- 21 Kasım 2017
- 26.906
- 117.074
Ama senin hayatında “biri” değil “partnerler” oluyor. Nasıl olacak ki evlilik işi?
Ama senin hayatında “biri” değil “partnerler” oluyor. Nasıl olacak ki evlilik işi?Kelin merhemi olsa kendi başına sürermiş diyorum.benim karşıma iyi huylu erkekler çıktı aslında ama ben de bir türlü evliliğe kadar gidemedim.kimini çok sevdim doğru dürüst işi yoktu, kiminin işi gücü yerindeydi ben sevemedim derken seninle aynı yaşa geldim.dediğin gibi çevreyi geç burayı bile okusan her konusa bir eşim lafı geçiyor illaki.ya da nişanlım.evlenmeyi düşünülen sevgili.yalnızlıktan şikayet edip konu açanlar bile bakıyorsun konuda eşim diyor.bazen başlıklara bakıyorum heh diyorum tam dert ortağım iki satır sonra eşim de eşim.tepki çekiyorum ama yine de yazacağım.kadın obezite 100 kiloyu geçtim diyor o halde eşiyle tanışıp evlenmiş mesela.hatta diyor niye benim gibi bir şişkoyla birlikte yanına yakışmıyor diye.kendi bile söylüyor bunu.geçen memlekete gittim kimin telefonuna baksan bir eşim, aşkım, canımın içi.iki sohbet ettik kadının bütün çocukları evli, yandaki adam da evlenecek.uçaktan iniyorsun kadın almış 3 çocuğunu babaları karşılamaya gelmiş bir mutluluk tam aile saadeti tablosu.bir etkinliğe gidiyorsun kız ne güzel tek başına gelmiş ben de böyle yapacağım diyorsun, bir bakıyorsun arkada erkek arkadaşı geliyor.aşkım diye sarılıyor.bütün dünya sanki komplo kurmuş gibi.bakkalda falan mı satılıyor bu eşler herkeste bir tane var diyorum anlamadım ki.bizim gibilere göre çok zor bir olay ama millete göre değil demek ki.ne kadar inkar etsek de açıkçası işin içinde hem kıskançlık var hem gururumuz.en çirkin en kilolu en eğitimsiz kadının bile var var var.... ulan nasıl bir kaderimiz var anlamadım ki.sanki koca dünyada tek bekar ben kalmışım.şimdi iki dertleştik gelecek beğenmedimler.ama ne yapalım aklımızdan geçenler bunlar.siz her insana eşit gözle bakabiliyor musunuz sanki?
Şimdi haklısın ama diyorum ki yeterince herşeyi yerinde biri çıkmadığı için mi bu yola başvurdum acaba? Bir de 30 yaşını geçiyorum hayata bakış açısı değişiyor insanın.Ama senin hayatında “biri” değil “partnerler” oluyor. Nasıl olacak ki evlilik işi?
Bir de önüne otobüste, uçakta öpüşen koklaşan mutlu eşler falan denk gelirse deme keyfine.Tatile çıktım. Birkaç gün önce döndüm. Nereye gidersem gideyim aklımda bu düşünceler. Aşamıyorum. Her şey üstüme üstüme geliyor, boğuluyorum sanki.
Ne bileyim daha önce de böyle bir özlemin varmış gibi, için buruk gibi bir yorumunu görmüştüm de hayata bakış açışıyla beraber eylemlerini de değiştirmen lazım. Anca yola girer işler.Şimdi haklısın ama diyorum ki yeterince herşeyi yerinde biri çıkmadığı için mi bu yola başvurdum acaba? Bir de 30 yaşını geçiyorum hayata bakış açısı değişiyor insanın.
huyu guzeldir, sadiktir, birbirlerini tamamliyorlardir. sevgililikte, takılmak icin ok, tip cok onemli ama evlilikte nooo.en çirkin en kilolu en eğitimsiz kadının bile var var var.... ulan nasıl bir kaderimiz var anlamadım ki.sanki koca dünyada tek bekar ben kalmışım.
