Evliligim hakkinda ne düsünecegimi bilemiyorum artik..

sonsuza_dek

Doin` just fine......
Kayıtlı Üye
24 Eylül 2008
15
0
Iyi Geceler Herkese..

Öncelikle sunu dile getirmek isterim ki, türkcem belki cokta kuvvetli olmayabilir, yurtdisindan katiliyorum cünkü (kusuruma bakmayin)..

Gelelim asil konuya.. Problemlerimi cevremdeki kimseyle, yanlis anlasilirim diye paylasamiyorum..
Sizlerden alacagim cevaplar insallah düsüncelerime aciklik getirir..

Ben 21 yasindayim, 2 senedir evliyim, ve evlenmeden önce 3 sene cikmisligim var esimle, yani toplam 5 senedir beraberiz.. Bana ne sözler ne büyükler yeminler verdi evlenmeden önce..
Ve sonuc:HiCBiRiNi TUTMADI, hepsi sözdeymis!!
Evliligimizde "canim cicim" aylarimiz ancak 3 aya yakin sürdü.. Sonrasinda ise esimin acisindan sogukluk demiyim de hafif ilgisizlik basladi, oysa evlenmek icin o cok can atmisti..
Degil benle yalniz, hep beraber, arkadas cevremizle vakit gecirmek istemesi, benimle birlikte aksam yataga yatmamasi, sevgisini gün gectikce daha az dile getirmesi..
bütün bunlar benim cok zoruma gidiyordu, sürekli tartisiyorduk, cünkü bütün bunlari kafamda uydurdugumu vurguluyordu..

6 aylik evliyken, kayin babam amansiz bir hastaliga yakalandi, ve bana hic zaman ayirmaz oldu.. Hafta ici gececilik vardiyesinde full calistigi icin sirf cumartesi günleri bos oluyor du, ve o bos günlerde biz hep onun ailesinin yanindaydik.. Ilk zamanlar sesimi cikarmiyordum, ama bizim de bir özel hayatimiz oldugunu düsünerek, ona hafta ortasi erken kalkip, ailesinin yanina gitmeyi, ve hafta sonunu ikimize ayirmasini rica ettim,
ama nafile.. Benden daha da sogdu, cünkü herseyi yanlis algiladi..
Benim onun ailesine hic gitmek istemedigimi, babasi bu haldeyken kendimi düsündügümü, hic anlayis göstermedigimi, ve sahire..
Halbuki hic alakasi yoktu, ama gel de anlat iste..
Yine de onun istedigi gibi hafta sonlari gittik babasinin yanina..

Bana bu problemlere ragmen, (ki ona göre hic problem yoktu) cocuk istedigini sürekli söylüyordu, ama ben istemiyordum dogal olarak..

Ama nasil olduysa, hamile kaldim, o da aslinda herseyi bile bile yapti..
herneyse nunu gecelim..
hamile oldugumu ögrendigimde depresyona girdim, hic hazir degildim cünkü..
hele de esim böylesine huy degistirdikten sonra hic degildim..

hamilelik dönemi cok zor gecti.. kayinbabam vefat etti.. esimden hic destek görmedim, hersey cok kötüydü..
bu arada cocugumun olacagi düsünceye alismistim, ama ona sevgimi gösteremeyecegimden cok korkuyorudum, ki allaha cok sükür öyle olmadi..

simdi dünyalar tatlisi bir oglumuz var..

hamile oldugumu duydugunda hersey düzelecek, ve daha güzel olacak diye sözler vermisti, ama hersey daha da aci oldu..
ben artik ikinci planda geliyordum oglumuzdan sonra..
bana sevgisini gösterse hic gücüme gitmezdi bile.. bana hic bakmiyordu, cinsel hayatimiz zaten durgundu, tamamen durgunlasti.. kendimi onun yaninda artik bir kadin gibi bile hisstemiyorum..
ve buda dogum sonrasinda kendimden tiksinmemi sagladi.. aynaya bile bakamiyordum..

simdi oglumuz aylik oldu.. kilo verdim kendime bakmaya basladim.. ama nafile..
taristigimiz zaman, beni dinlemiyor, hatalarini anlatiyorum, ama anlamayip tekrar tekrar neymis ki hatalarim, rahat birak beni, seni cekmek zorunda degilim, bosanalim gitsin diyor..

daha cok seyler var ama noktalayayim en iyisi yoksa sabaha bitmeyecek yazacaklarim..
okudugunuz icin cok tesekkür ederim..

