- 15 Aralık 2010
- 3.490
- 125
- 113
dün sizle derdimi paylaştıktan sonra,nişanlım aradı msnde görüşelim diye,tamam dedim ama önce bişeyler yemek istedim.odadan tam çıkıyordumki salondan annemle babamın benim hakkımda konuşmalarını duyunca çıkmadım,dinledim...keşke sağır olsaydım,duymasaydım.
annemle babamdan soğudum:' (( bunlar benim annem babam mı?
onlarda bu kadar nefret besleyecek ne yaptım,o kadar kötü birimiyim ben:' ((((
diyolog aynen şöyle:
annem:lanet olasıca kime çektiyse...çok yüz verdik buna keşke okutmasaydık.ortaokulu bitirip,otursaydı evde,sonrada birine verirdik,evlenir giderdi...
babam
kuması bi yerde iyi oldu,yoksa talibi çıkmazdı,gösterişli bi kız değil nasılsa,bide ev kızı olsa kim alırdı(kendimi övmek için söyleiyorum ama ben çirkin bi kız değilim,minyon tipli,bebek yüzlüyümdür ve çevremdekiler çok beğenir.ama babamın güzellik anlayışı upuzun boy,sarışın mavi gözler.ben beni çirkin bulduğunu ilk defa öğrenmiş oldum).Allah tan kendisine biraz bakıyor,süsleniyor
annem:evlenince görürüm ben onu.o zaman anlayacak değerimizi.bu kesin boşanır.başına buyruk bu..hele bi ekmeğini eline alsın,en ufak ters hareketinde bu evi terkeder,ayrılır kocasından,kendi başına yaşamaya kalkar.
babam:çok çektirmese bari çocuğa.
annem:banane bundan sonra ne hali varsa görsün...bıktım bunun okul masraflarından,para dayanmıyor.evlenip gitsinde yuvasını bilsin
kızlar inanın bu lafları duyduğuman beri kendimde değilim ben:' ((((((((
o an gözüm karardı resmen...ölecğim sandım....
ev üzerime üzerime geliyor...dersanem 9 da olduğu halde sabahın 7 sinde çıktım evden,akşama kadar oyalandım,sırf bu eve olabildiğince geç geleyim diye...
ben bu kadar yük olduğumu bilmiyordum.kendimi sığıntı gibi hissediyorum...harçlık bie almadım.1,5 lirayla gittim geldim,korkuma onu bile harcamadan tüm gün aç kaldım...
bu lafları duyduktan sonra nişanlıma msj atıp msn de(görüntülü) konuşamyacağımı rahatsız olduğumu söyledim ama sezdi bişeyleri,mutlaka görmek istediğini söyledi.
gözlerimi sildim.açtım msn mi.ama hiç tutamadım kendimi gözlerimden sessizce yşlar boşaldı......
öyle kötü olduki onunda gözleri doldu,anlatmam için ısrar etti bende nişan hazırlıklarının stresi dedim ama inanmadı elbette...
ısrarları onucu ağlaya ağlaya anlattım.yukardaki diyoloğu tamamen anlatmadım ama.
sadece masraflarımda dolayı ailemin benden bıktığını,yük olduğumu söyledim,bunun bana çok dokunduğunu...
inanın verdiği cevabı duyunca çok mahçup oldum ağladıkça ağladım:
-bitanem nlur üzülme,onlar senin annenle baban,öyle demek istememişlerdir,emin ol seni çok seviyorlardır.bu ara nişan azırlıkları,kurban falan derken bunladıklarından öyle demişlerdir bi anlık sinirle...kıyamam ben gülüme,ağlama bitanem kalbime ok gibi saplanıyor,bak ben varım.ben hep yanındayım,her ihtiyacını fazlasıyla ben alırım,yeterki sen üzülme,o güzel gözlerinden yaşlar akmasın.
iyi niyetli svdiğim sadece anlattığım kadarıyla böyle teselli etmeye çalıştı beni.halbuki esas nedenini bi bilse...niye böyle gözyaı döktüğüme hak verirdi.
kamera karşısında durmaksızın 3 saat ağlamışım.bitanem öyle üzüldüki,kamerayı kapattığımızda benim için Yasin okudu(Allah razı olsun ondan).
sık sık beni kontrol ettiarayark gün içinde.Allah tan o var...inanın nişanlımda olmasa ben kaldrıamazdım bunu.
hala kulağımda çınlıyor dünkü o konuşmaları...
az evvel geldim eve,odama çekildim hemen.annem tv izliyordu salonda.bakmadı bile.bu kadar mı değersizim,bu kadar mı çekilmezim ben...
nefret değil içimdeki....ama çok kırldım.benim canım kanım dediğim ailem bile böyle diyorsa,ben kime sığınacağım...öyle çaresiz ve yalnız hissediyorumki kendimi.
ne olur bana dua edin olur mu?
