30 yaşında 30 yaşındaki adamla, 40 yaşında 40'lık adamla, 80 yaşında 80 yaşında adamla evlenebilirsiniz.
30' lu yaşlar geçince artık bitti düşüncesini anlamakta zorluk çekiyorum ben. Maksat hayat arkadaşıysa bunun yaşi yokki.
Ayrıca diyelim ki 50 yaşına geldiniz ve bu yaştan sonra çocuk doğuramam dediniz, evlatlık alabilirsiniz.
Benim 2 çocuğum var, inanın maddi imkânlarım yerinde olsaydı en az 2 çocuk evlatlık edinme hayalim vardı. Ama bugüne kadar hiç maddi olanağım Olmadı.
Birgün zengin olursam bu hayalimi gerçekleştireceğim. Aile hayali kuran milyonlarca yavru var, benim gözümde doğurmak değil, emek vermektir annelik
Neden erkekler yaş alınca cazibelerine cazibe mi katıyorlar, ayrıca abiniz 70 yaşında baba olsa yetiştireceği çocuğa ne katacak?Katılıyorum kesinlikle zor oluyor eskisi gibi sosyal ortam olmuyor tanışmak zor oluyor. Bir de yaş aldıkça güzelliğin cazibenin azalması da dezavantaj oluyor.
Erkek olmak daha avantajlı. Bir forumda bir erkeğin 25 yaşındayım hiç kız arkadaşım olmadı diye hayıflandığını görmüştüm, başka biri de " takma kafana erkeksin avantajlısın, 35 yaşına geldiğinde 25-26 yaş grubundan kızlarla çıkabilirsin" yazmıştı.
Ben bekarım abim 35 yaşında bekar, annem bile " ben abin için değil senim için kaygılıyım, abin erkek her yaşta bulur her yaşta baba olur ama senin vaktin sınırlı" diyor.
Konu sahibi hakkını helal et; çünkü konun dışında bir mevzu soracağım bu cevabı yazan arkadaşa. Justalittlebityourheart , mesleğin nedir çok merak ettim. Olaylara çok empatik ve iyimser yaklaşıyorsun. Taktir ettim doğrusu.Kaygılarınız çok insani sizi anlıyorum.
Ancak şöyle düşünün her çocuğu olan huzur içinde yaşamıyor.
Ne evlatlar var hayırsız, annesine babasına bela olan.
Ve nice öyle kardeşler de var, aynı şekilde. İki abiniz varmış ne olursa olsun yapayalnız değilsiniz.
Allah önce hayırlısını nasip etsin.
Ama çalışıyorsanız ne güzel, gezersiniz sosyal çevre edinirsiniz.
Yaşınız ilerleyince de bu şekilde arkadaşlarınız olur yine.
Bakım evleri de var, koruyucu aile olabilirsiniz bir çocuğa imkanınız varsa
Ve ayrıca hiçbir şey için de geç değil ki
Ama endişeleriniz çok anlaşılabilir, şimdi hastalıklardan dolayı da insanlar böyle kaygılara kapılıyor. Umutsuz olmayın bence :)
Sizi çok iyi anlıyorum. Yaş aldıkça ,ilerde yalnız kalacağımız korkusunu yaşayabiliriz zaman zaman. Bunu yadırgamıyorum. Ancak bazı arkadaşlar da belirtmiş, hayatta hiçbir şeyin garantisi yok. Beş evladınız olur. Hepsi hayırsız çıkar, yine yalnız başına kalabilirsiniz. Ya da evlenmek çocuk sahibi olacağınız garantisini de vermiyor. Hiçbir sağlık problemi olmadığı halde bebek sahibi olamayan bir sürü çift var. Allah her şeyin hayırlısını versin. Siz akışa bırakın hayatı. Korku ve kaygılar, olumsuzlukları çeker hayatınıza. Karşınıza çıkan adayları güzelce değerlendirin. Gerisi de nasip diye düşünüyorum.Kızlar merhaba, moralim bozuk biraz normalde bu konuda kendimi motive ederim ama bu akşam modum düştü bazı şeyler sebep oldu. Evet konu bilindik, her gün bir sürü 30 yaşını geçkin kadın evlenemedik diye üzgün konular açıyorlar bu da aynısı. 33 yaşındayım seneye 34 olacağım bekarım, karşıma çıkan da Yok. Ve aklımda şu soru : yaşlanınca ne olacağım ?? Tamam yarına çıkmanın garantisi yok da, yine de bu soru.
Kızlar benim ananem var erken evlenmiş yıllarca çocuğu olmamış stresle üzüntüyle yaşamış. Annemi 38 yaşında doğurmuş ve havalara uçmuş. Anneannem 90 yaşına yakın en son 2 defa kalçası kırıldı bir de pandemi dönemi, yalnız olsa perişan olurdu. Annem olmasa perişan olurdu. Ama annem baktı ilgilendi ve ben de yardım ettim ve anneannem günde 150-200 defa hep şunları söyledi:
"Kızımmm yavrum iyi ki seni doğurdum, iyi ki evlatsız kalmadım"
"Şükürler olsun evladım var bana bakıyor ya evlatsız olsaydım?"
