Evlenme korkusu?

Merhaba kızlar,

Yakın zamanda ilişkimde hiç beklemediğim bir anda evlilik teklifi almamla birlikte kendimde böyle bir korkunun olduğunu fark ettim: ben evlenmekten deli gibi korkuyorum.

Benim için bir ilişkide olmak, hayatını biriyle paylaşıyor olmak çok önemli, büyük bir ihtiyaç. Şimdiye kadarki ilişkilerimin araları da pek uzun olmadı, belki de bu yüzden. Şimdiye kadarki ilişkilerim de hep uzun dönemli oldu. Lisede 3 yıl, sonrasında 2 yıl, sonrasında 3 yıl, şimdi 1 yıl. Yani birine bağlanma konusunda bir problemim olduğunu düşünmüyorum. Tüm ilişkilerimde hep evlenme hayalleri, bir çocuğumuzun olması hayallerini kurduk ve bu hayaller beni çok mutlu da etti. Zamanı gelince ben de güzelce evlenir yuvamı kurarım sanıyordum. Ancak teklif aldıktan sonra o rahat, ilişkisinden mutlu insan gitti aşırı kaygılı bir insan geldi. Zaten yapı olarak çok kaygılıyımdır. Kafamda sürekli erkek arkadaşımın kötü huylarını düşünüp duruyorum. Aklımda hep “ya benim için dışarıda daha iyi birisi varsa ve henüz onla tanışmamışsam?” fikri. “Evlensem ya mutlu olamazsam ya boşanmaya varırsa işler?” düşüncesi... Belki kızacaksınız ama “Hayatımda ondan başkası artık olmayacak kendimi kapatıyor olacağım bitmiş olacak” düşüncesi bile geliyor. Hayatımın komple değişecek olacağı gerçeğindan aşırı korkuyorum. Çevremde evlenen arkadaşlarım laylaylom hazırlıklar yapıyorlar, onları bile sorguluyorum nasıl böyle bir karar verebiliyorsunuz nasıl cesaret ediyorsunuz diye.

Niye böyle hissediyorum ben ya? Böyle giderse kimseyle evlenmeye cesaret edemem ki...

Şimdiki erkek arkadaşımla evlenmek için büyük sorunlarımız var zaten ama bu düşüncemin hayatıma girecek herkes için böyle olduğunu fark ettiğimden bu başlığı açtım. Yardımlarınızı bekliyorum :)

Ben de evlenmekten deli gibi korkuyorum valla haklisin. Hayal kurmak güzel ama is ciddiye binse arkama bakmadan kaçardım herhalde

Bende korkuyordum... zaten 32 yaşında evlendim :)
Benimde ergenlik döneminde başlayan hep uzun yillar süren ilişkilerim oldu- yani bağlanma sorunum bence hic olmadı ama evlenmek içime korkunç düşünceler salıyordu.
2 yil nişanlı kaldim ve nişanlımla ayni evde yaşamaya başladım. 2 yilin sonunda kiydim nikahi ve anladimki ortada değişen hiç ama hiçbirşey yok.
He soyadım hâlâ ayni ve alyans takmiyorum o başka :)
Korkulacak birşey yokmuş. Adam ayni adam ben ayni ben.

bogakizii .!.:

Merhaba kızlar,

Yakın zamanda ilişkimde hiç beklemediğim bir anda evlilik teklifi almamla birlikte kendimde böyle bir korkunun olduğunu fark ettim: ben evlenmekten deli gibi korkuyorum.

Benim için bir ilişkide olmak, hayatını biriyle paylaşıyor olmak çok önemli, büyük bir ihtiyaç. Şimdiye kadarki ilişkilerimin araları da pek uzun olmadı, belki de bu yüzden. Şimdiye kadarki ilişkilerim de hep uzun dönemli oldu. Lisede 3 yıl, sonrasında 2 yıl, sonrasında 3 yıl, şimdi 1 yıl. Yani birine bağlanma konusunda bir problemim olduğunu düşünmüyorum. Tüm ilişkilerimde hep evlenme hayalleri, bir çocuğumuzun olması hayallerini kurduk ve bu hayaller beni çok mutlu da etti. Zamanı gelince ben de güzelce evlenir yuvamı kurarım sanıyordum. Ancak teklif aldıktan sonra o rahat, ilişkisinden mutlu insan gitti aşırı kaygılı bir insan geldi. Zaten yapı olarak çok kaygılıyımdır. Kafamda sürekli erkek arkadaşımın kötü huylarını düşünüp duruyorum. Aklımda hep “ya benim için dışarıda daha iyi birisi varsa ve henüz onla tanışmamışsam?” fikri. “Evlensem ya mutlu olamazsam ya boşanmaya varırsa işler?” düşüncesi... Belki kızacaksınız ama “Hayatımda ondan başkası artık olmayacak kendimi kapatıyor olacağım bitmiş olacak” düşüncesi bile geliyor. Hayatımın komple değişecek olacağı gerçeğindan aşırı korkuyorum. Çevremde evlenen arkadaşlarım laylaylom hazırlıklar yapıyorlar, onları bile sorguluyorum nasıl böyle bir karar verebiliyorsunuz nasıl cesaret ediyorsunuz diye.

Niye böyle hissediyorum ben ya? Böyle giderse kimseyle evlenmeye cesaret edemem ki...

Şimdiki erkek arkadaşımla evlenmek için büyük sorunlarımız var zaten ama bu düşüncemin hayatıma girecek herkes için böyle olduğunu fark ettiğimden bu başlığı açtım. Yardımlarınızı bekliyorum :)

Genişletmek için tıkla...

Büyük sorunlar neler

Evlenmek için yola çıkan herkeste, bahsettiğiniz kaygılar oluyor. Karşınızdakinden ve kendinizden her anlamda eminseniz, her türlü zorluğa karşı, beraber olup, çözüm üretiyorsunuz. Kafanızda olmayan şeyler için, olumsuz düşünceler geliştirmeyin.

E bu bence çok normal sakım anormal bir şeymiş gibi düşünmeyin
Aynı evle sevgili olmak çok farklı eğer daha önce aynı ev gibi bir tecrube yoksa

ya da insanın bazen toleransı azalıyor çünkü bırlıktesınız hep küçük şeyler bazen batabiliyor...
Ondan dolayı normal kaygınız
Kötü olan şey bu eğer hayatı zehir edecek kadar sizi etkılıyorsa asıl bu kötü

Ben de evlilikten korkan biri olarak 33 yaşında evlendim.Ben de korkuyordum ,tanık olduğum iliskilerdwki mutsuzluktan ,kıskançlıktan,erkek ailesinin saçmalıklarından ,kendimle kalamamaktan,fazla sorumluluktan ...Ama şimdi bu korkularının hiçbirini yaşamıyorum ,çünkü kendimi tanıdım,bunları yaşayacağım iliskilerin ilerlemesine izin vermedim .Eşimin gıcık olduğum bır kaç davranışı var ama her kim olursa olsun er ya da geç bunları hissedecegimi biliyorum,ve en önemlisi dışarda benim için bundan iyisi yok ,eşimi cokseviyorum.Eger yaşınız genc ise,dışarda daha iyisi var mı diye düşünüyorsanız kendiniz için biraz daha süre isteyin lütfen ,daha kendinizden emin olduğunuzda karar verirsiniz,böyle başlarsanız karşılaştığınız gucluklerden ilişkiniz çok yıpranır,en önemlisi siz cok yipranirsiniz .

Evlilik korkusu aslinda evlilik korkusu degildir, O kişiyle evlenmekten korkuyorsunuz ve istemiyorsunuz sadece.
Hayatinizda bir erkegin olmasini, iliskiniz olmasini seviyorsunuz ama evlenecek kadar aşık degilsiniz.

"ya benim için dışarıda daha iyi birisi varsa"

Bu düsünce esimden onceki bir ilişkimde benim de aklimdan gecmisti.

Aşık olan biri boyle bir cumle kurmaz. Asik olsaydin, karsibdaki insan sana huzur ve guven verseydi "benim icin en iyisi o" derdiniz. Cunku disardaki insanlarin asla sonu gelmez. Herkesin biseyleri birilerinden daha iyi olabilir.

Benim takildigim yer "ya daha iyisi varsa" seklindeki dusunce. O genelde soyle oluyor , "buna asik degilim ama kotu vakit de gecirmiyorum" . Simdi cidden asik olunca zaten kapilip gidiyorsun, baskasiydi oydu buydu aklina gelmiyor sadece onunla olma derdin oluyor, kaybetmekten cok korkuyorsun, bundan baska kimseyi sevemem diyorsun ... ben asik olmadiginizi dusunuyorum.

uzman destegı almalısın

cikolata_delisi .!.:

uzman destegı almalısın

Genişletmek için tıkla...

Ben katilmiyorum bu mesaja, insan asik olmamissa olmamistir yani bunun belirli bir formulu yok ki. Birlikte oldugu kisiye asik olmayan cok insan taniyorum, hatta sayisi olanlara gore fazlalikta. Ben burda acaip bir durum goremedim.

Ben de ‘daha iyisi varsa’ kısmına takıldım açıkçası. Gerçekten aşık olsaydınız ve çok sevseydiniz böyle düşünmezdiniz diye düşünüyorum.

Kimseye aşık olamam herhalde çok duygusuzum, kesin 30 civarında öantık evliliği yaparım falan diyordum üniversitedeyken. Sonra eşimle tanıştım ve 24 yaşımda evlendim. Hiçbir zaman da ya daha iyisi varsa vs diye düşünmedim. Sevdiğim için de hiçbir davranışı gözüme batmadı, hala da batmaz.

8 yıldır evliyim. Muhtemelen dışarıda eşimden daha iyileri vardır, ama istemem. Eşim bana dünyanın en iyisi

Emin değilseniz evlenmeyin...

