evli bayanlar benimle tecrübelerinizi paylaşır mısınız?

dün sizle derdimi paylaştıktan sonra,nişanlım aradı msnde görüşelim diye,tamam dedim ama önce bişeyler yemek istedim.odadan tam çıkıyordumki salondan annemle babamın benim hakkımda konuşmalarını duyunca çıkmadım,dinledim...keşke sağır olsaydım,duymasaydım.
annemle babamdan soğudum:' (( bunlar benim annem babam mı?
onlarda bu kadar nefret besleyecek ne yaptım,o kadar kötü birimiyim ben:' ((((
diyolog aynen şöyle:
annem:lanet olasıca kime çektiyse...çok yüz verdik buna keşke okutmasaydık.ortaokulu bitirip,otursaydı evde,sonrada birine verirdik,evlenir giderdi...
babamkuması bi yerde iyi oldu,yoksa talibi çıkmazdı,gösterişli bi kız değil nasılsa,bide ev kızı olsa kim alırdı(kendimi övmek için söyleiyorum ama ben çirkin bi kız değilim,minyon tipli,bebek yüzlüyümdür ve çevremdekiler çok beğenir.ama babamın güzellik anlayışı upuzun boy,sarışın mavi gözler.ben beni çirkin bulduğunu ilk defa öğrenmiş oldum).Allah tan kendisine biraz bakıyor,süsleniyor
annem:evlenince görürüm ben onu.o zaman anlayacak değerimizi.bu kesin boşanır.başına buyruk bu..hele bi ekmeğini eline alsın,en ufak ters hareketinde bu evi terkeder,ayrılır kocasından,kendi başına yaşamaya kalkar.
babam:çok çektirmese bari çocuğa.
annem:banane bundan sonra ne hali varsa görsün...bıktım bunun okul masraflarından,para dayanmıyor.evlenip gitsinde yuvasını bilsin

kızlar inanın bu lafları duyduğuman beri kendimde değilim ben:' ((((((((
o an gözüm karardı resmen...ölecğim sandım....
ev üzerime üzerime geliyor...dersanem 9 da olduğu halde sabahın 7 sinde çıktım evden,akşama kadar oyalandım,sırf bu eve olabildiğince geç geleyim diye...
ben bu kadar yük olduğumu bilmiyordum.kendimi sığıntı gibi hissediyorum...harçlık bie almadım.1,5 lirayla gittim geldim,korkuma onu bile harcamadan tüm gün aç kaldım...
bu lafları duyduktan sonra nişanlıma msj atıp msn de(görüntülü) konuşamyacağımı rahatsız olduğumu söyledim ama sezdi bişeyleri,mutlaka görmek istediğini söyledi.
gözlerimi sildim.açtım msn mi.ama hiç tutamadım kendimi gözlerimden sessizce yşlar boşaldı......
öyle kötü olduki onunda gözleri doldu,anlatmam için ısrar etti bende nişan hazırlıklarının stresi dedim ama inanmadı elbette...
ısrarları onucu ağlaya ağlaya anlattım.yukardaki diyoloğu tamamen anlatmadım ama.
sadece masraflarımda dolayı ailemin benden bıktığını,yük olduğumu söyledim,bunun bana çok dokunduğunu...
inanın verdiği cevabı duyunca çok mahçup oldum ağladıkça ağladım:
-bitanem nlur üzülme,onlar senin annenle baban,öyle demek istememişlerdir,emin ol seni çok seviyorlardır.bu ara nişan azırlıkları,kurban falan derken bunladıklarından öyle demişlerdir bi anlık sinirle...kıyamam ben gülüme,ağlama bitanem kalbime ok gibi saplanıyor,bak ben varım.ben hep yanındayım,her ihtiyacını fazlasıyla ben alırım,yeterki sen üzülme,o güzel gözlerinden yaşlar akmasın.

