Evliliğin ilk zamanları hep zor mu

yani bilemiyorum evli degilim ama cevremde nisanliyken, evliligin ilk yillarinda birbirine giren kim varsa ya bosandi ya da ittir kaktir devam ediyor.
nisanliyken, evliligin ilk yillarinda dipdibe, elele, fısır fısır konusan eden kim varsa coluk cocuga karisti yine fisir fisir gülüşe gülüşe bir sekilde ilerliyorlar.
bence balik bastan kokuyor.
tabii ki anlasmak zor olabilir birbirinden farkli iki kisi ayni evde yasarken. ama bagirip cagirmak - kavga edip aglatmak bambaska bir boyut. biri seni bağırıp aglatiyorsa demek ki dogru bir tercih degildir
tabii hemen kestirip atmayin ama bazi seylerden emin olana kadar iyice bir korunun.
 
İlk 1 yıl bizde çok kavga ettik ama sonradan çok çok azaldı şu an çok uyumluyuz. Ben de eşim de aileden ayrı yalnız yaşamıştık ben üniversite hayatında o çalışma hayatında. Yalnızlığın verdiği özgürlük ruhu her şey tek başına yapma alışkanlığı devam etti bizim ilk bir yılda. Her şeyi yalnız yapmak istiyorduk o yüzden çok kavga ediyorduk. Çatıştığımız konular oluyordu. Evliliği ne demek olduğunu daha yeni yeni anlıyoruz o yüzden kavgalarımız da daha yeni azalıyor
 
Bizde de ilk 6-7 ay tartışmalı kavgalı geçmişti düzeni oturtmak birlikte yaşamaya alışmak biraz zaman alabiliyor. Çizgiyi korumak tartışma sonunda sakinleşince oturup çözüm odaklı konuşmayı becerebilmek lazım zamanla oturuyor ama asla şiddet küfür aşağılayıcı sözler vs olmaması lazım
 
İlk zamanlar bizde didisirdik bir süre sonra hem kelimeleri seçiyor insan hem de ne gerek var didismeye diyor, insallah sizinde geçici bir süreçtir 🫶🏼 kötü düşünmeyin
 
İlk 6 ay çok büyük kavgalar ettik. Hepsi de onun ailesi yüzündendi. Şu an düzeldik evliliğimiz oturdu.
 
Bir taraf sinirlenince diğeri sakin kalmalı sanırım. Bu şekilde uyumlanırsınız birbirinize. Ben hiç kavga edemem mesela diyeceğim varsa derim ama uzatmam, hatta hep şey derim tamam konu uzamasın tartışmaya gerek yok. Böyle yapınca adamda bir anda sakinliyor
 
Evet ilk sene zor geçer.birbirini tanımayan iki insan aynı evi paylaşmaya basliyor.sonralarinbirbirinizin huyunu aliyor uyum sagliyirsunuz.yukarida bir arkadasta demiş keşke bazı kavgalar bazı sözler soylenmese idi.duzeliyor büyük cogunlukla ama kişiye göre degisir.meselq benim sorunlarım kv ile alakalı idi eşim de gördü şükür kendisi bile gorusmuyor artık ama annesine önceleri laf ertirmezdi.simdi o problem ortadan kalkınca bal şeker gibiyiz masaAllh
 
Çok tartışıyoruz sesler yükseliyor ben kendime hakim olamıyorum kavga çok büyüyor. Evliliğin ilk zamanları hep böyle zor mu gecer
Benim öyleydi. İlk iki yıl cinnet zamanı gibiydi 😀 bi de severek evlendik ha. Sorunlar öyle gerzek sorunlardı ki. Ama zamanla azalarak geçti. 12 sene oldu. O zamanları vazgeçseydim şu hayatımı yaşayamazdım ve çok üzücü olurdu. ☺️
Şiddet,aldatma,kumar gibi şeyleri konu dışı bırakıyorum ama.
 
yani bilemiyorum evli degilim ama cevremde nisanliyken, evliligin ilk yillarinda birbirine giren kim varsa ya bosandi ya da ittir kaktir devam ediyor.
nisanliyken, evliligin ilk yillarinda dipdibe, elele, fısır fısır konusan eden kim varsa coluk cocuga karisti yine fisir fisir gülüşe gülüşe bir sekilde ilerliyorlar.
bence balik bastan kokuyor.
tabii ki anlasmak zor olabilir birbirinden farkli iki kisi ayni evde yasarken. ama bagirip cagirmak - kavga edip aglatmak bambaska bir boyut. biri seni bağırıp aglatiyorsa demek ki dogru bir tercih degildir
tabii hemen kestirip atmayin ama bazi seylerden emin olana kadar iyice bir korunun.
Evli olmadığınız için sadece gözlemle yorum yaptığınızı düşünüyorum :)
İki gösterdiğiniz örneğin toplamıyız biz eşimle. Hem birbirimize girdik, hem dip dibe fısır fısır fingirdeştik tabiri caizse :)
İlk yıl, alışma süreci çok zor gerçekten. Bir hanımefendi sabah boşayıp, akşam barışıyordum demiş; öyle gerçekten :)
3. yılımıza girdik, ilk yıl çok zordu; ki 4 senelik sevgililik geçmişimiz vardı. Zaman geçtikçe, birbirimizi aynı evin içerisinde tanımaya başladıkça kavgaların seyri de değişti. Şimdi daha az kavga ediyoruz, ama yine kavga ediyoruz. Yine dip dibe fısıldaşıyoruz. Aldatmak, yalan söylemek, şiddet yok ise; her şey gün sonunda çözülüyor. Biz en azından çözebiliyoruz. Bazen alttan almalı, bazen üste çıkmalı. İnsan ilişkileri hep böyle değil mi zaten?
 