arkadaslar sizce bu insanin sorunu mu var..
ne yatabilir bu davranislarin altinda,
ne olur yardimci olun.. cok caresizim..

tesekkürler simdiden..
 
canım yaaa...
senin adına çok üzüldüm...
ama her evlilikte yaşanabilecek şeyleri yaşıyorsun...
öncelikle eşini sürekli eleştirmekten vazgeçmelisin...eskiden nasılsan (evlenmeden önce)öyle olmalısın...evlilikte beklentiler çoğalınca hepimiz değişebiliyoruz...
o da bir bunalım geçiriyor olabilir...karşılıklı oturup konuşmayı denemelisin,ilk zamanlar zor olsa bile kırıcı olmadan konuşmaya çabalamalısın...hatta evlilik terapistine gitmeyi bile deneyebilirsiniz...
boşanmak hele ki bir çocuk varken tek çözüm olmamalı...baktın düzelme falan olmuyor,o zaman düşünürsün..önceleri kolay olmayabilir ama sen çabalarsan ilişkinizin düzelme ihtimali olabilir...
allah yardımcın olsun canım...
 
bi erkeği en fazla maddi sorunlar yorar.
ailesinin ihtiyaçlarını karşılayamamak.bor harç vs
eğer bu anlamda bi sıkıntınız yoksa
o zman evliliğin ve çocuğun garantisi altında
nasılsa gidemez bu kadın diye.
salmış gitmiş kendini
yani emeksiz ,özensiz,sevgisiz de olsam
bu kadın burda.e niye yorayım kendimi
 
belki diyorum babasının hastalığı onun psikolojisini bozdu,
babasının öleceğini tahmin ettiği için de babasının en azından torununu görmesini sağlamak adına illa çocuk diye tutturdu ..
babası da torun görmeden öldüğü için iyice sinir yaptı..

ama şurası belli ki eşiniz ailesine düşkün değil bağimlı.yoksa kimse eşinin bu denli mütevazi ve evliliğin gerektirdiği isteklerine karşi kayıtsız kalmaz.

ben olayın sizin görünüşünüzle alakalı olduğunu sanmıyorum.eminim ki gayet hoş ve bakımlı bir bayansınız.bence sizin yerinizde kim olsa onada aynı şeyi yapacak..kendi bencilliğinden size ilgi göstermesi zaten zor olurdu.

bilinçli bir bayan olarak temkinli ve güleryüzlü olarak olayları,davranışlarını biraz daha izleyin derim ben.çünkü henüz çok yenisiniz.

boşanalım bitsin sözleri bence çoğu erkeğin ağzına sakız olmuş.
boşanmaya niyeti olan adam ikide bir boşanalım demez,eşyalarını topladığı gibi soluğu mahkemede alır.

tavsiyem biraz daha sabır.baktınız bu böyle uzun zaman sürüyor kararlarınızı ve hissettiklerinizi ciddiyetle eşinize anlatır ve bu evliliğinin gidişatını gözden geçirmek için ondan ayrı olarak kendinize zaman verdiğinizi söylersiniz.

ama her durumda güçlü olun.
kendine değer vermeyen kişiye kimse değer vermez,saygı göstermez.
önce kendinizi güçlü hissedin.karşinizdaki kişi o elektriği alır merak etmeyin.
 
canım benim valla eşinin ne sorunu olduğunu anlayamadın-m ben neden sana böyle davrandığını
boşanmak okadar kolay mı ,acaba sözdemi öyle diyor
bebeğinizi seviyor en azından ya onada ilgisiz davransaydı
biraz zaman tanı ikinizede sen onun üstüne gitme
işte uzak dur ondan sevdiğini göstermediğini ilgisiz davrandığını falan söyleme
bence sen onu okadar çok seviyorsunki seninle ilgilenmesini istiyorsun dışardaki insanları görüncede gıpta ile bakıyorsun
canım benim herşey yoluna giricektir biraz sabret bitanem
 
