• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evliliğe alışamamak mı bıkmak mı

rreyhann

Popüler Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
11 Temmuz 2018
632
440
103
Hanımlar merhaba vaktinizi alacağım için şimdiden özür diliyorum. Bir tavsiye, fikir, öneri her ne ise Bi akıla ihtiyacım var.

7 senelik ilişkimizi 10 gün önce evlilik ile taçlandırmış bulunmaktayız. Evet 10 günlük evliyim 7 senedir bu anın hayalini kuruyorduk fakat gelin görün mutlu değil gibiyim sevdiğim adamla evlendim o yanımda olduğu için mutluyum tabi ama birden bire ev işlerinin ortasına düştüm. Çok şükür eşim her konuda yardım eder asla kenara çekilip yatmaz ama ben bekarken neredeyse hiç Bi işime elimi sürmiyırdum hem bu zor geliyor bana hem de sürekli Bi ağlama isteğim var sürekli ailemi özlüyorum. Ailemle geçirdiğim günler geliyo aklıma. Akşam oluyor mesela şimdi annemlerle olsaydım kahve içiyor olurdum yada şunu yapardık diyorum hep onlarla yaşadığım anlar gözümün önünde canlanıyor.
Bir de uyku sorunum var. Geceleri uyuyamıyorum içimde Bi korku oluyor anlam veremediğim. Eşimle konuşuyoruz daha herşey çok yeni zamanla alışcaz diyor. Bilemiyorum neden bu anlamsız korku.. Gece eşim yanımda yatmasına rağmen içimdeki korkuyu atamıyorum ayetel kürsi okuyorum defalarca Bi ara uykuya dalar gibi oluyorum gene uyanıyorum.

Anneme bahsetmemiştim bu korku konusunu. Dün akşam korkum iyice tavan yapınca paylaşıp fikir almak istedim. Çabuk bıktın sanki dedi. Aslında bıktığımı da düşünmüyorum ama neden bu aidiyetsizlik hissi neden bu korku var içimde anlamıyorum. Sevdiğim adamla hayallerini kurduğumuz günleri yaşıyoruz ama benim içim hep buruk ailemi terkstmişim gibi hissediyorum.

Bu arada eşimde henüz alışamadığını söylüyor uyku problemi onda da var ama onun demesine göre bu zamana kadar yalnız yatmaya alışığız bundan dolayı rahat edemiyoruz diyor onun tanımı bana uymuyor ama eşim bana sarıldığında kendimi güvende gibi hissedip öyle dalabiliyofum uykuya. Ama adamda robot değil sabaha kadar kaskatı sarılıp yatsın haliyle uyku halindeyken dönebiliyo ben yine uyanıp başlıyorum korkuları geçirmeye çalışmaya.


Benim karanlık korkum var evde akşamları hiç yalnız kalmadım korktuğum için eşim 3 vardiyalı işe gircek ve gece vardiyasındayken bizim için resmen çile başlayacak sanırım. Ailemde kalmak istiyorum eşim de bişi demiyor ama ailesi illa karışıp laf söyler diye düşünüyoruz eşimde bu yüzdeb arada Bi kendi ailesinde kalmamı istiyor yada kendi evimizde tek kalmaya alışmam gerektiğini söylüyor..çuan geceleri tek kalmam çok zor benim için :KK43:

Vaktinizi aldım kusura bakmayın fikirlerinize ihtiyacım var. Bu yaşadığım his alışamamak mı hemen bu kadar erken bıktığımı düşünmüyorum ama bilemiyorum da :/ gece korkumu nasıl yenebilirim tek kalmayı nasıl başarabilirim şimdiden çok teşekkür ederim cevap veren herkese :dua:
 
ben ilk evlendigimde 7 ay yattim kalktim agladim 1.5 alisamadim isimden yeni ayrilmistim annemsiz tatile bile gitmemistim evde oturmak ayri zor geldi annemden ayrilmak daha bir ayri zor geldi esim bakti olmuyor beni 1 hafta anneme yolladi tesellin dussun diye o cok iyi gelmisti disari cikip eve gelince kapiyi pencereyi indirip kacip gidesim geliyordu evde hep tektim duvarlara konusacak dereceye geldim sonra zamanla alistim bir ara ise girdim esim bunaldikca anneme goturup getirdi simdi sadece hafta sonlari gidiyorum yazlari aylarca gormuyorum alisiyo a insan zamanla
 
