oğlum 1 sınıfa başladı daha şimdiden ders yapmak istemiyor. 9 aylık kızım zaten hiç durmuyor akşam babada yorgun gelince yine ders yaptırmak bana kalıyor. önce sakin sakin yaptırmaya çalışıyorum bazen benim inadıma bildiği harfleri yanlış yaparak beni çıldırtıyor. 1 cümle yazıyor yoruldum diye yatıyor kalkıyor 1 sayfayı tam 4 saatte bitiriyoruz anlayın halimi:çok üzgünüm:şaşırdım kaldım önerilerinizi bekliyorum a.s.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İlköğretim Yorum ve Soruları Evde ders yaptırma konusunda acil yardımlarınızı bekliyorum
- Konu Sahibi umaysu
- Başlangıç Tarihi
A
Arwen
Ziyaretçi
merhaba, evli değilim çocuğumda yok :)ne kadar önemli olur sizin için bilmiyorum ama komşu çocukları dahil olmak üzere kardeşlerim yeğenlerim onlara hep derslerinde yardım ediyorum.. e azıcıkta olsa tecrübeliyim diyebilirim 
neyse onlara ders çalıştırırken hayal dünyalarına hitap ederek daha eğlenceli bi ortam sağlayabilirsiniz...
Örneğin kendi alanımla ilgili ; Resim çizimlerinde bak sana ne göstereceğim sen hiç böyle ev gördünmü diyip basit bi çizim yapabilirsiniz ve bak şimdi onun komşularıda vardır haydi onların evlerini sen çiz bakalım burası bizim şurası da ahmetlerin evi gibi...
ödüllendirme konusunda heartbroken arkadaşıma katılmıyorum...yasakkelime her defasında şeker, çikolata ile ödüllendirilmeyi bekleyen çocuk ileriki yıllarda ebebeynin yapılmasını istediği her eylemde bir karşılık bekleyecektir. fArklı ödüllendirme yöntemleri denenebilir. örneğin ; ayakkabıları boyarken yardım etmene izin vereceğim vb.
neyse onlara ders çalıştırırken hayal dünyalarına hitap ederek daha eğlenceli bi ortam sağlayabilirsiniz...Örneğin kendi alanımla ilgili ; Resim çizimlerinde bak sana ne göstereceğim sen hiç böyle ev gördünmü diyip basit bi çizim yapabilirsiniz ve bak şimdi onun komşularıda vardır haydi onların evlerini sen çiz bakalım burası bizim şurası da ahmetlerin evi gibi...
ödüllendirme konusunda heartbroken arkadaşıma katılmıyorum...yasakkelime her defasında şeker, çikolata ile ödüllendirilmeyi bekleyen çocuk ileriki yıllarda ebebeynin yapılmasını istediği her eylemde bir karşılık bekleyecektir. fArklı ödüllendirme yöntemleri denenebilir. örneğin ; ayakkabıları boyarken yardım etmene izin vereceğim vb.
A
Arwen
Ziyaretçi
merhaba, evli değilim çocuğumda yok :)ne kadar önemli olur sizin için bilmiyorum ama komşu çocukları dahil olmak üzere kardeşlerim yeğenlerim onlara hep derslerinde yardım ediyorum.. e azıcıkta olsa tecrübeliyim diyebilirim
Örneğin kendi alanımla ilgili ; Resim çizimlerinde bak sana ne göstereceğim sen hiç böyle ev gördünmü diyip basit bi çizim yapabilirsiniz ve bak şimdi onun komşularıda vardır haydi onların evlerini sen çiz bakalım burası bizim şurası da ahmetlerin evi gibi...