Malesef yaşadığımız coğrafya insanı bu hale getiriyor. Evlen baskısı, evde kaldın baskısı, içi geçmiş erkeklerin genç kızların peşinde olduğunu bilme baskısı, evlilerin çok matah bir şeymiş gibi bekarlara üstten bakma baskısı.Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.
Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.
Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.
Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Ben buna pek katılmıyorum aslında.birinin fiziği bana göre aşağıda kalıyorsa o kişiden hoşlanmam imkansız hâle geliyor mesela benim.yani birinin kendine uygun olmayan birinden hoşlanması bence mantıklı değil.bir de bu saydığın özellikler sadece o kişilerde mi var sanki? Hem güzel, yakışıklı olup iyi kalpli,sadık, derin insanlar da var.demem o ki bence bazı şeyleri kaderden kısmetten başka bir kelime açıklayamıyor.hani sözün bittiği yer derler ya bence öyle.bu kadın erkek ilişkilerinde mantık, istatistik devre dışı kalıyor çoğu zaman.huyu guzeldir, sadiktir, birbirlerini tamamliyorlardir. sevgililikte, takılmak icin ok, tip cok onemli ama evlilikte nooo
cok daha fazla önceliği ololuyor insanın
soyle ki seven sevdiğine guzel görünüyor. senin sisko diye kucumsedigin kadin kocasına gore o "masallah ele geliyor"dur. senin kisa ve siska diye kucumsedigin adamin karisina göre o adam "ailesini kimseye ezdirmeyen güçlü bir adam"dir.Ben buna pek katılmıyorum aslında.birinin fiziği bana göre aşağıda kalıyorsa o kişiden hoşlanmam imkansız hâle geliyor mesela benim.yani birinin kendine uygun olmayan birinden hoşlanması bence mantıklı değil.
Senin olayın bambaşka, sürekli farklı adamlarla yat,çok eşli ol, çocuk aldır, kürtajı korunma yöntemi yap, böyle biri olursan hatta bu kafadan çıkmazsan kimse senle kolay kolay evlenmek istemez. Hayatında gerçekleri var mesela yaşadığın yer küçükse adın çıkar, yatıp kalkmaya yavşayanlar olur ülke abazan dolu. Boşa kıskanıyosun insanları, sende sağlıklı ilişki kurabilirdin tercihlerin bu yöne çevirmiş seniKelin merhemi olsa kendi başına sürermiş diyorum.benim karşıma iyi huylu erkekler çıktı aslında ama ben de bir türlü evliliğe kadar gidemedim.kimini çok sevdim doğru dürüst işi yoktu, kiminin işi gücü yerindeydi ben sevemedim derken seninle aynı yaşa geldim.dediğin gibi çevreyi geç burayı bile okusan her konusa bir eşim lafı geçiyor illaki.ya da nişanlım.evlenmeyi düşünülen sevgili.yalnızlıktan şikayet edip konu açanlar bile bakıyorsun konuda eşim diyor.bazen başlıklara bakıyorum heh diyorum tam dert ortağım iki satır sonra eşim de eşim.tepki çekiyorum ama yine de yazacağım.kadın obezite 100 kiloyu geçtim diyor o halde eşiyle tanışıp evlenmiş mesela.hatta diyor niye benim gibi bir şişkoyla birlikte yanına yakışmıyor diye.kendi bile söylüyor bunu.geçen memlekete gittim kimin telefonuna baksan bir eşim, aşkım, canımın içi.iki sohbet ettik kadının bütün çocukları evli, yandaki adam da evlenecek.uçaktan iniyorsun kadın almış 3 çocuğunu babaları karşılamaya gelmiş bir mutluluk tam aile saadeti tablosu.bir etkinliğe gidiyorsun kız ne güzel tek başına gelmiş ben de böyle yapacağım diyorsun, bir bakıyorsun arkada erkek arkadaşı geliyor.aşkım diye sarılıyor.bütün dünya sanki komplo kurmuş gibi.bakkalda falan mı satılıyor bu eşler herkeste bir tane var diyorum anlamadım ki.bizim gibilere göre çok zor bir olay ama millete göre değil demek ki.ne kadar inkar etsek de açıkçası işin içinde hem kıskançlık var hem gururumuz.en çirkin en kilolu en eğitimsiz kadının bile var var var.... ulan nasıl bir kaderimiz var anlamadım ki.sanki koca dünyada tek bekar ben kalmışım.şimdi iki dertleştik gelecek beğenmedimler.ama ne yapalım aklımızdan geçenler bunlar.siz her insana eşit gözle bakabiliyor musunuz sanki?
