- 15 Nisan 2015
- 230
- 125
- 53
sıkıntı büyük... sevgisiz aileden gelmiş bir aile bireyi de sevgisiz olur. ama çocuğa da yazık.. iki ucu keskin bıçak kalakaldım canım, geçmiş olsun şimdiden
Derler..
Evlilik karari aldigim kisinin ailesi cok ilgisiz daha once bahsetmistim.henuz nisan soz olmadi zaten orada asiri bir destek beklemiyoruz ama cocuklarina karsi asiri ilgisizler.kisa bir issizlik donemi gecirdi. biri bile arayip oglum ne yaptin diye sormadi..yardima ihtiyaci oldugunu soylemedigi icin yok diye dusunuyorlar.biz aile baglari cok sıkı bir aileyiz.bu tavirlari diger konularda da devam ederse dengeyi nasil kurucam??ailesine karsi ofke halinde suan.evlenince gitmicez diyo..
Ailesi hakkinda cok buyuk seyler soylemesede cok dolu oldugunu soyluyor peki neden konusmuyosun dedigimde biriktiriyorum diyor..nasil davranmam lazim evli arkadaslarim ? Bazen o kadar uzuluyorum ki haline.en son ne zaman gorustuler bilmiyorum.onda da zorla git diye israr ettim.ailesinden biri demiyor ki ziyarete gidelim.aklim durdu..ben kalabalik civil civil bir aile olmayi cok istedim cunku bende yalniz buyudum hep..bana tecrubelerinizi aktarirsaniz sevinirim
O kadar aynıyızki eltim misin diye şüphe ettim :) ama peder sağ değilmiş....Ben evlenesiye kadar böyle bi ailenin olacağını bana söyleseler inanmazdım. Yalnız değilsin:) Ben çok kalabalık ve birbirine bağlı bi ailede yetiştim. Elbette sorunlar olurdu ya da soğuk itici dediğimiz akrabalarımız vardı ama bu kadar sevgisiz hiç kimseyle görüşmeyen, suratı asık, her daim depresyonda bir aile görmedim. Toplasan 25-30 kişiler, hiç bir akrabaları kaynanamı sevmez. Hiç bir akabasının düğününe, mevludüne, cenazesine gitmez. Annemin çağırmalarına gelmemesi normal aslında.
Ben şaşırıyorum böyle konuştukça da depreşiyor insanın siniri maalesef. Ama ilk evlendiğim zamanlar daha kötü oluyordum ne zaman gitsem oraya o gece sinirimden uyuyamazdım, şimdi artık nasıl davranmam gerektiğini biliyorum, tınlamıyorum onları, onlarda aklınca kendilerini zeki sanıyorlar felan :) Mesafemi koydum, o duvarı aşamıyorlar artık.
Annem bir gün eşime oğlum annene giderken bende oturmaya geleyim sizinle dedi, gittik neyse anneme doğru yönünü dönüp oturmadı, tv'yi açtı ergen kızların izlediği dizilere bakıyor felan. Eşim bozuldu. Anneme karşı mahcup oldu. Sürekli sohbet etmeye çalışıyor, annesine soru felan soruyor ama kaynana da tık yok tv izlemeye devam arada telefondan face giriyor felan . Umrunda bile değil. Bide faceden paylaşır kötü günümde olmayan dostum iyi günümde yanımda olmasın felan diye:) Bir gün yazacam altına kayınvalideciğim senin hiç dostun yok ki :)
Eşim o gün bu gündür benim aileme daha bir bağlıdır, onlar ne söylese yapar, haftada 5 gün annemlere gidelim desem itiraz etmez. Canı bir şey istediği zaman benim anneme söyler. Babamla oturur saatlerce gık etmez. Çok seviyorum aileni, akrabalarını der. Onlar da beni çok seviyor der. Adam 30 yılın sevgisizliğini ailemde giderdi resmen. Annemle babamın dizinin dibinde oturuyor küçük çocuk gibi :) Bazen gülesim geliyor, yazık diyorum sevgisizlik insanı ne hallere sokuyor.
Kesinlikle oyle degil aksine sevgiye ac oldugi icin yanlislari daha net gorebiliyor eminimki cocuklarini sevgi ortaminda buyutmek isteyecek istiyorda babam gibi olmaktan cok korkuyorum der mesela bunlari gore gore karsina sevgiyle yaklasan biri cikinca her seyi disa vuruyor aksine cok guzel sevebiliyorsıkıntı büyük... sevgisiz aileden gelmiş bir aile bireyi de sevgisiz olur. ama çocuğa da yazık.. iki ucu keskin bıçak kalakaldım canım, geçmiş olsun şimdiden
Canimm hayal ettimde hem guluyorum hem ne guzel bir sey diyorum benimkide bana babanin adini koyalim diyor dusun yani nasil bir kabullensinler beni istegi..oglumm dedirtcem babana diyor cok hosuma gidiyoooBen evlenesiye kadar böyle bi ailenin olacağını bana söyleseler inanmazdım. Yalnız değilsin:) Ben çok kalabalık ve birbirine bağlı bi ailede yetiştim. Elbette sorunlar olurdu ya da soğuk itici dediğimiz akrabalarımız vardı ama bu kadar sevgisiz hiç kimseyle görüşmeyen, suratı asık, her daim depresyonda bir aile görmedim. Toplasan 25-30 kişiler, hiç bir akrabaları kaynanamı sevmez. Hiç bir akabasının düğününe, mevludüne, cenazesine gitmez. Annemin çağırmalarına gelmemesi normal aslında.
Ben şaşırıyorum böyle konuştukça da depreşiyor insanın siniri maalesef. Ama ilk evlendiğim zamanlar daha kötü oluyordum ne zaman gitsem oraya o gece sinirimden uyuyamazdım, şimdi artık nasıl davranmam gerektiğini biliyorum, tınlamıyorum onları, onlarda aklınca kendilerini zeki sanıyorlar felan :) Mesafemi koydum, o duvarı aşamıyorlar artık.
Annem bir gün eşime oğlum annene giderken bende oturmaya geleyim sizinle dedi, gittik neyse anneme doğru yönünü dönüp oturmadı, tv'yi açtı ergen kızların izlediği dizilere bakıyor felan. Eşim bozuldu. Anneme karşı mahcup oldu. Sürekli sohbet etmeye çalışıyor, annesine soru felan soruyor ama kaynana da tık yok tv izlemeye devam arada telefondan face giriyor felan . Umrunda bile değil. Bide faceden paylaşır kötü günümde olmayan dostum iyi günümde yanımda olmasın felan diye:) Bir gün yazacam altına kayınvalideciğim senin hiç dostun yok ki :)
Eşim o gün bu gündür benim aileme daha bir bağlıdır, onlar ne söylese yapar, haftada 5 gün annemlere gidelim desem itiraz etmez. Canı bir şey istediği zaman benim anneme söyler. Babamla oturur saatlerce gık etmez. Çok seviyorum aileni, akrabalarını der. Onlar da beni çok seviyor der. Adam 30 yılın sevgisizliğini ailemde giderdi resmen. Annemle babamın dizinin dibinde oturuyor küçük çocuk gibi :) Bazen gülesim geliyor, yazık diyorum sevgisizlik insanı ne hallere sokuyor.
Kesinlikle oyle degil aksine sevgiye ac oldugi icin yanlislari daha net gorebiliyor eminimki cocuklarini sevgi ortaminda buyutmek isteyecek istiyorda babam gibi olmaktan cok korkuyorum der mesela bunlari gore gore karsina sevgiyle yaklasan biri cikinca her seyi disa vuruyor aksine cok guzel sevebiliyor
O kadar aynıyızki eltim misin diye şüphe ettim :) ama peder sağ değilmiş....
Sorun benle olsa anlardım. Beni sevmediler derdim, ama bir gelin daha var ona da aynı.
Zaten sorun kendi içlerinde. Kardeşleri ile de akrabaları ile de iyi değiller. Donuk donuk..
Evlerinde sürekli bir kasvet havası, yaşam enerjini sömüren cinsten. Kimse sesli konuşmaz herkes mıymıy, yavaş hareketler.. Böyle farklılar.. Herkes biliyor onları, herkes tanıyor.
Benim ailem, sülalem çok saygı duydu onlara, sordular ettiler, görmek görüşmek istediler ama hep bi bahane buldum. Yok yazlıktalar, yok köydeler yok hastalar vs vs.. Ama salak değil insanlar, anladılar az çok ne mal olduklarını.. Şimdi çok sormazlar..ben de anlatmam..
Ama eşimi de yere göğe koymazlar sağolsunlar.. O da sevdirdi kendini, iyi adamdır kocam
Ben de koydum mesafemi, saygımı bozmam, kendimi ezdirmem,seviyeliyiz. Gideriz arada zaten farklı şehirdeyiz.. Onlar hiç gelmez ama.. İdare ediyoruz işte. Kardeşleri ile iyiyiz maşallah, o yetiyor
Siz de kardeşlerden de hayır yok demekki.. Çok ayıp çok yanlış nerede yetişmişler ne olmuş da böyle olmuş anlamıyor insan.Aynı ben, aynı ben çok ciddiyim. Eltim olsa bende şüphelenirdim valla :) Kaynanaya gittiğimde enerjim çekiliyor, esnemekten yoruluyorum üstüme yorgunluk çöküyor dediğin gibi hep bi kasvet havası, hep asık surat, enerjimi emiyorlar diyorum anneme gülüyor bana :)
Nişanlıydık, çarşıda işlerimiz vardı. Eşime dedim ki işimizi bitirince ablana çaya gidelim. Kendimce kaynaşmaya çalışıyorum o zaman tabi. Ablası yok müsait değilim dedi, bir gün yemeğe alırım sizi dedi. O gün bugündür 2 yıl oldu hala bizi yemeğe alacak:) Evine sadece bir kere eşimin zoruyla gittim, suratına bakmadı kardeşinin.
