- 10 Kasım 2014
- 8.951
- 1
- 15.774
- 388
- 45
- Konu Sahibi mavileyla1100
-
- #21
Sana ozel yazdım cvp vermedin
Evlenenler pişman, evlenmeyenler mutsuz. Ben bu işi hiç anlayamadım
Çok entelektüel biri olsaydınız entelektüeli doğru yazardınız ama sorun bu değil. Arkadaş çevrem de sizin gibi. Üçü de sizin yaşlarınızda ve sırayla evleniyorlar bu ara. İstanbul’da olmanız bu konuda avantaj. İnanın hiç ummadığınız anda oluyor bu işler. İyi insanlarla karşılaşmanız dileğiyleArkadaşlarım çok entellektüel biri olduğumu söylerler.
Teşekkür ederim bozduğunuz için.Çok entelektüel biri olsaydınız entelektüeli doğru yazardınız ama sorun bu değil. Arkadaş çevrem de sizin gibi. Üçü de sizin yaşlarınızda ve sırayla evleniyorlar bu ara. İstanbul’da olmanız bu konuda avantaj. İnanın hiç ummadığınız anda oluyor bu işler. İyi insanlarla karşılaşmanız dileğiyle
25 yaşında evlenmek üzere olan biri olarak konuşuyorum. Kariyerime de düşkünümdür. Akademisyen olmaya çalışıyorum. Şuan evlilik safsatası yüzünden tezim aksıyor ve acayip gerginim. Ve bence attığım taş ürküttüğüm kurbağaya değmiyor. Belki ben değecek birini bulamadım ama gerçekten sosyal hayatı olmak, kariyerinden memnun olmak, tek başına hayattan zevk almak evlilikten mühim bir şey. Gönül ister ki her şey tam olsun ama bu dünyada cennet yok maalesef.
Düşünüyorum da şimdi biz kadınlar çalışıp kazanıyoruz. E bu anlamda kendimize yeteriz. Evimizin işini de zaten yapıyoruz. Evlenince erkekler ne kadar ev işi yapsa da asıl yük bizde. Ben iş bölümü yapsak da hep adamı yönetmek durumunda kalıyorum. Neyse yani kendim de yaparım yapmasa ne olur.. E bir de günümüz erkekleri hep bi nazlı, kirpik dipleri ağırıyor neredeyse, cinsellik desen istediğim gibi değil. Ha bu koca ne işe yarıyor vallahi sorguluyorummm
Evlenmek üzere olan biri olarak pek ümitli değilsiniz. Emin misiniz? Mutlu değilsiniz. Baştan bu şekilde hissediyorsanız zaten ilerisi de benzer şekilde devam eder. Evliliği iptal edip beraber yaşamayı deneyin ve mutlu değilseniz kendinize şans vermiş olursunuz. 25 yaş kritik bir yaş. Pişman olmayın, boşuna zaman kaybetmeyin.
Kızlar merhabalar. Bu tarz konularının çok açıldığını biliyorum. Ama bir de benim derdimi dinlemenizi çok rica ediyorum. Yaşım 35. İstanbulda yaşıyorum. İyi bir işim, maaşım var. Dünyanın bir çok yerini dolaştım. Arkadaşlarım çok entellektüel biri olduğumu söylerler. Gerçekten de çok kitap okurum. Bilgi birikimim iyidir. Dış görünüş olarak da çok güzel olmasam da çirkin de değilim. Bakımıma dikkat ederim. Bunları anlatmamım sebebi biraz beni tanımanızı istiyorum. Amacım kendimi övmek değil, zaten övmenin ne yararı var. Burada kimse kimseyi tanımıyor.
Ama işte hayattaki sıkıntım yalnızlık. Kimsem yok yanımda. Daha önceden yaşadığım kötü ilişkilerden dolayı yıprandım. İnsanları sevemez oldum. Bana göre herkes kötü, herkes arkamdan iş çeviriyor. İnsanların kötü özelliklerini hemen görüyorum. Bunlar yaşadığım travmalardan biliyorum ama bunu değiştiremiyorum. Evlenmek, yuva kurmak ve en önemlisi anne olmak istiyorum. Ama buna hevesim de yok. Yani yorgunum. Gelinlik giymek herkesin hayalidir öyle değil mi? Ben ise yarın evlensem düz beyaz bir elbise yeter, ne gereği var gelinliğe modundayım. Dediğim gibi hevesim kalmamış. Ama yalnızlıktan da çok bunaldım. Tabi yaşım da geçiyor, o da beni panik hale sürüklüyor. Arkadaşların aracı oldukları kişilerle görüşünce hiç etkilenmiyorum. Bir arkadaşım bu tarz şeylere kapalısın diyor. Bir başkası sen çok kültürlüsün, dışı veya cebi değil beyni dolu olsun istiyorsun, onu da bulamazsın diyor. Biraz çaresiz kaldım sanırım.