İlk zamanlar zor denir alışma süreci vs. diye ama aksine bence ilk başta daha yeni taze cicim ayları, karşındaki incinir mi nasıl konuşabilirim diye en düşündüğün zamanlar her şeyi söyleyemezsin yani daha baştan böyleyse sonrası nasıl olur.
Mesela bizim ilk 3 yıl iyi geçti tartışma illa ki oldu ama birbirimizi kırmak istemeden geçti, bebekten sonra tahammül seviyemiz düştü biraz daha söylemememiz gereken şeyleri söylüyoruz. Eskiye dönmek de zor o kelimeler ağızdan çıktıktan sonra insan eskisi gibi saygı duymaya aman kırmayım üzmeyim dememeye başlıyor. Nasılsa kırıyosun bir kere
Tahammül seviyesi daha ilk yıldan böyleyse bu artarak devam eder.
 
Evli olmadığınız için sadece gözlemle yorum yaptığınızı düşünüyorum :)
İki gösterdiğiniz örneğin toplamıyız biz eşimle. Hem birbirimize girdik, hem dip dibe fısır fısır fingirdeştik tabiri caizse :)
İlk yıl, alışma süreci çok zor gerçekten. Bir hanımefendi sabah boşayıp, akşam barışıyordum demiş; öyle gerçekten :)
3. yılımıza girdik, ilk yıl çok zordu; ki 4 senelik sevgililik geçmişimiz vardı. Zaman geçtikçe, birbirimizi aynı evin içerisinde tanımaya başladıkça kavgaların seyri de değişti. Şimdi daha az kavga ediyoruz, ama yine kavga ediyoruz. Yine dip dibe fısıldaşıyoruz. Aldatmak, yalan söylemek, şiddet yok ise; her şey gün sonunda çözülüyor. Biz en azından çözebiliyoruz. Bazen alttan almalı, bazen üste çıkmalı. İnsan ilişkileri hep böyle değil mi zaten?
benim sulalemde boşanma orani cok yuksek. yasli halalarimin, teyzelerimin bile yarisi bosanmis.
cocukluktan beri duya duya ozumsedim. hepsinin öğüdü genelde şu;
1) koca her zaman bulunur 🤣(önce hayatını kur)
2) balik bastan kokar.
bilmiyorum, bence de boyle. kavga dediğim tabii ki iki insan tartisir orta noktayi bulana kadar. bunu kasdetmiyorum. iki farkli evde yasama aliskanligi olan insanlarin ayni evde yasama surecinde hic tartismamasi hep uyum saglamasi belki de sagliksiz. benim sevgilim birlikte yasayacagimiz eve aldigimiz buzdolabini temizlemek icin tuvalette sizdiran musluk yuzunden yere serdigi örtüyü getirmisti. tekrar ediyorum buzdolabinin icini temizlemek icin klozetin yanindaki bezi🤣🤣🤣 pis lavabonun icine su doldurur icindeki siyah bulasik deterjanli suyun temiz olduguna inanir, tabagi o pis suda sungerler köpüklü köpüklü bulasikliga koyardi 🤢 ben mesela nasil kavga etmeyeyim bu adamla. ama "sen ne b.k adamsin, ne igrencsin, annen baban eve mi s.ciyordu gerizekaliiii" diye bagirarak kavga etmek var "iyyy, aşkim sana kizmak istemiyorum ama her bu harekerinde midemden bogazima bir sivi geliyor, ogurmek istiyorum. sence bu mantikli mi? gercekten temiz oldugunu dusunuyor musun?" diye konuşup onun kendini anlatmasina pay birakip (onlarin kültürünün normali buymus, kendini bildi bileli böyle bulasik yikamis, calistigi okulda bile boyle yıkarlarmis. ilk defa benden bunun igrenc olduğunu duymus ve sasirmis) en sonunda birbirimizi anlayip gulerek "tamam o zaman, evimizin birinci kurali klozete degen her sey pistir asla baska odada kullanilmasin" diye uzlasip sonradan dalgasini gecip gülmek var.
ne olursa olsun ciftlerin birbirine bagirmasi, hakaret etmesi, aglatmasi falan bence bir seylerin yanlis gittigini gösteriyor. kaldi ki ayni evde ilk aylar. insanin libidosunun yuksek oldugu - bazi seylerin siradanlasmadigi zamanlar. boyle zamanlarda bagira cagira kavga etmek bana tuhaf geliyor.
tartismadan kastim bu yani. insan gibi konusup uzlasmak ayri, hakaretler edip karsindaki insani tahrik etmek - ciftlerden birinin otekini aglatmasi farkli.
eger ikincisi varsa bence o evlilik cok da saglam baslamamistir.
ama tabii insanlar zamanla da olgunlasabilir. her evin dinamigi farkli. ama genelde beyninde düşünmeden agzindan cikani söyleyip kalp kiran insanlar kolay kolay duzelmiyor.
 