"Sen iyi ki doğdun yoksa napardım ben iyi ki doğurdum şükürler olsun doğurdum"
"İyi ki evladım var iyi ki olmuş Rabbim evlatsızların yardımcısı olsun"
Her gün aynı lafları yüzlerce kez söyledi bu şekildeki lafları sanırım biraz da bu etkiledi: ben nolucam yaşlanınca düşüncesi belirdi kızlar Kaygı içindeyim ben.
Bir diğer konu da, benim kızkardeşim ablam Yok. Evlenememekten daha kötü birşey de kızkardeş olmaması. İşyeribde bir teyze vardı emekli oldu, 60 yaşındaydı be ömrü boyunca hiç ama hiç evlenmemişti, bir kere dahi evlenmemişti . Ama yalnızlık çekmiyordu çünkü 3 kızkardeşi vardı ve onlarla gezip Bodrum'da tatil yapmıştı. Yeğenleri vardı " ben doğuramasam da yeğenlerim bana analığı tattırdı benim Harika hayatım var" diyordu. İşte bende kızkardeş yok. 2 abim var biri evli, zaten bilirsiniz erkekler evlenince yarı el olur. Diğeri 35 yaşında bekar kendi havasında. Yani evlenemezsem yaşlanınca bana omuz verecek ablam Yok kızkardeşim yok.
Böyle işte kızlar. Dertleşmek istedim sizinle.
Kim ne olacak Rabbim bilir arkadaşım. Çocuğun yahut eşinin sana bakacağının ne garantisi var. Allah hayırlı insanlarla karşılaştırsın tabii ama çocuğum var sırtım yere gelmez diye birşey yok. Rabbim yaşılılığımızdan elden ayaktan düsünce imtihan etmesin inşallah. Bol bol dua et.Kızlar merhaba, moralim bozuk biraz normalde bu konuda kendimi motive ederim ama bu akşam modum düştü bazı şeyler sebep oldu. Evet konu bilindik, her gün bir sürü 30 yaşını geçkin kadın evlenemedik diye üzgün konular açıyorlar bu da aynısı. 33 yaşındayım seneye 34 olacağım bekarım, karşıma çıkan da Yok. Ve aklımda şu soru : yaşlanınca ne olacağım ?? Tamam yarına çıkmanın garantisi yok da, yine de bu soru.
Kızlar benim ananem var erken evlenmiş yıllarca çocuğu olmamış stresle üzüntüyle yaşamış. Annemi 38 yaşında doğurmuş ve havalara uçmuş. Anneannem 90 yaşına yakın en son 2 defa kalçası kırıldı bir de pandemi dönemi, yalnız olsa perişan olurdu. Annem olmasa perişan olurdu. Ama annem baktı ilgilendi ve ben de yardım ettim ve anneannem günde 150-200 defa hep şunları söyledi:
"Kızımmm yavrum iyi ki seni doğurdum, iyi ki evlatsız kalmadım"
"Şükürler olsun evladım var bana bakıyor ya evlatsız olsaydım?"
"Sen iyi ki doğdun yoksa napardım ben iyi ki doğurdum şükürler olsun doğurdum"
"İyi ki evladım var iyi ki olmuş Rabbim evlatsızların yardımcısı olsun"
Her gün aynı lafları yüzlerce kez söyledi bu şekildeki lafları sanırım biraz da bu etkiledi: ben nolucam yaşlanınca düşüncesi belirdi kızlar Kaygı içindeyim ben.
Bir diğer konu da, benim kızkardeşim ablam Yok. Evlenememekten daha kötü birşey de kızkardeş olmaması. İşyeribde bir teyze vardı emekli oldu, 60 yaşındaydı be ömrü boyunca hiç ama hiç evlenmemişti, bir kere dahi evlenmemişti . Ama yalnızlık çekmiyordu çünkü 3 kızkardeşi vardı ve onlarla gezip Bodrum'da tatil yapmıştı. Yeğenleri vardı " ben doğuramasam da yeğenlerim bana analığı tattırdı benim Harika hayatım var" diyordu. İşte bende kızkardeş yok. 2 abim var biri evli, zaten bilirsiniz erkekler evlenince yarı el olur. Diğeri 35 yaşında bekar kendi havasında. Yani evlenemezsem yaşlanınca bana omuz verecek ablam Yok kızkardeşim yok.
Böyle işte kızlar. Dertleşmek istedim sizinle.
Şu ikinci yazdığından ödüm patliyo.Yine bir sonsuz ihtimal konusu daha
Evlenseniz bile eşiniz sizden önce ölebilir yine yalnız kalabilirsiniz
Evlenseniz de çocuğunuz olmayabilir yalnız kaldığınızı düşünebilirsiniz
Kardeşiniz olsaydı iyi anlaşacağınıza dair garanti yok zaten hiçbir zaman
Burada abla kardeş konuları okumuşsunuzdur.
