“Evde kaldım” psikolojisi… çok kötüyüm :(

Keşke toplumda söylenen ‘evde kaldım’ olayını yaşasaydım evlenmeseydim. Üzülme, hayırlısı değilse inan evlenmek çözüm değil. Toplumda çoğu evli mutsuz. Bir şekilde sineye çeniyor çoğunluk. Seni gerçekten el üstünde tutacak biri karşına çıkana kadar, bırak evde kal. Evlenmeye odaklanma, çok isteyince olmuyor. Öylesine tanış insanlarla, ciddi düşünmüyormuş gibi davran kendini buna şartla. İstemediğin ot dibinde bitermiş ya öyle. Elbet gelir bulur seni seven.
 
30 yaşındayım ben de benzer hislere sahibim. Ama bu işler nasip zamanı geldiğinde olacak diye kendimi rahatlatmaya çalışıyorum. Zaten bu şekilde üzülüp takıntı yaptıkça daha çok olmuyor
 
Bana 25 yaşındayken evde kalma iması yapıldı ve koştur koştur evlendim şimdi boşanıyorum. Gerekirse geç evlenin ama ömürlük yariniz, yoldaşınız olsun🙏
Bana da yapıldı en başta da annem babam tarafından. İki yaş küçük kuzenimin evlenmesi ile aşırı bir evlendirme merakı oldu ailemde ben de evlendim. Çoluk çocuk sınav atanma kpss çalışma hayatı vs derken öyle bir kaptırmışim ki kendimi hep örtmüşüm birşeyleri.İki senedir fark ediyorum biz ayrı dünyaların insanlarıyız ve ben evlenmiş olmak için evde kalmamak için sıkıntılı bir dönemimde evlendim mutsuzum malesef yürümüyor.
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Evlenirsiniz merak etmeyin ama ilk önce üstünüzdeki negatif enerjiyi atın derim sonra sabırlı olun o sizi bulucaktır zaten
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
sevip sevilebileceğiniz bir ilişkiniz olsun istemeniz çok normal ama evde kalmak nedir ya bir kadın için çok aşağılayıcı bir söz. bunu eski zamanlarda geri kafalıların erkeksiz kadın yarımdır kafası ile uydurmuş olduğu bir lafın hâla günümüze taşınması çok saçma kimse evlenmek zorunda değil bu bir seçim öncelikle evde kaldım psikolojisinden çıkmanız lazım herkesin yaşadığı hayat, bakış açısı vs farklı biri çiçek aldı diye evlenir, biri çocukluk aşkıdır evlenir, biri acele eder evlenir, biri evlenmek için evlenir bunların hepsinin hayatı güzel olmadığı gibi kötü de değil. ama hayatınıza gerçekten istediğiniz biri gibi sevebileceğiniz biri çıkmadıysa evlenmemeniz çok daha mantıklı zaten diğer türlüsü çok daha büyük bir yıkım çünkü evli olup mutsuz olacağına bekar kalıp mutlu ol yani
 
Yaşım 42, öğretmenim. Benim de maalesef sorunlu ilişkilerim oldu. 40 yaş benim hayatımın aydınlanma çağı oldu resmen. Ben hiç terkedilmedim çünkü örgün iki lisans, master ve bir sürü ek eğitimler, güzel bulurlar, yaşımı hiç göstermem kimse inanmaz. Saçlarım bile beyazlamadı, zayıfım boyum da 1.66 yeter. Her neyse hep verici oldum, maddi manevi ödünler verdim. Kim niye terketsin ki böyle birini. Ancak içime sinmeyen meselelerden hep ben ayrıldım. Birine evet desem evliydim. Şimdi o evlilik evlilik mi olacaktı? Burada bir başlık açıp dert yakınacaktım. Ben hiçbir zaman çocuk istemedim. Artık hiç istemiyorum. Belki de bu yüzden evlenmemek benim için dert edilecek bir konu değil. Ben bir de çok aktif bir insanım hiç boş durmuyorum. O yüzden de kendime saracak zamanım olmuyor. Sürekli bir okul, aktivite, faaliyet bir şey buluyorum. Tavsiyem iş dışında farklı uğraşılariniz olsun. Eskiden çok mütevazıydı isteklerim. Eğitimine bile bakmiyordum. Mal mülk beklentim hiç yoktu. Ben kriter düşündükçe nerde it çöp bir de kıymet bilmez onlar gelir oldu. Maymun gözünü açtı. Artık kariyer, para, tip, mal mülk her şey istiyorum. Bunlar yoksa hiç tanışmıyorum bile. Olacaksa artık tam olsun. Ne çirkin, eğitimsiz kadınlar neler isteyip neler buluyorlar. Madem öyle ben de niteliklerimin farkındayım ona göre istiyorum. Olursa tam olsun . Olmuyor mu müthiş kaliteli yalnızlığım var. Size tavsiyem koca koca diye dert edeceğinize hayatın tadını daha iyi nasıl çıkarırım onun yoluna bakın. Rahmetli anneannem "Kızım koca iyi bir şey olsaydı adı koca değil gonca gül olurdu. Kocanın koca koca dertleri var." derdi. Çok haklı.
 
Hayirlisini dileyin.. yasi geldigi icin alelacele evlenen, pek de iyi tanimadan karar veren kisilerin sonradan ne kadar da pisman olduklarini goruyorum..
neticede duzen yikmak, yuva yikmak hele hele araya 1 de cocuk girince ayrilmak , silip atmak da oyle kolay olmuyor...
ayrica ulkemizde, sadece medenice kocasindan ayrilmak istiyor diye eziyet goren hatta hayattan koparilan kadinlar var...
olacaksa hayirlisi , en hayirli zamanda olsun.... yasiniz hic de gec degil...evlilik yasi kadinlar icin de ilerledi epeyce.. 30'una gelmeden evlenen pek yok artik nerdeyse....ayrica yas isterse 50 olsun, herkesin kendisine uygun 1 adayi illa ki cikacaktir zaman zaman....
insallah sizin icin de en hayirlisi, en hayirli zamanda olur... dort dortluk, hep mutlu olacaginiz o es adayi sizi yakalar insallah en hayirli zamanda...
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Benim ilk konumu okuyarak buhranınızı aşabilirsiniz :) Evlenip tamamlanacağınıza inanıyor musunuz ? Ya bugünleri mumla ararsanız ? Doğru insan karşınıza çıksa evlenirsiniz zaten diğer türlü bekar olmak her türlü iyi . Mesleğiniz de varmış tadını çıkarın
 
Yaşım 42, öğretmenim. Benim de maalesef sorunlu ilişkilerim oldu. 40 yaş benim hayatımın aydınlanma çağı oldu resmen. Ben hiç terkedilmedim çünkü örgün iki lisans, master ve bir sürü ek eğitimler, güzel bulurlar, yaşımı hiç göstermem kimse inanmaz. Saçlarım bile beyazlamadı, zayıfım boyum da 1.66 yeter. Her neyse hep verici oldum, maddi manevi ödünler verdim. Kim niye terketsin ki böyle birini. Ancak içime sinmeyen meselelerden hep ben ayrıldım. Birine evet desem evliydim. Şimdi o evlilik evlilik mi olacaktı? Burada bir başlık açıp dert yakınacaktım. Ben hiçbir zaman çocuk istemedim. Artık hiç istemiyorum. Belki de bu yüzden evlenmemek benim için dert edilecek bir konu değil. Ben bir de çok aktif bir insanım hiç boş durmuyorum. O yüzden de kendime saracak zamanım olmuyor. Sürekli bir okul, aktivite, faaliyet bir şey buluyorum. Tavsiyem iş dışında farklı uğraşılariniz olsun. Eskiden çok mütevazıydı isteklerim. Eğitimine bile bakmiyordum. Mal mülk beklentim hiç yoktu. Ben kriter düşündükçe nerde it çöp bir de kıymet bilmez onlar gelir oldu. Maymun gözünü açtı. Artık kariyer, para, tip, mal mülk her şey istiyorum. Bunlar yoksa hiç tanışmıyorum bile. Olacaksa artık tam olsun. Ne çirkin, eğitimsiz kadınlar neler isteyip neler buluyorlar. Madem öyle ben de niteliklerimin farkındayım ona göre istiyorum. Olursa tam olsun . Olmuyor mu müthiş kaliteli yalnızlığım var. Size tavsiyem koca koca diye dert edeceğinize hayatın tadını daha iyi nasıl çıkarırım onun yoluna bakın. Rahmetli anneannem "Kızım koca iyi bir şey olsaydı adı koca değil gonca gül olurdu. Kocanın koca koca dertleri var." derdi. Çok haklı.
Şu konuda çok haklısınız aynısını yaşadım. Kriterimi düşük tuttum hep. Sadece karakter önemli dedim. Ama nerde karaktersiz var beni buldu. Kriteri yüksek tutmaya karar verdim artık. Birde böyle deniyeyim
 
soyle ki seven sevdiğine guzel görünüyor. senin sisko diye kucumsedigin kadin kocasına gore o "masallah ele geliyor"dur. senin kisa ve siska diye kucumsedigin adamin karisina göre o adam "ailesini kimseye ezdirmeyen güçlü bir adam"dir.
benim erkekte ilk baktigim uzun dalgali sactir, sevgilimde sac yok. buyuk bir kaza gecirdigi icin yüzünde hasarlar var. Ama o kadar duzgun karakterli, huyu suyu dili guzel bir adam ki benim gözümde kusursuz.

