Sadece bu konuya egilip anlatacagim. Esim ozel hayatta yasadigi bir durum sebebiyle is yerinde ceza aldi haksiz yere. Morali bozuk. Iki aydir bunu cekiyoruz. Morali duzelmiyor. Arada iyi olup arada yine kopuyor. Cok takintili birisi genel olarak.
Bu sebeple oldugunu dusunuyorum. Iki gundur ev mahser yeri gibi. Dun sabahtan baslayacagim anlatmaya. Sabah uyandim. Esim salona gecmis birlikte izledigimiz bir tarih belgeselinin son bolumunu izliyor. Gunaydin dedim. Hadi kahvalti hazirlayalim da birlikte izleyelim niye sonunu izliyorsun dedim. Izliyorum iste dedi. Ama saygisizlik degil mi bana dedim. Kalkti uzerini giyindi dur dememe aldiris etmeden evden cikti gitti. Darladin sabah sabah diye bagirdi. Annesi size gelcem diye mesaj atmis disardayken. Annesi gelecek diye eve geldi. Tastamam kahvalti hazirlatti bana annesi oldugu icin. Annesi gidince cikti spora gitti. Eve geldi kavgaya devam. Bir yillik bi yere uyeligi var ama ikinci bir yere uye olacakmis. Birlikte gitmeyi de kabul etmiyor. Ben de geliyim dedim kac kere ona da kavga cikartti. Geceye dogru duzeldik gibi oldu. Bu sabah o dustayken telefonunu aldim elime. Album olusturacagim. Ondaki fotolardan sececektim. Dustan cikti yarida birakip midemi bulandiriyorsun dedi. Aciklama yapmaya calistim umursamadi. Banyodan cikinca yine bir kavga kiyamet. Herseyi birlikte yapiyoruz bi nefes aldir diyor. Haftaici isten gelir spora gider sekizde hazir sofraya oturur. Iki saat biseyler izler yatariz. Arada yuruyuse cikariz. Bana yardim etmez evde. Gecen gunis cikisi hastaneye gittim otobusle. Arabamiz var ama kendi kullanir. O gun ev daginik diye bana demedigini birakmadi. Daginiklik da hep onun esyalari.
Evi terketmeyi dusunuyorum. Cok mutsuzum ama cok da kararsizim. Simdi kendini hakli buluyor. Surundurur de duzelmez adim gibi emimim.