Herkes kardeşinden memnun değil sonuçta.
Sonuç olarak yalnızlık insanın kafasında
Yaşadığınız anın tadını çıkarmaya çalışırdım yerinizde olsam
Kardeşiniz yoksa arkadaşınız olur
O da yoksa komşu olur
Önemli olan hayata pozitif yaklaşmak
Evlilik her şey değil
Baslıga istinaden, ben anneme benden tursu yapmasını rica ettim.
tek değilsin bacım....allah yar ve yardımcımız olsun inşallah...Kızlar merhaba, moralim bozuk biraz normalde bu konuda kendimi motive ederim ama bu akşam modum düştü bazı şeyler sebep oldu. Evet konu bilindik, her gün bir sürü 30 yaşını geçkin kadın evlenemedik diye üzgün konular açıyorlar bu da aynısı. 33 yaşındayım seneye 34 olacağım bekarım, karşıma çıkan da Yok. Ve aklımda şu soru : yaşlanınca ne olacağım ?? Tamam yarına çıkmanın garantisi yok da, yine de bu soru.
Kızlar benim ananem var erken evlenmiş yıllarca çocuğu olmamış stresle üzüntüyle yaşamış. Annemi 38 yaşında doğurmuş ve havalara uçmuş. Anneannem 90 yaşına yakın en son 2 defa kalçası kırıldı bir de pandemi dönemi, yalnız olsa perişan olurdu. Annem olmasa perişan olurdu. Ama annem baktı ilgilendi ve ben de yardım ettim ve anneannem günde 150-200 defa hep şunları söyledi:
"Kızımmm yavrum iyi ki seni doğurdum, iyi ki evlatsız kalmadım"
"Şükürler olsun evladım var bana bakıyor ya evlatsız olsaydım?"
"Sen iyi ki doğdun yoksa napardım ben iyi ki doğurdum şükürler olsun doğurdum"
"İyi ki evladım var iyi ki olmuş Rabbim evlatsızların yardımcısı olsun"
Her gün aynı lafları yüzlerce kez söyledi bu şekildeki lafları sanırım biraz da bu etkiledi: ben nolucam yaşlanınca düşüncesi belirdi kızlar Kaygı içindeyim ben.
Bir diğer konu da, benim kızkardeşim ablam Yok. Evlenememekten daha kötü birşey de kızkardeş olmaması. İşyeribde bir teyze vardı emekli oldu, 60 yaşındaydı be ömrü boyunca hiç ama hiç evlenmemişti, bir kere dahi evlenmemişti . Ama yalnızlık çekmiyordu çünkü 3 kızkardeşi vardı ve onlarla gezip Bodrum'da tatil yapmıştı. Yeğenleri vardı " ben doğuramasam da yeğenlerim bana analığı tattırdı benim Harika hayatım var" diyordu. İşte bende kızkardeş yok. 2 abim var biri evli, zaten bilirsiniz erkekler evlenince yarı el olur. Diğeri 35 yaşında bekar kendi havasında. Yani evlenemezsem yaşlanınca bana omuz verecek ablam Yok kızkardeşim yok.
Böyle işte kızlar. Dertleşmek istedim sizinle.
Merhaba, yaşadıklarınız üzücü ama en azından evlilik duygusunu tatmışsınız ve daha da önemlisi size "anne" diyen bir evladınız var hayata bağlayan, evlat bambaşka bir duygu. Bu arada özel değilse sorabilir miyim hastalığınız nedir ? Umarım en kısa sürede şifa bulursunuz.34 te evlendim 36 da anne oldum 37 ye yeni girdim boşanmayı düşünüyorum ama benimde kiz kardeş yok iki abi var biri evli diğeri bekar anne baba yaşlı eşimle anlaşamıyoruz boşanmayı düşünüyorum tek teselli bir evladım var onunda ne olacagi bellisiz hayırlı mi olur hayırsız mi Allah bilir .ben 28 yaşından sonra bir karamsarlığa düştüm ne olacağım evlendim evlenmedim ne gezdiginden birşey anladım ne yediğim den ne ictigimden . Her gün üzüntü keder hasta oldum şimdi canimla uğraşıyorum boşansam diyorum tekrar nasıl evleneceğim bekarken zor buldum boşanmış bir çocukla nasıl bulacağım evli kalsam eşle anlaşamıyoruz zaten hastayım hiç çekemiyorum onu ya böyle iste herşeyin hayırlısı canım eşinde çocuğunda hatta ölümün bile hayırlısı tavsiyem üzülme hasta olursun sonra benim gibi dünya birgün oda bugün yarına cikmaya senedimiz yok ki boşver herşey olacağına varır sağlık olsun gerisi gelir
aman sanki evlenenlerin bu konuda garantisi mi var. benim yaşlılığım için hayalim ortalama bi huzur evine yerleşip kendim gibi huysuz yaşıtlarımla akşama kadar ağız dalaşı yapmak
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?