iyi niyetli svdiğim sadece anlattığım kadarıyla böyle teselli etmeye çalıştı beni.halbuki esas nedenini bi bilse...niye böyle gözyaı döktüğüme hak verirdi.
kamera karşısında durmaksızın 3 saat ağlamışım.bitanem öyle üzüldüki,kamerayı kapattığımızda benim için Yasin okudu(Allah razı olsun ondan).
sık sık beni kontrol ettiarayark gün içinde.Allah tan o var...inanın nişanlımda olmasa ben kaldrıamazdım bunu.
hala kulağımda çınlıyor dünkü o konuşmaları...
az evvel geldim eve,odama çekildim hemen.annem tv izliyordu salonda.bakmadı bile.bu kadar mı değersizim,bu kadar mı çekilmezim ben...
nefret değil içimdeki....ama çok kırldım.benim canım kanım dediğim ailem bile böyle diyorsa,ben kime sığınacağım...öyle çaresiz ve yalnız hissediyorumki kendimi.
ne olur bana dua edin olur mu?
şu 7 ay su gibi geçsin...keşke zamanı ileri sarma imkanım olsaydı.
 

ah aahh iyilik yapalım derken insanın gözünü çıkarıyolar,güya iyi evlat yetiştirecekler bu düşüncelerle nasıl iyi aile olacaklarsaa
canım ya nolur üzülme teselli edecek kelimem yok bi taraftan ailen onlar ama bi taraftanda sen üzülüyorsun allahım 7 ayını hissettirmeden geçirmeyi nasip etsin bir an önce kavuş sevdiğine
 

inşallah eranayefe...
inan içim yanıyor.
ilk defa kendimi bu kadar,yalnız,çaresiz,sığıntı gibi hissediyorum...
bu lafları hakedecek kadarda mı kötüyüm ben....
artık kendimden şüphe eder oldum
bundan sonra onlara nasıl davranacağım,ne yapacağım hiç bilmiyorum....
 

yapabileceğin hiçbirşey yok canım gel arada buraya dertleşelim içini boşalt onlar ailen yanii
konuşalım konuştukça rahatlarsın yapabileceğin tek şey bu sanırım
 

Eskiden bende aniden sinirlenir olana olmayana kızar ve tahammul edemezdım. Bir soruyu ıkı kere sorunca bıle tahammul sınırlarımı zorluyorlar gb hıssederdım. Dışarı karsı böyle değildim oysaki ama aileme karşı cok cabuk sınırlenen ve asabı bırısıydım. Bir gün psikiyatris arkadaşımla konuşunca bana 1 cümle söyledi ve o an ben nasıl bunu fark edemedim dedım. Onlar senin en yakınların sen ne yaparsam senı atmayacaklar kovmayacaklar ve sonsuza kadar sevecekleerını içten içe biliyorsun. senı gosden cıkartmayacaklarını bılıyorsun bu yuzden en cabuk onları kırıyorsun dedı. Gercektende oyle. En sevdıklerımız en cok kırdıklarımızdır hayatta. Şimdi de tam aksi birisi oldum gayet sakın ve makul davranıslar sergılıyorum :) Bu anlattıklarımı 18-19lu yaslarda yasadım.
 


Nişanlına bunları anlatarak hata yapıyorsun. Bir anne baba evladına bu şekilde düşünmez. Seni yargılamıyorum ama bütün bunları dusundurtecek bişi yapmıs olmayasın. Sadece sen suçlu değilsin ve sadece ailende suçlu değil! İki tarafta suçlu bence. Onlar senden bekledıklerı evlat vasıflarını goremedıgınde yaptıklarının fazla oladugunu dusunup boyle konusmuslardır herhalde. bunların hepsı varsayım sadece tabi. Aılenın ıcını ne kadar bıle bılırız kı. Ama ben burda tek taraflı bır suc olduguna ınanmıorum
 
sanırım 15-20 yaşlar arasında oluyor böyle anlaşmazlıklar ama insan yaşarken çok bunalıyor
ama geçiyor zamanla unutuluyor
allahım bu duyguları yaşarken yanlış yapmaktan korusun hepimizi
 