şu 7 ay su gibi geçsin...keşke zamanı ileri sarma imkanım olsaydı.
annemle babamdan soğudum:' (( bunlar benim annem babam mı?
onlarda bu kadar nefret besleyecek ne yaptım,o kadar kötü birimiyim ben:' ((((
diyolog aynen şöyle:
annem:lanet olasıca kime çektiyse...çok yüz verdik buna keşke okutmasaydık.ortaokulu bitirip,otursaydı evde,sonrada birine verirdik,evlenir giderdi...
babam

annem:evlenince görürüm ben onu.o zaman anlayacak değerimizi.bu kesin boşanır.başına buyruk bu..hele bi ekmeğini eline alsın,en ufak ters hareketinde bu evi terkeder,ayrılır kocasından,kendi başına yaşamaya kalkar.
babam:çok çektirmese bari çocuğa.
annem:banane bundan sonra ne hali varsa görsün...bıktım bunun okul masraflarından,para dayanmıyor.evlenip gitsinde yuvasını bilsin
kızlar inanın bu lafları duyduğuman beri kendimde değilim ben:' ((((((((
o an gözüm karardı resmen...ölecğim sandım....
ev üzerime üzerime geliyor...dersanem 9 da olduğu halde sabahın 7 sinde çıktım evden,akşama kadar oyalandım,sırf bu eve olabildiğince geç geleyim diye...
ben bu kadar yük olduğumu bilmiyordum.kendimi sığıntı gibi hissediyorum...harçlık bie almadım.1,5 lirayla gittim geldim,korkuma onu bile harcamadan tüm gün aç kaldım...
bu lafları duyduktan sonra nişanlıma msj atıp msn de(görüntülü) konuşamyacağımı rahatsız olduğumu söyledim ama sezdi bişeyleri,mutlaka görmek istediğini söyledi.
gözlerimi sildim.açtım msn mi.ama hiç tutamadım kendimi gözlerimden sessizce yşlar boşaldı......
öyle kötü olduki onunda gözleri doldu,anlatmam için ısrar etti bende nişan hazırlıklarının stresi dedim ama inanmadı elbette...
ısrarları onucu ağlaya ağlaya anlattım.yukardaki diyoloğu tamamen anlatmadım ama.
sadece masraflarımda dolayı ailemin benden bıktığını,yük olduğumu söyledim,bunun bana çok dokunduğunu...
inanın verdiği cevabı duyunca çok mahçup oldum ağladıkça ağladım:
-bitanem nlur üzülme,onlar senin annenle baban,öyle demek istememişlerdir,emin ol seni çok seviyorlardır.bu ara nişan azırlıkları,kurban falan derken bunladıklarından öyle demişlerdir bi anlık sinirle...kıyamam ben gülüme,ağlama bitanem kalbime ok gibi saplanıyor,bak ben varım.ben hep yanındayım,her ihtiyacını fazlasıyla ben alırım,yeterki sen üzülme,o güzel gözlerinden yaşlar akmasın.
iyi niyetli svdiğim sadece anlattığım kadarıyla böyle teselli etmeye çalıştı beni.halbuki esas nedenini bi bilse...niye böyle gözyaı döktüğüme hak verirdi.
kamera karşısında durmaksızın 3 saat ağlamışım.bitanem öyle üzüldüki,kamerayı kapattığımızda benim için Yasin okudu(Allah razı olsun ondan).
sık sık beni kontrol ettiarayark gün içinde.Allah tan o var...inanın nişanlımda olmasa ben kaldrıamazdım bunu.
hala kulağımda çınlıyor dünkü o konuşmaları...
az evvel geldim eve,odama çekildim hemen.annem tv izliyordu salonda.bakmadı bile.bu kadar mı değersizim,bu kadar mı çekilmezim ben...
nefret değil içimdeki....ama çok kırldım.benim canım kanım dediğim ailem bile böyle diyorsa,ben kime sığınacağım...öyle çaresiz ve yalnız hissediyorumki kendimi.
ne olur bana dua edin olur mu?
şu 7 ay su gibi geçsin...keşke zamanı ileri sarma imkanım olsaydı.