• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evde kaldım çok yalnızım

fafama

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
28 Mayıs 2014
331
135
103
Ankara
38 yaşındayım hiç evlenmedim derdimi kimseye açamıyorum bir yandan evlenebilecek miyim onun sorunu bir yandan çocuğum olacak mı onun sorunu var. Ablam var benden 3 yaş büyük 3 çocuğu var onun da benim derdimi anlamaması çok üzüyor.hergun arıyor soruyor ama gerçekten nasılsın sorusu yok dertlesebilmek isterdim ama görüyorum ki herkes kendi dünyasında kardeş bile olsa gerçekten senin sorunlarını sıkıntılarını anlayamıyor. Sonra agresiflesiyorum bu sefer bana kızıyorlar işte seni çok seviyoruz ne bu hareketler... Napayım ben çok mutsuzum ve anlaşılmiyorum...
 
Yalnızlık kolay değil gerçekten. Çalışıyor musunuz? Arkadaş çevreniz var mı? Tanıştıran eden yok mu?
 
yani evet kolay değildir eminim ki ama evde kaldım nasıl bir tabirdir yaaa
kötü, sizi yıpratan aşağı çeken ilişkiler içinde olmaktansa, sevgililik arkadaşlık hepsi için geçerli, kaliteli yalnızlık daha evladır bence.
tabi bir de şu pandemi süreci hepimizi kötü etkiledi o da var. insan dışarda bir kahve içmeye özlem duyuyor...
 
İşten çıkarıldım evdeyim.. beni en çok üzen şey ablamın desteğinin olmaması ha bire paylaşımlar yapıyor kocasıyla aşkını çocuklarını falan imreniyorum ve halime çok üzülüyorum.. bir günde demiyor ki kardeşim üzgün müsün canını sıkma..
 
Bir de ablam sürekli menopoza girdim çok bunaliyorum diyor .bana burdan birşey mi ima etmek istiyor
 
38 yaşındayım hiç evlenmedim derdimi kimseye açamıyorum bir yandan evlenebilecek miyim onun sorunu bir yandan çocuğum olacak mı onun sorunu var. Ablam var benden 3 yaş büyük 3 çocuğu var onun da benim derdimi anlamaması çok üzüyor.hergun arıyor soruyor ama gerçekten nasılsın sorusu yok dertlesebilmek isterdim ama görüyorum ki herkes kendi dünyasında kardeş bile olsa gerçekten senin sorunlarını sıkıntılarını anlayamıyor. Sonra agresiflesiyorum bu sefer bana kızıyorlar işte seni çok seviyoruz ne bu hareketler... Napayım ben çok mutsuzum ve anlaşılmiyorum...
Kardeşinizin çocukları var kim bilir ne kadar zorluk çekiyor onlarla ilgilenirken hele bir de çalışıyorsa. Üstelik sizi de arıyormuş siz onu arayıp dertlerinizi anlatmayı denediniz mi? Yalnızlıktan mutsuzsanız bir kursa kaydolabilirsiniz yeni insanlarla tanışmanıza da vesile olur. Şu ara her şey online ama yakında açılacak her yer. Yaşıtlarınızla tanışabileceğiniz etkinliklere vs katılım sağlamaya çalışın dil öğrenme grupları falan var kursların zoom üzerinden her hafta 1 saat konuşma etkinlikleri oluyor. Eğer çok bunaldıysanız maddi durumunuz yerindeyse psikolojik bir yardım da alabilirsiniz. Sorunun çözümü yine sizde aslında.
 
bende senin gibiydim kafama çok takardım evlenemiyorum diye içten içe yıpratırtım kendimi. sonra nasip oldu evlendim 4 yıl olacak bu 4 yıl içerisinde o kadar çok üzüldüm o kadar çok yıprandım ki anlatamam belkide ayrılık çanlarını çalmaya bile başladım yani demem o ki yaşadığın günlerinin değerini bil mutlu olmaya çalış evlenince herşey dört dörtlük olmuyor her insan her zaman dengini bulamıyor sonrada benim gibi bin pişman oluyor
 
İşten çıkarıldım evdeyim.. beni en çok üzen şey ablamın desteğinin olmaması ha bire paylaşımlar yapıyor kocasıyla aşkını çocuklarını falan imreniyorum ve halime çok üzülüyorum.. bir günde demiyor ki kardeşim üzgün müsün canını sıkma..
Bence yok yere alınganlık yapıyorsunuz. Üzgün müsün canını sıkma dese bu sefer de ona bozulacaksınız beni ezik görüyor diye. O da ne diyeceğini bilemiyordur. Menapoza girdim diyerek size mesaj vermeye çalıştığını düşünmenizi çok abartı buldum, yok artık.
Peki siz hiç kendiniz açtınız mı bu konuyu? Birileriyle tanışmanız için yardım istediniz mi?
 
Bir de ablam sürekli menopoza girdim çok bunaliyorum diyor .bana burdan birşey mi ima etmek istiyor
ablana kafanı çok takmışsın.
Onunda hayatı sorunları vardır illa ki
Evlenince hayat pürüzsüz olmuyor ki
Nerede yaşıyorsunuz bilmiyorum ama bence önce evden çıkın
İşiniz mesleğiniz varsa gidin hobiler edinin , turlara katılın , güzel ortamlara akın.
Nasipse çıkar biri karşınıza.
Olmazsa da boşverin.
 
ALLAH aşkına ablanız menopoza girdim diyerek size nasıl bir şey ima etmeye çalışıyor olabilir? Psikolojiniz bozuk olabilir bunu anlarım ama insanların size söylediklerinin altında bu denli bir şeyler aramaya devam ederseniz daha da bozarsınız psikolojinizi. Aradığında napıyorsun nasılsın diye illaki soruyor, siz de iyiyim diyip geçiştiriyorsunuz muhtemelen sonra da “Gerçekten nasıl olduğumu sormuyor” diye kendi kendinizi dolduruyorsunuz.

Burdan anlattıklarınızdan yola çıkarsak sadece kendi derdiniz sıkıntınız var gibi davranıyorsunuz. Ablanız 3 çocukla ne yaşıyor, eşiyle hiç sorunları olmuyor diye düşünüyorsunuz herhalde, siz gerçekten nasıl olduğunu soruyor musunuz peki?

En acilinden psikiyatriste başvurmalısınız, yoksa da bir hobi edinebilirsiniz. Kişisel gelişim Kitapları okuyabilirsiniz.
 
Ablanızın başında 3 çocuk varmış illa dertleri vardır herkes 4 4lük değil sonuçta siz uğrayın yakınlaşma çalışın veya insanlar nasılsın diye sorduğunda azıcık alttan alttan çıtlatın hayatımda biri olsun istiyorum diye insanlar sizin içinizi göremez sonuçta
 
Ben aslında yakinlarima iyiyim demekten sıkıldım
yani evliliğin yalnızlık sorununa çözüm olduğunu da pek sanmıyorum. burada pek çok örneği var kadınlar pek çok sorunla hala tek başlarına yüzleşmek zorunda kalıyorlar evlendikten sonra bile. şu an kendi hayatınızın efendisisiniz. kendinizi sevmek kendi gerçeğinizle barışmalısınız bence. sırf evlenmiş olmak için evlenmenin doğruluğuna inanmıyorum.
 
38 yaşındayım hiç evlenmedim derdimi kimseye açamıyorum bir yandan evlenebilecek miyim onun sorunu bir yandan çocuğum olacak mı onun sorunu var. Ablam var benden 3 yaş büyük 3 çocuğu var onun da benim derdimi anlamaması çok üzüyor.hergun arıyor soruyor ama gerçekten nasılsın sorusu yok dertlesebilmek isterdim ama görüyorum ki herkes kendi dünyasında kardeş bile olsa gerçekten senin sorunlarını sıkıntılarını anlayamıyor. Sonra agresiflesiyorum bu sefer bana kızıyorlar işte seni çok seviyoruz ne bu hareketler... Napayım ben çok mutsuzum ve anlaşılmiyorum...
Dışarıdan herkes iyi gözükür belki ablanızın da kendine göre bir sürü sıkıntısı vardır . Hersey takdir ilahi nasibinizde varsa o kişi sizi fizanada gitseniz bulur .kötü bir evlilik yapıp ayrılmaktansa hiç bu işlere bulaşmamış olmak daha iyi bazen .hayat her şeye rağmen güzel maalesef her gün olmasada ,kendinizi bırakmayın salmayın her gecenin bir sabahı var 🥰🥰
 