benim sulalemde boşanma orani cok yuksek. yasli halalarimin, teyzelerimin bile yarisi bosanmis.
cocukluktan beri duya duya ozumsedim. hepsinin öğüdü genelde şu;
1) koca her zaman bulunur 🤣(önce hayatını kur)
2) balik bastan kokar.
bilmiyorum, bence de boyle. kavga dediğim tabii ki iki insan tartisir orta noktayi bulana kadar. bunu kasdetmiyorum. iki farkli evde yasama aliskanligi olan insanlarin ayni evde yasama surecinde hic tartismamasi hep uyum saglamasi belki de sagliksiz. benim sevgilim birlikte yasayacagimiz eve aldigimiz buzdolabini temizlemek icin tuvalette sizdiran musluk yuzunden yere serdigi örtüyü getirmisti. tekrar ediyorum buzdolabinin icini temizlemek icin klozetin yanindaki bezi🤣🤣🤣 pis lavabonun icine su doldurur icindeki siyah bulasik deterjanli suyun temiz olduguna inanir, tabagi o pis suda sungerler köpüklü köpüklü bulasikliga koyardi 🤢 ben mesela nasil kavga etmeyeyim bu adamla. ama "sen ne b.k adamsin, ne igrencsin, annen baban eve mi s.ciyordu gerizekaliiii" diye bagirarak kavga etmek var "iyyy, aşkim sana kizmak istemiyorum ama her bu harekerinde midemden bogazima bir sivi geliyor, ogurmek istiyorum. sence bu mantikli mi? gercekten temiz oldugunu dusunuyor musun?" diye konuşup onun kendini anlatmasina pay birakip (onlarin kültürünün normali buymus, kendini bildi bileli böyle bulasik yikamis, calistigi okulda bile boyle yıkarlarmis. ilk defa benden bunun igrenc olduğunu duymus ve sasirmis) en sonunda birbirimizi anlayip gulerek "tamam o zaman, evimizin birinci kurali klozete degen her sey pistir asla baska odada kullanilmasin" diye uzlasip sonradan dalgasini gecip gülmek var.
ne olursa olsun ciftlerin birbirine bagirmasi, hakaret etmesi, aglatmasi falan bence bir seylerin yanlis gittigini gösteriyor. kaldi ki ayni evde ilk aylar. insanin libidosunun yuksek oldugu - bazi seylerin siradanlasmadigi zamanlar. boyle zamanlarda bagira cagira kavga etmek bana tuhaf geliyor.
tartismadan kastim bu yani. insan gibi konusup uzlasmak ayri, hakaretler edip karsindaki insani tahrik etmek - ciftlerden birinin otekini aglatmasi farkli.
eger ikincisi varsa bence o evlilik cok da saglam baslamamistir.
ama tabii insanlar zamanla da olgunlasabilir. her evin dinamigi farkli. ama genelde beyninde düşünmeden agzindan cikani söyleyip kalp kiran insanlar kolay kolay duzelmiyor.
Ben mesela o beyninde düşünmeyip, ağzından çıkanı bilmeyen bir insandım :KK70: son söyleyeceğim şeyi, ilk söylüyordum. Zamanla eh biraz da hararetli kavgalarla bu huyumu törpüleyebildim. Şimdi durup bir düşünüyorum, bunu söylemeye gerek var mı diye. Eşim mesela çok ani tepkiler veriyordu ilk başlarda. Yine aynı şekilde oda törpüleyebildi kendini. Mesele birazda kırdığın kalbi onarabilmek diye düşüyorum.
Benim kırıldığım şeyler ona bazen çok saçma geliyor, keza onunkilerde bana. Ama ne var ki bunda diye düşünüyorduk ikimizde. Yine zaman geçtikçe, tamam benim için çok saçma ama senin için önemli diyebilmeyi öğreniyoruz.
Hakaret psikolojik şiddete giriyor biraz benim gözümde, o sebeple konu dışı zaten. Ama bağırmak için aynı şeyi söyleyemiyorum ben çok bağırıyordum çünkü :KK70:
Gerçekten her evin dinamiği çok farklı. Bizim mesele etmeyeceğimiz şeyler başka evlerde çok büyük meseleler olabiliyor.
Libido yüksekliği işte olayı çözüyor sonuca gelirsem. Sabah boşamak için evden çıkıyorum, akşam görünce libidolara yenik düşüyorum :KK70:
Fikir alışverişiniz için teşekkür ederim :))
 
X