Hayatım, tamam da yine de normal değil. Yorumların birkaçına gözüm çarptı. Hanımlar, ama koca da hakaret etmiş, konu sahibi de vurmuş minvalinde yorumlar yazmışlar. Nasıl ya?
Bak ben yaşadığım bir olayı anlatayım, birkaç ay önce oldu. Görürsünüz delirmek ve delirtmek nasıl oluyormuş. Hiçbir şey yoktu ortada, bir cümle attı ortaya adam. Böyle kan var ya beynime sıçramadı, beynimi boyadı diyebilirim. Gözümün önünde şimşekler çaktı, dünya başıma indi geri kalktı. Öyle bir şok ve sinir dalgası yürüdü bedenime. Ne diyeceğimi şaşırdım, önce ağladım biraz. O anda özürler diliyor, susturmaya çalışıyor. Sonra bir anda gözümü sildim, başladı öfke patlamam. Ondan sonra yaptıklarımı yazsam, buradaki hanımlar dayağı hak ettiğimi yazarlardı herhalde. Yanlış anlamayın, asla vurmadım, elimi bile sürmedim. Ama ne yaptığımı yazmayacağım. Ama adam ağzını açmadı, biliyordu yediği haltı. Delirttim onu da yaptıklarımla ama asla üf bile demedi, sesini dahi yükseltmedi. Ben sakinleşene kadar kuzu kuzu yanımda oturdu.
Demem o ki böylesi de mümkün. İlla birbirimizin boğazına yapışmamız şart değil. Her ne yapmış olursa olsun vurmadım, yaptıklarıma karşın o da bana vurmadı.