ne yazık ki bu böyle... flört ettiğiniz adamla evlendiğiniz adam aynı adam olmuyor ...daha evlenmeden önce bunu anlamak bilmek ve farkında olabilmek gerek ...kabullenmeliyiz yanii..bu bir gerçek... istisnalar kaideyi bozmasa da...ki bu bayanlarda da olabiliyor...sevgimiz zaman aşımına mı uğruyor, bir imza mı bu değişikliği maskeyi çıkartıyor ihtimaller dahilinde... geçmişteki cicim günlerindeki gibi,sevdirme kabullendirme,boyun eğme,fedakarlık ,duygusallık ,aşkın saf ve toy halinden birçok şeyi alıp götürebiliyor acemice yaşanan bir evlilik..bu kişinin mantığı ile çok alakalı bir durum elbette... oysa ki evliliklerde cep te diil yürekte olmak ister her kadın!
anladığım kadarıyla sizzin evliliğinizde eşiniz sizin sevginizden emin kaybetme korkusu yok,kaçacak deliği de yok mantıgında..sanırım önce burdan başlamalısınız..''sensizde ben varım, olurum, dururum'' u yaşatın ona... bir erkeğe her zaman kaybetme korkusu yaşatılmalı,ben cepteyim msj ı verilmemeli.. sevgiler..
 
bence eşinizin size anlatamadıgı birtakım sorunları olabilir.erkekler biz kadınlar gibi degiller herşeyi paylaşamıyorlar,içlerine atıyorlar.güzelce konuşun onunla ve içine biraz da olsa sizi kaybetme korkusu verin yada bir aile terapistinden yardım alın.inşallah düzelir herşey ama ilk etapta eşlerin şu hemen boşanma olayını düşünmemeleri gerekli.bu fikir akıldayken insan eşinden de,evliliginden de ister istemez sogur zaten.
 
Ömür boyu mutluluk için eşler şartlar nasıl olursa olsun,birbirlerini üzecek, yıpratacak,manen çökertecek uygulamalardan uzak durmalı değil mi Zira,evlenirken Rablerinin huzurunda ömürlerinin sonuna kadar bir arada yaşamak üzere söz veriyourz..
Sonradan çıkan her türlü problem bizim için ancak imtihan vesilesidir.Kısmetimize razı olmalıyız ki, maddi-manevi rahat edebilelim.Birinin küskünlüğü ya da yıpranmasıyla ailenin bütün yükü diğerinin üzerine kalır.Ve kırgınlıklar zamanla daha da derinleşir.
Huzursuz ailelerde psikolojik sorunlar daha fazla olur.Eşlerin birbirlerine ilgisizliği karşılıklı ihtimam eksikliğini ve bu da daha kolay hasta olmayı,hastayken daha geç iyileşmeyi netice verir.Eşlerin karşılıklı yıpranması ailenin saadetini kaçırır

En sevdiğimiz bir eşyayı bile yıpratmamaya özen gösterirken, sokaklarda kullandığımız ayakkabımıza ihtimam göstermeye çalışırken, canımızdan aziz bilmemiz gereken insanlara, ailemize karşı hoyrat davranmamız anlaşılabilir bir şey değildir. Hastalıkların en önemli sebebini moral, yıkıntı oluşturur, bu arada hastalıklar sırasında yeterince iyileşememenin en önemli sebeplerinden biri de moral eksikliğidir. Morali bozulmuş, ümitsizliğe düşmüş insanlar çok rahat hasta olur. Eşlerden biri bir kere hastalığa duçar oldu mu, hastalıklar hastalıkları kovalar ve aileler günlerinin önemli bölümünü hastane önlerinde geçirmeye başlar. Ekonomik yük ve aile düzeninin bozulması da ayrıca önemlidir. Aile, düello yeri değildir

