Ben ilk bebeğimi kaybettim, 10 haftalıktı. Ondan öncede sabredemiyordum. Sonra sürekli bebeklileri görüp üzülmeye başladım. Bu kıskançlık değil de iç burulması, üzüntü, sanki Allah seni önemsememiş gibi bir his karman çorman. Neden onların var ,benim ki öldü ,ben ne suç işledim bana niye bunu yaptın Allah'ım diye düşünüyordum. Bir süre çocuk yapmamaya karar verdik çünkü psikolojim gerçekten bozuktu. Korunurken hamile kaldım ve kızım sapasağlam doğdu

ilk 4 ay sırtüstü yatıp çok zor bir hamilelik geçirdim ama olsun . Bazı şeylerin gerçekten zamanı var. O zamana kadar stres ve üzüntü içinde olmak sadece size zarar.