Ben de bir insanın çocuk sahibi olmak için tıbbi yardım almak istediğinde medeni durumunu beyanı gerektiğini öğrenince şaşırdım. Ne demek? Evli olmayan çocuk sahibi olamaz mı? Kime ne?
Resmi nikahı her zaman savunurum, zira bizim toplumumuzun büyük bölümünde o güzel şairin deyimiyle "kadının yeri öküzümüzden sonra gelir soframızda". Bu yüzden kadın bu toplumda, maddi ve sosyal anlamda kendini korumak adına nikahına sahip çıkmalıdır. Ama bunu aşmış kadınların da her birlikteliklerini belediyeye onaylatmasına gerek olduğunu da düşünmüyorum. Çocuk yaparken de bu böyle.
Ha bu arada birşey de belirteyim, "gayri meşru çocuk" diye bir kavram hukukumuzda yer almaz. Günlük dildeki kullanımda da babası tarafından kabul edilmeyen çocuktur gayri meşru çocuk; babası anası evli olmayan çocuk değildir.
Bir de işin toplumsal boyutu var. Biz fikren hangi aşamada olurska olalım maalesef bir sarmalın içinde ve bir toplumun parçası olarak yaşıyoruz. O yüzden çocuğun sosyalleşmeye başladıktan sonraki toplumsal konumunu düşünerek, onu huzursuz etmeyecek kararlar almamız gerek. Sizin sosyal çevrenizde bir sorun teşkil etme ihtimali varsa ve çocuğunuz 2-3 yaşında kreşe veya okula gittiğinde maalesef ki bunun yükünü taşıyacaksa evlenmeyi bekleyin derim ben. Ama derseniz ki benim çevrem de zaten benim değer yargılarımı paylaşan insanlardan oluşuyor, o zaman sorun yok.
Ha bir de kesinlikle yargılamak ya da özelinize girmek maksadıyla yazmıyorum ama birşey takıldı aklıma. Israrla "1 sene beklemek zorundayız ama bunun sebebi sevgilimin evli olması değil." yazmışsınız ama ben gene de arkadaşça uyarımı yapayım. Sizin birlikteliğiniz bir başka kadına verilen sözleri hiçe sayacaksa, başka bir çocuğu ya da çocukları yaralayacaksa ya da yaralıyorsa, bir başkasının dünyasını yıkarak ilerliyorsanız yolunuzda bir kez durup düşünün. İnsanlar nikahlı veya nikahsız birlikteliklerine son verme özgürlüğüne sahip. Ama son verene kadar verilen yazılı ya da yazısız sözlere bağlı kalmak zorundalar.
Öncelikle ben bu konuyu açarken kendimi bu kadar anlatabileceğim hiç aklıma gelmezdi...Anlatma ihtiyacı duydum çünki...sizin gibi...ve bir kaç arkadaş gibi...soru sormasını bilen (peşin hükümsüz sorular)..iyi niyetli...hayata at gözüyle bakmayan....kendini bilen arkadaşların tavsiyesi veya eleştirisi beni ancak memnun eder...ve kafalardaki soru işaretleri gidermek isterim....yoksa yargılamak için sıraya girmiş arkadaşları evelallah ben sıraya sokarım :)) ön lisans yapmış olsa bile müdür olsa bile uğruna şehitler verdiğimiz büyük zaferler kazandığımız YAVRU VATANIMIZ KIBRISI yabancı memleket olarak algılayan zihniyetlere benim anlatabileceğim hiç bir şey yok.....belki diğer yazılarımı okuyan arkadaşlar verdiğim cevaplarda.....bazen sivri dilimi...veya...ti" ye almamı yadırgamış olabilirler...ama yadırgamasınlar lütfen....ben...zaman zaman saçma bir harket yaptığım zaman kendimide ti"ye alır....bazen kendimi cezalandırır...bazende ödüllendiririm.....Hep şunu savunurum...sorumluluklarını bilmek....herkeze sevgiyle kucak açmak...iyi tarafını görmeye çalışmak...iyi olmak...kötü olmaktan daha zordur.....maalesef bardağın hep boş tarafını görüyoruz.....herneyse....sevgili arkadaşım...ben aile çevremde......iş çevremde......aşkımın çevresinde.....ve sosyal çevremde...çok sevilen...sayılan hürmet gösterilen biriyim...Hürmet diyorum....sevgi ve saygı...sen iyisen sevgi ve saygı duyarsan bu sana aynı şekilde döner ama hürmet bambaşkadır....yaşıtlarının bir derece ama senden büyüklerinin sana hürmet göstermesi....bambaşkadır...Canım annemin çok güzel bir lafı vardır..."BİR İNSAN KENDİ YERİNİ KENDİ YAPAR"...ne ekersen onu biçiyorsun...O yüzden benim kitabımda yuva yıkmak yoktur....değil evli olup olmaması... verilmiş bir sözün bile vebalini taşıyacak biri değilim...bu karakterde birini de asla sevemem.....bilmem anlatabildimmi....ve şunuda söylemek isterim....ben yaklaşık 1 sene sonra evlenebilirim dedim....böyle değilde ben evlenmeyeceğim ama çocuk yapacağımda diyebilirdim....buna da karşı değilimki....o yüzden garantimi değilmi...diye bir endişem yok..yaş 20 25 olsaydı belki bir dakika ben ne yapıyorum diye düşünürdüm..lakin:):..ben 41 yaşımdayım(..duyan şaşırıyor aman söyleme diyorlar...yaşımı otuzdan yukarı hiç tahmin edemediler) belki ömrümün üçte ikisi geçti...bu yaştan sonra cüzdan olsa ne olur olmasa ne olur...mutlu mesut yaşadıktan sonra ....etrafımda cüzdanlı ama mutsuz okadar evlilik gördümki...ve bu ortamda yaşamaya mahkum edilmiş çocuklar.....genelleme yapmak istemiyorum ama bu oran o kadar yüksek ki ..mutsuz bir toplumda...bu yüzden (bize evli ..bekar...arkadaşlar sizi görünce bunalıma giriyoruz diye şaka yapıyorlar)çünki önemli olan ikili ilişkilerde göstermelik değil...yürekten onsuz nefes alamıyacağın kadar sevmektir....saygıyı kaybetmemektir...yüzgöz olmamaktır....çok şükür...dolu dolu 15 sene hiç yüzgöz olmadık...yuvayı dişi kuş yapar derler....doğru ama erkeğin rolü burda çok önemli....sevgili arkadaşım çok şanslıyım...aşkım Allahımın bana hediyesi....15 sene önce yazlıktaki....denizden benden önce çıkıp plaj terliğimi ayağıma giydiren beni kurulayan adam 15 sene sonrada giydirip kuruluyor....bunu neden söylüyorum biliyormusun...göstermelik değil... çünki...göstermelik 15 sene sürmez...bu sadece bir örnek.. ben şunuda söyleyeyim aşkım nikah yapalım sonra çocuğumuzu doğurursun demesine rağmen..... geç kalabiliriz...illede ben şimdi yapacağım diye ısrar edende benim...bu yüzden Allah kısmet ederse çocuk kreşe gidene kadar biz nikahı tazelemiş oluruz....:)) Bu arada çocuk olursa beni ihmal edersen külahları değişiriz diye tehdit bile ediyor..:)) Sevgiyle kal...canımmmmm...
Son düzenleme: