Eee hayatın bu kadar sıkıntılı bir yer olduğunu tecrübe edip neden hâlâ çocuk doğurmak istiyorsunuz ki o zaman? O da kısmeti açık olmayan biri olacak belki.Ayy seni o kadar iyi anlıyorum ki. Bende aynı durumdan muzdaripim. Hele ki insanın çevresinde herkes evliyse, artık çevrende çoluk çocuk olarak gördüğün kişiler bile evlenme yoluna girdiyse daha da afakanlar basıyor. Çevre baskısı bir yandan, insanın kafasındaki düşünceleri bir yandan yiyip bitiriyor insanı. Burada insanlar aman boş ver bekarlık sultanlık diyor, elbet ileride olur diyor, kendinle zaman geçirmeyi keyif almayı öğren diyor da o öyle olmuyor işte. Hayatında biri olan veya evli olan insanlara davulun sesi uzaktan hoş geliyor. İnsan yuva kurmak, sevdiği insanla hayatını paylaşmak, gezmek tozmak, eğlenmek istiyor. Siz yine şanslısınız kendiniz tek başınıza tatile gidiyormuşsunuz ben tek başıma gezmeyi sevmiyorum da. Hiç alışamadım tek başıma tura katılayım, bir yerde tatil ayarlayayım gideyim durumuna. Çok sıkılıyorum tek başıma.
Bir yerden sonra insan hayata da geç kalmış gibi hissediyor. Düşünüyorum bende ne zaman biriyle tanışacağım, aşık olacağım, sevgili olacağız da evleneceğim sonra bir süre zaman verip çocuk doğuracağım? Şuan 32 yaşındayım baktığımızda en erken şuan biriyle tanışsam bile 35'te en erken anne olacağım. Ee ama bazen de yaşında güzel bazı şeyler. O çocuğunla daha enerjik olarak oynaman, zaman geçirmen.. İnsanın yaşı ilerledikçe tahammülü de azalıyor. Amann bir sürü kafayı kurcayan şey işte. Özellikle yazın düğünler arttıkça, çevrede evli çocuklu mutlu çiftleri görünce daha da bu girdaba düşüyor ama düşünmemek, üstünde durmamak en güzeli. O moda girer girmez kendinizi oyalayacak bir şey bulun kendinize. En azından ben öyle yapmaya çalışıyorum. Ve yaş gidiyor diye de saçma sapan kişileri de hayatınıza almayın. Evleneceğim derken yanlış kişiyle yapmamak lazım. Kaldı ki hayatı zindan edecek biri olacaksa hiç olmasın zaten.
Buna ben de katılıyorum. 15 sene önce böyleydi kesin, belki de 20. Seçicilikten kasıtları en çok dış görünüş üzerine bu arada. Hepsi adriana lima bekliyor. Yani öyle biri olsun ama cahilin önde gideni olsun birçoğu sorun etmez.Bu dönemde mi öylw yoksa bundan bir 20 yıl öncede böyle miydi bilmiyorum. Erkekler fazla egolu. Azıcık bir eli yüzü düzgün olan sıradan bir işi olan adamlar bile çok seçici ve egolu. Sanki dünya güzelleri onları sırada bekliyor
Kesinlikle katılıyorum. Köyde yaşayan oğlan bile zengin kız istiyor. 500 bin nüfuslu küçük şehirde yaşayan oğlan uzun boylu kız istiyor. Kaç senedir Ankara'da yaşıyorum hiç böyle kriterlerim olmadi. Ama böyle saçma sapan kriteri olan erkekler bana ergence geliyor. Akıllı erkek evliliğin sadece dış görünüş ile yurumeyecegini bilir.Buna ben de katılıyorum. 15 sene önce böyleydi kesin, belki de 20. Seçicilikten kasıtları en çok dış görünüş üzerine bu arada. Hepsi adriana lima bekliyor. Yani öyle biri olsun ama cahilin önde gideni olsun birçoğu sorun etmez.