canim anne baba hep haklidir hep iyidir kutsaldir onlar bizim kulturumuzde zorla beynimize kazinmis seyler
ama herkes hata yapabiliyor ben onlarin davranisini gercekten cok haksiz ve hatali buldum cok uzuldum gercekten canim. sevdikleri icin yapiyorlar vs demeyecegim. su an seni elestiriyorlar hatali buluyorlar diyelim ki bastan sona kadar hep sen hatalisin, senin cocugun olunca bir anda kisilik degistirip mukemmel mi olacaksin bu mudur. yani sen hatalisin demiyorum. aileden hep kusursuzluk, kayitsiz sartsiz sevgi bekliyoruz aslinda icten ice ama kisilik meselesi bunlar ebeveyn olmakla hep hakli olunmuyor. ailen gercekten bu konuda yerden goge kadar yanlis diye dusunuyorum ve de kiniyorum.
sana gelince malesef bu yasa gelmis iki insani degistiremeyecegine gore yapacak cok birsey yok diye dusunuyorum. sonucta ailemizi secemiyoruz ama esimizi ve arkadaslarimizi secebiliyoruz. sen annen ve babana aldiris etmemeye calis biliyorum cok zor ama en azindan suna emin ol sen derdini anlatsan da anlamayacaklardir. bu laflari kendi cocuklari icin soyleyebilen iki insandan lutfen daha fazla birsey bekleme. annen baban oldugu icin saygi goster evlenene kadar he de sus. gel buraya bizimle paylas derdini canim bize anlat hem rahatlarsin.
evlendiginde zaten artik kendi ailen olacak onlardan kopacaksin. onlarla arana biraz mesafe koyarsin canim cok sik gorusmezsin. zamanla zaten tum yaralar kapanir, unutmazsin ama etkilemez de artik. belki gunun birinde senin mutlulugunu gorup de hakkinda soylediklerinden dolayi utanirlar, veya sen onlara hatirlatip utanmalarini saglarsin. oyle veya boyle canim sik disini birkac ay lutfen. tepki verirsen iyice kotulesir durum, dugune kadar idare ediver onlari hayatim..
 
yapabileceğin hiçbirşey yok canım gel arada buraya dertleşelim içini boşalt onlar ailen yanii
konuşalım konuştukça rahatlarsın yapabileceğin tek şey bu sanırım

Allah razı olsun canım,dünden beri ilgileniyorsun zaten,çok sağol,çok iyisin....
inan şu 7 ayın geçmesi için neler vermezdim.
insanın kendisini fazlalık gibi hissetmesi ne kötü bişeymiş...
ben ailem beni çok seviyor,çok gurur duyuyor sanıyordum...
ama adeta kin kusuyorlar.canım yanıyor....
 
Ayrıca ben olsam, gecerdım aılemın karışısına. Anenn baba geçen gun bu konusmalarınıza sahıt oldum ve cok uzuldum. Bu konusmalar karsısında şunu şunu hıssetım(ne hıssetıysen artık). Aıle ce cocuklar bırbırlerınden beklentı ıcınde olurlar. Sızın benden benımde sızden beklentılerım vardı mutlaka. Ama bunu karsılıklı yerıne getıremedık kı bu konusmalara şahıt oldum. Bugune kadar bağı saglam anne baba ve cocuk olamadık ama bundan sonra olamayacagımız anlamına gelmıyor.
Ben bundan sonra daha sakın olmaya calısıp sıvrı ve fevrı taraflarımı duzeltmeye calısıcam. Biliyorum evlenıp gıttıgım yerde de bu basına dert acacak bu yuzden bu huylarımı sızınde yardımınızla duzeltmek ıstıyorum. Tabı kı huy bu anıden duzelemem ama zamanla bana anlayıs goısterırsenız daha mutlu olur... Gb bır konusma yapardım.
 

