- 10 Nisan 2014
- 42.435
- 113.717
- 798
Benim de eşyalarım maddiyatıma göre eski. Zerre umrumda değil. Kısarak yaşamımdan eşya alamam. Sadece çocuğa aldım iyisinden bir takım pandemi de. Eğitimine harcıyorum aktivitelere harcıyorum dışarda yemek yiyorum. Pırıl pırıl evleri olanlar var . Asla özenmiyorum. Onlar öyle mutlu ben de böyle. Perdem yırtıldı onu alacağıma erteledim . Pazar gününe çocuğa özel matematik dersi ayarladım. Güleryüzlüyüm misafir severim. Eşyamı beğenmeyecek de gelmesin evime anacığım.Sizi çok iyi anliyorum çünkü bende aynı şeyi yaşadım hala yaşıyorum gerçi ama takmıyorum su an o yüzden geçmiş zamanlı konuştum :) evim eski küçük eşyalarım yıpranmış durumda. Ve çevremiz davet edildiklerimiz ekstra lüks genelde işlemeli oymalı mobilyalar kocaman evler benim ailemin evi de öyle. İstersem bende alırım su an ama önceliğimiz çocuklar olunca salonda tutma yeri yırtılmış koltukla oturuyoruz en basiti :) çocukların kursları sporları dersleri kiyafetleri derken asla sıra gelmiyor. İşin özü ben evimi seviyorum bu şekilde ağırlıyorum misafirlerimi. Zaten burnu havada tiplerle işim olmaz evime davet edecek kadar samimi olamam geri kalanlarda ev için değil bizim için gelsinler takmayın siz normal bir şekilde ağırlayin misafirlerinizi.
Biz hissetmezsek karşı taraf da hissetmiyor. Sosyo-ekonomik çevrem gelirimin en az 5 katına sahip insanlardan oluşuyor. Arabaları havuzlu evleri ya da lüks semt de lüks evleri var. Benim arabamda ortalama sıradan bir araç. Memur çocuğu olarak zamanın en tanınmış özel üniversitesinde okudum. Orda da zerre sorun yaşamadım. Biz kafamızda kuruyoruz biraz da. Kişiliğimizi severlerse bir de kendilerini kıskanmadığımızı anlarlarsa harika dostluklar kuruluyor. Benim kız da şu an gittiği okulun en fakirlerinden. O da zerre umrumda değil. Okul formalarıyla hepsi aynı çocukların.Neden böyle hissettiğinizi çok iyi anlıyorum. Eve davet etmek bu durumda sizi gerecek. O sebeple evinizin müsait olmadığını,dışarıda ağırlamak istediğinizi söyleyin bence. Öyle seni evinle yargılayacak kişiler ile bir daha görüşmezsin şeklinde basit olmuyor çünkü bu konular. Herkes sizin benim gibi değil,gayet de sorun oluyor,maddi uçurum iyice belirginleşiyor,durum çocuklara kadar yansıyor.
Oğlumun sınıf arkadaşları hep dışarıda doğum günü partileri veriyor. Bütçeleri çok geniş oluyor tabi,ben bütçeden çok gereksiz bulduğumdan katılmıyordum bu partilere ,çünkü aynısını ben yapamam. Bir doğum günü için eşli-aileli-hatta bakıcılı şekilde görüşüyorlar. Bir ben hariç,bir de okulun sahibi hariç gitmiyoruz. Aynı şekilde davetlere de müsait değilim diyerek katılmıyorum ben.
Elbette,ben de aynı durumdayım ama insanlar bizim gibi değil. Çoğunlukla aralarında goygoyu devam ettiriyorlar. Biz aralarına çok fazla girmediğimiz için duymuyoruz bence.Biz hissetmezsek karşı taraf da hissetmiyor. Sosyo-ekonomik çevrem gelirimin en az 5 katına sahip insanlardan oluşuyor. Arabaları havuzlu evleri ya da lüks semt de lüks evleri var. Benim arabamda ortalama sıradan bir araç. Memur çocuğu olarak zamanın en tanınmış özel üniversitesinde okudum. Orda da zerre sorun yaşamadım. Biz kafamızda kuruyoruz biraz da. Kişiliğimizi severlerse bir de kendilerini kıskanmadığımızı anlarlarsa harika dostluklar kuruluyor. Benim kız da şu an gittiği okulun en fakirlerinden. O da zerre umrumda değil. Okul formalarıyla hepsi aynı çocukların.