31-32 yaşımda ben de aynen böyleydim, istediğim gibi birini asla bulamıycam yalnız kalıcam, yaşım geçiyor evlenmem lazım die olduk olmadık insanlara şans verdim. 35 e geldim bi rahatladım, dedim param var, güzelim, dünyayı geziyorum. Bana layık biri çıkarsa bakarsın evlenirim:):) 38 de evlendim hem de istediğim tüm özelliklere sahip şahane bir adamla.
Ne kadar saçma bir yorum.Eee hayatın bu kadar sıkıntılı bir yer olduğunu tecrübe edip neden hâlâ çocuk doğurmak istiyorsunuz ki o zaman? O da kısmeti açık olmayan biri olacak belki.
Ben tek tek yazdım telefonumun notlar bölümüne. Bak kısa bi flörtün ardından yurtdışında evlenme teklifi, işte işi gücü yoğun olsun ama heryerden çalışabilme esnekliği olsun:) aklıma gelen her detayı yazdım, açtım açtım okudum. Noktası virgülüne kadar Allahım nasip ettiKız maşallahManifestliyorum 777 istediğim tüm özelliklere sahip şahane bir adamla evlenirim inşallah
Bir arkadaşım 37 yaşında yeni nişanlandı çok aktif ve sosyaldi turlar geziler vs derken 44 yaşında yakışıklı bir böyle tanıştı bol bol aktiviteye katil yasitlarinin olduğu illa ciddi düşünen biri çıkar karşına gökten inmiyor valla yaHerkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.
Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.
Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.
Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Katilmadigim tek nokta var.O da 35 ten sonra tahammulun azalıyor kısmı.Enerjin daha az belki ,çok yoruluyorsun.Ama yaşın getirdiği olgunluk ile baktığın için hayata tahammulun çok daha fazla.Ben genç yaşta anne olsaydım daha sert ve bağıran bir anne olurdum.Etrafimda da çok böylesi.Ayy seni o kadar iyi anlıyorum ki. Bende aynı durumdan muzdaripim. Hele ki insanın çevresinde herkes evliyse, artık çevrende çoluk çocuk olarak gördüğün kişiler bile evlenme yoluna girdiyse daha da afakanlar basıyor. Çevre baskısı bir yandan, insanın kafasındaki düşünceleri bir yandan yiyip bitiriyor insanı. Burada insanlar aman boş ver bekarlık sultanlık diyor, elbet ileride olur diyor, kendinle zaman geçirmeyi keyif almayı öğren diyor da o öyle olmuyor işte. Hayatında biri olan veya evli olan insanlara davulun sesi uzaktan hoş geliyor. İnsan yuva kurmak, sevdiği insanla hayatını paylaşmak, gezmek tozmak, eğlenmek istiyor. Siz yine şanslısınız kendiniz tek başınıza tatile gidiyormuşsunuz ben tek başıma gezmeyi sevmiyorum da. Hiç alışamadım tek başıma tura katılayım, bir yerde tatil ayarlayayım gideyim durumuna. Çok sıkılıyorum tek başıma.
Bir yerden sonra insan hayata da geç kalmış gibi hissediyor. Düşünüyorum bende ne zaman biriyle tanışacağım, aşık olacağım, sevgili olacağız da evleneceğim sonra bir süre zaman verip çocuk doğuracağım? Şuan 32 yaşındayım baktığımızda en erken şuan biriyle tanışsam bile 35'te en erken anne olacağım. Ee ama bazen de yaşında güzel bazı şeyler. O çocuğunla daha enerjik olarak oynaman, zaman geçirmen.. İnsanın yaşı ilerledikçe tahammülü de azalıyor. Amann bir sürü kafayı kurcayan şey işte. Özellikle yazın düğünler arttıkça, çevrede evli çocuklu mutlu çiftleri görünce daha da bu girdaba düşüyor ama düşünmemek, üstünde durmamak en güzeli. O moda girer girmez kendinizi oyalayacak bir şey bulun kendinize. En azından ben öyle yapmaya çalışıyorum. Ve yaş gidiyor diye de saçma sapan kişileri de hayatınıza almayın. Evleneceğim derken yanlış kişiyle yapmamak lazım. Kaldı ki hayatı zindan edecek biri olacaksa hiç olmasın zaten.
