Arkadaşlar merhaba,
Ben 2 yıllık evliyim.Sorunum eşimin ailesi ve benim onlara karşı tutumum.Biz nişanlı iken kayınvalidem eşimi benim ona olan sevgim hakkında dolduruşa getirmesiyle başladı ilk çekişmemiz.Daha sonra laf sokmalar,iğnemeler,küçük düşürücü hakaretlerle devam etti ancak bunları yapıp arkasından ay canım alındınmı şaka yaptım havasında olduğu için eşimin gözüne batmadı fakat ben doldukça doldum..Biz evlenirken bize maddi olarak yardımcı olduklarını sanıyordum ama sonradan bütün borcu üstümüze yıkmaya çalıştılar.Bende bu borcun bizim olmadığını en başta konuşulan neyse o şekilde devam edeceğimizi,madem borcu biz ödeyecektik eşimin hakkı olan parayı neden aldıklarını ve evi neden kendi üzerlerine yaptıklarını sordum..Çocuk yapmayı istediğimiz için borç ödeyemiyceğimizi söyledim sonuç olarak en başta konuşulduğu gibi borcu onlar ödemeye devam edeceği üzerine anlaştık.
Ancak bu 2 sene zarfında kayınvalide ve kayınpederim bizim evimize kaç para girdiğinden tutunda,ne yedik,nereye gittik,kavgamı ettik mutlumu olduk herşeyi sorar karışır oldu.Benimde haliyle sınırımı zorlamaya başladılar çünkü ben bi kaç defa kendilerine güzellikle oğullarının artık yeni bi yuva kurduğunu ,sorumlulukları olduğunu,her evin kendi kuralları ve özeli olduğunu bu nedenle bu kadar karışmamaları gerektiğini izah etmeye çalıştım ancak başarılı olamadım.Evet onlardan hoşlanmıyorum çünkü onlar pek kural ve kaide bilen insanlar değil.Aynı şekilde dedikoduyu,laf taşımayı,emir vermeyi ve yapmacık olmayı seviyorlar.Mesela kayınvalidemle tartıştık diyelim,ağzına geleni sayıp eşim geldiğinde ay canım kızım benim gel bi öpiyim,yarın akşam bize gelsenize yemeğe size güzel yemekler yapıyım diyor..Bu durum eşimin hoşuna giderken beni şoka sokuyor,ben böyle riyakarlığı hayatımda bu kadar iyi yapabilen bir tek kayınvalidemi tanıdım inanamıyorum..
Eşim şimdiye kadar duruma sessizdi.Kayınvalidemleri durdurmaya pek yanaşmıyordu sanki çekiniyor korkuyor gibiydi.Bu duruma pek anlam veremiyordum ama onları durduramıyordumda..Arama ne kadar mesafe koyarsam koyayım,ısrarla heryere çağırıyorlar,herşeye karışıyorlar,herşeyi öğrenmek bilmek istiyorlardı.Haftasonu k.validem geldi memleketten burda kalıcaktı bir süre ilk bize uğradı tabi..O günde uzun bir zmandan sonra eşimle plan yapmıştık dışarıya çıkmak için ama k.valide gelince suya düştü bende sinirlendim tabii..Surat yaptım,k.validede ısrarla hadi giderken sizde gelin tatil yapın diye çağırıp durdu.Neyse o kapıdan çıktı biz başladık tartışmaya.Sebep anne babasına saygı göstermemem,onları sevmemem ve istedikelrini yapmamam.Bugün onları üzen yarın beni üzer,işine geliyorsa kal yoksa bitsin dedi.Çıkarıp verdim yüzüğü.Senin ailen benim onlar annen ve baban bunları ayırt et önce,insan evine ailesine bu kadar müdahale ettirmez.Ben yoruldum onları durdurmak için sen hiç birşeyin farkında bile değilsin dedim.Dışarı çıktım 1 saat yürüdüm sakinleşmek için geri geldim bu sefer o giyindi çıktı.5 saat sonra geldi ayakta duramayacak kadar alkollü.İlk defa öyle gördüm onu,(bu arada arkadaşlar eşim alkol kullanmaz,sigarada içmezdi o gün içti.