Evlilige hosgeldin canim. Suan yenisiniz ondan. Kaynaklaniyor. Anne eviyle es evi farkli oluyor haliyle.
Bende suan feci gribim 2 cocugunla beraber esim saolsun yardim eder. Ama
Annemin evinde olsaydim elinde ihlamur ustumde yorgan basimda beklerdi.
Zamana ihtiyacin var alisacaksin.
Geceleri icinde gece lambasini surekli acik birak ben oyle yapiyorum cok ise yariyor
 
Hanımlar merhaba vaktinizi alacağım için şimdiden özür diliyorum. Bir tavsiye, fikir, öneri her ne ise Bi akıla ihtiyacım var.

7 senelik ilişkimizi 10 gün önce evlilik ile taçlandırmış bulunmaktayız. Evet 10 günlük evliyim 7 senedir bu anın hayalini kuruyorduk fakat gelin görün mutlu değil gibiyim sevdiğim adamla evlendim o yanımda olduğu için mutluyum tabi ama birden bire ev işlerinin ortasına düştüm. Çok şükür eşim her konuda yardım eder asla kenara çekilip yatmaz ama ben bekarken neredeyse hiç Bi işime elimi sürmiyırdum hem bu zor geliyor bana hem de sürekli Bi ağlama isteğim var sürekli ailemi özlüyorum. Ailemle geçirdiğim günler geliyo aklıma. Akşam oluyor mesela şimdi annemlerle olsaydım kahve içiyor olurdum yada şunu yapardık diyorum hep onlarla yaşadığım anlar gözümün önünde canlanıyor.
Bir de uyku sorunum var. Geceleri uyuyamıyorum içimde Bi korku oluyor anlam veremediğim. Eşimle konuşuyoruz daha herşey çok yeni zamanla alışcaz diyor. Bilemiyorum neden bu anlamsız korku.. Gece eşim yanımda yatmasına rağmen içimdeki korkuyu atamıyorum ayetel kürsi okuyorum defalarca Bi ara uykuya dalar gibi oluyorum gene uyanıyorum.

Anneme bahsetmemiştim bu korku konusunu. Dün akşam korkum iyice tavan yapınca paylaşıp fikir almak istedim. Çabuk bıktın sanki dedi. Aslında bıktığımı da düşünmüyorum ama neden bu aidiyetsizlik hissi neden bu korku var içimde anlamıyorum. Sevdiğim adamla hayallerini kurduğumuz günleri yaşıyoruz ama benim içim hep buruk ailemi terkstmişim gibi hissediyorum.

Bu arada eşimde henüz alışamadığını söylüyor uyku problemi onda da var ama onun demesine göre bu zamana kadar yalnız yatmaya alışığız bundan dolayı rahat edemiyoruz diyor onun tanımı bana uymuyor ama eşim bana sarıldığında kendimi güvende gibi hissedip öyle dalabiliyofum uykuya. Ama adamda robot değil sabaha kadar kaskatı sarılıp yatsın haliyle uyku halindeyken dönebiliyo ben yine uyanıp başlıyorum korkuları geçirmeye çalışmaya.


Benim karanlık korkum var evde akşamları hiç yalnız kalmadım korktuğum için eşim 3 vardiyalı işe gircek ve gece vardiyasındayken bizim için resmen çile başlayacak sanırım. Ailemde kalmak istiyorum eşim de bişi demiyor ama ailesi illa karışıp laf söyler diye düşünüyoruz eşimde bu yüzdeb arada Bi kendi ailesinde kalmamı istiyor yada kendi evimizde tek kalmaya alışmam gerektiğini söylüyor..çuan geceleri tek kalmam çok zor benim için :KK43:

Vaktinizi aldım kusura bakmayın fikirlerinize ihtiyacım var. Bu yaşadığım his alışamamak mı hemen bu kadar erken bıktığımı düşünmüyorum ama bilemiyorum da :/ gece korkumu nasıl yenebilirim tek kalmayı nasıl başarabilirim şimdiden çok teşekkür ederim cevap veren herkese :dua:
Normal bir süreç.. Belli ki hiç aileden ayrı yaşamamışsınız Yani üniversite için şehir dışına gitmek gibi. Kendi ayaklarınızın üstünde hiç durmamışsınız. Sabredin zamanla alışacaksınız. Daha sık aileleri ziyaret edin şimdilik Üzerinizdeki baskıyı arrtırmamış olursunuz. Eşiniz gece vardiyadayken yakınsa size kendi ailenizde kalın. Zamanla alışacaksın. Ama en büyük hata evde size birşey yaptırmamaları olmuş. Ailelerin çocuklarına en büyük kötülüğü bu. Böyle sudan çıkmış balık gibi kalınıyor maalesef. O yüzden zorlanıyorsunuz
 
ben ilk evlendigimde 7 ay yattim kalktim agladim 1.5 alisamadim isimden yeni ayrilmistim annemsiz tatile bile gitmemistim evde oturmak ayri zor geldi annemden ayrilmak daha bir ayri zor geldi esim bakti olmuyor beni 1 hafta anneme yolladi tesellin dussun diye o cok iyi gelmisti disari cikip eve gelince kapiyi pencereyi indirip kacip gidesim geliyordu evde hep tektim duvarlara konusacak dereceye geldim sonra zamanla alistim bir ara ise girdim esim bunaldikca anneme goturup getirdi simdi sadece hafta sonlari gidiyorum yazlari aylarca gormuyorum alisiyo a insan zamanla


Şuan aynı duyguları yaşıyorum inan ki evi kilitleyip baba evine gitmek istiyorum annemlere de sık Gidiyoruz aslında ama alışmam için zaman gerekiyor sanırım inşallah çabuk alışırım çok sancılı geliyor bana ÇÜnkü
 
sizin asıl sorunununuz karanlık fobınız bence...

ev işinde eşinizde yardımcıymış her daim el bebek gül bebek yaşam olmaz beceremezseniz bir yardımcı tutarsınız olur biter ama biraz gayret etmeniz lazım arkanızı toplayacak anneniz yok artık , zaten olmamalı da koca kadın olmuşunuz kendi evinizi çekip çevirebilmelisiniz..

ailenizi özleyebilirsiniz ama şu an sizde bir aile oldunuz , sizinde eviniz var aileye bu kadar bağımlı olmak doğru değil bence...
 
Tavsiyenizi dikkate alacağım. Ah ah anacığım hiç Bi şey yaptırmazdı bana şuan bazen evlenmese miydim diyorum sonra sevdiğim adamla evlenmek için ne kadar beklediğimizi uğraştığımızı hatırlıyorum çıkmaz gibi bili bu düşünce
 
Peki evliliğin nasıl bi şey olduğunu hayal ediyordun ki, ev işlerini zaten sen yapacaksın komşun gelip yapacak değil y

Ben de evlenene kadar hiç bi iş yapmadım hep annem yapardı, yemek yapmayı bile beceremiyordum, ama bunları göze alıp evlendim, göze aldığım için de yavaş yavaş yemek yapmayı da ev işo yapmayı da öğrendim..bana senin gibi eşim de yardım etmiyor ayrıca
Ben sevdiğim adamla evlendim ve hiç sıkılmadım sen niye sııkılıyorsun, eşinmi sıkıyor seni
Bence insan kendini hazır hissedince evlenmeli, adı evlilik olsun diye değil,
Evlilik büyük ve mesuliyyetli bi müessesedir..
 
Normal bir süreç.. Belli ki hiç aileden ayrı yaşamamışsınız Yani üniversite için şehir dışına gitmek gibi. Kendi ayaklarınızın üstünde hiç durmamışsınız. Sabredin zamanla alışacaksınız. Daha sık aileleri ziyaret edin şimdilik Üzerinizdeki baskıyı arrtırmamış olursunuz. Eşiniz gece vardiyadayken yakınsa size kendi ailenizde kalın. Zamanla alışacaksın. Ama en büyük hata evde size birşey yaptırmamaları olmuş. Ailelerin çocuklarına en büyük kötülüğü bu. Böyle sudan çıkmış balık gibi kalınıyor maalesef. O yüzden zorlanıyorsunuz


