- 11 Haziran 2021
- 165
- 297
- 23
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Evliliğim, eşim ve kızı lütfen yardım edin
- Konu Sahibi diana41
- Başlangıç Tarihi
Öncelikle herkese iyi geceler, ara ara girer konuları okurdum ilgimi çeken ama kendim yazacağım hiç aklıma gelmezdi cevap veren herkesten Allah razı olsun. Ben 3 ay önce kendi rızamla severek evlendim ve ilk evliliğim, eşimin başından daha önce bir evlilik geçmiş boşanalıda 2 sene olmuş. Eski eşini hiç görmedim tanımam sır gibi bir kadın, eşimin 11 yaşında bir kızı var ama oldukça iri ve olgun yani çocuk gibi değil görüntüsü yeni nesilin zaten. 27 yaşındayım bende. Bunları fikir olsun diye anlatıyorum çok uzattım ama. Bu forumda okumuştum eşlerinin eski eşlerini çocuklar vasıtasıyla tanıyanları ama ben tanımıyorum kadını çünkü kötü ayrılmışlar ve hiç görüşmüyorlar kızı için bile. Ben kızıyla ilk tanıştığımda çok kötü iğrenerek baktı bana doldurulmuş gibiydi, sonra sonra hediyeler aramalar gezmeler derken biraz normalleşti davranışları. Şimdi bu kız halasında kalıyor bazende babaannede çünkü onlar aynı ildeler. Biz farklı bi ildeyiz eşimle ve ben tanıştığımda da bu şekildeydi durum. Biz nişanlıyken geçen yaz getirdi kızını eşim yaşadığımız ile ve bir ay görme şansım oldu sürekli üstünlük savaşı nişanda alınan hediyeleri kıskanmak, kıskançlıklar böyle geçti o süreç açıkçası bende çocuk deyip umursamadım. Şimdi öz annesi ailesiyle yaşıyor ve ailesi çocuğunu istemediği için alamıyormuş yanına o yüzden hala babaanneyle kalıyormuş kız. Ama annesi babası sağken bu şekilde kalması ne kadar doğru bilmiyorum vicdanen rahat değilim. Bende çalışıyorum 19:00 eve geliyorum. Bu kız geldiğinde nasıl yönetebilirim bilmiyorum kendim dahi çocuk yapmayı düşünmüyorum ama eşimin onu evimizde istediğini ve üzüldüğünü biliyorum ve kıyamıyorum eşime. Çocuğa bişey hissetmiyorum nefsime ağır geliyo kadınlık içgüdüsü işte sevemiyorum açıkçası. Küçük olsa belki ama koca kız ve açıkçası biraz sinsi ve çıkarcı. Onu eve getirirsem pişman olurmuyum bana ağır gelirmi sonuçta ben doğurmadım onu ve böyle bir sözde vermedim üniversite ev iş derken hep yanlız yaşadım eşime bile zor alıştım çocuklu evde kalabilirmiyim bilmiyorum. Ne gibi zorluklar yaşarım benim durumumda olanlar yorum yaparsa çok sevinirim. Artı olarakta ailem onun annesi sağ sanamı düştü bakmak genceciksin sana yıkmaya çalışıyo uyanık kadın kendini kullandırma diyor ve hırsıma yenik düşüyorum gerçekten enayimiyim diye, bir yandanda eşimin kolu kanadı kırık bu şekilde biliyorum. Kimin bakması daha doğru haftaiçi haftasonu yada nasıl olmalı doğru olan nedir yorumlarınızı yazarsanız çok sevinirim, eleştiri mükemmeliyete getirirmiş hepinize teşekkürlersaygılar
Eşin evlenmeden önce de bakmıyomuş ki. Şimdi mi evladı kıymete bindi.
Evlen yap çocuğu sonra boşan at babanneye sonra bekar adam gibi koştur koştur tekrar evlen oh ne ala memleket. Çocuğun annesi de aynı. Çocuk ortalarda sürünsün dursun yazık.
Hayır almayın çocuğu, belli ki sizle de rahat edemeyecek anlaşamayacaksınız
- 14 Kasım 2022
- 9
- -10
- 1
- 24
bu kadınının olayı ne allah aşkına anlatınHoşgeldin Dilek
- 30 Kasım 2010
- 1.107
- 1.399
- 333
- 9 Ocak 2012
- 14.968
- 28.791
- 798
- 9 Ocak 2012
- 14.968
- 28.791
- 798
Kendisinin ilk evliliği adamın 2. Evliliği. Bir çocuğu var adamın kız çocuğu. Babaanneye atmışlar herkes hayatına dalmış. Çocuk babasıyla yaşamak istiyor bu müsvette de çocuğa düşman kesildi. Herşeyini eleştiriyor kuma gibi görüyor. Anası baksın danası baksın bizden uzak olsun diyor. Yetmiyor güya hamile kaldı o doğacak bebeğin yerine bile kıskanıyordu yavruyu. İşte Allah hak etmeyen kimseye vermesin evlat inş.
