- 28 Kasım 2010
- 41.949
- 139.070
- 798
Hayatımın 4 senesinde çalışmadım burnumdan geldi. Başkalarının düşünceleri veya bana söylediklerinden değil ama. Kendi fikirlerimle çalışmamayı bağdaştıramadığımdan. Ben çalışarak mutluyum. Kimin ne düşündüğü umrumda bile değil. Kocamı ne kadar seversem seveyim,ne kadar iyi bir insan olursa olsun Allah beni ona muhtaç etmesin. Kimseyi kimseye muhtaç etmesin hatta. Herkes kendi parasını kazansın bana göre. Ama bu benim fikrim. Herkes bu fikirde olmak zorunda da değil,benim fikirlerime göre yaşamak zorunda da değl. Herkesin kendi hayatı kendi düşüncesi. Bir erkeği de kadını da neden çalışmıyor diye yargılamam,benim için mi çalışıyor veya benim için mi evde oturuyor yani,bana ne.
Kadını erkeği sosyal hayatta eşit gördüğümden eğer ki kadın çalışmayabilirse erkek de çalışmayabilir. Ben nasıl hayatımın bir dönemini çalışmayarak geçirdiysem eşim de yorulduğunda “sen çalış hanım,sen bana bakarsın bir süre” diyebilir. Benim hakkımsa onun da hakkı olarak görüyorum.
Kadını erkeği sosyal hayatta eşit gördüğümden eğer ki kadın çalışmayabilirse erkek de çalışmayabilir. Ben nasıl hayatımın bir dönemini çalışmayarak geçirdiysem eşim de yorulduğunda “sen çalış hanım,sen bana bakarsın bir süre” diyebilir. Benim hakkımsa onun da hakkı olarak görüyorum.