Evliliğin ilk yılı boşanmak

derin sularda .!.:

Hamileliğin sonlanmasından bahsederken;
Bebeği öldürmek zorunda kaldık cümlesini şaşkınlıkla okudum.
Gerisini okumaya gerek yok.

Genişletmek için tıkla...

nkla .!.:

Merhaba 19 yaşındayım 1 senedir evliyim eşimle 16 yaşında tanıştık eşimle çok kültür farkımız olmasına rağmen evlenmek istedik çünkü eşim ailesinden kimseye benzemezdi 3 ay içerisinde apar topar baskı ile evlendik ve çok güzel bir düğünümüz oldu evimizde çok eksik vardı hiç önemsemedik maddi olarak çok iyi durumdayız ama kendimiz yapmak istedik bazı şeyleri evlendikten 1 hafta sonra işe başladım aile şirketinde daha evlilik sorumluluğunu alamadan işe de atılmıştım eşim her zaman çok destekçim oldu her zaman arkamdaydı ailesiyle sorunlar yaşadım beni korudu kolladı 2 ay sonra hamile kaldım çok mutlu olduk ben hem iş hem ev hem hamileliği kaldıramadım ve işten ayrıldım biraz zor olsa da eşim yine arkamdaydı evde iş yapamazdım yemek yapamazdım hiç sorun etmez hep yanı başımda olurdu 6 ay geçti ve suyum geldi bebeğimizi öldürmek zorunda kaldık hem benim sağlığım hem bebeğin sakat olma ihtimaline karşı çok zor süreçler atlattım normal doğum yaptım 16 saat ağır sancı çektim ve kucağıma alamayacağım bir bebek için eşim ve ailesi oğlumun cenazesini almamak gerektiğini ve bunun bana daha çok acı çektireceğim söylediler ve bende o acıyla kabul ettim çok zor bir 6 ay geçirdim eşim hep yanımdaydı ben kendimi toparladıktan sonra eşim kendini kaybetti cluplere gitmeye benden uzaklaşmaya başladı bu sırada ben hastaneden 1 ay sonra işe devam ettim eşime o zor süreçte çok zor günler yaşattım ama elimde değildi hep şımarıktım ama onu çok seviyordum 1 kere çok büyük kavga ettik ve sonra tekrar düzelttik sonra benim işle ilgili sorunlarım oldu eşimden uzaklaştım işten uzaklaştım saçlarımı kestim artık dayanamıyordum işten çıkıp ailemi görmeye gittim eşime boşanmak istediğimi söyledim ama bi süre uzak kalmanın ikimizede iyi geleceğini düşündüm eşim bir süre sonra beni sevmediğini söyledi ve çok kararlıydı 1 ay bu devam etti ve ben boşanmak için eve geldim eşim beni çok sevdiğini ve özlediğini söyledi bende ev hanımı olmak istediğimi çünkü bunu hiç yaşayamadığımı bu şartla devam edebileceğimizi söyledim herşey yolundayken eşim çok ilgisizleşti uzaklaştı sürekli televizyon ve telefonla ilgileniyordu ve ben boşanmak istediğimi yapamadığımı söyledim aileler araya girdi birdaha deneyelim derken( bu arada 1 yıl 2 ay oldu evleneli) bu sefer eşimin beni aldattığını düşündüm ve eşimle çok şiddetli ve saygısız bir kavga ettik geçen gün dilekçe vermeye gittik eşim boşanmak istedi bende kabul ettim onsuz maddi ve manevi olarak daha iyi bir hayatım olacağını biliyorum ama onu çok seviyorum ben vazgeçtiğimi boşanmak istemediğimi söyledim ama o asla istemedi mahkemede istemediğimi söyliycem ve senin istediğin gibi olucam dedim sözler verdim ailesiyle görüştü ve eve geldi bu gece ama ayrı odada yatıyor ailesi düzeleceğini ve zaman gerektiğini söyledi ne yapmam gerek bilmiyorum eşim düzeleceğine inanmıyor ama ben herşeyin üst üste geldiğini ve bunu atlayabileceğimizi düşünüyorum çünkü imrenilen bir çifttik sizler ne düşünüyorsunuz??

