6 yillik evliyim iki kucuk bebegim var. Esimle ozellikle bebeklerden sonra kavgalarimiz sıklaştı. Her cift kavga edebilir asıl sorun her kavgada bosanma lafini ima etmesi, agzina almasi. Kendisi gonul almayi, naz niyaz cekmeyi bilmez ya da bana gostermez. Genelde ilk adimi ben atarim barisiriz.
Cocuk sahibi olmayi benden daha cok istedi. Ama bana rahat ve mutlu bir hamilelik lohusalik yasatmadi o donemlerde dahi cok tartismalarimiz oldu.
Simdi en buyuk tartisma sebebimiz ise cocuk bakiminda ondan yardim istemem. Rica minnet yalvar yakar bir sey istiyorum yapmak zoruna gidiyor. O da isyerinde yoruluyormus yorulan sadece ben degilmisim.
Mesela haftasonu erken saatte onu kaldirdim ben uyuyayim bu sefer sen kalk cocuklar icin
diyeyim hemen ters ters laflar, oflayip puflamalar. Zaten iki bebekle yeterince yorulmuyormusum gibi surekli hizmet beklemeler. Kendisi cok ataerkil kafa yapisina sahip malesef. Ona gore ev isleri cocuk bakimi kadinin gorevi kendisi yardim edince lutfetmis oluyormus.
Ben de birkac yildir evdeyim izinde ve cok bunaldim kendime ait bir hayatim kalmadi surekli cocuklarla mesgulum. Aksam geldiginde de ondan yardim bekliyorum destek olsun sen de yoruluyorsun onu da ben yapayim desin ama yok.
Surekli bu tarz kavgalar oluyor aramizda. Ben de disarda calisiyorsam evde de isleri birlikte yapmaliyiz diyorum.
Bambaska bir meseleyi tartisiyorduk kalkti bana maasimi geri gonderdi senin parani istemiyorum artik, para kazaniyorsun diye boyle rahat konusuyorsun dedi. Ben de ona komplekslisin beni kaldiramiyorsun dedim. Bu sefer barismak icin ben yanina gelmicem sen adim atacaksin dedim. Ben de gelmem dedi. En son ayri yasayalim sana katlanamiyorum dedi. Ben de nasil istersen oyle yap dedim.
Bosanmayi ilk ima ettiginde ya onu evden gondermeli ya kendim gitmeliydim. Ayaga dustum boyle beni cepte saniyor herhalde kendisi. Cocuklar kucuk bana mecbur benden ayrilamaz diye dusunuyor galiba.
On gundur ayri odalarda uyuyoruz evde yabanci gibiyiz.
Hala saf gibi yanima gelsin barisalim diye bekliyorum. Bi yandan da senin hic mi gururun yok diye kendime kiziyorum. Ayri yasasak bosanmaya gider. Bosanmak da istemiyorum ama esim hicbir zaman pesimden kosan bir erkek olmadi. Kendimi degersiz hissettiriyor bana.
Cocuk sahibi olmayi benden daha cok istedi. Ama bana rahat ve mutlu bir hamilelik lohusalik yasatmadi o donemlerde dahi cok tartismalarimiz oldu.
Simdi en buyuk tartisma sebebimiz ise cocuk bakiminda ondan yardim istemem. Rica minnet yalvar yakar bir sey istiyorum yapmak zoruna gidiyor. O da isyerinde yoruluyormus yorulan sadece ben degilmisim.
Mesela haftasonu erken saatte onu kaldirdim ben uyuyayim bu sefer sen kalk cocuklar icin
diyeyim hemen ters ters laflar, oflayip puflamalar. Zaten iki bebekle yeterince yorulmuyormusum gibi surekli hizmet beklemeler. Kendisi cok ataerkil kafa yapisina sahip malesef. Ona gore ev isleri cocuk bakimi kadinin gorevi kendisi yardim edince lutfetmis oluyormus.
Ben de birkac yildir evdeyim izinde ve cok bunaldim kendime ait bir hayatim kalmadi surekli cocuklarla mesgulum. Aksam geldiginde de ondan yardim bekliyorum destek olsun sen de yoruluyorsun onu da ben yapayim desin ama yok.
Surekli bu tarz kavgalar oluyor aramizda. Ben de disarda calisiyorsam evde de isleri birlikte yapmaliyiz diyorum.
Bambaska bir meseleyi tartisiyorduk kalkti bana maasimi geri gonderdi senin parani istemiyorum artik, para kazaniyorsun diye boyle rahat konusuyorsun dedi. Ben de ona komplekslisin beni kaldiramiyorsun dedim. Bu sefer barismak icin ben yanina gelmicem sen adim atacaksin dedim. Ben de gelmem dedi. En son ayri yasayalim sana katlanamiyorum dedi. Ben de nasil istersen oyle yap dedim.
Bosanmayi ilk ima ettiginde ya onu evden gondermeli ya kendim gitmeliydim. Ayaga dustum boyle beni cepte saniyor herhalde kendisi. Cocuklar kucuk bana mecbur benden ayrilamaz diye dusunuyor galiba.
On gundur ayri odalarda uyuyoruz evde yabanci gibiyiz.
Hala saf gibi yanima gelsin barisalim diye bekliyorum. Bi yandan da senin hic mi gururun yok diye kendime kiziyorum. Ayri yasasak bosanmaya gider. Bosanmak da istemiyorum ama esim hicbir zaman pesimden kosan bir erkek olmadi. Kendimi degersiz hissettiriyor bana.