İkinci çocuk konusunu eşime her açtığımda lafı ağzıma tıkayıp konuyu direk kapatıyordu dün akşam konuşmaya çalıştım onunla.
Ben daha gezicem, tatil yapıcam onu yapıcam bunu yapıcam..
Dedim çok genç yaşta evlenmedin, gezdin tozdun 27 yaşında evlendin.. Gezmek zaten doyulacak bir şey değil, insan hep değişik yerler görmek ister ama sen bencilsin..Sadece kendi hayatını düşünüyorsun.. Oğlunun gelecekte bir kardeşe, can yoldaşına ihtiyacı olacağını düşünemiyorsun..
Bana sürekli asıl sen bencilsin o çocukların okul zamanlarını düşünüyor musun hiç.. Ben bu sorumluluğun altına giremem bir tane yeter diyor..
Bende evlilik aile olmak demek.. Ben bu hayatta bir çocuğum daha olsun istiyorum..
Demek ki evlilikten beklentilerimiz farklıymış dedim.
Ben 7 yıldır çalışan bir kadınım ve bir gün olsun eşimden para istemedim hep destek çıktım..
Hep güçlü kadın olmak zorunda bırakıldım.. Çocuğum 6 aylıktı iş hayatına geri döndüm.. Ne kadınlığımı yaşayabildim ne anneliğimi.
Şimdi ikinci çocuğu kesinlikle istemeyen bir kocam var..
Bende en son, yanlış kişiden yanlış sorumluluklar bekliyorum gerçekten senden özür dilerim dedim ve döndüm arkamı yattım..
Bütün gece uyuyamadım ve çok kırgınım kızlar..
Mesaj tekrarıArkadaşlar Merhaba,
Önceki konularımı okuyanlar bilir.. Eşimle direkten döndük..
Kayınvalidemlerle evleri ayırdık, bu olayların üzerinden 6 ay geçti ve çok şükür toparladık..
Oğlum 5 yaşında ve evde gerçekten bir eşime sarıyor bir bana..
Sürekli onunla oynayalım istiyor. Yanlızlığı hiç sevmiyor. Eve bir arkadaşımızın bebeği gelse çıldırıyor..
Bu evde neden benden başka çocuk yok diyor bazen gülüp geçiyoruz ama bu aralar yanlızlık çektiğini farkediyorum.
İkinci çocuk konusunu eşime her açtığımda lafı ağzıma tıkayıp konuyu direk kapatıyordu dün akşam konuşmaya çalıştım onunla.
Ben daha gezicem, tatil yapıcam onu yapıcam bunu yapıcam..
Dedim çok genç yaşta evlenmedin, gezdin tozdun 27 yaşında evlendin.. Gezmek zaten doyulacak bir şey değil, insan hep değişik yerler görmek ister ama sen bencilsin..Sadece kendi hayatını düşünüyorsun.. Oğlunun gelecekte bir kardeşe, can yoldaşına ihtiyacı olacağını düşünemiyorsun..
Bana sürekli asıl sen bencilsin o çocukların okul zamanlarını düşünüyor musun hiç.. Ben bu sorumluluğun altına giremem bir tane yeter diyor..
Bende evlilik aile olmak demek.. Ben bu hayatta bir çocuğum daha olsun istiyorum..
Demek ki evlilikten beklentilerimiz farklıymış dedim.
Ben 7 yıldır çalışan bir kadınım ve bir gün olsun eşimden para istemedim hep destek çıktım..
Hep güçlü kadın olmak zorunda bırakıldım.. Çocuğum 6 aylıktı iş hayatına geri döndüm.. Ne kadınlığımı yaşayabildim ne anneliğimi.
Şimdi ikinci çocuğu kesinlikle istemeyen bir kocam var..
Bende en son, yanlış kişiden yanlış sorumluluklar bekliyorum gerçekten senden özür dilerim dedim ve döndüm arkamı yattım..
Bütün gece uyuyamadım ve çok kırgınım kızlar..
Korkunç bir düşünce, aklım almadı. Tecavüzden farkı yok benim bakış açıma göre.degil mi bunu bir adam yapsa burda yerden yere vururuz ik8 evladim var saglikla büyüsünler oglum cok net söylüyorum tamamen mucizeydi diyebilirim hem korunurken deli gibi hemde dusuk tehlikesi ile mucadele ettim simdi 2 yaşında iyi ki var ama bir çocuk daha istese eşim k8 ben asla istemiyorum Rabbim isteyenlere versin bosanma sebebim olur cok ciddiyim kazayla oldu diye birini kandırabilmek nasil bir hadsizliktir aklim almadi
vallahi benimde almadi geçmiş konularina baktim yazan kişinin hayretim iki kat artti daha kendi icinde bu derece karışık olan bir insanin 3. çocuğu sirf istedigi icin esi razi gelmediğinden yapmadığını simdiyse pisman oldugunu soylemesi cok ilginç gercekten düşünsene burda bir kadin konu açsa asla 2. cocugu istemiyorum ama esim beni kandirdi neler yazariz iste aynisi çocuk kolay bie sorumluluk degil bir taraf istemezse olan cocuga oluyor cogunluklaKorkunç bir düşünce, aklım almadı. Tecavüzden farkı yok benim bakış açıma göre.
Bazı annelerimiz zamanında böylesine ince düşünmediği için, ortalıkta ilgisizlikten psikopatlaşmış bir sürü insan var .Hatta çoğu suç makinesi ve derine inildiğinde çocuklukta yaşanan bazı eksiklikler sebebiyle vicdansız, merhametsiz ,ruhsuz insanlar olup ,mutlu hayatların üstüne çökmüşler..Zamanda annemiz babamiz bu kadar ince düşündelermi çocuk yaparken .
Arkadaşlar bence ,çocuğa hazir olma gibi laflar boş laflar .Burda çok genc bir cift yok ,akli başinda işi gücü olan insanlar.
Zamanda annemiz babamiz bu kadar ince düşündelermi çocuk yaparken .
Belki bazilarimiz iyi şartlarda büyümedi belki bazilarimiz yeterlice maddi manevi destek görmedi ama bundan dolayida psikopat olmadik .
Bence bir kadin gercekten bir çocuk istiyorsa eşide razi olmali .Herzaman daha çok anne çocuk bakiminda ilgileniyor.
Sanki isteyen babalar ancak biraz oynar gezdirir ,ufak tefek işlerle oyalar .
Bende bu hataya düştüm ,eşim istemiyor diye 3.çocuğu yapmadim .Allaha şükürler olsun iki sağlikli oğlum var ama hayellerimde hep birde kizim olsun istedim .Şimdi çok pişmanim !!
Eşimi hiç dinlemeseydim diyorum,oda alişirdi belkide çok severdi .
Konu sahibi birde hem çalişip hem eve çocuğa bakmaktan yorulmuş gibi .
Evinin hanimi olmak ve doya doya annelik yapmak istiyor gibi .
Ben sizi çok iyi anliyorum ve bu duygu içinizden atamiyorsan eşinizi boşverin ,
Kaza oldu dersiniz .
Arkadaşlar bence ,çocuğa hazir olma gibi laflar boş laflar .Burda çok genc bir cift yok ,akli başinda işi gücü olan insanlar.
Zamanda annemiz babamiz bu kadar ince düşündelermi çocuk yaparken .
Belki bazilarimiz iyi şartlarda büyümedi belki bazilarimiz yeterlice maddi manevi destek görmedi ama bundan dolayida psikopat olmadik .
Bence bir kadin gercekten bir çocuk istiyorsa eşide razi olmali .Herzaman daha çok anne çocuk bakiminda ilgileniyor.
Sanki isteyen babalar ancak biraz oynar gezdirir ,ufak tefek işlerle oyalar .
Bende bu hataya düştüm ,eşim istemiyor diye 3.çocuğu yapmadim .Allaha şükürler olsun iki sağlikli oğlum var ama hayellerimde hep birde kizim olsun istedim .Şimdi çok pişmanim !!
Eşimi hiç dinlemeseydim diyorum,oda alişirdi belkide çok severdi .
Konu sahibi birde hem çalişip hem eve çocuğa bakmaktan yorulmuş gibi .
Evinin hanimi olmak ve doya doya annelik yapmak istiyor gibi .
Ben sizi çok iyi anliyorum ve bu duygu içinizden atamiyorsan eşinizi boşverin ,
Kaza oldu dersiniz .
yani, benimkilerin arasi 3 yas, kucuk 2 yasinda,
daha yeni yeni birlikte oyun oynuyorlar ki,
onda da yanliz olmuyorlar, yine biz eslik ediyoruz.
tamamen kendi kendilerine oynamalari icin kucuk herhalde en az 4 falan olmali.
Benimkilerde 2-5 yas.
Kucuk olan kiz buyuk erkek.
Kurt kovalamadan kopekbaligi yakalamaya, evcilik, yaris vs baya oynuyorlar.
Gecen ateslendim, esim nobetciydi.
Oglum kardesini giydirmis, meyve vermis, banada lego corbasi yapiyordu :)
Gozum ustlerinde olunca benimle oynamak istiyorlar ama kendi hallerine birakinca bi sekilde oyun kuruyorlar.
