Evli Olup Gerçekten Mutlu Olan Var mı?

Evlendiğin kişi en yakın arkadaşınsa mutluluğu da üzüntüyü de hayattaki imtihanları da birlikte karşılıyorsan bu en en güzeli. Sürekli mutlu olunamaz ama eşin yanındayken hep huzurluysan bu herkes çok mutlu olur umarım biriyle ya da değil fark etmeden

gulbeyaz13 .!.:

Ben de şunu sorayım, bekar olup da gerçekten mutlu olan var mı?
Her gün forumda yalnız olduğu için, 'evlenemediği' için mutsuz olan biri konu açıyor.
Bence hayatında bir çok sorunu olan, kendiyle mutsuz ve sorunları çözmek yerine kurban psikolojisinde şikayetle yaşayan birini evlilik alıp mutlu biri haline getiremez.
Aynı şekilde güzel ve yolunda bir hayatı olan, maddi manevi büyük sıkıntıları olmayan kişileri de evlilik alıp dibe çekmez.

Hayatı yolunda olan insan evlenince biraz daha mutlu olur. Sorunlu sıkıntılı insan evlenince dertlerine bir dert daha eklenir.
Zaten eş seçimi dediğimiz şeyi de sağlıklı yapabilmek için belli bir psikolojik iyilik halinde olmak gerekir. Diğer türlü içinde bulunduğu sorunlardan ve mutsuzluklardan kaçma motivasyonu ile evlenen kişi genelde yağmurdan kaçarken doluya tutulur malesef.

Bu yazdığım genellemeler dışında tabi ki evlendiği kişiye şifa olan insanlar veya çok büyük sıkıntılı tipler olabilir ve evlilik inasanların hayatında iyi veya kötü yönde radikal değişiklik yaratabilir. Ama bence toplamda %20'yi geçmez bu oran.

Özetle bence mutluluk meselesi evli veya bekar olmanın ötesinde.

Genişletmek için tıkla...

İlk evliliğimde sadece medeni hal olarak evliydim. Ne birbirimizi anlıyorduk, ne tartışmasız gün geçiyordu. Artık trip atmaktan, bir şeyleri istemekten bıkmıştım. Sıkıntıdan yemek yiyordum sadece.

Ayrılma kararı aldık, evleri ayırdık spora başladım, diyete başladım. Modum yükseldi, kilo verdikçe kendime güvenim arttı. Çalışıyordum, ailemin durumu da iyiydi. Tatile gittim, şirketin diğer ofislerinde gönüllü olarak çalışmaya gittim. Hayattan o kadar keyif almaya başladım ki sorunun cevabına gelirsem eğer bekar olup mutlu olan da var

Çok şükür çok mutluyum, kayınvalide problemini aşan mutlu oluyor arkadaş

Benim anne babam da hep kavga ederdi, tam bir kaos ortamında büyüdüm. Ama kendi evliliğim konusunda onlardan ders çıkararak ilerliyorum. Elbette anlaşamadığımız zamanlar oluyor ama çok rahat "mutluyum, iyi ki evlendim" diyebilirim. Eşimle kafa yapımız, hayat görüşlerimiz uyuyor birbirine. Uymayan şeylerde de orta yolu bulmak için çabalıyoruz bu yüzden mutluyuz. Eğer sürekli bir didişme halindeyseniz doğru insanla evlenmemiş olabilirsiniz ama öncesinde güzelce bu durumu tamire çalışmanızı güzellikle konuşmanızı tavsiye ederim

patiledim .!.:

İlk evliliğimde sadece medeni hal olarak evliydim. Ne birbirimizi anlıyorduk, ne tartışmasız gün geçiyordu. Artık trip atmaktan, bir şeyleri istemekten bıkmıştım. Sıkıntıdan yemek yiyordum sadece.