Şimdiye kadar bana ne el kaldırdı ne küfür etti hiç bir saygısızlığını görmedim.Beni benden çok sevdiğinede adım gibi eminim.) Tuttum elinden yatırdım,dedim konuşalım biraz yapma bak böyle benide üzüyorsun..Konuştuk konuşacağımızı sen beni terkettin dedi.Bende tek bi seçenek sundun bana ya ben ve annemler yada bitsin dedin,birbirimizden hoşlanmadığımızı biliyorsun sen böyle bir kıyaslamaya neden giriyorsun.Neden beni zorluyorsun,neden arada denge kurup onlarla görüşmemi minumuma indirip sen ikimizin yerini ayrı tutma yolunu seçmiyorsun dedim.Başladı ağlamaya ben hayırsız evlat olmak istemiyorum.Seni seviyorum ama seni istemiyorum.Onlarıda istemiyorum,arada ezilmek istemiyorum.Öleyimde kurtulayım diye..İçim parçalandı yemin ederim.İnsanlığımdan utandım..Kendimi suçladım,onları suçladım.Ne vardı bu hale gelecek..Ne vardı bize bu kadar karışacak,beni bu kadar kendilerinden uzaklaştıracak bilemedim kızlar..Eşimi çok seviyorum,sevildiğimide biliyorum.Neden bu dengeyi kuramıyor,beni neden zorluyor bilmiyorum.Ne yapmam gerektiğine emin değilim.Bir yanım hala aile olmayı çözemedi çözse böyle bişeyle diretmez,neden bana yapmazsan ayrılız diyip onlara bir şey demiyor diyorum.Bir yanım yap,sende rol yap ne olacak eşinden önemlimi,onu üzmeye değermi diyor.İşin kötüsü biz bebiş istiyorduk 2 hafta sonra kontrole gidecektim ama bu gidişle ben psikoloğa gidicem sanırım.Lütfen bir yol gösterin..Siz olsanız ne yapardınız?
Ben 2 yıllık evliyim.Sorunum eşimin ailesi ve benim onlara karşı tutumum.Biz nişanlı iken kayınvalidem eşimi benim ona olan sevgim hakkında dolduruşa getirmesiyle başladı ilk çekişmemiz.Daha sonra laf sokmalar,iğnemeler,küçük düşürücü hakaretlerle devam etti ancak bunları yapıp arkasından ay canım alındınmı şaka yaptım havasında olduğu için eşimin gözüne batmadı fakat ben doldukça doldum..Biz evlenirken bize maddi olarak yardımcı olduklarını sanıyordum ama sonradan bütün borcu üstümüze yıkmaya çalıştılar.Bende bu borcun bizim olmadığını en başta konuşulan neyse o şekilde devam edeceğimizi,madem borcu biz ödeyecektik eşimin hakkı olan parayı neden aldıklarını ve evi neden kendi üzerlerine yaptıklarını sordum..Çocuk yapmayı istediğimiz için borç ödeyemiyceğimizi söyledim sonuç olarak en başta konuşulduğu gibi borcu onlar ödemeye devam edeceği üzerine anlaştık.
Ancak bu 2 sene zarfında kayınvalide ve kayınpederim bizim evimize kaç para girdiğinden tutunda,ne yedik,nereye gittik,kavgamı ettik mutlumu olduk herşeyi sorar karışır oldu.Benimde haliyle sınırımı zorlamaya başladılar çünkü ben bi kaç defa kendilerine güzellikle oğullarının artık yeni bi yuva kurduğunu ,sorumlulukları olduğunu,her evin kendi kuralları ve özeli olduğunu bu nedenle bu kadar karışmamaları gerektiğini izah etmeye çalıştım ancak başarılı olamadım.Evet onlardan hoşlanmıyorum çünkü onlar pek kural ve kaide bilen insanlar değil.Aynı şekilde dedikoduyu,laf taşımayı,emir vermeyi ve yapmacık olmayı seviyorlar.Mesela kayınvalidemle tartıştık diyelim,ağzına geleni sayıp eşim geldiğinde ay canım kızım benim gel bi öpiyim,yarın akşam bize gelsenize yemeğe size güzel yemekler yapıyım diyor..Bu durum eşimin hoşuna giderken beni şoka sokuyor,ben böyle riyakarlığı hayatımda bu kadar iyi yapabilen bir tek kayınvalidemi tanıdım inanamıyorum..
