Bütün yanlış kararları tek tek aldıktam sonra ne diyip de içini rahatlatalım ki? Ailenle problemin varsa oku işe gir çalış kendini kurtar kocaya koşturunca noluyo? Bir de bebek için ne acelen vardı tam olarak? Ortada doğru düzgün evlilik yok koca yok ama çocuğu da muhakkak bu ortama dahil edin tamam mıMerhaba arkadaşlar. İçim çok daraldı çıkmazdayım içimdekileri sizlerle paylaşmak istedim bir nebze rahatlarım belki... 23 yaşındayım 5 aylık evliyim ve hamileyim eşimle uzun süren Bi ilişkiden sonra evliliğe adım attık şuan yaşadığım sorunlar evlilik öncesi sorunların 5 e katlanmış hali diyebilirim . Eşimin sevgisinden asla emin olamadım değer verdiğini düşünmüyorum diyeceksiniz o zaman niye evlendim ciddi aile problemlerim vardı belki de kaçış olarak düşündüm evliliği kendi sevgimden emindim ama eşimden asla ailesini benden önde tutuyor hep onlar için beni kırıp dökmekten çekinmiyor ve bu zamana kadar en büyük destekçisi bendim yıllarca çalıştım birikimimle düğün yaptık evlendim yine çalıştım yaranamadım ilgisi yok sevgisi yok işten gelip eline telefon kumanda aldıktan sonra dünyadan kopuyor beni görmüyor o kadar pişmanım ki evlenince düzelir diye evlendim olmadı bebek olursa düzelir dedim olmadı hatalarıma hata ekleyerek devam ettim karşımda tabiri caizse ailesine tapan beni ailesine ezdiren bana değer vermeyen beni üzmekten anlatmaktan kaçınmayan bir eş var şu hayatımda sadece sevilmek istedim be bir baba sevgisi ne koca sevgisi gördüm şunun farkına vardım ki önce benim kendimi sevmem gerekiyormuş aslında ben herşeye rağmen babamı da eşimi de sevdim de Bi kendimi sevemedim napıcağım hakkında hiçbir fikrim yok artık düzelmeyeceğini de biliyorum ölmeyi de çok istedim ama yapamadım şuan karnımda Bi bebeğim var ona kıyamam çok yoruldum çok bunaldım benim gibi olan varsa aranızda belki biraz da olsa içimi rahatlatır :)
Hatalarımın farkındayım düşündüğünüz kadar bilinçsiz biri de değilim düzeltmek inşa etmek için çabalıyorum ayrıca benim gibi sorunları olan kadınlar ben yaşadım çocuğum yaşamasın düşüncesindedirler elimden geldiğince mutlu Bi çocuk yetiştireceğimden emin olmanızı isterimHadi eskiden teknoloji yoktu, insanların dünyası küçüktü, peki ya şimdi? Evlilik düzeltmeye, çocuk yapmak mı kaldı? Hiç mi gündem takip etmediniz? Haberlere bakmadınız?
Çoğu katledilen kadınların çocukları var. Bozuk evliliklerden çıkan, toplumun başına bela olan çocuklar var.
Kendinde olmayan mutluğu, huzuru çocuğa nasıl vereceksin? Mutlu anne= mutlu yuva, mutlu çocuk. Anneyi mutlu eden en temel dayanak, iyi bir eştir.
Sizinde bu bahanelerle karşılaşmanızı diliyorum .Bahane bunlar, her ailesinde sorun olan koştur koştur evlensin, saçma sapan kocalardan çocuk yapsın o zaman.
Aile kötüyse çalışıyormuş da ayrı eve geçebilirdi. Birikimi de varmış düğün yapacağına evi düzerdi.
Hadi evlendi hemen hamile kalmazdı zaten aileden kaçtım bi soluklanayım derdi.
Koca kolay ve tatlı geliyor böylelerine.