Evet ailemden hiç ayrı kalmadım hep beraberdik şuan o yüzden bana çok zor geliyor ailem yakın oturuyor gece vardiyasındayken aileme gideceğim inşallah bakalım eşime de söyledim
 
sizin asıl sorunununuz karanlık fobınız bence...

ev işinde eşinizde yardımcıymış her daim el bebek gül bebek yaşam olmaz beceremezseniz bir yardımcı tutarsınız olur biter ama biraz gayret etmeniz lazım arkanızı toplayacak anneniz yok artık , zaten olmamalı da koca kadın olmuşunuz kendi evinizi çekip çevirebilmelisiniz..

ailenizi özleyebilirsiniz ama şu an sizde bir aile oldunuz , sizinde eviniz var aileye bu kadar bağımlı olmak doğru değil bence...

Teşekkür ederim düşünceniz için
 
Gençlerin belli bir yaştan sonra ailesinden bağımsız bir hayat kurmaları yasalaştırılmalı bence.
Ben çok küçük yaşlardan itibaren hasta da olsam da parasız da olsam tek başıma mücadele ettiğim için evlenirken aile özlemi diye bir duygu oluşmadı.
Aksine ailem ana babam değil kocamdır.
 
Peki evliliğin nasıl bi şey olduğunu hayal ediyordun ki, ev işlerini zaten sen yapacaksın komşun gelip yapacak değil y

Ben de evlenene kadar hiç bi iş yapmadım hep annem yapardı, yemek yapmayı bile beceremiyordum, ama bunları göze alıp evlendim, göze aldığım için de yavaş yavaş yemek yapmayı da ev işo yapmayı da öğrendim..bana senin gibi eşim de yardım etmiyor ayrıca
Ben sevdiğim adamla evlendim ve hiç sıkılmadım sen niye sııkılıyorsun, eşinmi sıkıyor seni
Bence insan kendini hazır hissedince evlenmeli, adı evlilik olsun diye değil,
Evlilik büyük ve mesuliyyetli bi müessesedir..


Sanırım bu bıraz da aileye bağlılık meselesi. Evlenmiş olmak için evlenmedim elbette fakat şuan zor geliyor
 
eşiniz gece vardiyasında iken arada gidebilirsiniz ama devamlı ailenizde kalmanız çok saçma.
10 gün daha yeni, alışırsınız.
ev işi vs bunlara takılmanız da çok saçma.
 
Evet ailemden hiç ayrı kalmadım hep beraberdik şuan o yüzden bana çok zor geliyor ailem yakın oturuyor gece vardiyasındayken aileme gideceğim inşallah bakalım eşime de söyledim
İyi de eşin gece vardiyasını annelere gidecekseniz nasıl alışacaksınız ki yalnızlığa,karanlığa,evliliğe vs.?
 
eşiniz gece vardiyasında iken arada gidebilirsiniz ama devamlı ailenizde kalmanız çok saçma.
10 gün daha yeni, alışırsınız.
ev işi vs bunlara takılmanız da çok saçma.

Eşim gece vardiyasındayken kalacağım sonrasında tek kalmaya çalışacağım hepsini yavaş yavaş rayına oturtmaya çalışacağız beraber fakat şuan hepsi çok zor geliyor ve kendimde bazen güç bulamıyormuşum gibi hissediyorum
 
Sanırım bu razı da aileye bağlılık meselesi. Evlenmiş olmak için evlenmedim elbette fakat şuan zor geliyor

Bana hala zor geliyor, üstelik 2 bebek büyütüyorum ama böyle işte mademki evliyiz bunları yapmak zorundayız

Zamanla alışırsınız merak etmeyin
 
Şuan aynı duyguları yaşıyorum inan ki evi kilitleyip baba evine gitmek istiyorum annemlere de sık Gidiyoruz aslında ama alışmam için zaman gerekiyor sanırım inşallah çabuk alışırım çok sancılı geliyor bana ÇÜnkü
daha cok yeni evlisin zorlanman dogal esinle yapacak birseyler bul kendine biz aksamlari puzzle yapardik mesela ayni kitabi okurduk birlikte evin duvarlarina kagit yapardik kek falan yapardik
 
Back