Ayrılma kararı aldık, evleri ayırdık spora başladım, diyete başladım. Modum yükseldi, kilo verdikçe kendime güvenim arttı. Çalışıyordum, ailemin durumu da iyiydi. Tatile gittim, şirketin diğer ofislerinde gönüllü olarak çalışmaya gittim. Hayattan o kadar keyif almaya başladım ki sorunun cevabına gelirsem eğer bekar olup mutlu olan da var

Genişletmek için tıkla...

Çok sevindim sizin adınıza.
Ben de tam bunu demek istemiştim. Mutlu veya mutsuz olmak birebir medeni durumla ilgili değil.

ben çok mutluyum bacılarım maşallah diyelim

Tabiki de var . Maddi manevi cinsel doyumun olduğu, karısını mutlu etmek için erkeğin elinden geleni yaptığı evliliklerde inanın çok . Sadece mutlu çiftler mutsuz olanlar gibi ispat peşinde değil çünkü zaten adamlar tatminde. Mutsuzluğa değil mutluluğa odaklanmak en doğrusu iyi erkekler ve iyi kadınlar hala var ve bence çoklar da .Ama doğru insanı bulmak için doğru insan olmak lazım .

gulbeyaz13 .!.:

Ben de şunu sorayım, bekar olup da gerçekten mutlu olan var mı?
Her gün forumda yalnız olduğu için, 'evlenemediği' için mutsuz olan biri konu açıyor.
Bence hayatında bir çok sorunu olan, kendiyle mutsuz ve sorunları çözmek yerine kurban psikolojisinde şikayetle yaşayan birini evlilik alıp mutlu biri haline getiremez.
Aynı şekilde güzel ve yolunda bir hayatı olan, maddi manevi büyük sıkıntıları olmayan kişileri de evlilik alıp dibe çekmez.

Hayatı yolunda olan insan evlenince biraz daha mutlu olur. Sorunlu sıkıntılı insan evlenince dertlerine bir dert daha eklenir.
Zaten eş seçimi dediğimiz şeyi de sağlıklı yapabilmek için belli bir psikolojik iyilik halinde olmak gerekir. Diğer türlü içinde bulunduğu sorunlardan ve mutsuzluklardan kaçma motivasyonu ile evlenen kişi genelde yağmurdan kaçarken doluya tutulur malesef.

Bu yazdığım genellemeler dışında tabi ki evlendiği kişiye şifa olan insanlar veya çok büyük sıkıntılı tipler olabilir ve evlilik inasanların hayatında iyi veya kötü yönde radikal değişiklik yaratabilir. Ama bence toplamda %20'yi geçmez bu oran.

Özetle bence mutluluk meselesi evli veya bekar olmanın ötesinde.

Genişletmek için tıkla...

Çok mutluyum. Hayatımda bir erkek beni mutlu edecek ve şartlarıma uyacaksa buyursun yoksa beni yormasin kafam kaldırmaz uğraşamam modundayimm artık kendimi tanıyor sınırlarımi biliyor ve manipuleye katiyyen gelmiyorum bir kadın olarak mental ve fiziksel anlamda zirve zamanimdayim yaş 33. Keyfimi ancak standartlarıma uyan erkek için bozabilirim hatta bozmam o beni daha da keyiflendirmeli . Ben böyle oldukça network ve arkadaş kalitem de çok ama çok yükseldi .

bence mutlu olmak kişiyle ilgili ya. evli veya bekar olmak fark etmiyor.