ödüllendirme konusunda heartbroken arkadaşıma katılmıyorum...yasakkelime her defasında şeker, çikolata ile ödüllendirilmeyi bekleyen çocuk ileriki yıllarda ebebeynin yapılmasını istediği her eylemde bir karşılık bekleyecektir. fArklı ödüllendirme yöntemleri denenebilir. örneğin ; ayakkabıları boyarken yardım etmene izin vereceğim vb.
her türlü ödül olabilir ilgisini çekebilecek. bir eğitimci olarak gördüm ve yaşadım çocuk teşvik edilmezse motive olmaz. yaptığı her eylemde değil ama çocuğun yaptığı her güzel ve doğru işte onu ödüllendirmeliyiz. şeker çikolata değil bazen bir kucaklama ve öpmeyle... anneler ve eğitimciler bunu bilir... :1closedeyes:
- 19 Mart 2007
- 522
- 1
- 316
Bencede çocuğun yaptığı güzel davranışlar küçük ödüllerle teşvik edilmeli.Bizde okullarda bunu kullanıyoruz.Ödül ve ceza çok önemli.Tabiki her seferinde şeker, çikolata gibi şeylerle olmaz.Ödevini bitirdiğinde yarım saat televizyonda ona uygun bir programı izlemesine izin verebilirsin.Onun için bir ödev panosu hazırlayabilirsin.Ödevini kısa sürede yaptığı hergün için panoya bir yıldız yapıştırırsın.Bu yıldızlar 10 tane olduğunda seninle parka gideceğiz falan diyebilirsin.Yada onun çok istediği bir şeyi yapabilirsiniz birlikte.Sen gergin olduğunda mutlaka oda gerilir.Sıkıntını ona hissettirmemelisin.Kolay gelsin canım.
damlasu önerilerin için çok teşekkürler özellikle bu pano hazırlamak bana çok mantıklı a.s geldi en kısa zamanda deniyeceğim tekrar teşekkürler a.s.
Çocuklarına güzel bir şekilde eğitim vermek, onları hayata iyi şekilde hazırlamak bütün anne babaların temel hedeflerindendir.
Anne babanın her davranışının, yorumunun çocuk üzerinde etkisi vardır. Anne-baba ve çocuk arasındaki ilişki biçimi ve etkileşim devam eden bir süreçtir. Bu ilişki biçiminin ve etkileşimin kalitesi çocuğun bütün hayatını etkileyebilir.
Çocukların zamanında müdahale edilmeyen hataları devam edebilir veya şekil değiştirebilir. Ancak bu müdahaleler yerinde, zamanında ve uygun şekilde yapılmalıdır. Anne babanın yersiz ve aşırı tepki vermesi, çocuğu olumsuz etkileyebilir.
Anne baba sadece çocuğun olumsuz davranışlarını cezalandırmamalı, bunun yanı sıra başarılarını, doğru davranışlarını, onaylanması gereken tavırlarını ödüllendirmeyi de bilmelidir.
Çocuklar hatalı veya yanlış bir şey yaptığı ve en önemlisi bunu tekrarladığı zaman anne babaların tepkisiz kalması, o yanlışın devam etmesine yol açar. Bazen de anne babanın yersiz ve aşırı tepki ortaya koyması veya tutarsız bir şekilde cezalandırması çocuktaki sıkıntıyı artırır ve yeni davranış sorunlarının ortaya çıkmasına zemin hazırlar. Bu nedenle bebeklik döneminde bile anne babanın çocuğa uyguladığı cezalandırma şekli önemlidir. Çocuğun kişilik gelişiminde, sosyal gelişiminde ciddi etkiler bırakır.
Ceza yerleşmiş kurallardan sapma karşılığında ödenen bedeldir, istenmeyen davranışın ortamdan çekilmesini sağlar.
Cezada amaç; çocuğun iç görü kazanması ve farkındalık yaşamasını sağlamak olmalıdır. Bunu sağlamanın en iyi yolu cezanın şiddetinin mümkün olduğu kadar “istenmeyen davranışa” uygun olmasıdır.