Kıymeti bilinmeyen,özellikle HANIMLAR çok çabuk yıpranır.Bunun neticesi de ailede mutsuzluk ve tatsızlıktır.Aile hayatı kısa sürede karşılıklı düelloya döner ve kalp birliği ortadan kalkar.Böyle olunca da Allah’ın rahmeti ve sekinesi o aile üzerine inmez.
Eşler birbirlerini üzmemeli
‘Duvarı nem, insanı gam öldürür.” demişlerdir.Özellikle biz kadınlar üzüntüye hiç gelemiyoruz.Çok çabuk hasta olup, hemen manen yıkılıyoruz..Üzüntü birçok psikolojik rahatsızlıklara yol açar.Bu birçok fizikî hastalıkları da tetikler.Ruhen sağlıklı ve mantık olan bir insan ne bir şeye üzülür, ne de karşısındakini üzer.
Canım;bak anne olmuşsunuz;Rabbim ne kadar eşsiz bir hediye nasip etmiş;üzmeyin kendinizi desem biliyorum çok fazla tesiri olmayacak fakat en azından BEBEĞİNİZ için..Hem düşünün ki siz AŞKI oadamla yani eşinizle yaşadınız derinden..Tek yürek tek beden oldunuz..Muhabbetiniz tatlı sohbetleriniz oldu...Kırgınlıklar tavırlar küsmeler ne bizim ne Rabbimizin istediği şeyler değil..Kulu kırmak ALLAHı kırmaktır..Bu nispette düşünüp yaşayalım...Eşiniz de baba olmamın verdiği sorumluluk ve yüklenen ağırlıklar neticesinde bir duygu karmaşası yaşıyor çk normal;siz de doğum yapmışsınız;lohusalık durumu var;bedeninizden bir can kopmuş kolay değil..Kadının en zayıf olduğu dönem bu..Pozitif olmaya çalışın kurtulun bu ATALETTEN..hayat üzerinize geliyormuş gibi sizi boğuyormuş gibi gelebilir bu normal şuanda ama geçecek canım geçecek inşallah inan bize..
Rabbim aranızdaki sevgiyi tazelesin ve neşe versin..Tabi bunun için sizlerin de harekete geçmesi gerekiyor sakın koy vermeyin salmayın kendinizi...Çabalayın yenilmeyin buna YENİLENİN..
Her zaman karşınızdakini SON KEZ görüyormuşcasına sevin (ALLAH gecinden versin tabi..)Her zaman elini son kez tutuyormuşçasına TUTUN sımsıkı DOYA DOYA DUYA DUYA...
 
evlenmeyi bilen insan çocuk istemiyorsa korunmayı da bilmeli, araştırmalı.
hele çocuk istemeyip de hamile kalan ve suçu kocasına atanlara gerçekten kızıyorum(sadece size özel değil,genel görüşüm bu).

kayınpederinizin hastalığı ve vefatı, eşinizde tahmininizden büyük bir hasara yol açmıştır. o zaman istediğiniz ilgiyi bencillik olarak düşünebilir ve bu yüzden tavır alıyor olabilir.o da sizden anlayış beklemiştir. siz de hamilelik psikolojisi -hormonlar- nedeni ile alıngan davranmış olabilirsiniz.

en iyisi eşinizin üstüne gitmeyin, ilgi gösterin ama sıkmamaya çalışın. olumlu değişiklik gösterirse; devam edersiniz. belki sizden büyük bir adım bekliyordur.
3 yıl flört ettiğinize göre, aşk evliliği yapmışsınız. duygular eskisi gibi olmaz genelde ama canlandırması kolay olur.

eşinizin yaşı da 21 civarında ise, evliliğin sorumluluğu ağır gelmiş olabilir. erken bir evlilik olmuş, bu tür sorunlar yaşamanız çok doğal bence. zamanla oturacaktır evlilik.
erşeyi yoluna koymadan 2.çocuk için acele etmeyin lütfen.
 
insanlar birbirini ne kadar iyi tanıdıgına inansada evlilik başka bir kurum. siz özel ilgi istiyosunuz haklı olarak eşinizden ama her zaman mümkün olmayabilir evliliğin ilk yılları insanın evliyken birbirini tanıma dönemidir bana göre. bişeyleri zamana bırakın eşinize neden böylesin diye hiç sormayın ama evliliğinizi renklendirmeye çalışın.mesela onu gayet bakımlı karşılayıp şaşırtabilirsiniz. çok güzel bir sofra kurup birlikte yemek yiyebilirsiniz. bunları yapmak sizin elinizde birazda daha çok gençsiniz birde bebeginiz olmuş boşanmayı düşünmektense hayatı eve eşinizi zamana bırakın birde erkekler hep aynı şeyleri konuşmayı sevmiyor onun hareketlerini hep yargılamaktansa siz bişeyler katın bu evlilige bakın bakalım neler değişiyor
 
canim benim elbetteki evlendikten sonra farkli oluyor ask yerini sevgiye ve saygiya birakiyor onun icin eskisi gibi olmayi beklememelisin. elbette ilgiye ihtiyacin vardir kimin yokki? muhakkak buna esinin de ihtiyaci vardir. biz kadinlar erkeklerden daha güclü ve ince fikirliyiz o yüzden derim ki sen bir adim daha at evliligini kurtarmak icin senin ihtiyacin olan seyi sen ona ver otamatikman geri de alacaksindir bundan eminim cünkü siz severek evlenmissiniz ve sende esini halen cok seviyorsun yazdiklarindan bunu anladim ben baktin genede olmuyor o zaman ciddi bir konusma yapmalisin esinle belki hatta terapiye gitmelisiniz.ama önce kendinle basla onu yargilamaktan vazgec bir süre ve acaba ben neler yapabilirim diye düsün bu arada onsuz da yapabilecegini belli et güclü ve sabirli ol canim [/B
 
esinin sorunu yok canim...
sadece artik istedigi herseyi elde ettigi icin kiymetini yitirmis gözünde...
yani hep öyle oluyor zaten ayilip bayilip evlenmek istiyorlar ama üc ay sonra sanki sen kosmussun pesinde evlenmek icin...
durumun cok zor kendimi senin yerine koyuyorum yani gercekten cok zor...
esinle konusmayi dene diyecegim ama demissin rahat birak beni bosanalim gitsin felan diyor...
o zaman ciddi bir sekilde karsina alip konus hatta güvendigin aile büyüklerinden biri konussun esinle...
hayirlisi olsun canim allah yardimcin olsun...
 
Herkese cok Tesekkür ediyorum, gösterdiginiz ilgiden dolayi..

Esim 27 yasinda, artik herseyi bilecek bir yasta diye düsünüyorum..
Haklisiniz, benim gösterdigim ilgi, sevgisen dolayi, herseyi garantiye aldigini düsünebilir..
Ama onsuz da yasabilecegimi ona nasil gösterebilirim, bunu bilmiyorum..

Bu arada, onun bana karsi cinsel anlamda, ilgisiz davrandigini belirtmistim,
gecenlerde onun giridigi sayfalari yakaladim, silmeyi unutmus..
Gizlice seks sayfalarina bakiyormus..
Ve bununlada kalmiyor, disarida ki bayanlari süzüyor mu ne yapiyor, cevrede bir arkadasimin kasini aldigini veya kilo alip almadigini bile fark ediyor, ve bunu bana söylüyor..
Bu normal mi yaa?
Gözü disarida mi, degil mi, anlamis degilim..
Bazen beni aldattigini bile düsünüyorum!!

Ve dün unuttugum birsey var, tartisirken, haksiz oldugunu bildigini düsünüyorum, ama kendini hakli cikarmak icin, sesini daha da yükseltiyor, kekeleyip, hic mantikli ve dogru olmayan seylerle sucluyor beni..
Mesela babasina benim yüzümden doyamamis, ben hic gitmek istemedigim icin..
alakasi yok yaa..
bende 24 sene boyunca nerdeyin, bir insani kabedecegini ögrendikten sonra mi kiymete biniyor diye sordum, hic bir yanit veremedi dogal olarak!! Evlenmeden önce esimin yüzünü bile görmüyorlardi,
hep disarilardaydi.. Babasi, oglum evlendikten sonra seni daha sik görmeye basladik derdi hatta..

Benim yüzümden doyamamasi suclamasi beni adeta bitirdi..

Annesi üvey esimin, ve kayinbabamin vefatindan sonra, tümden degisti.. herseye karisiyor, beni baskalarinin önünde rezil etmeye calisiyor ve sahire..
Ve esimi simdi geren, annesini neden aramiyor musum..
hep onu savunuyor, sanki ONDAN yakinlik, sevgi ve ilgi görüyor..
Hep surati azgin kaynanamin..
Esimin tek derdi, baskalari ne der, ne söyler ne düsünür diye bütün bunlar..

Mahalledeki kadini bile savunur bana karsi.. herkes hakli ben haksizmisim..
yaa baskalarindan sana ne, benimle mi onlarla mi evlendin,
ama gel de anlat!!

Sinir krizleri geciriyorum inanin ki!!
 
canım ne denebilir ki zor bi durum..baştan hatan olmuş açıkcası yeni de evli olsan ve onun tek izin günü de olsa babası ölüm döşeğindeyse tabi gidecek gerekirse orda kalacak da..ya senin baban olsaydı sen de unuturdun her seyi keşke bu zor günlerde ona destek olup hiç kavga cıkarmasaydın...sonrasına gelince bebeginiz olmuş bilemiyorum ama belki toparlardınıız siz iyice kopmuşsunuzbari elinden geleni yap adımlar at.eski günlere dönmeye calış...jestler yap emin ol karşılık alıcaksın sonucta tatlı dil yılanı deliğinden cıkararır..kolay gelsin..
 