En son eşimin akrabası ve eşi annemlere gelmek istedi. Annemle babam kabul ettiler ağırladılar güzelce felan kaynana da geldi onlarla, hiç konuşmuyor suratı asık hep. Onlar gidince annemle babam sordu niye böyle davrandı bize diye, bende anlattım durumu. 2 gün önce kaynana eşimi aramış kızımla damadımı da çağıracaksınız kaynangile demiş, eşimde bana söyledi bende annemler davet etmedi sizinkiler gelmek istedi annemlerde kabul etti dedim. Ayrıca ablan beni 2 yıllık evliyim daha evine yemeğe alacak dedim. Kusura bakma canım ama ablanları istemiyorum dedim. Annemlere de bunu o akşam onlar gittikten sonra söyledim sordukları için. Daha annemle babam gelselerdi kızım iki tabak fazla koyardık sofraya diyorlar. Dedim mesele 2 tabak değil ki. Beni saymayanları istemiyorum annemin ve babamın evinde olay bu dedim. Haklısın kızım sen ne diyorsan biz onu yaparız dedi babam. Bende golümü attım kaynanaya, ohhhh
Derler..
Evlilik karari aldigim kisinin ailesi cok ilgisiz daha once bahsetmistim.henuz nisan soz olmadi zaten orada asiri bir destek beklemiyoruz ama cocuklarina karsi asiri ilgisizler.kisa bir issizlik donemi gecirdi. biri bile arayip oglum ne yaptin diye sormadi..yardima ihtiyaci oldugunu soylemedigi icin yok diye dusunuyorlar.biz aile baglari cok sıkı bir aileyiz.bu tavirlari diger konularda da devam ederse dengeyi nasil kurucam??ailesine karsi ofke halinde suan.evlenince gitmicez diyo..
Ailesi hakkinda cok buyuk seyler soylemesede cok dolu oldugunu soyluyor peki neden konusmuyosun dedigimde biriktiriyorum diyor..nasil davranmam lazim evli arkadaslarim ? Bazen o kadar uzuluyorum ki haline.en son ne zaman gorustuler bilmiyorum.onda da zorla git diye israr ettim.ailesinden biri demiyor ki ziyarete gidelim.aklim durdu..ben kalabalik civil civil bir aile olmayi cok istedim cunku bende yalniz buyudum hep..bana tecrubelerinizi aktarirsaniz sevinirim
Ayni muhabbet bizde de yasanacak tutuculuk var ve bizde bir o kadsr rahatizSiz diyaloglarına müdahale etmeyin
Bugün kırılırlar yarın can ciğer olurlar aile onlar
Herkes kendi ailesiyle olan ilişkileri dengelemeli, eşin kendi tarafını, sen kendi tarafını
Evlenirken aile ile evlenme durumunu pek yaşamadım ben, çünkü geç evlendik, ikimizinde kendimize ait hayatlarımız vardı
Eşimin ailesi çok tutucu, uzaktan bir iki eleştirici laflar ettiler, sizi ilgilendirmez, beğenmeyen bizimle görüşmez diyerek kesip attı, ben hiç karışmadım. Çok içli dışlı olma durumu biraz ütopik galiba, nadir rastlanan bir şey. Benim ailemde bir sorun olmadı ama diyaloglar mesafeli, galiba en iyisi böylesi
Ayyy yok cok iyi geldi her yazdiginix bana tesekkur ederim daha 25 yasindaaa minmacigimKonu sahibi, hera!
Böyle yaşadıklarımızı anlatıp duruyoruz yanlış anlama sabote etmiş olmayalım.
Yaşadıklarımı paylaşıyorum ki ilerde belki benzer şeyler gelir başına, gör ki tek değilsin, tavrını ona göre koy.
Biz böyle yaptık, böyle mutlu olduk.
Ailesi hayatımızda var ama yok gibi, yok ama var gibi.. Küslük yok ama samimiyet de yok.
Yaptığımız yanlışları da doğruları da gör, kendine sen de bir yol çiz ve sakın umutsuz olma, sen kapını kapattığında sadece eşinle başbaşasın.. Ve onların o soğuk gölgesini evinize sokma e mi, ileride yani... Sizi yıpratmalarına izin verme yeter, sustum
Yok canim benim.konustuk ne guzell..cok mutlu olun sizdeee@Heraa_ evet konunu sabote ettik, hakkını helal et, sayende içimizi dökmüş olduk. Dertler derya olmuşşşNe zaman anlatmak isterseniz dinlerim kızlar :)
4 yaş büyüğüm senden, ben de minnacık sayılırım lütfenAyyy yok cok iyi geldi her yazdiginix bana tesekkur ederim daha 25 yasindaaa minmacigimtecrubelerinizden faydalanicam
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?