bütün cevapları okudum, üşenmedim. önceki konularını da biliyorum ama hiç cevap yazmadım, çünkü bana fikri sabit geliyorsunuz.
şimdi yaş olarak sizden biraz büyüğüm. kendimi bildim bileli tek başımayım. eşimden ayrıldığımda oldukça genç sayılırdım, hayatıma girenler de, aşktan sürünüp yerle yeksan olduğum da oldu. aşkı tutkuyu şefkati sevgiyi çıkarı hemen anlayabilirim maalesef bu adam sizi sevmiyor.
enerjinize yazık, önceki mesajlarınızın birinde şubat mart gibi kesin evlenicez yazmıştınız, şimdi de çocuk ev planlarını yine kesinmiş gibi yazıyorsunuz. "kul kurar, kader güler" konularınızı bildiğimden, o zaman da bu adam mart ayı gelince kesin bir bahane bulur diye düşünmüştüm. burdan bana verdiği imaj bu. şayet siz uğraşır da evlenirseniz, bu sefer de masraflar, çocuklar deyip, ortak çocuk fikrinden vazgeçer. vazgeçmezse benim adım Yaz değil, ben insan tanımamışım.
neden neden diye sormayın, dünya güzeli de olsanız enerjiniz tutmaz, siz seversiniz ama o sizi sevmez. ya da tersi olur. bu adam sizi sevmiyor, uğraşmış ama olmamış. elin adamı ailecek paranızı yiyeceğine bırakın kötü de olsalar kendi soyunuz sopunuz yesin.
ilişkisi olan bir insanın sosyal mecrada aşklı meşkli ayrılık acısı şarkıları, sözleri paylaşması hoş mu, doğru mu ? hiç mi sevilmediniz ki farkı görmüyorsunuz. daha doğrusu saygısızlığı farketmiyorsunuz. kadın sevgiyle alakalı ne hissediyorsa doğrudur, yanılmaz.
sevdiğim adam benim çantamı bile yere sert koysa alınırım.
hep bir plan program, aşk böyle birşey değil. madem para sıkıntınız yok, yalnız da yapamıyorsunuz, ablanız yeğeniniz eziyet ediyor, alın annenizi yanınıza küçücük bir ev satın alın. Allahtan hayırlısını isteyin, garantisi mi var, çocuğunuzda olmayıversin, belki hakkınızda hayırlı olan budur.
ne diyim ki size Rabbim gönül gözünüzü açsın.