Kedi/köpek korkusu, evcil hayvan edinmek

Ben hayatta görebileceginiz köpekten en cok korkan insan olabilirim kendimi bildim bileli cok korkuyorum.Bekarken kardeşim köpek sahiplenip getirmişti cok kavga ettim korktugumu bile bile getirdin diye sonra alıstım ona dokunabiliyordum sadece 3 yil bizimle kaldi kaybettik onu belki daha uzun kalsaydi farkli olurdu ama sokakta kopek görünce yine yolumu degiştiriyorum yanimdan gecse kesin kalpten giderim.Hamileyken motora binmek gibi tehlikeli bir is yapmistim pesimize köpek sürüsü takılıp beni düsürmeye calıstıgından beri pik yapti pandemi sebebiyle sokakta kimseler yoktu açti hayvanlar ne gecse pesine takiliyorlardi keske o korku o kadar kolay gecse bence hayvanı sahiplenmeyi dusunmeyin alisamazsaniz o cana da yazik olur.Kedi de baktim ben 6 7 tane kedim var kediler tahmi ettiginizden daha degisken canlilar sagi solu belli olmaz bir gun kucagina yatan yumus yumus sevdigin öptüğün oglusun/kızin ertesi gun heh yine geldi tipini s.. bakışı atabiliyor alisayim derken daha cok korkabilirsiniz 😀
 
Ben çocukluktan beri hayvan korkusu olan biriyim; çok küçük yaşlarımda yavru köpek, yavru kedi sevdiğimi hatırlıyorum ama ailem ne zaman görse kızardı. Yapma, etme, dokunma, hastalık kaparsın, ısırır gibi laflarla korkuttular beni. Ne zaman köpek görsem tedirginleşir oldum. Korktuğumu anlayıp daha çok peşime düşerdi köpekler ve ben daha çok korkardım bu sefer.

Bu arada çocukken evde bir dönem muhabbet kuşlarımız vardı, bir dönem de japon balıklarından almıştık. Evcil hayvan edinme geçmişim bundan ibaret.

Sokak kedilerinden artık pek korkmuyorum hatta üniversite dönemimde yurtta ve okulda bolca kedi olurdu ve yanıma geldiklerinde onları severdim, korkumu kedi konusunda aştım sayılır ama ani hareket ettiklerinde çok korkuyorum. Özellikle gözüme bir şey olacak diye korkuyorum tırnak değecek vesaire. Neden bilmiyorum göz konusunda hassasım.

Köpek korkumu yenmek için ise hayvan barınağına ziyarete gitmiştim bir sefer arkadaşlarımla. Biraz aştım sayılır ama tam yenemedim.

Derdim bu. Sorum ise şu, acaba sokaktan bir kedi sahiplensem veya barınaktan bir köpek sahiplensem yapabilir miyim? Bu korku aşılır mı? Sokakta sevmekten hala korkuyorum aşı, hastalık, saldırganlık durumlarından dolayı. Yavruyken bakmaya başlasam, birbirimize alışırsak gerisi gelir gibi düşünüyorum. İçimde hayvan sevgisi var aslında. Bir canlıya bakmak, onunla arkadaşlık etmek de istiyorum. Sadece korkularım var. Bir de ev temizliğine özen gösteren biriyim tüydür, etraf dağıtmadır, eşyalara tükürük bulaşması vesaire temizliği seven insanlar bunu nasıl başarıyor? Tuvalet eğitimi birkaç haftada sağlanan bir şey mi?

Evet internette de bilgiler var, araştırma yaptım ama buradaki kadınlardan da tavsiye almak istiyorum.

Kendisi veya bir yakını barınak veya sokaktan kedi/köpek edinmiş, evde bakımını üstlenmiş veya şahit olmuş olanlar da yazarsa çok sevinirim.
Canlı varlıklar sizin deneme yanılma oyuncağınız değil
 
