eve dönersen ne olacağı belli
laf ederler kızarlar vs sular elbet durulur
ama eve dönmezsen ne olacağı belli mi? hayır
o yüzden gözü karartıp eve dön bence
Anahtar yok mu sende yada kardeşinde aç kapıyı geç otur evine. Hatta bir güzel yemek yap annen geldiğinde yemeğimiz hazır anne yiyelim de öp elini. İlla eve almasını bekleme sen git evine gir içeri. Çok küçüksün daha evlilik neyine oku. Sevgilin öfkeli bugün kalkmadı o el yarın nerden biliyorsun kalmicanıBugün aradım hanfendi denizlerde gezip tozuyo umru değilim resmen attı ya beni mutlu sevgilim desen öfkesi çok tehlikeli dün elini kaldırdı ama vurmadı :/ ona muhtaç ve gebe kalmak istemiyorum lütfen dua edin bana evime dönebiliyim ailem kabul etsin beni
Don evine annen kizginlikla soylemistir okulunu oku
Umarim cok mutlu olursunuzben şuan 35 yaşında bir anneyim...benzer bi olay 18 yaşıma günler kala sevgilimle buluştuğum gün başıma gelmişti ...annemin izin verdiği saatten sadece 1 saat geç kalmıştım trafik sıkışıklığından dolayı...sevgilim annemi arayıp haber vermemi yoksa merak edeceğini söyledi (hava kararmak üzereydi çünkü)bende söylediğini yaptım ...fakat hayatımın kararmasına sebep olan o kadın bana''bu saate kadar nerdeysen bundan sonrada orada kal sakın eve gelme diyerek''daha 18 yaşına bile girmemiş olan beni ani bir korkuya terketmiş oldu...sarsılarak ağlarken ne olduğunu soran sevgilime durumu anlattım...eve gelme dedi ne yapacağım şimdi bi yolunu bul beni eve götür dedim...ama ya eve almazsa diye de korkuyordum ortada kalmıştım resmen(o yaştaki düşüncelerim)sevgilim bana güven ben seni ortada bırakmam dedi gel gidiyoruz dedi nereye dedim memlekete dedi.tabii o anki şuursuzluk ve boşlukla sokaklarda kalacağım korkusuyla kabul ettim...ailesi bizi iyi karşıladı fakat evlenmemiz gerektiğini yoksa benim ailemin zor durumda kalacağını elalemin diline düşeceğini söylediler...tamolarak nasıl olduğunu hatırlamıyorum bile uzatmakda istemiyorum fazla yormayayım seni....evlendik...ailemle barıştık(istemesemde)tabii yürümedi daha 18 yaşındayım düşün çocuğum olmadan boşandık ...sonrasında çok iyi kısmetlerim çıktı fakat boşandığımı duyanların çoğu ya benimle birlikte olmak istedi yada ailesinin kabul etmeyeceğini söyleyip terketti...ikinci gruba her zaman saygı duydum..velhasılı 10 yıl çalıştım didindim elimde avucumda ne varsa aileme yedirdim....benim gibi kendinin bir çöpü bile olmayan fakat hiç evlenmemiş bir adamla evlendim..ailesi beni istemedi boşandığım için vs vs...daha iyi bir evliliğim olabilirdi daha iyi şartlarda yaşayabilirdim....tabi o gece evime dönseyim...sevgiler...
teşekkür ederim ....umarım hepimiz mutlu oluruzUmarim cok mutlu olursunuz
Kesinlikle haberdar edicem. Sizi tabi dönebilirsem dün kavga ettik nişanlımlaelini kaldırıp tuttu kendini arkasını döndü gitt sonra uyudu yanıma gelmedi oturdum ağladım saatlerce ne sahip çıkanım var ne destek olanım o kadar yanlız hissediyorum ki kendimi el evinde nişanlım desen katı eve dönmek istiyorum ama kabul eden yok okul desen off kafayı yiycem
ben şuan 35 yaşında bir anneyim...benzer bi olay 18 yaşıma günler kala sevgilimle buluştuğum gün başıma gelmişti ...annemin izin verdiği saatten sadece 1 saat geç kalmıştım trafik sıkışıklığından dolayı...sevgilim annemi arayıp haber vermemi yoksa merak edeceğini söyledi (hava kararmak üzereydi çünkü)bende söylediğini yaptım ...fakat hayatımın kararmasına sebep olan o kadın bana''bu saate kadar nerdeysen bundan sonrada orada kal sakın eve gelme diyerek''daha 18 yaşına bile girmemiş olan beni ani bir korkuya terketmiş oldu...sarsılarak ağlarken ne olduğunu soran sevgilime durumu anlattım...eve gelme dedi ne yapacağım şimdi bi yolunu bul beni eve götür dedim...ama ya eve almazsa diye de korkuyordum ortada kalmıştım resmen(o yaştaki düşüncelerim)sevgilim bana güven ben seni ortada bırakmam dedi gel gidiyoruz dedi nereye dedim memlekete dedi.tabii o anki şuursuzluk ve boşlukla sokaklarda kalacağım korkusuyla kabul ettim...ailesi bizi iyi karşıladı fakat evlenmemiz gerektiğini yoksa benim ailemin zor durumda kalacağını elalemin diline düşeceğini söylediler...tamolarak nasıl olduğunu hatırlamıyorum bile uzatmakda istemiyorum fazla yormayayım seni....evlendik...ailemle barıştık(istemesemde)tabii yürümedi daha 18 yaşındayım düşün çocuğum olmadan boşandık ...sonrasında çok iyi kısmetlerim çıktı fakat boşandığımı duyanların çoğu ya benimle birlikte olmak istedi yada ailesinin kabul etmeyeceğini söyleyip terketti...ikinci gruba her zaman saygı duydum..velhasılı 10 yıl çalıştım didindim elimde avucumda ne varsa aileme yedirdim....benim gibi kendinin bir çöpü bile olmayan fakat hiç evlenmemiş bir adamla evlendim..ailesi beni istemedi boşandığım için vs vs...daha iyi bir evliliğim olabilirdi daha iyi şartlarda yaşayabilirdim....tabi o gece evime dönseyim...sevgiler...
her ne kadar iğrensekte bu insanlar var ve var olmaya devam edecek maalesef...sevgi konusunda çok haklısınız hiç kimseyi takmadı....12 yıl emek verdiği iş yerinden ayrılmak zorunda kaldı...daha iyi bir evlilikten kastım yaşam kalitemi daha yüksek tutabilirdim anlamında...sevgiler...Toplumumuzun bosanmis kadina olan bakisindan igreniyorum resmen.
Okurken yine igrendim, yine igrendim elimde degil.
Daha iyi bir evliliginiz olamazdi, adam oteyi beriyi , sacmalayan ailesini takmayacak kadar seviyormus sizi. Bizim toplumumuzda insanlar elalem ne der icin yasiyor, bu adam farkli kafada, hem de kimseden tinmamis. Bu kadar seven adam zor bulunur bu devirde.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?