Cezanın bir bedel ödeme olduğu düşünüldüğünde, çocuğun davranışı ile ilgili olarak kayda değer bir bedel ödemesi gerekir ki böylece çocuk davranışı üzerinde düşünme şansı yakalayabilsin. Diğer yandan cezanın bedeli çocuğa çok ağır ödetildiğinde, çocuk neyin bedelini ödediğinden uzaklaşır ve onda sadece cezanın kötü duygusu kalır. Sonuç olarak ceza amacına ulaşmamış olur.
Örneğin; bir çocuğun odasını toplamaması yüzünden, uzun zamandır hazırlandığı tiyatro gösterisine çıkmasını yasaklamak kesinlikle saçmadır. Tiyatro gösterisinde oynamanın oda toplamayla en ufak bir ilişkisi olmadığı gibi, oda toplamama da çocuğun uzun süredir heyecanla hazırlanıp beklediği önemli bir olaydan yoksun bırakılmasına sebep olacak nitelikte bir suç olmaktan çok uzaktır. Bu durumda yapılacak en uygun şey, çocukla birlikte odaya gidip eşyalarını toplamasını sağlamaktır.
Kural koyan kişinin ceza konusunda dikkat etmesi gereken önemli bir konuda ceza olarak saptanacak şeyin gerçekten uygulanabilir olmasıdır. Cezanın uygulanabilir olup olmaması; sürenin, mekanın ve zamanlamanın uygunluğuna bağlıdır.
Bazen de ceza tehditleri sadece sözde kalır. Bu kaçınılması gereken bir tutumdur. Bu şekilde çocuğun gözünde otorite zayıflatılmış olacağı gibi, cezadan yararlanılarak öğretilmek istenilen kuralların da önemi azalır. Yerine getirmeye hazır olmadığınız sürece hiçbir ceza tehdidinde bulunmayın. Yerine göre, bazen çocuğun istenmeyen davranışını görmezden gelmek, uygulayamayacağınız bir cezayla tehdit etmekten daha yerinde olur.
Ödül ise istenilen bir davranışı ortaya çıkarma olasılığını arttıran bir yöntemdir.
Ödülde amaç; çocukta kazandırılmak istenen davranışı pekiştirmek ve davranışın yerleşmesini sağlamak için de motive etmek olmalıdır.
Ödül dendiğinde ilk akla gelen genelde maddi ödüllerdir; oyuncaklar, yeni giysiler ya da şeker, çikolata vb. yiyecekler almak. Oysa manevi ödüllerin de maddi ödüller kadar etkili olabildiği bilinmektedir. Anne-babadan alacağı onay, anne babanın keyifle, gururla gülümseyişi, öpmesi, sarılması vb. geri bildirimler çocuk için önemlidir. Çünkü çocuklar bu yolla kendilerini, kapasitelerini fark ederler, olumlu bir benlik algısı ve özgüven geliştirirler.
Maddi ödüller yeni davranış kazandırmakta ilk anda hızlandırıcı bir etki gösterebilirler. Ancak buradaki en büyük sakınca davranışın ödüle endeksli hale gelmesinde yatar. Örneğin; çocuğun ödül almak şartıyla beklenen davranışı sergilemesi, ödül ortadan kalktığında davranışın da ortadan kalkması gibi. Bu nedenle maddi ödüller kullanılırken manevi ödüller kadar cömert davranılmamalıdır.
Ödülün motivasyonu arttırıcı etkisi her yaş döneminde geçerlidir. Ancak hayata dair birçok yeni davranışın kazandırılmaya çalışıldığı bebeklik ve ilk çocukluk (ortalama 0-10 yaş) dönemlerinde daha da önemlidir.
Çocuğun öğrenmesi gereken birçok yeni davranış şekli vardır dolayısıyla bu dönemde anne babaların daha sistematik olmaları beklenmektedir. Her anne baba çocuğu için iyi birer gözlemci olarak, etkili olan manevi ödülü belirlemelidir. Yapılması gereken bir sonraki adım çocuktan beklenen davranışın çok net olarak açıklanması ve takip edilmesidir.
