Ben üniversite mezunu atanmaya çalışan bir bayanım. Eşim ünv mezunu değil ancak kendini geliştirmiş biri. Tanıştığımızda işleri ters gidiyordu şu an 80 000 kadar borcu var. Daha önce bir evlilik geçirmiş ve 16 yaşında bir kızı var ancak ben bunların hiçbirini dikkate almadım ve onun olgunluğu ve sevgisini dikkate alarak evlendim. Düğünümüz bile olmadı daha kuru bir nikaha razı oldum. Düğümüz seneye olacak diye anlaştık. Kızına karşı hiçbir ters hareketim olmadığı gibi kısa zamanda çok yakınlaştık ve beni çok seviyor babasına onu üzme diyebilecek kadar... Benim de 13 yaşında bir kız kardeşim var. Daha önce eşime 'senin için kızın neyse benim için de kızkardeşim o' demiştim zaten ailemle ayrı şehirlerde olduğumuz için günde belki 10 kere arardım kız kardeşimi. Annem çalışan bir kadın babamla ayrılar o yüzden kızkardeşim tek başına yaşıyor gibi ilgimi üzerinde eksik etmemeye çalışıyorum. Okullar tatile girdiğinde kızkardeşim yanıma geldi başlarda sorun yoktu fakat eşim ara ara devam eden tartışmalarımızı kardeşime yansıtmaya başladı 'bak senin ablan şöyle gör gerçek yüzünü ablan böyle' şeklinde çocuğu doldurmaya çalışıyor onun kızı da biz de toplamda 15 gün kadar kaldı o zaman da tartışmalarımız oldu fakat ne ben ne de eşim hiçbir şekilde yansıtmadık yok bi şey deyip uzak tuttuk şimdiyse kardeşimi soktuğu bu durumu hazmedemiyorum. Bana yaptıklarını geçiyorum ancak kızıyla kardeşim arasında böyle bir ayrım yapmasını hiç beklemiyordum. Çalışmıyor evde oturuyor ve her şeyden beni suçluyor eleştiriyor. Bazen kavga ettiğimizde elim ayağım kalkmıyor sadece yemek ve bulaşıkla ilgilenebiliyorum ancak eşim sürekli dırdır yapıyor sen şöylesin üşengeçsin şeklinde...
Evin tüm işi bana bakıyor kendisi de evde olmasına rağmen ben ondan bir şey beklemiyorum ya da git çalış uğraş şeklinde baskı yapmıyorum işle alakalı kışı bekliyor diye ses etmiyorum ama iyice bunaldım sürekli hakaret eleştiri böyle adaletsiz olması beni tüketiyor şimdiden boşanmayı düşünür oldum. Bi kaç defa evi terketmeye kaktım bu huyları yüzünde yine suçlu oldum onu sevmiyor oldum neden yaptığıma bakmıyor sadece yapmış olmam yetiyor üstelik terk filan da etmedim edemedim yine de
Bana güvenmiyor daha doğrusu bundan sonrasına güveniyorum ama geçmişine gübenmiyorum diyor ve ortada bunu gerektirecek hiçbir sebep yok asıl beim ona güvenmemek gerek nelerini yakaladım o bana güvenmiyor..
sanırım siz onu herşeyi ile kabul ettikçe o üste çıkmaya başlamış çok zor durum allah yardımcın olsun konuşmayı denesen belki işsiz olduğu için bu şekilde davranıyordur.