Ben hayatta görebileceginiz köpekten en cok korkan insan olabilirim kendimi bildim bileli cok korkuyorum.Bekarken kardeşim köpek sahiplenip getirmişti cok kavga ettim korktugumu bile bile getirdin diye sonra alıstım ona dokunabiliyordum sadece 3 yil bizimle kaldi kaybettik onu belki daha uzun kalsaydi farkli olurdu ama sokakta kopek görünce yine yolumu degiştiriyorum yanimdan gecse kesin kalpten giderim.Hamileyken motora binmek gibi tehlikeli bir is yapmistim pesimize köpek sürüsü takılıp beni düsürmeye calıstıgından beri pik yapti pandemi sebebiyle sokakta kimseler yoktu açti hayvanlar ne gecse pesine takiliyorlardi keske o korku o kadar kolay gecse bence hayvanı sahiplenmeyi dusunmeyin alisamazsaniz o cana da yazik olur.Kedi de baktim ben 6 7 tane kedim var kediler tahmi ettiginizden daha degisken canlilar sagi solu belli olmaz bir gun kucagina yatan yumus yumus sevdigin öptüğün oglusun/kızin ertesi gun heh yine geldi tipini s.. bakışı atabiliyor alisayim derken daha cok korkabilirsiniz 😀
Köpeğiniz için çok üzüldüm. Kedileri anlatım şekliniz çok tatlı bu arada 😅 Evet ben de yorumları okuyunca sahiplenmek yerine yardım yapmaya karar verdim. Kedilere alıştım, sahiplenen köpeklere de alıştım ama sokak köpeklerinden halen korkuyorum biraz saldırganlar, onlar da haklılar sokakta sevgisiz, üşüyerek ve aç büyüyorlar.
 
Ben kedi cok seviyorum cocuklar keza oyle ama dusunemiyorum evde kedi.. cunku yeterince ilgilenemezsem onunla cok dert ederim kendime biliyorum. Birde kil mil sevmem pek..korku yenmek icin alma.. seviyorsan ve ilgilenebileceksen al.. o da bi yavru sevgiye ilgiye muhtac
 
Ben kedi cok seviyorum cocuklar keza oyle ama dusunemiyorum evde kedi.. cunku yeterince ilgilenemezsem onunla cok dert ederim kendime biliyorum. Birde kil mil sevmem pek..korku yenmek icin alma.. seviyorsan ve ilgilenebileceksen al.. o da bi yavru sevgiye ilgiye muhtac
Evet diğer yorumlarda da epey detaylı yazanlar oldu uzun vadede düşünmemeye karar verdim. Belki ileride bahçeli bir evim olursa… Sevmek ilgilenmek çok istiyorum ama temizlik konuları beni şimdilik aşıyor. Teşekkür ederim.
 
Evet diğer yorumlarda da epey detaylı yazanlar oldu uzun vadede düşünmemeye karar verdim. Belki ileride bahçeli bir evim olursa… Sevmek ilgilenmek çok istiyorum ama temizlik konuları beni şimdilik aşıyor. Teşekkür ederim.
Bence bahceli ev care degil kediye.. nihayetinde bahcede beslemeyeceksin bu hayvan ev hayvani..
 
Bence bahceli ev care degil kediye.. nihayetinde bahcede beslemeyeceksin bu hayvan ev hayvani..
Aynen köpekleri düşünmüştüm onu söylerken. Ev konusunda böyle titiz olmayı sevmiyorum ama üyelerin söylediğine göre tuvalet eğitimi sağlansa bile arada kaçırmalar olabiliyormuş, pek üstesinden gelebileceğim durumlar değil bunu fark ettim. İleride bahçeli bir ev kısmet olursa köpek düşünebilirim en azından çocuklarım hayvan sevgisiyle büyürler.
 
Aynen köpekleri düşünmüştüm onu söylerken. Ev konusunda böyle titiz olmayı sevmiyorum ama üyelerin söylediğine göre tuvalet eğitimi sağlansa bile arada kaçırmalar olabiliyormuş, pek üstesinden gelebileceğim durumlar değil bunu fark ettim. İleride bahçeli bir ev kısmet olursa köpek düşünebilirim en azından çocuklarım hayvan sevgisiyle büyürler.
Olabilir.. ben cisten ziyade kil filan cidden ugrasamam.. cocuklar isterler kedi ama haftada 1 kez kedi sevecekler diye gunahina giremem hayvanin..
 
Öncelikle sadece korkunuzu yenmek için hayvan sahiplenmeyin lütfen! Benim de bir kedim var şu an 8 aylık ve henüz tam anlamıyla alışamadım diyebilirim. Ben hayvanları çok seviyorum, evet yaklaşamıyordum ama hep yuva olmayı istemişimdir. Amaç sadece fobiyi yenmek olsa bunu dışarıda olan diğer canları sevmeye çalışarak ta denemeyi seçebilirdim.