Genişletmek için tıkla...

nkla .!.:

Merhaba 19 yaşındayım 1 senedir evliyim eşimle 16 yaşında tanıştık eşimle çok kültür farkımız olmasına rağmen evlenmek istedik çünkü eşim ailesinden kimseye benzemezdi 3 ay içerisinde apar topar baskı ile evlendik ve çok güzel bir düğünümüz oldu evimizde çok eksik vardı hiç önemsemedik maddi olarak çok iyi durumdayız ama kendimiz yapmak istedik bazı şeyleri evlendikten 1 hafta sonra işe başladım aile şirketinde daha evlilik sorumluluğunu alamadan işe de atılmıştım eşim her zaman çok destekçim oldu her zaman arkamdaydı ailesiyle sorunlar yaşadım beni korudu kolladı 2 ay sonra hamile kaldım çok mutlu olduk ben hem iş hem ev hem hamileliği kaldıramadım ve işten ayrıldım biraz zor olsa da eşim yine arkamdaydı evde iş yapamazdım yemek yapamazdım hiç sorun etmez hep yanı başımda olurdu 6 ay geçti ve suyum geldi bebeğimizi öldürmek zorunda kaldık hem benim sağlığım hem bebeğin sakat olma ihtimaline karşı çok zor süreçler atlattım normal doğum yaptım 16 saat ağır sancı çektim ve kucağıma alamayacağım bir bebek için eşim ve ailesi oğlumun cenazesini almamak gerektiğini ve bunun bana daha çok acı çektireceğim söylediler ve bende o acıyla kabul ettim çok zor bir 6 ay geçirdim eşim hep yanımdaydı ben kendimi toparladıktan sonra eşim kendini kaybetti cluplere gitmeye benden uzaklaşmaya başladı bu sırada ben hastaneden 1 ay sonra işe devam ettim eşime o zor süreçte çok zor günler yaşattım ama elimde değildi hep şımarıktım ama onu çok seviyordum 1 kere çok büyük kavga ettik ve sonra tekrar düzelttik sonra benim işle ilgili sorunlarım oldu eşimden uzaklaştım işten uzaklaştım saçlarımı kestim artık dayanamıyordum işten çıkıp ailemi görmeye gittim eşime boşanmak istediğimi söyledim ama bi süre uzak kalmanın ikimizede iyi geleceğini düşündüm eşim bir süre sonra beni sevmediğini söyledi ve çok kararlıydı 1 ay bu devam etti ve ben boşanmak için eve geldim eşim beni çok sevdiğini ve özlediğini söyledi bende ev hanımı olmak istediğimi çünkü bunu hiç yaşayamadığımı bu şartla devam edebileceğimizi söyledim herşey yolundayken eşim çok ilgisizleşti uzaklaştı sürekli televizyon ve telefonla ilgileniyordu ve ben boşanmak istediğimi yapamadığımı söyledim aileler araya girdi birdaha deneyelim derken( bu arada 1 yıl 2 ay oldu evleneli) bu sefer eşimin beni aldattığını düşündüm ve eşimle çok şiddetli ve saygısız bir kavga ettik geçen gün dilekçe vermeye gittik eşim boşanmak istedi bende kabul ettim onsuz maddi ve manevi olarak daha iyi bir hayatım olacağını biliyorum ama onu çok seviyorum ben vazgeçtiğimi boşanmak istemediğimi söyledim ama o asla istemedi mahkemede istemediğimi söyliycem ve senin istediğin gibi olucam dedim sözler verdim ailesiyle görüştü ve eve geldi bu gece ama ayrı odada yatıyor ailesi düzeleceğini ve zaman gerektiğini söyledi ne yapmam gerek bilmiyorum eşim düzeleceğine inanmıyor ama ben herşeyin üst üste geldiğini ve bunu atlayabileceğimizi düşünüyorum çünkü imrenilen bir çifttik sizler ne düşünüyorsunuz??