Örneğin; Oyuncaklarını toplama davranışı kazandırılmak istenen bir çocuğa önce, “Odandaki oyuncaklardan sen sorumlusun, oyunun bittiğinde oyuncaklarını toplamalısın” şeklinde beklenti açıklanır. Davranışı gözlem süresi ve bu davranışın gerçekleşmesi halinde uygulanacak olan ödüle birlikte karar verilir (birlikte bir film izlemek, çok keyif aldığı bir oyunu oynamak, sevdiği bir masal kitabını okumak, banyoda bir süre kendi başına yıkanmasına izin vermek vb.). Zaman zaman beklenti çocuğa hatırlatılır. Motivasyonu arttırmak amacıyla manevi ödüller de kullanılmalıdır. Davranışın sergilenmesiyle eş zamanlı olarak manevi ödülün kullanılması gerekir. Henüz zaman kavramı gelişmemiş çocuklarda beklenen davranışın sergilendiği her durumda çocuk ödüllendirilmeli, zaman sınırı konulmamalıdır.
Ödül ve cezanın aşırı ve yanlış kullanımları çocuğun duygusal ve sosyal gelişiminde, ileriki yaşamına yönelik olarak bazı olumsuz etkiler bırakır. Örneğin; çok fazla ve gereksiz ödüllendirilen ya da cezalandırılan çocuk kendi sınırlarını, kapasitesini fark etmekte güçlük çekecek, güvensiz, öfkeli, doyumsuz ve mutsuz olacaktır.
Anne Babalara Öneriler;
• Ödül ve ceza davranış geliştirmek için kullanılabilecek yöntemlerden yalnızca biridir ancak tek yöntem olmamalıdır. Öncelikle çocukla etkili bir iletişim kurulmalıdır.
• Ödül ve ceza çocuğun yaşına ve beklenen davranışa uygun olmalıdır.
• Verilecek ceza belirlenirken göz önünde bulundurulması gereken şey, çocuğu küçük düşürmemek ve gülünç duruma sokmamaktır.
• Her aile ödül ve ceza kriterlerini kendi iç dinamiklerini ve çocuklarının özelliklerini göz önünde bulundurarak belirlemelidir. Bir çocuk için etkili olan ceza ya da ödül diğer çocuk için etkili olmayabilir.
• Maddi ödüller beklenen davranışın ortaya çıkmasın ilk anda hızlandırır ancak manevi ödüller davranışın kalıcılığını ve çocuğun kendisini fark etmesini sağlar.
• Maddi ödüller “sergilenen davranışın karşılığı alınmalıdır” inancını doğurur, neden- sonuç ilişkisi gibi algılanabilir. Ödül ortadan kalktığında davranışta ortadan kalkabilir. Bu nedenle maddi ödüller düzenli bir şekilde kullanılmamalıdır, her beklenen davranış karşısında maddi ödül vermek yerine bazı durumlarda maddi ödül, ancak çoğunlukla manevi ödül kullanılmalıdır.
Ayşen Evliçoğlu
Psikolog
Agape Danışmanlık Merkezi
***********burada küçükde olsa paylaşımda bulunmaya çalışıyoruz.."siz bilmiyorsunuz bizler biliriz" tarzında konuşarak düşüncelerini paylaşan insanlara karşı daha saygılı olursanız sevinirim ..!
Anne babanın her davranışının, yorumunun çocuk üzerinde etkisi vardır. Anne-baba ve çocuk arasındaki ilişki biçimi ve etkileşim devam eden bir süreçtir. Bu ilişki biçiminin ve etkileşimin kalitesi çocuğun bütün hayatını etkileyebilir.
Çocukların zamanında müdahale edilmeyen hataları devam edebilir veya şekil değiştirebilir. Ancak bu müdahaleler yerinde, zamanında ve uygun şekilde yapılmalıdır. Anne babanın yersiz ve aşırı tepki vermesi, çocuğu olumsuz etkileyebilir.