Kavga ettiklerinde bile aranizda cozun diyorum cunku hakemlik yaptigimda ikiside agliyor :)
bizimkiler hala bize baglilar kendi kendilerine oynasalar bile 10 dakiaka falan.
buna da sukur tabi :)
Yurt dışındayım ben , Türkiye’nin durumunu çok bilmiyorum . Bildiğim tek şey eşimle değişimli vardiyalarda çalıştık. Oğlumuza birTürkiye’de yaşamıyorsunuz sanırım. Burada öyle bir dünya yok. İşten çıkıp birkaç sene evde oturup iş bulmak mümkün değil maalesef. Yeni mezunlar işsizlikten depresyona giriyor.
Türkiye'de böyle bir şeyi müdüre teklif etsek gülmekten sandalyeden düşerler. Maalesef böyle imkanlara o kadar uzağız kiYurt dışındayım ben , Türkiye’nin durumunu çok bilmiyorum . Bildiğim tek şey eşimle değişimli vardiyalarda çalıştık. Oğlumuza bir
Yabancı insan bakmasın diye, kendimiz büyütelim diye.
Belki siz hiç bir zaman kardeş ihtiyacı duymadınız. Ama benim oğlum duydu işte, yerine göre evde şakalaşıp itiş kalkış yapabileceğim bir kardeşim bile yok dedi. Maddiyat tabiki önemli ama maneviyat bende ilk sırada geliyor. Ben kendi adıma diyorum hiç bir maddiyat bit evlat sevgisi, kardeş sevgisi kadar mutlu edemez insanı. Özel okullara gönderme taraftarı değilim zaten ben . İstediği kurslara elbette götürdüm ve mutlu bir çocukluk geçirsin diye uğraştım . Şu anda üniversite okuyor çok şükür.Ama bakın hem tek çocuğum hem tek çocuk annesiyim
Burada yazdığım tüm yorumlarda tek çocuk olmanın kötü birşey olmadığını belirtiyorum
Evet maddiyat önemli zira tek çocuğa sağladığım hayat standardını iki çocuğa sağlamam bu aşamada mümkün değil
Bırakalım özel okulu vs sadece hobi kursu aylık 500 lira
Buralarda başka konu var okul çıkışı bir yere bırakmak zor vs diye
Ben maddiyat demeyeyim de çocuğa sağlanabilecek standardın çocuk sayısından önce düşünülmesi gerektiği görüşündeyim
Yani tek çocuğu olmayan anlayamaz demişsiniz de ben 40 yıldır tek çocuğum hiç pişmanlığım da yok
Belki siz hiç bir zaman kardeş ihtiyacı duymadınız. Ama benim oğlum duydu işte, yerine göre evde şakalaşıp itiş kalkış yapabileceğim bir kardeşim bile yok dedi. Maddiyat tabiki önemli ama maneviyat bende ilk sırada geliyor. Ben kendi adıma diyorum hiç bir maddiyat bit evlat sevgisi, kardeş sevgisi kadar mutlu edemez insanı. Özel okullara gönderme taraftarı değilim zaten ben . İstediği kurslara elbette götürdüm ve mutlu bir çocukluk geçirsin diye uğraştım . Şu anda üniversite okuyor çok şükür.
Eğerki ikinci bir çocuğum olsaydı onada ayni imkanı sunabilirdim ben . İnsanların öncelikleri değişiyor tabiki ama dediğim gibi bana göre evlat sevgisi ilk sırada geliyor.
Türkiyede böyle imkanların olmaması gerçekten çok üzücü. Ben kendim istifa etmiştim .Bir yıl kadar evde kaldım sonrasında eski iş yerim part time iş teklifi yaptı. Ve iş hayatına yeniden başladım.Türkiye'de böyle bir şeyi müdüre teklif etsek gülmekten sandalyeden düşerler. Maalesef böyle imkanlara o kadar uzağız ki
Oğlum 22 yaşında şu anda ve hala ara ara kardeşim olsa birlikte fifa oynardık ben onu okula bırakırdım göz kulak olurdum diyor .Peki şimdi neden kardeşim yok diyor mu
Yani çocuk küçükken sanki kardeşi olsa her an onunla oynayacakmış gibi düşünür
Lakin gerçekten kardeşi olduğunda, özellikle de yaş farkı fazla ise düşündüğü gibi olamıyor
Zira yaş farkı olduğunda istekler farklılaşıyor vs
Birisi parka birisi sinemaya gitme yaşında olacak örneğin