benim ailemin evliliği de çok huzurlu ve sakindi. annem de babam da defalarca ölümden döndü, kazalar gecirdi yani sınandı ama hep kaldıkları yerden devam ettiler. ben kücükken cok zorluklarını hatırlarım mesela maddi olarak. eve elektriğimizi kesmeye geldiklerinde annemin saatlerce ağladığını falan (annemin ailesi varlıklı aslında yani annem maddi sorunlara alışık olarak büyümedi) ama babam eve gelince hep “ay ne olacak cocuklar seviyor mum ışığında oturmayı vs derdi. dün gibi hatırlarım. sonra topatladılar cok iyi duruma geldiler ve yine aynılar. babamı bir kez bile anneme ismiyle seslenirken hatırlamam. hep hayatım veya ismini sevimli getirerek seslenir. biri 64 biri 58 yasinda su an. he anneme sorsan babam yüzünden cok cekti ama seviyor musun diye sorduğumuzda hemen seviyorum tabiii diye yükselir bence gün sonunda esin için içinden gelerek fedakarlık yapabilecek gücü bulabiliyorsan (iki taraf için de söylüyorum bunu) günün sonunda mutlu oluyorsun. tahammül seviyesini yitirmemek ve saygıyı korumak gerekiyor. yoksa zaten bambaşka hayatlar yasayan iki farklı insan bir eve girip bir dünya sorunluluk alıyor. kolay değil. ama başarınca keyfi çok başka

Evliligimde mutluyum. Cunku esim arkadasim gibi . Iki cocugumuz olmasina ragmen, hala ayniyiz.
3 yila yakin sevgili olduk. Ve birbirimizi neredeyse hic kirmadik ,deger verdik. Bazi arkadaslarim vardi mesela sevgili, nisanlilik doneminde hep kavga ediyordu hatta evlenince bile bosanma kiyisindan dondu. Yani bastan iyi karar verin.

2. Si ailesi hicbir seyimize karismadilar. Karissalardi ve esim denge kuramasaydi da bu sekilde olmazdik sanirim

Ben mutluyum :) 5 yıllık evliyiz eşim anlayışlı merhametli saygılı karakterli bir insan
Kayınvalidem ve görümcem bana karışmaz en başından beri sınırlarımız var birbirimize
Arada bir ufak tartışmalarımız ve küslüklerimiz olur ama sonra barışır konuşur anlaşırız :)

evlilikte en önemli şey cinsellik ve iletişim. ikisi de yoksa o evlilik bitiktir.

turuncupipet .!.:

Merhaba arkadaşlar evliliğimde sürekli sorun yaşıyorum.
anlatıp da canımı sıkmak istemiyorum ama merak ettiğim bir konu var gerçekten evli olup mutlu olan var mı?
Çocukluğumdan beri bunu görmedim annem babam sürekli kavga ederdi ve babam anneme sinirlenip şiddet uyguladığı zamanlarda olurdu. Teyzelerim amcamlar yani konu komşu akraba çocukluğumda gözlemlediğim herkesin çilekeş modda olduğu
Şu an 30 lu yaşlarımdayım çalışıyorum çoğu kan kusup kızılcık şerbeti içtim diyor yani göstermelik insanlar gerçekten mutlu değil bunu anlıyorum. En beklemediğim insanlar boşanıyor.

Ben gerçekten merak ediyorum sorunsuz demiyorum bakın sorun her zaman olur ama evli olup mutlu olan var mı?

Genişletmek için tıkla...

Çoookk

turuncupipet .!.:

Merhaba arkadaşlar evliliğimde sürekli sorun yaşıyorum.
anlatıp da canımı sıkmak istemiyorum ama merak ettiğim bir konu var gerçekten evli olup mutlu olan var mı?
Çocukluğumdan beri bunu görmedim annem babam sürekli kavga ederdi ve babam anneme sinirlenip şiddet uyguladığı zamanlarda olurdu. Teyzelerim amcamlar yani konu komşu akraba çocukluğumda gözlemlediğim herkesin çilekeş modda olduğu
Şu an 30 lu yaşlarımdayım çalışıyorum çoğu kan kusup kızılcık şerbeti içtim diyor yani göstermelik insanlar gerçekten mutlu değil bunu anlıyorum. En beklemediğim insanlar boşanıyor.

Ben gerçekten merak ediyorum sorunsuz demiyorum bakın sorun her zaman olur ama evli olup mutlu olan var mı?

Genişletmek için tıkla...