Bunca zamanda nasıl alışamadığıma gelirsek, sabah işe çıkıp akşam geliyorum, geldiğimde direkt mutfağa geçiyorum yemek ye topla et derken zaten baya bir zaman geçiyor ve yatmaya geçiyorum gün içinde oğlum ve eşimle birlikte vakit geçiriyor. Ben çok fazla irkilen sıçrayan ürperen bir insanımdır neyse ki sırt üstü yattığında sevip, okşayabiliyorum çok şükür gerisi de gelecek inanıyorum..

Örneğin yanında serbestçe dolaşamıyorum evet ama tüylerinden asla rahatsız olmuyorum. Bu çok önemli mesela iş gücüm 2 kat arttı diyebilirim, ama hiç acaba demedim, pişman olmadım üstelik henüz tam anlamıyla alışamadığımı da düşünürsek çoğu insanın kolayca tercih edebileceği vazgeçmek olabilir mesela? Kum temizliği bende asla midem bulanmıyor. Mamasını alacakken bile 40 kez karşılaştırma yapıyorum, araştırma yapıyorum.

Ne demek istediğimi anlatabilmişimdir umarım. Yani fobinizi yenseniz de, hatta fobiniz hiç olmasa da o sorumluluğun size uygun olup olmadığını düşünün önce, nice korkusu olmayıp kedi köpek sahiplenip bakamayıp vazgeçen insanları gördükçe, gerçekten derin temas etmeden de bağlanılabiliyormuş. Asla sahiplendirmeyi düşünmedim düşünemem de.
 
lütfen ama lütfen korku yenmek için hayvan sahiplenmeyin.

benim bir kedim var, bakamadıkları için 4 aylıkken falan bana geldi. öyle korkak çekingen bir şeydi.

kedi alerjim çıktı, astıma döndü günde 3 ilaç, hava temizleyici ,robot süpürge, probiyotik sprey vs birlikte yaşamaya çabalıyoruz.

1 buçuk yaşına geldi, bu süreçte defalarca işedi kustu, hasta oldu strese girip mantar çıkardı vs vs inanın hiç kolay değil. geceleri öksürük krizlerine giriyorum bazen nefes alamıyorum ama gece 3 te odanın kapısında ağlayınca kalkıp seviyorum. hiç büyümeyen bebek gibiler.

özetle bakımı çok zor, sevmeden çocuğun gibi görmeden yapılacak iş değil.
 
Bende tüyden rahatsız oluyorum,tüylü oyuncaklara bile dokunamıyordum 1 sene öncesine kadar.
Arkadaşımın köpeği var o köpeğe ailece bayilıyoruz elime yiyecek alıp besledim, sevdim çok içime sokmak istedim(kocaman bir akita inu bu arada minik tatlış birşey sanmayın),zaten sakin bir hayvan cinsi gereği onunla cok iyi anlaşıyorum artık ,sitede arkadaşımın goldeni var onu da sevebiliyorum artık sorunsuz ki delinin teki koca poposuyla koşturup duruyor insanın uzerine uzerine ona rağmen korkmuyorum ondan da. Ama iş evde bakmaya gelince acabalarım var ki eşim ve cocuklar istiyor. Bir tarafım ev zaten her gün kalktı gidiyor modunda birazda köpek kirletsin diyor,diğer yanım kildı tüydü delirirsin diyor. Bir yandan da çocuklara haksızlik gibi geliyor bilemiyorum. Akitanın yavrusu olursa alacağız sanırım,ha asla vermem bende alışırım, çocuk gibi bakım istiyor ve bana kalacak o da aşikar. Arkadaşıma bahsettim çocuklar istiyor eşim yavrularsa alalım dedi diye, şehir dışına çıkacak goldeni bana bırakmayı teklif etti 3 günlüğüne ,bakalım neler olacak,kendimizi de denemiş olacağız. Özellikle ben. O sürecte kesin karar vermiş olurum evde yapabiliyormuyum zorlanıyormuyum.
Sizde bence kedili,köpekli bir evde yaşayabiliyormusunuz ona bakmalısınız. Gerekiyorsa kedisi olan arkadaşınizda kalın bir kac gün. Gecesi,gündüzü temizligi bakımı hakkında fikir sahibi olursunuz böylece.
 
X