Başkasına akıl vermek kolay ve çoğu zaman isabetli, makul önerilerde bulunulur. İçine düştüğünüz zor durumları yakınlarınıza, arkadaşlarınıza açarsınız, dışarıdan bir gözün değerlendirmesini ister, onların öneri ve tecrübelerini dinlersiniz. Eş seçiminde kendilerinin tanışıp elektrik oluşmasını, flört edip birlikte bir hayat uyumu yakalayıp yakalayamayacaklarını anlayıp evlilik kararı verilmesini savundum hep. Görücü usulüne ve tanıştırmalara hep mesafeliyimdir ama bzim toplumsal gerçeğimiz olduğu için anlayışlıyımdır da.
Çalıştığım kurumda çok sevdiğim bekar bir kız arkadaşım ve bekar bir erkek arkadaşım var. Her ikisi de çalışkan, işlerine odaklı, dürüst ve iyi insanlar. Sosyal ortamlarda ikisiyle de konuştuğumda evlenmek istediklerini fakat nasıl eş bulacaklarını biraz da bu konularda girişken olamadıklarından dolayı bilemediklerini ifade ediyorlar. Sanki, Sibel abla sen yardımcı olabilirsin dercesine. Kız olanı daha yakından tanıyorum; birlikte birkaç kez dağ tırmanışı kampında hafta sonu ikimiz de aynı çadırda kaldık ve uyumumuz gayet iyiydi. Ayrıca birbirimizin evine de gidip geliriz. Erkek olanı ise çalıştığımız ortamdan ve kurumsal sosyal faaliyetlerden (yemek, kutlama, toplantı) tanıyorum.
Kız: 29 yaşında, 1,60 boyunda, bakımlı, fit vücutlu, Doğu Karadenizli, Tıp fakültesi mezunu, Doktora 3. yıl (Mikroplar ve kanser) Erkeğe göre %20 kadar daha fazla maaşlı, siyasi görüşü Türk milliyetçisi-Ülkücü. Hobisi spor ve dağcılık. Başından bir kez söz atma geçmiş. Konuşkan ve esprili.
Erkek: 30 yaşında, 1.70 boyunda, bakımlı, şişman. Egeli, Eczacılık fakültesi mezunu, Doktora 3. yıl ( Kanser ilaçları), maaşı daha az, siyasi görüşü Liberal-demokrat. Hobisi yemek yemek ve gezmek. İçe kapanık, davranışları ölçülü, beyefendi.
Çok sevdiğim bu iki insanı tanıştırıp evlenmelerine aracı olayım mı? Etrafımda çok sorunlu evlilikler görüyorum, Kadınlar kulübünde de okuduklarımdan çok fazla uyum ve cinsellik sorunu var, aracı olursam ve kötü evlilik olursa diye korkuyorum.
Ne dersiniz?