burası dertllerimizi en rahat anlattığımız yer eğer derdine azıcıkta olsa yardımcı olabilrsem ne mutlu bana
emin ol bende aynı şeyleri yaşadım biraz farkla ama evlenince dünyam bambaşka oldu
annem ahh anneciğim ben evdeyken böyle davransaydı hiç evlenmez dizinin dibinde otururdum herhelde
7 ay kolay geçecek ve sen kendi yuvana kavuşacaksın ama o zaman içinde kör, sağır ve dilsiz olacaksın ki en zararsız şekilde atlatn
sonuçta onlar ailen ve hayatında hep olacaklar ve inşallah benim gibi hayatın olur
ama baktın evlenince değişmeyecekler o zaman arayı biraz açarsın olur biter
sana yanlış tavsiyelerde bulunmak istemem
ALLAH EN GÜZEL DUYGULARI YAŞATSIN CANIMMMM HEP MUTLU OL
 

zaten ben hatamı kabul ediyorum,kaldıki sende tecrübeni paylaşmışsın bu konuda.ben ailemle anlaşamıyorum.sadece aileme karşı edindiğim sinirli bi halim var.
senin kendinden verdiğin örnek gibi,bişeyi 2 kez sorduğunda bile:''ya dinlemiyormusun sen beni'' diye parlıyorum.
yani onlarda haklı bi yerde.nedenini bilmiyorum ama aileme sıcaklık duyamıyorum.babamı saymıyorum bile çünkü garip biridir ve kimse anlaşamaz onunla.ama annemle böyle olmam vicdanımı sızlatan.çünkü biliyorumki çok iyi...
ama olmuyor işte.geçmişte beni sokmaya çalışığı kalıplar yüzünden midir nedir hep itici geliyor bana.
ama bir o kadar da çok seviyorum.3 ay önce gözünden ameliyat oldu.narkozlu haliyle doktor sormuştu rfakatçın kim olsun diye.ben o sırada annemin ellerini tutyordum.gözlerim dolmuştu onu öyle görünce...elimi sıkıca tuttu benim kalmamı istediğini belirtmek istercesine...
yani bizim aramızda duygusal bağ yok değil.fakat çok uçlarda duygular yaşıyorum,ya çok seviyorum ya da çok kızıyorum...


nişanlıma anlatmayı bende istemiyordum,dünkü yazdıklarımdanda görülüyor zaten.fakat o konuşmaları duyduktan sonra kendimi tolayamaım bi türlü ve o da anlatmam için çok baskı yapınca anlattım.pişman oldum evet...
keşke anlatmasaydım.sağolsun hep destek oldu fakat,bilmemesini tercih ederdim.fakat sürekli görüşen,öksürüğünden bile halini anlayan biri için saklamaka çok güçtü...
dedğim gibi yüzeysel anlattım ona,ayrıntısına inmeyi düşünmüyorum.hatta kendimi biraz daha toparlarsam,ailemle aramızdaki sorunların düzeldiğini söyleyeceğim..
 

ben buraya takıldım
sadece ufacık bir tavsiye aileni üzme evlenince eşine ve eşinin ailesine iyi davrandıkça kendi annemi babamı neden üzdüm dersin ve bu vijdan seni üzer..
 



zaten bundan sonraki planımda bu.sessizce yaşayacağım bu evde.çok fazla girmeyceğim içlerine.zaten kendime it odam var.ders çalışıyorum deyip,odama çekileceğim ve çok fazla tepki östermeyeceğim.beni çok kırdılar...bilmiyorlar dün konuştuklarını duyduğumu....
bi ara anneme sakince 2 kelimeyle''dün arkamdan konuştuklarnızı duydum anne ve inan çok kırdınız beni...'' demeyi düşündüm ama sonra boşver dedim içimden.
söyledğim bi kelimeyle kaç yaşında insanlar değişecek değil ya.kaldıki inanın yaşı ilerledikçe düşünceleri sabitleşiyor ve haklıyım büyüsüne daha çok kapılıyorlar.o yüzden bişey dememeye karar verdim.
şuan tek düşüncem maddiyat.
bundan sonra gözlerine batmasını istemiyorum o yüzden okulda yemek yemeyeceğim.üstten des alıyordum okul hemen bitsin diye yazın.haliyle harc yüksekti.bi daha üstten derte almayacağım.zamanında bitsede olur.
nişanda takılanlardan 3 4 çeyreği saklamak istiyorum,evlenene kadar idare eder beni herhalde.
hayırlısıyla bi geçse şu 7 ay...
 