Sorunsuz bir evlilik mümkün değil, ama işin içinden çıkamıyorsan aldatma ve şiddet varsa öyle evliliği sürdürme derim. Çocuk varsa çocukları bu olaydan mümkün oldukça uzak tut travma yaratıyor sonra bende bazı şeyler yaşadım anne babadan kalan travmalarım. Var

Sanırım sorunlu bir ailede büyüyen kişiler evliliklerini ve hayatı çok daha fazla yönetmeye çalışıyor. Mükemmelliyetçilik oluşuyor. Bu yüzden evlilik hayatında da mutsuz oluyor. Benim gözlemim bu şekilde. Hiçbirimizin, kimsenin hayatı dört dörtlük değildir elbet ancak sevgi, saygı varsa yürür evlilik yoksa zor. Hayatı güzelleştirende zorlaştıranda bizleriz, milyarlarca karakter insanlarız o yüzden genelleyemeyiz.

Evlilik sultanlık benim için

Bugün bir post vardı tek başına tatil diye. Ya düşündüm düşündüm tatilde eşime ilginç şeyler gösterip birlikte üstüne yorum yapıp eğlenip gezmedigim bir tatil hayal edemedim bu yüzden ortak zevkler, ortak hayata bakış açısı ve arkadaş olabilmek bence çok çok önemli. Eşimle ilgili diyebileceğim en önemli şey bizim güzel bir takım olduğumuz. Bizim dışımızdaki her şeye karşı biriz, en önemli biziz, kök aileler bile dış kapının mandalı gibi. Eski iliskilerime bakıyorum ve aradığım buymus o yüzden çok mutluyum diyorum. Olmadı mı daha çok deli fişek aşık olduğum kişiler, daha x daha y daha z kişiler ohooo. Benim için beni en önde tutması, arkadaşlık ve ortak bakış açısı çok önemliymiş.

Siz aslında “mutlu evliliği olan var mı” diye soruyorsunuz sanırım. Yoksa mutlu olmak daha çok kişinin kendisiyle ilgili bişey, medeni haliyle değil.
Benim mutlu bir evliliğim var. Ama ben de eşim de mutsuz evliliklere sahip ebeveynlerin çocuklarıyız ve bence bu yüzden o hataları yapmıyoruz.

Medeni durumdan önce insanın kendi iç huzurunu bulması ve kendini tanıması, sevmesi gerekiyor. Ancak zihin dünyasi sakin olan bir insan evleneceği insanı da düzgün seçebilir. Sorunlu tipler zaten sorun sorun diye bağırarak geliyor. Bir şekilde mutsuz evliliğe adım atacak olan kadınlar buna gözlerini kapatıyor veya değişeceğini umuyorlar.

Ben de eşimle bir takım olduğumu hissediyorum. Sürekli tartışan, didişen, hayatı bir güç meydanı gibi yaşayan iki insan olsak çok mutsuz olurdum. Bu çok temel. İletişim ve anlayış. Ortak karar almak. Aynı hayalleri kurmak. Hatta birinin ağzından dökülen bir temenni ortak bir hayale hızlıca evrilebiliyor. Birlikte vakit geçirmekten keyif almak. Fedakar olmak, diğerinin yükünü hafifletmek. Bir kişilik yaşadığınız bir hayatın sorumluluğunu iki kişi yüklenip kolaylıkla ilerler hale geliyorsunuz. Ama aksi olunca bir taraf iki kişinin yükü altında ezilip gidiyor.

Benim fikrim, insan bekarken de evliyken de mutlu olabilir. Bekarken insan kendini tanır, yetiştirir, geliştirir. Evlenince de buna artık iki kişi olarak devam eder. Anne de olunca artık bir canı büyütecek, bir zihni eğitecek kıvama gelir.

Daha 1.5 yıldır evliyim ilk 1 yıl tartışmalı geçti şuan mutluyum. Zaten sevgiliyken de tartışıyorduk ama kalıcı olmazdı. Bazı kadın yada adamlar evliliği çok zorluyor. Anlayış şart. Beklentiyi yüksek tutmayacaksın zaten her alanda böyle olması lazım yoksa olmadıgında yere çakılıyorsun.