Sosyal bir hayatım var. Gezilere katılırım her zaman. Zaten işim gereği sürekli yeni insanlarla tanışıyorum. Ama ya beni etkileyen biri çıkmıyor. Ya da olsa bile çoktan evlenip barklanmış oluyor. Malum yaş 35. Artık kafama yatan kişiler genelde bu yaş üstü oluyor ama o yaşa da bekar kalmıyor kimse. Neyse size derdimi anlatmak istedim. Umarım bir gün ben de mutlu olabilirim. Çünkü gerçekten mutsuzum.
Ya böyle düşünmeyin, her evlenen pişman değil.Evlenenler pişman, evlenmeyenler mutsuz. Ben bu işi hiç anlayamadım
ay çok alemsin yaÇok entelektüel biri olsaydınız entelektüeli doğru yazardınız ama sorun bu değil. Arkadaş çevrem de sizin gibi. Üçü de sizin yaşlarınızda ve sırayla evleniyorlar bu ara. İstanbul’da olmanız bu konuda avantaj. İnanın hiç ummadığınız anda oluyor bu işler. İyi insanlarla karşılaşmanız dileğiyle
Ya böyle düşünmeyin, her evlenen pişman değil.
Her evlenmeyen de mutsuz değildir.
Evlilik uzun bir yol, söyle düşünün, bekar da olsanız on senelik yaşam diliminde mesela herşey mükemmel mi oluyor.
İyisi de, kötüsü de oluyor hayatın genel olarak.
İşte evlilik de oyle.
İyi zamanlari oluyor, zor zamanları oluyor.
Kimi zaman kırıcı, kimi zaman gönül alan.
Tabi belli kriterler var, aldatma, şiddet onları ayrı tutuyorum.
Onun dışında evlilik de iki kişilik bir hayat, çoğu zaman minik insanların da dahil olduğu..
İnşallah gönlünüze göre birini bulursunuz
Canım inşallah çok mutlu olursun .Bu kadar detay vermek zorundada değilsinki beğenmeyedebilirsin mecbrmusun beğenmeye birilerini tamamen toplum odaklı çünkü bu yaşlarda olup evlenmeyince kesin seçisindir diyolar hee istediğimiz gibi biri çıktıda biz salağiz istemedik bende 32 yaşındayım bende elbette çok istiyorum ayrica bunu istemek anormal durum değil herkes kendine baksin millet bir taneyle yetinmeyip etrafa saldiranlari biliyoruz :)) umarim gönlünce olur tüm isteyenlerin ....Kızlar merhabalar. Bu tarz konularının çok açıldığını biliyorum. Ama bir de benim derdimi dinlemenizi çok rica ediyorum. Yaşım 35. İstanbulda yaşıyorum. İyi bir işim, maaşım var. Dünyanın bir çok yerini dolaştım. Arkadaşlarım çok entellektüel biri olduğumu söylerler. Gerçekten de çok kitap okurum. Bilgi birikimim iyidir. Dış görünüş olarak da çok güzel olmasam da çirkin de değilim. Bakımıma dikkat ederim. Bunları anlatmamım sebebi biraz beni tanımanızı istiyorum. Amacım kendimi övmek değil, zaten övmenin ne yararı var. Burada kimse kimseyi tanımıyor.
Ama işte hayattaki sıkıntım yalnızlık. Kimsem yok yanımda. Daha önceden yaşadığım kötü ilişkilerden dolayı yıprandım. İnsanları sevemez oldum. Bana göre herkes kötü, herkes arkamdan iş çeviriyor. İnsanların kötü özelliklerini hemen görüyorum. Bunlar yaşadığım travmalardan biliyorum ama bunu değiştiremiyorum. Evlenmek, yuva kurmak ve en önemlisi anne olmak istiyorum. Ama buna hevesim de yok. Yani yorgunum. Gelinlik giymek herkesin hayalidir öyle değil mi? Ben ise yarın evlensem düz beyaz bir elbise yeter, ne gereği var gelinliğe modundayım. Dediğim gibi hevesim kalmamış. Ama yalnızlıktan da çok bunaldım. Tabi yaşım da geçiyor, o da beni panik hale sürüklüyor. Arkadaşların aracı oldukları kişilerle görüşünce hiç etkilenmiyorum. Bir arkadaşım bu tarz şeylere kapalısın diyor. Bir başkası sen çok kültürlüsün, dışı veya cebi değil beyni dolu olsun istiyorsun, onu da bulamazsın diyor. Biraz çaresiz kaldım sanırım.