İki uç duyguyu bende yaşamıştım zaman zaman çok sevıyordum pişman oluyordum yaptıklarımdan zaman zamanda oyle nefret edıyordum kı anlatamam. Ama sadee onlara karsıydı. Bu geçici birşey bence. Herkesın hataları vardır anne baba dıyınce kusurssuz olmuyorlar. Sen bu konusmaları onların hatalarına ver ne de olsa zaman zaman sende onlara karsı hata yapmıssındır. Sen de bırde vicdan gordum ben. Pişmansın ama ıstemeden yapıyorsun. İşte en çok zaten sevdıklerıne bunu yapıyor ınsan. Çünki bılıyorsun kı senı sokaga atmayacaklar senden vazgecmıcekler. Mesela aynısını erkeklerde eşlerıne yapar genelde. Bılıyor kı onu bırakmıcak cunku. SAhıplık hıssı degısık seyler yaptırıyor ınsana. ama inşallah ıyı olursunuz canım...
 
canımn ukalalık etmek istemem ama neden 7 ay daha erkene çekin düğününüzü sende rahatla nişanlında bi engeliniz yoksa
 

işte benim ailemle aramda bu tür konuşma yapamayacak kadar iletişim bozukluğu olduğu için bu haldeyim.
ben bu dediklerini diyecek yapıda değilim.işte sorunumda bu ya...gurur yapıyorum gereksiz yere.
bizim ailede hatasını düzeltebilir diye bi kavram yok.
özellikle annem 'ben haklıyım' lafını kabul ettirmek için zehir zemberek laflar eder,hatta geçmişi bile deşer(herkese karşı böyle)
o böyle yapınca bende inada bindiriyorum,hiç konuşmuyorum.
bendeki 3 kötü huy:aileme karşı sinirli olmam,inatlaşmam,gereksiz gurur(geri adım atmamam)
bende bu huylar olmasa dahi,ben ailemi karşıma alıpta böyle bi konuşmayı İÇİMDEN GELEREK yapamam.çünkü kırgınım ve onlarla nasıl iyi olurum tasası taşımıyorum.
tek istediğim 3 5 ay neyse..sorun çıkmaksızın atlatıp,gitmek.yani daha iyi nasıl olur düşüncesi şuan benim için lüks...
 

Allah razı olsun canım.
dedğim gibi şu 7 ayı sorun çıkmadan atlatayım başka bişey istemiyorum.
gerekirse 3 maymunu oynayacağım.başka çaresi yok.yoksa onlarda bende yıpranırız.
evlenince zaten mesafe olacak.
umarım senin gibi güzel bi evlilik yaşarım.
Rabbim mutluluğunuzu daim etsin erenayefe
 
ben buraya takıldım
sadece ufacık bir tavsiye aileni üzme evlenince eşine ve eşinin ailesine iyi davrandıkça kendi annemi babamı neden üzdüm dersin ve bu vijdan seni üzer..

bende oraya takıldım işte...
neden çevrem değilde sadece aileme böyleyim?
demin arkadaş güzel bi tespit yaptı,acaba nazım geçiyor,nasılsa sevgileri sınırsız,onları üzsemde bana sırt çevirmezler diye mi...
belkide dün bana aldıkları o tavırda bu güvenimin zedelenmesinden dolayı hayal kırıklığıyla bu kadar sarsıldım...
bilmiyorum tam nedenini....
 
ben buraya takıldım
sadece ufacık bir tavsiye aileni üzme evlenince eşine ve eşinin ailesine iyi davrandıkça kendi annemi babamı neden üzdüm dersin ve bu vijdan seni üzer..

bende oraya takıldım işte...
neden çevrem değilde sadece aileme böyleyim?
demin arkadaş güzel bi tespit yaptı,acaba nazım geçiyor,nasılsa sevgileri sınırsız,onları üzsemde bana sırt çevirmezler diye mi...
belkide dün bana aldıkları o tavırda bu güvenimin zedelenmesinden dolayı hayal kırıklığıyla bu kadar sarsıldım...
bilmiyorum tam nedenini....
zaten bu saatten sonrada onları üzmek istemiyorum.dediğim gibi hayatlarında çok fazla yer kaplamayacağım...daha sabırlı olmak için uğraşacağım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…