Kızlar, hafta sonu barınak ziyareti yaptık. Tuzla barınağının tasmayla gel köpekleri gezdir etkinliği vardı. Gittik tasma aldık, ona katıldık. 1.5 saat durduk sadece 4 köpekle oynayabildik. Kafeslerinde mamaları ve suları var ama çıkmak için nasıl çırpınıyorlar insan üzülüyor. Kafesteki hangi köpeği seçeceğine karar veremiyorsun, kapı açılıca bir tanesini alıp diğerlerini itiyor görevliler. Çıkamayacaklarını anlayınca köşeye geçip oturuyorlar sessizce...
Bir tanesi çok tatlıydı, üzerime atlıyordu. Tüyleri olmuş koyun gibi ama aslen minicik. Kim bilir kim attı, koş diyorsun koşuyor, gel diyorsun geliyor. Bizim gibi etkinliğe katılan hayvanseverlerden birinin de üzerine atladı gezerken. Kadın durdu, öptü, sevdi, "inşallah çıkarsın bu cehennemden" dedi
Çok aklım kaldı o köpekte ama eşim istemiyor köpek. 1 sene falan istemiyormuş, daha yeni evliyiz hayatımı kısıtlamak istemiyorum dedi. Yoksa onu almayı çok isterdim
Başka bir tanesi artık kaç zamandır çıkmadıysa yürütemedik bir süre, merdivenleri çıkamadı. Bir kafasını okşadık bir basamak çıktı derken ancak kendine geldi. Hiç oynamadı, koşmadı. Baktı şaşkın şaşkın etrafa.
Bir diğerini kafeste üzgün, sessiz duruyor diye aldık. Çıkar çıkmaz başladı neşelenmeye. Nereye koşacağını şaşırdı, önüne gelen köpekle oynamak istedi.
Güzel ama iç acıtıcı bir tecrübeydi bizim için. Aracım olsa sık sık ziyaret ederdim ama yakın olmasına rağmen özel araçsız gidilebilecek bir yer değil.