Daha iyisi var tabiki. De evlilik öyle bir şey değil. Mükemmel eslesme diye bir sey var mi bilmiyorum. Uzun vadede işler değişiyor onu biliyorum :)
Karşınızdaki kim olursa olsun size omur boyu birliktelik vaad edemez zaten
Zaman geçer, hayattan beklentileriniz, istekleriniz farklilasabilir, yine boşanabilirsiniz.
Önemli olan, şu anda karar verirken, gonul rahatligi ile evet demeniz..ben ask olmazsa olmaz diyenlerdenim, ama karar verirken mantığımı da rafa kaldırmadım.
Mümkün olan en geniş acıdan değerlendirin, sorun, ailenize, arkadaşlarınıza, farklı ortamlarda bulunarak tanıyın.

bogakizii .!.:

Şimdiki erkek arkadaşımla evlenmek için büyük sorunlarımız var zaten ama bu düşüncemin hayatıma girecek herkes için böyle olduğunu fark ettiğimden bu başlığı açtım. Yardımlarınızı bekliyorum :)

Genişletmek için tıkla...

aklında şüphe olmasaydı korkmazdın.
herkes için geçerli değil.
endişeli olmalısın da zaten. sevgilin doğru değil.

serkaps .!.:

Ben de ‘daha iyisi varsa’ kısmına takıldım açıkçası. Gerçekten aşık olsaydınız ve çok sevseydiniz böyle düşünmezdiniz diye düşünüyorum.

Kimseye aşık olamam herhalde çok duygusuzum, kesin 30 civarında öantık evliliği yaparım falan diyordum üniversitedeyken. Sonra eşimle tanıştım ve 24 yaşımda evlendim. Hiçbir zaman da ya daha iyisi varsa vs diye düşünmedim. Sevdiğim için de hiçbir davranışı gözüme batmadı, hala da batmaz.

Genişletmek için tıkla...

Ben sevgilimi çok seviyorum. Yüzük gelene kadar da aşk kelebekleri gibiydik, onun ne kadar mükemmel bir erkek olduğunu düşünüp dururdum. Evliliğimizle ilgili de bir sürü şey konuşup planlardık nerede otururuz nasıl bir yaşantımız olur, çok heyecanlı ve mutlu olurdum. Yüzük gelince ciddiye binince beni tırsma aldı.

MissCherryBlossom .!.:

Ben katilmiyorum bu mesaja, insan asik olmamissa olmamistir yani bunun belirli bir formulu yok ki. Birlikte oldugu kisiye asik olmayan cok insan taniyorum, hatta sayisi olanlara gore fazlalikta. Ben burda acaip bir durum goremedim.

Genişletmek için tıkla...

Aşık mıyım bilmiyorum ama çok sevdiğim kesin...

CiRiLLA .!.:

Evlilik korkusu aslinda evlilik korkusu degildir, O kişiyle evlenmekten korkuyorsunuz ve istemiyorsunuz sadece.
Hayatinizda bir erkegin olmasini, iliskiniz olmasini seviyorsunuz ama evlenecek kadar aşık degilsiniz.

"ya benim için dışarıda daha iyi birisi varsa"

Bu düsünce esimden onceki bir ilişkimde benim de aklimdan gecmisti.

Aşık olan biri boyle bir cumle kurmaz. Asik olsaydin, karsibdaki insan sana huzur ve guven verseydi "benim icin en iyisi o" derdiniz. Cunku disardaki insanlarin asla sonu gelmez. Herkesin biseyleri birilerinden daha iyi olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Çok haklısınız ancak yüzük gelene kadar ben bulutların üzerinde uçan, aşkla evlilik hayalleri kuran, onun ne kadar iyi bir eş ve baba olacağını düşünen bir insandım :) yüzük gelince bir anda aşırı korkup tam tersi problemli noktalara yönelip sevgiyi unutur hale gelmeye başladım.

bogakizii .!.:

Çok haklısınız ancak yüzük gelene kadar ben bulutların üzerinde uçan, aşkla evlilik hayalleri kuran, onun ne kadar iyi bir eş ve baba olacağını düşünen bir insandım :) yüzük gelince bir anda aşırı korkup tam tersi problemli noktalara yönelip sevgiyi unutur hale gelmeye başladım.

Genişletmek için tıkla...

Diger sevgililerinizle de evlilik hayali kurmuşsunuz zaten. Hayal başka, gerçeklik başka...
"Daha iyileri olabilir" dusuncesi varsa o evlilik korkusu degildir inanin, aşk yok. :)

Ben bu kadını bir yerden tanıyorum....kendimden. O düşünce bende de var ama bir kez beni “nikah masasına” oturtacak adamla tanıştım o beş ayda da başka kimseyi düşünmemiştim. Sonra denk gelmedi, olmadı ama işte aşık olunca bence gözünüz kimseyi görmüyor. Kimseyi sevmeyince herkes benim oluyor ama