kırıcı bir sey yazmak ya da konu sahibinin konusunu baltalamak istemem ama türkiyede hele ki küçük bir dogu sehrinde evlenmeyi düşünen bir kişi kendisinden baska yirmi erkekle daha yatmış, kurtajlar yaptırmış bir kadınla evlenmeyi dusunmez. daha yüzüğü parmağına taktigi gibi gelir kadının dedikodusu kulagina..niyetin gercekten evlenmekse tayinini daha batı bir sehre iste, telefonunu degistir, sosyal medyalarini kapat, yeni fuckbuddylerinden uzaklaş, sıfırdan bir sayfa ac ve gozune kestirdiğin kisiyle yavas yavas ilerle.
Altına imzamı atarım. Konudan bağımsız senin her konudaki yorumlarını ve bakış açını çok sevdiğimi belirtmek istedim ❤️
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Boşu boşuna dertleniyorsunuz sizin yerinde olmak isteyen bir cok bayan vardır (mesela ben) evlenip mutlu olamayan da birçok insan var evlilik cok büyük bir sorumluluk eş eşin ailesi ve en büyük sorumluluk çocuk ,ve ne yaparsan yap kimseye yaranamazsın şimdi ki aklım olsa hiç evlenmezdim çalışıp paramı ailemle yer içer gezer tozardim.
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
Ben evleneli 1 sene bile olmadı ama şimdiki aklım olsa evlenmezdim asla ben de senin gibi düşünüp ilerde yalnız kalmamak için evlendim açıkçası ama o iş öyle olmuyormuş hayatım bitti desem yeridir asla evde kaldım evlenemicem vs diye üzülme vallahi bekarlık sultanlıkmış bir köpek al kendine ona bak kocandan daha çok sever seni çok daha az sorun çıkarır emin ol
 
bence 31 çok normal bir yaş, çok gençsiniz. hayırsız olup uğraşmaktansa bekleyin en güzeli gelsin inşallah. geciktiriyorsa güzelleştiriyordur derlerya, ben buna inanıyorum siz de inanın :KK200:
 
Vakti geldiğinde her şey kendiliğinden olur. Çok düşünerek daha fazla itersin istediklerini.
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
 
Herkese merhaba daha önce hpv ile ilgili bir konu açmıştım ciddi ilişkimi karşımdaki kişinin hpv olmasından dolayı bitirmiştim.

Son zamanlarda ciddi bir bunalıma girmiş bulunmaktayım. Yaşım 31. Devlet memuruyum, iyi bir işim var maddi bir sorunum yok. Ama manevi anlamda çok yalnızım. Çevremdeki herkes evli, çocuklu. Benim ise bu zamana kadar yaşadığım tüm ilişkiler sorunluydu. Karşıma çıkan erkekler canımı çok yaktı.

Artık karşıma düzgün ve iyi bir insanın çıkacağına da inanmıyorum. Kendimi yarım insan gibi hissediyorum. En büyük hayalim bir yuva kurmak, anne olmaktı.

Gerçekten çok üzgünüm ben bu durumu ve psikolojik buhranı nasıl aşarım bilmiyorum. Lütfen bana akıl verin…
inan bu psikolojiye girmenin ne kadar yanlış olduğunu evlenince anlayacaksın,evet doğru insan çıkarsa karşına gerçekten muhteşem çok güzel çocuğunda olursa ballı kaymak oluyor.ama inan senden gidiyor hep giden. o muhteşem gözüken hayatın perde arkasında büyük yorgunluklar kendine bile yetememe oluyor.bence keyfini çıkar nikah gökte kıyılıp yerde sahibini ararmış bak keyfine çık tatiline gez yeni yerler keşfet ki sende zaten bunları yapmayı biliyorsundur.kendini bunalıma sokma herşey vaktinde güzel bu vakit kimde 20 li yaşlardır kiminde 30 kiminde 40
 
X