Eşim şimdiye kadar duruma sessizdi.Kayınvalidemleri durdurmaya pek yanaşmıyordu sanki çekiniyor korkuyor gibiydi.Bu duruma pek anlam veremiyordum ama onları durduramıyordumda..Arama ne kadar mesafe koyarsam koyayım,ısrarla heryere çağırıyorlar,herşeye karışıyorlar,herşeyi öğrenmek bilmek istiyorlardı.Haftasonu k.validem geldi memleketten burda kalıcaktı bir süre ilk bize uğradı tabi..O günde uzun bir zmandan sonra eşimle plan yapmıştık dışarıya çıkmak için ama k.valide gelince suya düştü bende sinirlendim tabii..Surat yaptım,k.validede ısrarla hadi giderken sizde gelin tatil yapın diye çağırıp durdu.Neyse o kapıdan çıktı biz başladık tartışmaya.Sebep anne babasına saygı göstermemem,onları sevmemem ve istedikelrini yapmamam.Bugün onları üzen yarın beni üzer,işine geliyorsa kal yoksa bitsin dedi.Çıkarıp verdim yüzüğü.Senin ailen benim onlar annen ve baban bunları ayırt et önce,insan evine ailesine bu kadar müdahale ettirmez.Ben yoruldum onları durdurmak için sen hiç birşeyin farkında bile değilsin dedim.Dışarı çıktım 1 saat yürüdüm sakinleşmek için geri geldim bu sefer o giyindi çıktı.5 saat sonra geldi ayakta duramayacak kadar alkollü.İlk defa öyle gördüm onu,(bu arada arkadaşlar eşim alkol kullanmaz,sigarada içmezdi o gün içti.Şimdiye kadar bana ne el kaldırdı ne küfür etti hiç bir saygısızlığını görmedim.Beni benden çok sevdiğinede adım gibi eminim.) Tuttum elinden yatırdım,dedim konuşalım biraz yapma bak böyle benide üzüyorsun..Konuştuk konuşacağımızı sen beni terkettin dedi.Bende tek bi seçenek sundun bana ya ben ve annemler yada bitsin dedin,birbirimizden hoşlanmadığımızı biliyorsun sen böyle bir kıyaslamaya neden giriyorsun.Neden beni zorluyorsun,neden arada denge kurup onlarla görüşmemi minumuma indirip sen ikimizin yerini ayrı tutma yolunu seçmiyorsun dedim.Başladı ağlamaya ben hayırsız evlat olmak istemiyorum.Seni seviyorum ama seni istemiyorum.Onlarıda istemiyorum,arada ezilmek istemiyorum.Öleyimde kurtulayım diye..İçim parçalandı yemin ederim.İnsanlığımdan utandım..Kendimi suçladım,onları suçladım.Ne vardı bu hale gelecek..Ne vardı bize bu kadar karışacak,beni bu kadar kendilerinden uzaklaştıracak bilemedim kızlar..Eşimi çok seviyorum,sevildiğimide biliyorum.Neden bu dengeyi kuramıyor,beni neden zorluyor bilmiyorum.Ne yapmam gerektiğine emin değilim.Bir yanım hala aile olmayı çözemedi çözse böyle bişeyle diretmez,neden bana yapmazsan ayrılız diyip onlara bir şey demiyor diyorum.Bir yanım yap,sende rol yap ne olacak eşinden önemlimi,onu üzmeye değermi diyor.İşin kötüsü biz bebiş istiyorduk 2 hafta sonra kontrole gidecektim ama bu gidişle ben psikoloğa gidicem sanırım.Lütfen bir yol gösterin..Siz olsanız ne yapardınız?