38 yaşındayım hiç evlenmedim derdimi kimseye açamıyorum bir yandan evlenebilecek miyim onun sorunu bir yandan çocuğum olacak mı onun sorunu var. Ablam var benden 3 yaş büyük 3 çocuğu var onun da benim derdimi anlamaması çok üzüyor.hergun arıyor soruyor ama gerçekten nasılsın sorusu yok dertlesebilmek isterdim ama görüyorum ki herkes kendi dünyasında kardeş bile olsa gerçekten senin sorunlarını sıkıntılarını anlayamıyor. Sonra agresiflesiyorum bu sefer bana kızıyorlar işte seni çok seviyoruz ne bu hareketler... Napayım ben çok mutsuzum ve anlaşılmiyorum...
sizi çok iyi anlıyorum. neden derseniz, benim de etrafımda herkes tek tek evlendi, kendi kardeşim de dahil, bende bekarım maalesef. sizin ablanız evli, siz ufak kardeşsiniz. ben benden 2 yaş ufagın (bu arada kardeşim erkek, ben bayanım) evlenmesiyle beraber insanların ezikleyici soruları, imalarına maruz kaldım. çok ama çok üzülüp ağladım. herkes ne yaşadığını kendi bilir. herşey herkesin nasibi kadar oluyor. evlenip de içtenlikle sorunlarını paylaşan, burada bizlerle dertleşen, sorun arayan birçok insan var. insanlar evlenince dördüncü boyuta geçicem sanıyor ama öyle değil aslında sorun insan varoldukça devam ediyor. yaştan dolayı evliliğe takılıyorsanız takılmayın, yaşınızı göstermemek için zayıflayın mesela(eğer ideal kiloda veya yakın değilseniz)cilt bakımı, ufak medika işlemler yaptırın. okuduguma göre işten ayrılmıssınız, belki o durum da bunun üzerine gelince biraz daha fazla mutsuzluk yaşadınız. bol bol iş arayın, buna mesai harcayın. kitap okuyun kendinizi geliştirin. bunu soylemek ve yapmak cok zor benim için de oyle, sanki kimse olayacakmı gibi kendi kendinize yetebilmeye, hergün biri karşınıza çıkacakmıs gibi umutlu olmaya calısın.
 
Bir de ablam sürekli menopoza girdim çok bunaliyorum diyor .bana burdan birşey mi ima etmek istiyor
ablanız size birşey ima etmeye çalışsa bile, o kendi ayıbı. siz hassas bir dönemde olduğunuz için insanların sozlerini içselleştirip alıngalık gosteriyor olabilirsiniz. insanlara değil, kendinize önem verin, kendinize yatırım yapın. kendinize yatırım yapın. dısardan cok mutlu olarak gorunen insanlar bile cok farklı problemlerle ugrasabılıyolar. eğer saglıgınız yerındeyse sızden mutlusu olmamalı bence. 2020 yılı pandemi sebebiyle de birçok kişinin sağlıkla sınandıgı bir yıl oldu. pandeminin maddi manevi sıkıntıları yanında baska sağlık problemleri de getirdi. odak noktanızı evlilikten değiştirmeniz lazım. 25yasında evlenip 38 yasında ayrılmıs da olabilirdiniz. kuruyemiş teorisini unutmayın. kendinizden büyük yada yaşıtlarla değil, kendinizden daha küçüklerle de mutlu olabilirsiniz. önemli olan ortak noktaların olması.
 
Siz ablanıza gerçekten nasılsın diye soruyor musunuz? sizden 3 yaş büyük ablanız (41 yaş çok erken) menapoza girdiyse psikolojisi iyi değildir mesela... 3 çocukla napıyor, eşiyle nasıl bilemezsiniz ki.
siz evli değilsiniz diye eşiyle çocuğuyla foto çekmesin mi?
bunları kırmak için değil mantık hatalarınızı görün diye yazdım. Evet yaşadığımız sorun bize dünyanın ta kendisiymiş gibi geliyor ama değil. herkes kendi yaşamında kendi imtihanını yaşıyor. çözümlere odaklanın, gayet güzel yapıcı öneriler gelmiş. mutlaka sosyalleşin. ve hayırlsı ını dileyin.
 
Back
X