Genişletmek için tıkla...

nkla .!.:

Merhaba 19 yaşındayım 1 senedir evliyim eşimle 16 yaşında tanıştık eşimle çok kültür farkımız olmasına rağmen evlenmek istedik çünkü eşim ailesinden kimseye benzemezdi 3 ay içerisinde apar topar baskı ile evlendik ve çok güzel bir düğünümüz oldu evimizde çok eksik vardı hiç önemsemedik maddi olarak çok iyi durumdayız ama kendimiz yapmak istedik bazı şeyleri evlendikten 1 hafta sonra işe başladım aile şirketinde daha evlilik sorumluluğunu alamadan işe de atılmıştım eşim her zaman çok destekçim oldu her zaman arkamdaydı ailesiyle sorunlar yaşadım beni korudu kolladı 2 ay sonra hamile kaldım çok mutlu olduk ben hem iş hem ev hem hamileliği kaldıramadım ve işten ayrıldım biraz zor olsa da eşim yine arkamdaydı evde iş yapamazdım yemek yapamazdım hiç sorun etmez hep yanı başımda olurdu 6 ay geçti ve suyum geldi bebeğimizi öldürmek zorunda kaldık hem benim sağlığım hem bebeğin sakat olma ihtimaline karşı çok zor süreçler atlattım normal doğum yaptım 16 saat ağır sancı çektim ve kucağıma alamayacağım bir bebek için eşim ve ailesi oğlumun cenazesini almamak gerektiğini ve bunun bana daha çok acı çektireceğim söylediler ve bende o acıyla kabul ettim çok zor bir 6 ay geçirdim eşim hep yanımdaydı ben kendimi toparladıktan sonra eşim kendini kaybetti cluplere gitmeye benden uzaklaşmaya başladı bu sırada ben hastaneden 1 ay sonra işe devam ettim eşime o zor süreçte çok zor günler yaşattım ama elimde değildi hep şımarıktım ama onu çok seviyordum 1 kere çok büyük kavga ettik ve sonra tekrar düzelttik sonra benim işle ilgili sorunlarım oldu eşimden uzaklaştım işten uzaklaştım saçlarımı kestim artık dayanamıyordum işten çıkıp ailemi görmeye gittim eşime boşanmak istediğimi söyledim ama bi süre uzak kalmanın ikimizede iyi geleceğini düşündüm eşim bir süre sonra beni sevmediğini söyledi ve çok kararlıydı 1 ay bu devam etti ve ben boşanmak için eve geldim eşim beni çok sevdiğini ve özlediğini söyledi bende ev hanımı olmak istediğimi çünkü bunu hiç yaşayamadığımı bu şartla devam edebileceğimizi söyledim herşey yolundayken eşim çok ilgisizleşti uzaklaştı sürekli televizyon ve telefonla ilgileniyordu ve ben boşanmak istediğimi yapamadığımı söyledim aileler araya girdi birdaha deneyelim derken( bu arada 1 yıl 2 ay oldu evleneli) bu sefer eşimin beni aldattığını düşündüm ve eşimle çok şiddetli ve saygısız bir kavga ettik geçen gün dilekçe vermeye gittik eşim boşanmak istedi bende kabul ettim onsuz maddi ve manevi olarak daha iyi bir hayatım olacağını biliyorum ama onu çok seviyorum ben vazgeçtiğimi boşanmak istemediğimi söyledim ama o asla istemedi mahkemede istemediğimi söyliycem ve senin istediğin gibi olucam dedim sözler verdim ailesiyle görüştü ve eve geldi bu gece ama ayrı odada yatıyor ailesi düzeleceğini ve zaman gerektiğini söyledi ne yapmam gerek bilmiyorum eşim düzeleceğine inanmıyor ama ben herşeyin üst üste geldiğini ve bunu atlayabileceğimizi düşünüyorum çünkü imrenilen bir çifttik sizler ne düşünüyorsunuz??

Genişletmek için tıkla...

nkla .!.:

Merhaba 19 yaşındayım 1 senedir evliyim eşimle 16 yaşında tanıştık eşimle çok kültür farkımız olmasına rağmen evlenmek istedik çünkü eşim ailesinden kimseye benzemezdi 3 ay içerisinde apar topar baskı ile evlendik ve çok güzel bir düğünümüz oldu evimizde çok eksik vardı hiç önemsemedik maddi olarak çok iyi durumdayız ama kendimiz yapmak istedik bazı şeyleri evlendikten 1 hafta sonra işe başladım aile şirketinde daha evlilik sorumluluğunu alamadan işe de atılmıştım eşim her zaman çok destekçim oldu her zaman arkamdaydı ailesiyle sorunlar yaşadım beni korudu kolladı 2 ay sonra hamile kaldım çok mutlu olduk ben hem iş hem ev hem hamileliği kaldıramadım ve işten ayrıldım biraz zor olsa da eşim yine arkamdaydı evde iş yapamazdım yemek yapamazdım hiç sorun etmez hep yanı başımda olurdu 6 ay geçti ve suyum geldi bebeğimizi öldürmek zorunda kaldık hem benim sağlığım hem bebeğin sakat olma ihtimaline karşı çok zor süreçler atlattım normal doğum yaptım 16 saat ağır sancı çektim ve kucağıma alamayacağım bir bebek için eşim ve ailesi oğlumun cenazesini almamak gerektiğini ve bunun bana daha çok acı çektireceğim söylediler ve bende o acıyla kabul ettim çok zor bir 6 ay geçirdim eşim hep yanımdaydı ben kendimi toparladıktan sonra eşim kendini kaybetti cluplere gitmeye benden uzaklaşmaya başladı bu sırada ben hastaneden 1 ay sonra işe devam ettim eşime o zor süreçte çok zor günler yaşattım ama elimde değildi hep şımarıktım ama onu çok seviyordum 1 kere çok büyük kavga ettik ve sonra tekrar düzelttik sonra benim işle ilgili sorunlarım oldu eşimden uzaklaştım işten uzaklaştım saçlarımı kestim artık dayanamıyordum işten çıkıp ailemi görmeye gittim eşime boşanmak istediğimi söyledim ama bi süre uzak kalmanın ikimizede iyi geleceğini düşündüm eşim bir süre sonra beni sevmediğini söyledi ve çok kararlıydı 1 ay bu devam etti ve ben boşanmak için eve geldim eşim beni çok sevdiğini ve özlediğini söyledi bende ev hanımı olmak istediğimi çünkü bunu hiç yaşayamadığımı bu şartla devam edebileceğimizi söyledim herşey yolundayken eşim çok ilgisizleşti uzaklaştı sürekli televizyon ve telefonla ilgileniyordu ve ben boşanmak istediğimi yapamadığımı söyledim aileler araya girdi birdaha deneyelim derken( bu arada 1 yıl 2 ay oldu evleneli) bu sefer eşimin beni aldattığını düşündüm ve eşimle çok şiddetli ve saygısız bir kavga ettik geçen gün dilekçe vermeye gittik eşim boşanmak istedi bende kabul ettim onsuz maddi ve manevi olarak daha iyi bir hayatım olacağını biliyorum ama onu çok seviyorum ben vazgeçtiğimi boşanmak istemediğimi söyledim ama o asla istemedi mahkemede istemediğimi söyliycem ve senin istediğin gibi olucam dedim sözler verdim ailesiyle görüştü ve eve geldi bu gece ama ayrı odada yatıyor ailesi düzeleceğini ve zaman gerektiğini söyledi ne yapmam gerek bilmiyorum eşim düzeleceğine inanmıyor ama ben herşeyin üst üste geldiğini ve bunu atlayabileceğimizi düşünüyorum çünkü imrenilen bir çifttik sizler ne düşünüyorsunuz??

Genişletmek için tıkla...

eminmirac .!.:

Hem bosanmayi dusunuyorsunuz hem de cinsellikte sorun yok mu? Bosanma kelimesinin gectigi an cinseligi de yapamazdim heralde ben.

Genişletmek için tıkla...

nkla .!.:

Merhaba 19 yaşındayım 1 senedir evliyim eşimle 16 yaşında tanıştık eşimle çok kültür farkımız olmasına rağmen evlenmek istedik çünkü eşim ailesinden kimseye benzemezdi 3 ay içerisinde apar topar baskı ile evlendik ve çok güzel bir düğünümüz oldu evimizde çok eksik vardı hiç önemsemedik maddi olarak çok iyi durumdayız ama kendimiz yapmak istedik bazı şeyleri evlendikten 1 hafta sonra işe başladım aile şirketinde daha evlilik sorumluluğunu alamadan işe de atılmıştım eşim her zaman çok destekçim oldu her zaman arkamdaydı ailesiyle sorunlar yaşadım beni korudu kolladı 2 ay sonra hamile kaldım çok mutlu olduk ben hem iş hem ev hem hamileliği kaldıramadım ve işten ayrıldım biraz zor olsa da eşim yine arkamdaydı evde iş yapamazdım yemek yapamazdım hiç sorun etmez hep yanı başımda olurdu 6 ay geçti ve suyum geldi bebeğimizi öldürmek zorunda kaldık hem benim sağlığım hem bebeğin sakat olma ihtimaline karşı çok zor süreçler atlattım normal doğum yaptım 16 saat ağır sancı çektim ve kucağıma alamayacağım bir bebek için eşim ve ailesi oğlumun cenazesini almamak gerektiğini ve bunun bana daha çok acı çektireceğim söylediler ve bende o acıyla kabul ettim çok zor bir 6 ay geçirdim eşim hep yanımdaydı ben kendimi toparladıktan sonra eşim kendini kaybetti cluplere gitmeye benden uzaklaşmaya başladı bu sırada ben hastaneden 1 ay sonra işe devam ettim eşime o zor süreçte çok zor günler yaşattım ama elimde değildi hep şımarıktım ama onu çok seviyordum 1 kere çok büyük kavga ettik ve sonra tekrar düzelttik sonra benim işle ilgili sorunlarım oldu eşimden uzaklaştım işten uzaklaştım saçlarımı kestim artık dayanamıyordum işten çıkıp ailemi görmeye gittim eşime boşanmak istediğimi söyledim ama bi süre uzak kalmanın ikimizede iyi geleceğini düşündüm eşim bir süre sonra beni sevmediğini söyledi ve çok kararlıydı 1 ay bu devam etti ve ben boşanmak için eve geldim eşim beni çok sevdiğini ve özlediğini söyledi bende ev hanımı olmak istediğimi çünkü bunu hiç yaşayamadığımı bu şartla devam edebileceğimizi söyledim herşey yolundayken eşim çok ilgisizleşti uzaklaştı sürekli televizyon ve telefonla ilgileniyordu ve ben boşanmak istediğimi yapamadığımı söyledim aileler araya girdi birdaha deneyelim derken( bu arada 1 yıl 2 ay oldu evleneli) bu sefer eşimin beni aldattığını düşündüm ve eşimle çok şiddetli ve saygısız bir kavga ettik geçen gün dilekçe vermeye gittik eşim boşanmak istedi bende kabul ettim onsuz maddi ve manevi olarak daha iyi bir hayatım olacağını biliyorum ama onu çok seviyorum ben vazgeçtiğimi boşanmak istemediğimi söyledim ama o asla istemedi mahkemede istemediğimi söyliycem ve senin istediğin gibi olucam dedim sözler verdim ailesiyle görüştü ve eve geldi bu gece ama ayrı odada yatıyor ailesi düzeleceğini ve zaman gerektiğini söyledi ne yapmam gerek bilmiyorum eşim düzeleceğine inanmıyor ama ben herşeyin üst üste geldiğini ve bunu atlayabileceğimizi düşünüyorum çünkü imrenilen bir çifttik sizler ne düşünüyorsunuz??

Genişletmek için tıkla...

LilyX .!.:

Eşin kaç yaşında bilmiyorum ama kendini bir şey sanmasın, o yaşta hamile kalıp düşük yapan sensin ve seni aldatan da o. Şımarıklık v.s ufak sorunlar asıl suçlu o ve ilk yıllardan bile aldatıyorsa seni kesinlikle haketmiyor buna rağmen onunla birlikte olman hiç mantıklı değil başka kadınlara dokunan bir erkeğe nasıl dokunup üstüne onu seviyorsun?

Çabalaması gereken suçlu olan sen değilsin o. Boşan bırak sap gibi gezsin madem klüplerde takılmak istiyor takılsın. Kimse kolay kolay sadık bir eş, sıcak bir yuva bulamaz. Yaşın küçük olduğu için erken evlenmene kızmak da doğru olmaz bu ailenin suçu seni bu konuda bilinçlendirmedikleri için. Kendini üzme boşan gitsin sen de özgürce hayatını yaşa gençliğine bak bu olanlar da sana tecrübe olmuş olur.

Genişletmek için tıkla...