33 yaşında evlendim, anne de oldum şükür.. artık kariyerdi, hayatını düzene koymaydi derken insanlar geç evleniyor, herşey bir anda olur. Kendinizi üzmeyin ve salmayin...Bir daha gelmeyeceğiz hayata, gezin, tozun, eğlenin. Evlilik evlilik diye düşünmeyin,zamanı gelince o sizi bulur..43 yaşında evlenen bir arkadaşım da 47 yaşında anne oldu . Enseyi karartmayin, henüz gençsinizHerkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.
Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.
Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.
Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Okumuş memur insansın lütfen sen bari böyle deme , gez , toz eğlenmene bak , evlilik öyle aman aman bisey değil...Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.
Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.
Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.
Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Her körün bir topal alıcısı vardır, önemli olan kaliteli kendine yakışan birisi ile olmak. Evlilik bir başarı ya da başarısızlık değil tamamen toplum dayatması...Kelin merhemi olsa kendi başına sürermiş diyorum.benim karşıma iyi huylu erkekler çıktı aslında ama ben de bir türlü evliliğe kadar gidemedim.kimini çok sevdim doğru dürüst işi yoktu, kiminin işi gücü yerindeydi ben sevemedim derken seninle aynı yaşa geldim.dediğin gibi çevreyi geç burayı bile okusan her konusa bir eşim lafı geçiyor illaki.ya da nişanlım.evlenmeyi düşünülen sevgili.yalnızlıktan şikayet edip konu açanlar bile bakıyorsun konuda eşim diyor.bazen başlıklara bakıyorum heh diyorum tam dert ortağım iki satır sonra eşim de eşim.tepki çekiyorum ama yine de yazacağım.kadın obezite 100 kiloyu geçtim diyor o halde eşiyle tanışıp evlenmiş mesela.hatta diyor niye benim gibi bir şişkoyla birlikte yanına yakışmıyor diye.kendi bile söylüyor bunu.geçen memlekete gittim kimin telefonuna baksan bir eşim, aşkım, canımın içi.iki sohbet ettik kadının bütün çocukları evli, yandaki adam da evlenecek.uçaktan iniyorsun kadın almış 3 çocuğunu babaları karşılamaya gelmiş bir mutluluk tam aile saadeti tablosu.bir etkinliğe gidiyorsun kız ne güzel tek başına gelmiş ben de böyle yapacağım diyorsun, bir bakıyorsun arkada erkek arkadaşı geliyor.aşkım diye sarılıyor.bütün dünya sanki komplo kurmuş gibi.bakkalda falan mı satılıyor bu eşler herkeste bir tane var diyorum anlamadım ki.bizim gibilere göre çok zor bir olay ama millete göre değil demek ki.ne kadar inkar etsek de açıkçası işin içinde hem kıskançlık var hem gururumuz.en çirkin en kilolu en eğitimsiz kadının bile var var var.... ulan nasıl bir kaderimiz var anlamadım ki.sanki koca dünyada tek bekar ben kalmışım.şimdi iki dertleştik gelecek beğenmedimler.ama ne yapalım aklımızdan geçenler bunlar.siz her insana eşit gözle bakabiliyor musunuz sanki?
Biz de güzeliz ona bakarsan da bu yakışıklılar bize gelmiyorsa kime gidiyor hâlâ anlayamadım.Bu dönemde mi öylw yoksa bundan bir 20 yıl öncede böyle miydi bilmiyorum. Erkekler fazla egolu. Azıcık bir eli yüzü düzgün olan sıradan bir işi olan adamlar bile çok seçici ve egolu. Sanki dünya güzelleri onları sırada bekliyor