- 19 Kasım 2013
- 18.665
- 33.651
- 798
Aynı konuyu milyon kere de acsanız,farklı şekilde de yazsanız bizim fikrimiz değişmez,11 yaşında(geçen konuda 13 yaş yazmıştınız sanırım)bir çocuktan bahsederken nefret akıyor kaleminizden bu nedir ya. Sinsi,iri kiyım şu bu. Utanın kendinizden,kocaman kadın nasıl ifadeler bunlar.
Haksızsınız. Bir daha haksızsınız. Bir daha yazayım yine haksızsıniz. Hemde vicdanınız körelmiş. İnsan hiç tanımadıği çocuğa üzülüyor vicdanen zor bir durumda görünce,siz sevdiğiniz adamın kızına nefret kusuyorsunuz,yazık.
Haksızsınız. Bir daha haksızsınız. Bir daha yazayım yine haksızsıniz. Hemde vicdanınız körelmiş. İnsan hiç tanımadıği çocuğa üzülüyor vicdanen zor bir durumda görünce,siz sevdiğiniz adamın kızına nefret kusuyorsunuz,yazık.
- 5 Mayıs 2013
- 33.830
- 41.256
- 798
O kismi kacirmisim
Ben diğer konuyu bilmiyorum. Konu sahibi adamla beraber olmuş ve bu yüzden karısıyla boşanmışlar sonra mı bu kafadarlar evlenmiş? Doğru mu anladım?
- 29 Ocak 2017
- 1.025
- 2.658
- 133
- 29 Ocak 2017
- 1.025
- 2.658
- 133
Ayrıca o kızcağız kadar başına taş düşsün gerçekten... Kız 11 yaşında ON BİRRRR... Her çocuk gibi bencil kıskanç olabilir çünkü yaşama içgüdüsüyle dolu hala bir bebek gibi tabula rasa yani, yetişkinlerin empati yeteneğine ve sağduyusuna sahip olmasını bekleyemezsin, yetiştikçe büyüdükçe silinecek onlar ve ona dokunan ellerin verdiği şekli alacak. Keşke senin eline tanrı biraz şefkat akıysaydı da kendin şekillendirebilseydin. Bir çocuk çocuktur kimin çocuğu olduğu mühim değil bir çocuk kazanmak bir insan kazanmaktır biliyo musun o çocuğa sevgini alakanı anlayışını verirsen büyüyünce senin elin kolun kalbin gibi olabilir.
- 18 Ekim 2017
- 6.139
- 38.523
- 548
- 33
- 14 Aralık 2013
- 8.314
- 6.284
- 448
- 22 Kasım 2010
- 11.116
- 19.558
- 498
- 30 Kasım 2010
- 1.107
- 1.399
- 333
- 4 Kasım 2022
- 2.435
- 3.843
- 53
- 30
- 1 Eylül 2018
- 1.192
- 858
- 123
- 27
Çocuklar melektir kafasında olanlardan değilim, tam tersi çocuklar ve özellikle de ergenler yetişkinlerden daha acımasızdır. İleride kendim gibi bir çocuğum olsa kafayı sıyırırım ben mesela.
Umarım annemlerin karması bana işlemez diye dua ederim hep.
Ama o yaşta bir çocukta da yetişkin mantığı aramamak lazım, ayrıca sonuçta evlenmişsiniz babasıyla, hayat bu belli olmaz belki bir gün o çocukla beraber yaşamanız bile gerekebilir. Bence biraz ön yargılarınızı kırın ablalık yapmaya çalışın. Ergenler çok eğlenceli oluyorlar kesinlikle pişman olmazsınız. Hatta abla gibi değil de biraz arkadaş gibi olun. Mutlaka işe yarar. Ben de önceden pek sevmezdim çocukları ama şimdi sizin bahsettiğiniz o yaş grubuna bayılıyorum ^^
Bunları yapmak yapabilmek zorunda değilsiniz tabii ama o zaman geriye tek bir çözüm kalıyor o da sanırım yolları ayırmak.
Umarım annemlerin karması bana işlemez diye dua ederim hep.
Ama o yaşta bir çocukta da yetişkin mantığı aramamak lazım, ayrıca sonuçta evlenmişsiniz babasıyla, hayat bu belli olmaz belki bir gün o çocukla beraber yaşamanız bile gerekebilir. Bence biraz ön yargılarınızı kırın ablalık yapmaya çalışın. Ergenler çok eğlenceli oluyorlar kesinlikle pişman olmazsınız. Hatta abla gibi değil de biraz arkadaş gibi olun. Mutlaka işe yarar. Ben de önceden pek sevmezdim çocukları ama şimdi sizin bahsettiğiniz o yaş grubuna bayılıyorum ^^
Bunları yapmak yapabilmek zorunda değilsiniz tabii ama o zaman geriye tek bir çözüm kalıyor o da sanırım yolları ayırmak.
- 5 Ocak 2018
- 1.932
- 5.904
- 158
Önceki konularında da yazmıştım, kıza gerçekten çok ama çok üzüldüm. Babaanne nereye kadar bakacak.... Yavrum iyi insanlar ile karşılaşsın.