Aynı işyerinde mesela okulda farklı gelire sahip öğretmenler gördüm. Kimi otobüsle geliyordu okula kimi jeep le. Ailesinden ya da eşlerinden kaynaklı fazla geliri olanlar vardı. Ama hepsi de iyi arkadaşlardı.güzellik sağlık fazla para bizim elimizde olan şeyler değil. Bunlar yarıştırılmamalı o yüzden derim ben.Kendinizi onların yerine koyunsiz böyle bir durumla karşılaşsanız ne yapardınız? Eminim ki hiç takılmaz sadece ev sahibinizle sohbete gülüşmeye devam ederdiniz bence bu şekilde düşünebilirsiniz gelenler de emin olun böyle düşünür ama yok rahat edemiyorsanız dışarıda buluşun ve son olarak inşallah çok güzel bir eve hayırlı bir zamanda geçer istediğiniz gibi döşersiniz
O onların karaktersizliği. Benim dr lardan oluşan bir grubum var daha doğrusu onlar beni aldı gruba. En eğitimsizleri benim en fakirleri de. Ama çok severler beni. Beraber borsa oynarız. Onlar milyonlarla ben 100 000 altı parayla. Güle oynaya sohbet ederiz. O dedikoducular ekonomisi kötü insanlar arasında da var. Heryerde varlar. Bazen bizler de yapıyoruz dedikodu. Hiçbirimiz mükemmel değiliz ki.Elbette,ben de aynı durumdayım ama insanlar bizim gibi değil. Çoğunlukla aralarında goygoyu devam ettiriyorlar. Biz aralarına çok fazla girmediğimiz için duymuyoruz bence.
Oğlumun sınıfında bir kız var mesela,yaşına göre fazla fazla gelişmiş. Annesinin grup mesajlarını okuyup okulda öğretmene anlatıyorşimdi bu bilinç düzeyiyle benim baş etmem mümkün değil. Büyük mesele olmuştu,ayrı bir veli grubu olduğu ortaya çıktı,dedikodu döndüğü ortaya çıktı. Bana göre rezalet. Onlar kendi aralarında konuşuyorlar,ben de kendi başıma sadece gereken durumlarda aralarına dahil oluyorum. Takılmıyorum mesela kimin ev daveti nasılmış ,doğum gününü hangi mekanda yapmış vs.
Çok gereksiz.Misafir evdeki mobilya ile ağırlanmaz.Nasıl ki insanlar sizi sohbetinizle tanıyarak konuk etmişlerse, sizde onları sohbetiniz , ikramınız ile güzelce ağırlayarak misafir edeceksiniz.Eşya eski, ev eski hiç bir önemi yok .Bunu dert edecek insan ile zaten görüşülmez.Merhaba,
Hiç böyle bir şeyi sorun edeceğim aklıma gelmezdi.
Son zamanlarda arkadaşlarımın (iş arkadaşları) ve kızımın anaokulundan arkadaşlarının evlerine davet edildim ve gittim. Sosyoekonomik durumları çok iyi insanlar ve gerçekten şık, güzel döşenmiş evlerde oturuyorlar.
Tabi benim de bu insanları bizim evimize davet etmem lazım ama ben eski ve tadilat isteyen bir evde oturuyorum. Muhit olarak esnafların/oto tamircilerinin falan olduğu bir yer. Apartman 30 yıllık girince ağır bir rutubet kokusu ve bakımsız işte anlayın.
Evimin mutfağı ve banyosu çok eski tabiri caizse yıkık dökük özellikle mutfak fenalarda. Mutfak dolaplarını boyadım ama çekmeceleri kırık, tezgah altına bulaşık mak. sığmadı diye üst kapağını söktük falan.
Salonda da eksikler çok, zaten çok az eşyam var.
Neyse çok uzattım, gözünüzde biraz canlanmıştır. Kötü değil ama her şey yarım ya da eski duruyor ev de eski olduğu için.
Bunlar şimdi o evlerden sonra gözüme batıyor. İnsanları nasıl ağırlayacağımı düşünüyorum. Çok yakınlarım olsa zaten böyle takılmam aslında buna da takılmamam gerekiyordu da ne biliyim. Çevremde bir benim böyle evim.
Sizce kaygılarım gereksiz mi?in
Evet benzer şeyler işte anlattıklarım. Kızım da annee bu evler ışıl ışıl keşke bizim evimiz burası olsa diyerek de sağolsun çok yardımcı oldu :)
Benim de eşyalarım maddiyatıma göre eski. Zerre umrumda değil. Kısarak yaşamımdan eşya alamam. Sadece çocuğa aldım iyisinden bir takım pandemi de. Eğitimine harcıyorum aktivitelere harcıyorum dışarda yemek yiyorum. Pırıl pırıl evleri olanlar var . Asla özenmiyorum. Onlar öyle mutlu ben de böyle. Perdem yırtıldı onu alacağıma erteledim . Pazar gününe çocuğa özel matematik dersi ayarladım. Güleryüzlüyüm misafir severim. Eşyamı beğenmeyecek de gelmesin evime anacığım.
Bu görgüsüzlük de bir bizim insanımıza has herhâlde. Holde yolluk yok diye dedikodu çevirmek de ne bileyimDedikoducu insanlar heryerde var yıllar önce koridorun yolluk halıları eskimişti atmıştım yerine hemen almadık bi kaç hafta geçti
yaz mevsimiydi evime misafir gelmişti eskidi attığımı söylemiştim gitmiş annesine anlatmış o da gitmiş anneme anlatmış evinde yolluk halıları yokmuş diye annem kızım bi daha açığını verme demişti yani ben çok güzel ağırlamışım yedirmiş içirmiş güler yüz göstemişim gitmiş anneme ne anlatmışlar bende anne ne var bunda sende biliyorsun eskisi attım dedim evim normal 10 senelik sitede çok nadir misafir ağırlarım fazla da gitmem
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?