Anne baba sadece çocuğun olumsuz davranışlarını cezalandırmamalı, bunun yanı sıra başarılarını, doğru davranışlarını, onaylanması gereken tavırlarını ödüllendirmeyi de bilmelidir.
Çocuklar hatalı veya yanlış bir şey yaptığı ve en önemlisi bunu tekrarladığı zaman anne babaların tepkisiz kalması, o yanlışın devam etmesine yol açar. Bazen de anne babanın yersiz ve aşırı tepki ortaya koyması veya tutarsız bir şekilde cezalandırması çocuktaki sıkıntıyı artırır ve yeni davranış sorunlarının ortaya çıkmasına zemin hazırlar. Bu nedenle bebeklik döneminde bile anne babanın çocuğa uyguladığı cezalandırma şekli önemlidir. Çocuğun kişilik gelişiminde, sosyal gelişiminde ciddi etkiler bırakır.
Ceza yerleşmiş kurallardan sapma karşılığında ödenen bedeldir, istenmeyen davranışın ortamdan çekilmesini sağlar.
Cezada amaç; çocuğun iç görü kazanması ve farkındalık yaşamasını sağlamak olmalıdır. Bunu sağlamanın en iyi yolu cezanın şiddetinin mümkün olduğu kadar “istenmeyen davranışa” uygun olmasıdır.
Cezanın bir bedel ödeme olduğu düşünüldüğünde, çocuğun davranışı ile ilgili olarak kayda değer bir bedel ödemesi gerekir ki böylece çocuk davranışı üzerinde düşünme şansı yakalayabilsin. Diğer yandan cezanın bedeli çocuğa çok ağır ödetildiğinde, çocuk neyin bedelini ödediğinden uzaklaşır ve onda sadece cezanın kötü duygusu kalır. Sonuç olarak ceza amacına ulaşmamış olur.
Örneğin; bir çocuğun odasını toplamaması yüzünden, uzun zamandır hazırlandığı tiyatro gösterisine çıkmasını yasaklamak kesinlikle saçmadır. Tiyatro gösterisinde oynamanın oda toplamayla en ufak bir ilişkisi olmadığı gibi, oda toplamama da çocuğun uzun süredir heyecanla hazırlanıp beklediği önemli bir olaydan yoksun bırakılmasına sebep olacak nitelikte bir suç olmaktan çok uzaktır. Bu durumda yapılacak en uygun şey, çocukla birlikte odaya gidip eşyalarını toplamasını sağlamaktır.
Kural koyan kişinin ceza konusunda dikkat etmesi gereken önemli bir konuda ceza olarak saptanacak şeyin gerçekten uygulanabilir olmasıdır. Cezanın uygulanabilir olup olmaması; sürenin, mekanın ve zamanlamanın uygunluğuna bağlıdır.
Bazen de ceza tehditleri sadece sözde kalır. Bu kaçınılması gereken bir tutumdur. Bu şekilde çocuğun gözünde otorite zayıflatılmış olacağı gibi, cezadan yararlanılarak öğretilmek istenilen kuralların da önemi azalır. Yerine getirmeye hazır olmadığınız sürece hiçbir ceza tehdidinde bulunmayın. Yerine göre, bazen çocuğun istenmeyen davranışını görmezden gelmek, uygulayamayacağınız bir cezayla tehdit etmekten daha yerinde olur.
Ödül ise istenilen bir davranışı ortaya çıkarma olasılığını arttıran bir yöntemdir.
Ödülde amaç; çocukta kazandırılmak istenen davranışı pekiştirmek ve davranışın yerleşmesini sağlamak için de motive etmek olmalıdır.
Ödül dendiğinde ilk akla gelen genelde maddi ödüllerdir; oyuncaklar, yeni giysiler ya da şeker, çikolata vb. yiyecekler almak. Oysa manevi ödüllerin de maddi ödüller kadar etkili olabildiği bilinmektedir. Anne-babadan alacağı onay, anne babanın keyifle, gururla gülümseyişi, öpmesi, sarılması vb. geri bildirimler çocuk için önemlidir. Çünkü çocuklar bu yolla kendilerini, kapasitelerini fark ederler, olumlu bir benlik algısı ve özgüven geliştirirler.
Maddi ödüller yeni davranış kazandırmakta ilk anda hızlandırıcı bir etki gösterebilirler. Ancak buradaki en büyük sakınca davranışın ödüle endeksli hale gelmesinde yatar. Örneğin; çocuğun ödül almak şartıyla beklenen davranışı sergilemesi, ödül ortadan kalktığında davranışın da ortadan kalkması gibi. Bu nedenle maddi ödüller kullanılırken manevi ödüller kadar cömert davranılmamalıdır.
Ödülün motivasyonu arttırıcı etkisi her yaş döneminde geçerlidir. Ancak hayata dair birçok yeni davranışın kazandırılmaya çalışıldığı bebeklik ve ilk çocukluk (ortalama 0-10 yaş) dönemlerinde daha da önemlidir.
Çocuğun öğrenmesi gereken birçok yeni davranış şekli vardır dolayısıyla bu dönemde anne babaların daha sistematik olmaları beklenmektedir. Her anne baba çocuğu için iyi birer gözlemci olarak, etkili olan manevi ödülü belirlemelidir. Yapılması gereken bir sonraki adım çocuktan beklenen davranışın çok net olarak açıklanması ve takip edilmesidir.
Örneğin; Oyuncaklarını toplama davranışı kazandırılmak istenen bir çocuğa önce, “Odandaki oyuncaklardan sen sorumlusun, oyunun bittiğinde oyuncaklarını toplamalısın” şeklinde beklenti açıklanır. Davranışı gözlem süresi ve bu davranışın gerçekleşmesi halinde uygulanacak olan ödüle birlikte karar verilir (birlikte bir film izlemek, çok keyif aldığı bir oyunu oynamak, sevdiği bir masal kitabını okumak, banyoda bir süre kendi başına yıkanmasına izin vermek vb.). Zaman zaman beklenti çocuğa hatırlatılır. Motivasyonu arttırmak amacıyla manevi ödüller de kullanılmalıdır. Davranışın sergilenmesiyle eş zamanlı olarak manevi ödülün kullanılması gerekir. Henüz zaman kavramı gelişmemiş çocuklarda beklenen davranışın sergilendiği her durumda çocuk ödüllendirilmeli, zaman sınırı konulmamalıdır.
Ödül ve cezanın aşırı ve yanlış kullanımları çocuğun duygusal ve sosyal gelişiminde, ileriki yaşamına yönelik olarak bazı olumsuz etkiler bırakır. Örneğin; çok fazla ve gereksiz ödüllendirilen ya da cezalandırılan çocuk kendi sınırlarını, kapasitesini fark etmekte güçlük çekecek, güvensiz, öfkeli, doyumsuz ve mutsuz olacaktır.
Anne Babalara Öneriler;
• Ödül ve ceza davranış geliştirmek için kullanılabilecek yöntemlerden yalnızca biridir ancak tek yöntem olmamalıdır. Öncelikle çocukla etkili bir iletişim kurulmalıdır.
• Ödül ve ceza çocuğun yaşına ve beklenen davranışa uygun olmalıdır.
• Verilecek ceza belirlenirken göz önünde bulundurulması gereken şey, çocuğu küçük düşürmemek ve gülünç duruma sokmamaktır.
• Her aile ödül ve ceza kriterlerini kendi iç dinamiklerini ve çocuklarının özelliklerini göz önünde bulundurarak belirlemelidir. Bir çocuk için etkili olan ceza ya da ödül diğer çocuk için etkili olmayabilir.
• Maddi ödüller beklenen davranışın ortaya çıkmasın ilk anda hızlandırır ancak manevi ödüller davranışın kalıcılığını ve çocuğun kendisini fark etmesini sağlar.
• Maddi ödüller “sergilenen davranışın karşılığı alınmalıdır” inancını doğurur, neden- sonuç ilişkisi gibi algılanabilir. Ödül ortadan kalktığında davranışta ortadan kalkabilir. Bu nedenle maddi ödüller düzenli bir şekilde kullanılmamalıdır, her beklenen davranış karşısında maddi ödül vermek yerine bazı durumlarda maddi ödül, ancak çoğunlukla manevi ödül kullanılmalıdır.
Ayşen Evliçoğlu
Psikolog
Agape Danışmanlık Merkezi
***********burada küçükde olsa paylaşımda bulunmaya çalışıyoruz.."siz bilmiyorsunuz bizler biliriz" tarzında konuşarak düşüncelerini paylaşan insanlara karşı daha saygılı olursanız sevinirim ..!
ben daha anne adayıyım ama görümcemin kızı aynı sizin çocuğunuz gibi...eğitimci değilim ama hep olmak istemişimdir...çocuğunuza eğlenceli bi şekilde ders çalıştırmayı deneyin.. bilgisayar varsa hem görsel hem uygulamalı eğitici programlar yükleyebillirsiniz...1. sınıflar için güzel oyunlar var eğlencel matemetik, yazı yazma vs... Annem ben okula başladığımda ilk gün şunu söylemişti... "okul hayatında başarılı olacağını biliyorum ve tüm başarılarında yada başarısızlıklarında sana güveniyorum" bence herşeyden önemlisi ona güvendiğinizi belli edin. daha küçük diye düşünmeyin.yaşı 7 olsa da o bir birey..ona güvendiğinizi anlayınca güveninizi boşa çıkarmamak için çabalayacaktır..ayrıca başarı hazzını bi kere yaşayınca bir daha bırakmak istemeyecektir başarıyı...öğretmeniyle konuşup etkinliklerde yada sınıfta aktif olmasını rica edin. sorumluluk almasını sağlayın...kolay gelsin
bencede canım beni,m oglum 3, sınıfa gidiyor tahtaya kalkıp bi soruyu cözünce afferin berkay demiyor cocugun hefes, kırılıyor bence dese oglan gaza gelir belki
ilgi şefkat en önemlisi bence egitimde
slm canım bende cok zorlanmıştım 1, sııfta hemen sıkılırıdı hala da öyle evde ders yapmak istemez
okulda yapıyorumya der hemencik sabırlı olman lazım canım heleki 2,cocukla daha da zor işin
oglum 3, sınıfta şimdi kendi yapıyor derslerini kızım dogana kadar yardım ederdim şimdiş malesef bakamıyorum:1no2: bile anca test leri yazılı kagıtları ve yapamadıgı derslere baka biliyorum a.s
alah kolaylıkı versin hadi as kaldı sabır :1hug:
Merhaba,
Özel bir şirkette orta düzey yöneticilik yapmaktayım. Beşiktaş ıstanbulda ikamet ediyorum. ıstanbul Üniversitesi mezunuyum. ılkokul seviyesindeki öğrencilere ödevlerinde ve genel olarak derslerinde yardımcı olmak adına ders vermekteyim. ılgilenenlerin geri dönünüşünü rica ederim.
Teşekkürler,
MK
Özel bir şirkette orta düzey yöneticilik yapmaktayım. Beşiktaş ıstanbulda ikamet ediyorum. ıstanbul Üniversitesi mezunuyum. ılkokul seviyesindeki öğrencilere ödevlerinde ve genel olarak derslerinde yardımcı olmak adına ders vermekteyim. ılgilenenlerin geri dönünüşünü rica ederim.