Asıl kendi mutlu ve huzurlu olmadığın yere başka insanlar getirmek saçma.evet bence kimse yapmasın.tükensin neslimiz.zaten kötülükten başka bir işe yaramıyoruz.dokunduğumuz her yere ölüm ve kaos getiriyoruz.gördüğün üzere çözülecek dert var çözülmeyecek dert var.şimdi bunu nasıl aile çözecek? Neyse bana memnun olmadığın yere başkasını getirmek çok saçma geliyor.kendine hayrın yok derler.Ne kadar saçma bir yorum.
Hayat herkese sıkıntılı, herkesin başka bir derdi var, o zaman kimse çocuk yapmasın mı? O çocuğun hayatını güzelleştirmek, olabildiğince mutlu yaşamasını sağlamak, mutsuzken yanında olduğunu hissettirmek, her zaman arkasında durmakta var. Yaşamak her şeye rağmen güzel şey. Bir çocuk iyi bir ebeveyne sahipse mutlu bir çocuklu ve mutlu bir hayat yaşayabilir. Önüne çıkan zorlukları birlikte aşabiliriz sonuçta.
Ayrıca daha doğmadan çocuğun kısmetinin açık olmayacağı tezine nasıl eristiniz?
Umarım dediğiniz gibi olur :) Endişelendiğim en büyük konu o.Katilmadigim tek nokta var.O da 35 ten sonra tahammulun azalıyor kısmı.Enerjin daha az belki ,çok yoruluyorsun.Ama yaşın getirdiği olgunluk ile baktığın için hayata tahammulun çok daha fazla.Ben genç yaşta anne olsaydım daha sert ve bağıran bir anne olurdum.Etrafimda da çok böylesi.
Ayy bence de siz üremeyin zaten mümkünse. Böylesi dünya için daha hayırlı.Asıl kendi mutlu ve huzurlu olmadığın yere başka insanlar getirmek saçma.evet bence kimse yapmasın.tükensin neslimiz.zaten kötülükten başka bir işe yaramıyoruz.dokunduğumuz her yere ölüm ve kaos getiriyoruz.gördüğün üzere çözülecek dert var çözülmeyecek dert var.şimdi bunu nasıl aile çözecek? Neyse bana memnun olmadığın yere başkasını getirmek çok saçma geliyor.kendine hayrın yok derler.
kesinlikle katılıyorumElindekinin kıymetini yine bilemeyenler…
Devlet memurusun, gününde ödenen bir maaşın var devletten faydalandığın şeyler var… Maaşın öyle böyle sana yetsede bir maaşın var…
Neden bekar hayatının dibini yaşamak varken, özgürlük varken evde kalmışlık hissine bürünüyorsun?
Herkes evlenmek zorunda mı?
Hayatında bir erkek olmak zorunda mı?
Bence değil…
Ama dünya güzeli olsan zor evlenirsin. Zihniyetin kötü, geçmişin kötü. Bu kadar kötü geçmişle bir sürü kürtajla zaten evlenmezsin.Biz de güzeliz ona bakarsan da bu yakışıklılar bize gelmiyorsa kime gidiyor hâlâ anlayamadım.oyy dert çekmeye gelmişiz yeminle.
Ciddi ilişki isteyip asla bulamayanlar… ben umudumu çoktan kaybettim 26 yaşBenim de senelerdir karşıma düzgün biri çıkmıyor. Hiç ciddi iliskim olmadiAma yine de umudumu kaybetmek istemiyorum. Belki de bilinçaltında evlilikten korkuyor olabiliriz.
Bu kadar karamsar olma daha gencizCiddi ilişki isteyip asla bulamayanlar… ben umudumu çoktan kaybettim 26 yaş
Bu kadar karamsar olma daha genciz
Şimdi hazırım şimdi istiyorum ilişki ama piyasada adam yokBu kadar karamsar olma daha genciz
Hep olumsuz konuşursan olumsuz çekersinŞimdi hazırım şimdi istiyorum ilişki ama piyasada adam yok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?