Evlendikten sonra mutlulugmuzu neler belirler?? Evliklikten beklediklerimiz öyle degilmi?

Yani ne bekliyoruz neler istiyoruz, sürekli bize ilgi sevgi gösterecek kocami, herseyin tozpembe olmasinimi, hic ne maddi nede manevi sorunlar yasamicagmizi sanmakmi,???

Bence bu devirde yasayan bir Kadin bunlarin bilincinde hepimiz biliyoruzki evlendikten sonra canim cicim diye birsey kalmiyor sorunlarla beraber evlilikte yipraniyor o yüzden!!

Hep sorarlar mesela bir erkek nasil mutlu olur?? Seveceksin, Sayacaksin, Yikayacaksin, paklayacaksin, cocuklarla ilgileneceksin, eh tabi yataktada gönlünü yapacaksin, peki tüm bunlari yapan kadinin kocasi mutlu oluyormu acaba??:uhm:

Hayir gördügmüz ve duydugmuz gibi, dört dörtlük bile olsan bir erkegin evinde karisinda colugunda cocugunda gözü yoksa yoktur.... gecinmek istemiyorki gecinsin....

Bana öyle geliyorki sanki senin esin coktan bitirmis gibi bu evliligi canim!!:çok üzgünüm:

Yerinde olsam oglumu alir bir müddet uzaklasirim tabiki imkanin varsa...benneyaptımki

Ona kesinlikle onsuz bir hayat sürebilecegini göstermen lazim, sende ona ilgisiz davran hatta yüzüne bile bakma

Kimse istemez bir yuva dagilsin allah herkezi yerinde mutlu etsin insallah, ama yürümeyen bir gemiyide zorla yürütmek ne kadar mantikli?? Cok iyi düsün ve kararini ver.

Allah yardimcin olsun canim:teselli:
 


Annem var cok yakinimda, ona acilsam, biz zamaninda neler cektik diyecek..
Kabullenmesine kabullenir de, beni anlayacagini hic sanmiyorum..

cok sevdim onu cooook..
ve bana göre bu davranisin tek nedeni, artik beni sevmemesi, belki o benim pes edip bosanmami istiyor, kabak onun basina patlamasin diye,
yani etraf cevre beni suclasin diye, cünkü dedigim gibi baskalarin dedigi onun icin cok önemli..

bunlar kafamda kurdugum senaryo mu yoksa hayatin aci gercegi mi bilemiyorum......:1no2:senağlama
 
cnm ya tabi çok can sıkıcı olanlar.ancak eşinin davranışlarını okumak bile yetti bana içim karardı.boşanma konusunu çok kolay dile getiriyorsa bir erkek artık çok fazla söylenecek bişey kalmamıştır.siz düzeleceğine inanıyormusunuz.umarım herşeye hazırlıklısınız.bana oda en az sizin kadar mutsuz geldi.bir evladınız var gidebildiği kadar gitsin diyeceğim ama sizin için doğru olan bumu.daha fazlasını hakediyorsunuz bence.erkeklerin kadınları anlayıp onları mutlu edebilme becerileri artık hayal.bazıları.artık hiç çaba sarfetmiyor.aile terapistine gidin belki profesyonel yardım ikiizede iyi gelira.s.
 

Hayatim aynisini ben yazicaktim ama üzülürsün diye yazmak istemedim...:çok üzgünüm:

Dedigim gibi adamin yuvasinda gözü yok gecinmek istemiyorki gecinsin!!!
 

Ben artik o kadar karasizim ki, oysa ben onu cok seviyorum..
iyi niyetliligimden mi böyle oldu hersey..?!

benim kabullenemedigim, tamam ask bir yerde azaliyor veya bitebiliyor, ama sevgiye dönüsen ask diyorlar..
hani nerde o SEVGi, zerresini bile göremiyorum..
seven bir insan böyle incitmez incitemez ki..
gercekler ne kadar aci yaa senağlama
 
çok acı arkadaşim,idrak ettiğimiz anda şamar gibi çarpar yüzümüze.
bilmiyorum ki biraz bilinçsiz biraz gurursuz mu yaşamak lazım,
boşverip hafızamızı 3 saniyede bir temizlemek mi lazım.
yada böğrünü yakan acılar vardır ya işte onlarla her saniye yüz yüze gelip daha biraz daha taa tüm duygular körelene kadar büyümek mi lazım.
anlayamadım ben.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…