Sosyal bir hayatım var. Gezilere katılırım her zaman. Zaten işim gereği sürekli yeni insanlarla tanışıyorum. Ama ya beni etkileyen biri çıkmıyor. Ya da olsa bile çoktan evlenip barklanmış oluyor. Malum yaş 35. Artık kafama yatan kişiler genelde bu yaş üstü oluyor ama o yaşa da bekar kalmıyor kimse. Neyse size derdimi anlatmak istedim. Umarım bir gün ben de mutlu olabilirim. Çünkü gerçekten mutsuzum.
Canım biz evlendikte ne girdik yerinde olmayı inan isterdim. Bekarlıgımı cok ozledımKızlar merhabalar. Bu tarz konularının çok açıldığını biliyorum. Ama bir de benim derdimi dinlemenizi çok rica ediyorum. Yaşım 35. İstanbulda yaşıyorum. İyi bir işim, maaşım var. Dünyanın bir çok yerini dolaştım. Arkadaşlarım çok entellektüel biri olduğumu söylerler. Gerçekten de çok kitap okurum. Bilgi birikimim iyidir. Dış görünüş olarak da çok güzel olmasam da çirkin de değilim. Bakımıma dikkat ederim. Bunları anlatmamım sebebi biraz beni tanımanızı istiyorum. Amacım kendimi övmek değil, zaten övmenin ne yararı var. Burada kimse kimseyi tanımıyor.
Ama işte hayattaki sıkıntım yalnızlık. Kimsem yok yanımda. Daha önceden yaşadığım kötü ilişkilerden dolayı yıprandım. İnsanları sevemez oldum. Bana göre herkes kötü, herkes arkamdan iş çeviriyor. İnsanların kötü özelliklerini hemen görüyorum. Bunlar yaşadığım travmalardan biliyorum ama bunu değiştiremiyorum. Evlenmek, yuva kurmak ve en önemlisi anne olmak istiyorum. Ama buna hevesim de yok. Yani yorgunum. Gelinlik giymek herkesin hayalidir öyle değil mi? Ben ise yarın evlensem düz beyaz bir elbise yeter, ne gereği var gelinliğe modundayım. Dediğim gibi hevesim kalmamış. Ama yalnızlıktan da çok bunaldım. Tabi yaşım da geçiyor, o da beni panik hale sürüklüyor. Arkadaşların aracı oldukları kişilerle görüşünce hiç etkilenmiyorum. Bir arkadaşım bu tarz şeylere kapalısın diyor. Bir başkası sen çok kültürlüsün, dışı veya cebi değil beyni dolu olsun istiyorsun, onu da bulamazsın diyor. Biraz çaresiz kaldım sanırım.
Sosyal bir hayatım var. Gezilere katılırım her zaman. Zaten işim gereği sürekli yeni insanlarla tanışıyorum. Ama ya beni etkileyen biri çıkmıyor. Ya da olsa bile çoktan evlenip barklanmış oluyor. Malum yaş 35. Artık kafama yatan kişiler genelde bu yaş üstü oluyor ama o yaşa da bekar kalmıyor kimse. Neyse size derdimi anlatmak istedim. Umarım bir gün ben de mutlu olabilirim. Çünkü gerçekten mutsuzum.
Sen kendin niye ayarlamadın cıcek gıbı cocuktan bahsediyorsunBahsettiğim erkek arkadasım da yıllardır bu dertten muzdarip te ondan yani...5 yıldır bulmaya calısıyor belki anlaşırlar diye düşünmüştüm
Bilmiyorum. Zamanında çok değer verdiğim, sevdiğim insanlardan büyük kazıklar yedim. Ya da bana çok kötü davranmışlar. Şimdi anlıyorum tabi bunları.Peki hiç sevilmediniz mi? Yani sizi seven sizinle hayatı paylaşmak isteyen kimse olmadı mı hayatınızda?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?