Sana gelince, yeni nickin hayırlı olsun...
Eskiden masallarda üvey anneleri cadı olarak gösteriyorlar diye kızardım. Çünkü şimdiye kadar tanıdığım tüm üvey anneler, o çocukları kalbinden doğurmuş gibi seviyordu. Sen bu konudaki bakış açımı değiştirdin. Tebrikler....
Sana gelince, yeni nickin hayırlı olsun...
Eskiden masallarda üvey anneleri cadı olarak gösteriyorlar diye kızardım. Çünkü şimdiye kadar tanıdığım tüm üvey anneler, o çocukları kalbinden doğurmuş gibi seviyordu. Sen bu konudaki bakış açımı değiştirdin. Tebrikler....
- 22 Mayıs 2009
- 909
- 682
- 323
- 42
Eğer çok vicdanlıyım sadece Allah rızasını göterek bakacam diyosan ve en önemlisi kendine güveniyorsan getir yoksa olacakları söyleyim çünkü benimde üvey bi oğlum var ama bizimkinin annesi ölmüş o çocuk yarın birgün annesine babaannesine evdeki sırları götürecek kavgayı gürültüyü herşeyi sürekli onun ağzından laf almaya çalışacaklar ki başarıyorlarda eşinle özel bi anın pek olmayacak birlikte film izleyim kocamı öpüp koklayım olmayacak ,onun odası temizliği beslenmesi yediği içtiği triplerini çekeceksin sana karşı diklenecekte kız olduğu için babayı kıskanma durumuda olacak kendi çocuğun olunca ayrımcılık yapma durumuda olabilir ama bi taraftan o çocuğada üzüldüm senin içinde onun içinde büyük sıkıntıÖncelikle herkese iyi geceler, ara ara girer konuları okurdum ilgimi çeken ama kendim yazacağım hiç aklıma gelmezdi cevap veren herkesten Allah razı olsun. Ben 3 ay önce kendi rızamla severek evlendim ve ilk evliliğim, eşimin başından daha önce bir evlilik geçmiş boşanalıda 2 sene olmuş. Eski eşini hiç görmedim tanımam sır gibi bir kadın, eşimin 11 yaşında bir kızı var ama oldukça iri ve olgun yani çocuk gibi değil görüntüsü yeni nesilin zaten. 27 yaşındayım bende. Bunları fikir olsun diye anlatıyorum çok uzattım ama. Bu forumda okumuştum eşlerinin eski eşlerini çocuklar vasıtasıyla tanıyanları ama ben tanımıyorum kadını çünkü kötü ayrılmışlar ve hiç görüşmüyorlar kızı için bile. Ben kızıyla ilk tanıştığımda çok kötü iğrenerek baktı bana doldurulmuş gibiydi, sonra sonra hediyeler aramalar gezmeler derken biraz normalleşti davranışları. Şimdi bu kız halasında kalıyor bazende babaannede çünkü onlar aynı ildeler. Biz farklı bi ildeyiz eşimle ve ben tanıştığımda da bu şekildeydi durum. Biz nişanlıyken geçen yaz getirdi kızını eşim yaşadığımız ile ve bir ay görme şansım oldu sürekli üstünlük savaşı nişanda alınan hediyeleri kıskanmak, kıskançlıklar böyle geçti o süreç açıkçası bende çocuk deyip umursamadım. Şimdi öz annesi ailesiyle yaşıyor ve ailesi çocuğunu istemediği için alamıyormuş yanına o yüzden hala babaanneyle kalıyormuş kız. Ama annesi babası sağken bu şekilde kalması ne kadar doğru bilmiyorum vicdanen rahat değilim. Bende çalışıyorum 19:00 eve geliyorum. Bu kız geldiğinde nasıl yönetebilirim bilmiyorum kendim dahi çocuk yapmayı düşünmüyorum ama eşimin onu evimizde istediğini ve üzüldüğünü biliyorum ve kıyamıyorum eşime. Çocuğa bişey hissetmiyorum nefsime ağır geliyo kadınlık içgüdüsü işte sevemiyorum açıkçası. Küçük olsa belki ama koca kız ve açıkçası biraz sinsi ve çıkarcı. Onu eve getirirsem pişman olurmuyum bana ağır gelirmi sonuçta ben doğurmadım onu ve böyle bir sözde vermedim üniversite ev iş derken hep yanlız yaşadım eşime bile zor alıştım çocuklu evde kalabilirmiyim bilmiyorum. Ne gibi zorluklar yaşarım benim durumumda olanlar yorum yaparsa çok sevinirim. Artı olarakta ailem onun annesi sağ sanamı düştü bakmak genceciksin sana yıkmaya çalışıyo uyanık kadın kendini kullandırma diyor ve hırsıma yenik düşüyorum gerçekten enayimiyim diye, bir yandanda eşimin kolu kanadı kırık bu şekilde biliyorum. Kimin bakması daha doğru haftaiçi haftasonu yada nasıl olmalı doğru olan nedir yorumlarınızı yazarsanız çok sevinirim, eleştiri mükemmeliyete getirirmiş hepinize teşekkürler
