Hayattaki nihai amacım mutlu olmak. Ben çalışmazsam eve bakamayacak bir adamla mutlu olamam. Bu benim o sizsiniz. 10 yıl öğretmenlik yaptım 4 yılda birşey yapmiyorum şu 4 yılda 40 yıllık mutluluk yaşadım. Demek ki herkes nasıl mutluysa öyle yaşasın.Çünkü evlilik şirket ortaklığı değil. Benim neyim varsa onun, onun neyi varsa benim. Görüyorum ki çalışmayı o şekilde yaşamayı seviyorsunuz ne güzel, bu sizin tercihinizse zaten sorun yok, ama birgün müdürünüz mobbing yaptı, hiç beklemediğiniz birşey oldu vs vs işsiz kaldınız ve bulamiyorsunuz da iş...eee? Kadın parasını kazanmalı mantığında bir adamla evliyken o evde bir lokma ekmek yiyebilir misiniz? Ben gözüne batıyor diye yiyemem. Şimdi evlilik mi bu?