Kendini sevmen gerektiğini erken farketseymişsin iyiyimiş.Merhaba arkadaşlar. İçim çok daraldı çıkmazdayım içimdekileri sizlerle paylaşmak istedim bir nebze rahatlarım belki... 23 yaşındayım 5 aylık evliyim ve hamileyim eşimle uzun süren Bi ilişkiden sonra evliliğe adım attık şuan yaşadığım sorunlar evlilik öncesi sorunların 5 e katlanmış hali diyebilirim . Eşimin sevgisinden asla emin olamadım değer verdiğini düşünmüyorum diyeceksiniz o zaman niye evlendim ciddi aile problemlerim vardı belki de kaçış olarak düşündüm evliliği kendi sevgimden emindim ama eşimden asla ailesini benden önde tutuyor hep onlar için beni kırıp dökmekten çekinmiyor ve bu zamana kadar en büyük destekçisi bendim yıllarca çalıştım birikimimle düğün yaptık evlendim yine çalıştım yaranamadım ilgisi yok sevgisi yok işten gelip eline telefon kumanda aldıktan sonra dünyadan kopuyor beni görmüyor o kadar pişmanım ki evlenince düzelir diye evlendim olmadı bebek olursa düzelir dedim olmadı hatalarıma hata ekleyerek devam ettim karşımda tabiri caizse ailesine tapan beni ailesine ezdiren bana değer vermeyen beni üzmekten anlatmaktan kaçınmayan bir eş var şu hayatımda sadece sevilmek istedim be bir baba sevgisi ne koca sevgisi gördüm şunun farkına vardım ki önce benim kendimi sevmem gerekiyormuş aslında ben herşeye rağmen babamı da eşimi de sevdim de Bi kendimi sevemedim napıcağım hakkında hiçbir fikrim yok artık düzelmeyeceğini de biliyorum ölmeyi de çok istedim ama yapamadım şuan karnımda Bi bebeğim var ona kıyamam çok yoruldum çok bunaldım benim gibi olan varsa aranızda belki biraz da olsa içimi rahatlatır :)
Tecrübe ettimInsanin en buyuk dusmani kendisi malesef
Sizinde bu bahanelerle karşılaşmanızı diliyorum .
8 yaşında mısınız:)Dilekleriniz kabul olsa gökten kemik yağardı.
Bak güzelim, burda çoğumuz ablan yaşındayız. Bunları yazmamızın sebebi, belki baba evinde bir yol arayan birisi açar burayı okur, fikir edinir.Hatalarımın farkındayım düşündüğünüz kadar bilinçsiz biri de değilim düzeltmek inşa etmek için çabalıyorum ayrıca benim gibi sorunları olan kadınlar ben yaşadım çocuğum yaşamasın düşüncesindedirler elimden geldiğince mutlu Bi çocuk yetiştireceğimden emin olmanızı isterim
Keşke senin annen de koşa koşa üremeseymişKoşa koşa üremeniz çok iyi olmuş çünkü erkekler mutlaka bu şekilde düzelir
Söylediklerinizde çok haklısınız sorun şu ki yazdıklarınızın hepsi gerçekleşmiş olan şeyler bundan sonrası için nasıl bir yol izlenir bunu bilmiyorum işteBak güzelim, burda çoğumuz ablan yaşındayız. Bunları yazmamızın sebebi, belki baba evinde bir yol arayan birisi açar burayı okur, fikir edinir.
Yukarıda bahsetmişsin baba evin ne durumda olduğunu. Bak artık çağ değişti, Önceliğimiz okumak olsun. Okuma için şartlar mi uygun değil, kocaya gideceğinize, git devlet kurumuna derdini anlat, en baştan onlar yol gösterir sana. Olmadı mı? Tekrar tekrar dene.
Evliliğin yükü, okumaktan daha ağırdır. Birinde tek savaşırsın, diğerinde savaşırken bireysel hareket etmen zor.
Sanma! Bak hep sanmışsın, sonuç ne? Çocuk sandığın kadar kolay değil. Bu çocuk, bebek kalmayacak. Evlilikteki kaoslar onu etkileyecek, sizi etkilemedi mi? Anneniz sizi sevmiştir, ama sonuca bakın. Yani aguu aguuu ile geçmeyecek, çocuk büyüyecek.
