Ben çocukluktan beri hayvan korkusu olan biriyim; çok küçük yaşlarımda yavru köpek, yavru kedi sevdiğimi hatırlıyorum ama ailem ne zaman görse kızardı. Yapma, etme, dokunma, hastalık kaparsın, ısırır gibi laflarla korkuttular beni. Ne zaman köpek görsem tedirginleşir oldum. Korktuğumu anlayıp daha çok peşime düşerdi köpekler ve ben daha çok korkardım bu sefer.
Bu arada çocukken evde bir dönem muhabbet kuşlarımız vardı, bir dönem de japon balıklarından almıştık. Evcil hayvan edinme geçmişim bundan ibaret.
Sokak kedilerinden artık pek korkmuyorum hatta üniversite dönemimde yurtta ve okulda bolca kedi olurdu ve yanıma geldiklerinde onları severdim, korkumu kedi konusunda aştım sayılır ama ani hareket ettiklerinde çok korkuyorum. Özellikle gözüme bir şey olacak diye korkuyorum tırnak değecek vesaire. Neden bilmiyorum göz konusunda hassasım.
Köpek korkumu yenmek için ise hayvan barınağına ziyarete gitmiştim bir sefer arkadaşlarımla. Biraz aştım sayılır ama tam yenemedim.
Derdim bu. Sorum ise şu, acaba sokaktan bir kedi sahiplensem veya barınaktan bir köpek sahiplensem yapabilir miyim? Bu korku aşılır mı? Sokakta sevmekten hala korkuyorum aşı, hastalık, saldırganlık durumlarından dolayı. Yavruyken bakmaya başlasam, birbirimize alışırsak gerisi gelir gibi düşünüyorum. İçimde hayvan sevgisi var aslında. Bir canlıya bakmak, onunla arkadaşlık etmek de istiyorum. Sadece korkularım var. Bir de ev temizliğine özen gösteren biriyim tüydür, etraf dağıtmadır, eşyalara tükürük bulaşması vesaire temizliği seven insanlar bunu nasıl başarıyor? Tuvalet eğitimi birkaç haftada sağlanan bir şey mi?
Evet internette de bilgiler var, araştırma yaptım ama buradaki kadınlardan da tavsiye almak istiyorum.
Kendisi veya bir yakını barınak veya sokaktan kedi/köpek edinmiş, evde bakımını üstlenmiş veya şahit olmuş olanlar da yazarsa çok sevinirim.