Teşekkürler,
MK
:
:roflol:bende geçen sene oğlum sayesinde aynı çileleri çekmiştim. bu sene 2.sınıfa gidiyor.ama değişen birşey yok. ders dedikmi canı gidiyor.çıldıracak hale geliyorum.hiç bir yöntem etkili değil.ne yapmam gerektiği konusunda şaşkınım.
klava
rofesyonel yardım almayı düşündüm. buda doktor raporu gerektiriyormuş.delikafaduldenmaalesef bende çaresizim .(rastladığım pek çok veli gibi):1shok:
:roflol:bende geçen sene oğlum sayesinde aynı çileleri çekmiştim. bu sene 2.sınıfa gidiyor.ama değişen birşey yok. ders dedikmi canı gidiyor.çıldıracak hale geliyorum.hiç bir yöntem etkili değil.ne yapmam gerektiği konusunda şaşkınım.
klavarofesyonel yardım almayı düşündüm. buda doktor raporu gerektiriyormuş.delikafaduldenmaalesef bende çaresizim .(rastladığım pek çok veli gibi):1shok:
E
EU2
Ziyaretçi
evet hakikaten de eğitimcinin bakış açısı ne kadar doğru onu görüyorum ve burdaki arkadaşlara yardımınız için de sizi tebrik ediyorum.
bu topikteki arkadaşlara baktığımda hepsi birebir çocuklarını çalıştırıyorlar. haklısınız çocuğunuz için endişe ediyorsunuz. ama şunu unutmayın siz ne zamana kadar çocuğunuza yardım edeceksiniz. çocuğunuzun eğitimine ilköğretim ikinci kademede yardım edemiyeceksiniz görüceksiniz. hadi onu da yaptınız peki ya lise de? çocuğunuzun ders çalışma saatlerini kontrol edin yardıma ihtiyacı olduğunda sizi uyarmasını ve yardım istemesini söyleyin ve yardım edin ama kesinlikle çocuğunuz size dayanmasına izin vermeyin. çocuk sizle ödev yapmaya alırşırsa bir daha tek başına ödev yapmak istemeyecektir. ne de olsa sizin gibi bazı yerlerde yanlışlarını eliyle bile düzelten anneleri olucaktır. çok çok iyi niyetlisiniz. ama bebişlerimiz de bi o kadar kurnaz. öyle bir an gelir ki siz onunla beraber ödevini yapmadığınızda sizi sorumsuzlukla suçlayacak ve sen benimle ödev yapmadın böyle oldu diye çıkışacaktır. siz sorumluluk verin tek başına ders çalışmasını öğretin gerektiği yerde yanlışlarını bile düzeltmeyin yanlış olduğunda kendisini fark etmesini sağlayın ya da okulda hocası uyarsın. yanlışı doğruyu her zaman sizden öğrenmesin. çünkü ileride hiç bir şey bilmeyen anne olarak suçlanabilirsiniz. sürekli bir şeyler verip çocuğun beklentilerini yükseltmeyin ya da ödev yapmadı diye cezalandırmayın. karne gibi durumlarda hediye olur ama ödevini yaptı diye çocuğa bir şeyler vermek çocuğu ödül-ceza kavramlarını pekiştirir. çocuğun başarısını abartısız olarak övün ve kendi başarısından kendisinin gurur duymasını sağlayın. özellikle birinci sınıf anneleri çocuğunuz bu yaşta kendi başarılarının sorumluluklarını alsınlar. bu yıl belki vicdanınız sızlayacak ama göreceksiniz ileriki yıllarda rahat edeceksiniz.
burada kendi deneyimlerimi ve öğrenci gözlemlerimi yazmak istedim. umarım anneleri kırmamışımdır. umarım bebişleriniz kendi ayakları üzerinde duran, başarılı koca koca beyler ve hanımlar olurlar... a.s.
Benzer Konular
Onkoloji - Kanser ve Türevleri
Tiroid kanseri sürecim