Annenin hasta olma lüksü bile yok. Normalde çok sevecen, ilgili bir anneyim. Başım ağrısa tahammül seviyem düşüyor. Yansıtmak istemiyorsun ama, enerjin düşük. Oyun oynarken keyifsizsin, yaratıcı olamıyorsun mesela. Kaldı ki baba ile sorunlardan dolayı daha enerjisi düşen bir anne olacaksınız.
Elbet çocuğunuzu sevip, mutlu etmeye çalışacaksınız. Ama güzel bir enerji, mutlulukla bunu yapmak nerde? Bu sorunlarla yapmak nerde?
Ne kadar güzel yazmışsınız. Annenin enerjisi ile ilgili cümleleriniz.mutsuz bir annenin enerjisi olmuyor hiç bir şeye.çocuk çok ciddi bir sorumlulukBak güzelim, burda çoğumuz ablan yaşındayız. Bunları yazmamızın sebebi, belki baba evinde bir yol arayan birisi açar burayı okur, fikir edinir.
Yukarıda bahsetmişsin baba evin ne durumda olduğunu. Bak artık çağ değişti, Önceliğimiz okumak olsun. Okuma için şartlar mi uygun değil, kocaya gideceğinize, git devlet kurumuna derdini anlat, en baştan onlar yol gösterir sana. Olmadı mı? Tekrar tekrar dene.
Evliliğin yükü, okumaktan daha ağırdır. Birinde tek savaşırsın, diğerinde savaşırken bireysel hareket etmen zor.
Sanma! Bak hep sanmışsın, sonuç ne? Çocuk sandığın kadar kolay değil. Bu çocuk, bebek kalmayacak. Evlilikteki kaoslar onu etkileyecek, sizi etkilemedi mi? Anneniz sizi sevmiştir, ama sonuca bakın. Yani aguu aguuu ile geçmeyecek, çocuk büyüyecek.
Annenin hasta olma lüksü bile yok. Normalde çok sevecen, ilgili bir anneyim. Başım ağrısa tahammül seviyem düşüyor. Yansıtmak istemiyorsun ama, enerjin düşük. Oyun oynarken keyifsizsin, yaratıcı olamıyorsun mesela. Kaldı ki baba ile sorunlardan dolayı daha enerjisi düşen bir anne olacaksınız.
Elbet çocuğunuzu sevip, mutlu etmeye çalışacaksınız. Ama güzel bir enerji, mutlulukla bunu yapmak nerde? Bu sorunlarla yapmak nerde?
Keşke senin annen de koşa koşa üremeseymiş
Söylediklerinizde çok haklısınız sorun şu ki yazdıklarınızın hepsi gerçekleşmiş olan şeyler bundan sonrası için nasıl bir yol izlenir bunu bilmiyorum işte
Keşke senin annen de koşa koşa üremeseymiş
Ah be kızım, resmen tüm tuşlara basmış tüm hataları bir bir yapmışsın :/ Daha kendin büyümeden (23 yaş bence hala küçük) dünyaya bir çocuk getirip onu büyüteceksin.
Yapacak bir şey yok, ailenden sana hayır yok. Çalışıp gizli bir hesap açıp oraya birikim yapacaksın sürekli. Çocuğun doğup kreş çağına gelene kadar katlanacaksın o adama, ikinci çocuğu da yapmayacaksın. Sonra da boşayıp o adamı kendi hayatına bakacaksın. Ailenin evinde şiddet ve aldatmaya nasıl dayandıysan 2-3 sene daha dişini sıkıp, eşinden beklentiye girmeyip dayanacaksın.
elinden geleni yaparsın eminim deHatalarımın farkındayım düşündüğünüz kadar bilinçsiz biri de değilim düzeltmek inşa etmek için çabalıyorum ayrıca benim gibi sorunları olan kadınlar ben yaşadım çocuğum yaşamasın düşüncesindedirler elimden geldiğince mutlu Bi çocuk yetiştireceğimden emin olmanızı isterim
Bir çocuk daha yapmayarak yapabilirsiniz?Bi yerden kendimi toplayıp iflah olmam gerektiğinin farkındayım aslında sadece bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum