merhabalar, ev alma hakkında bir konum daha vardı, merak edenler tıklasın :)
oradan devam etmiyorum çünkü düşüncelerimizde bazı değişiklikler oldu hanımlar, bu kez durum daha farklı. o yüzden yeni konu açma gereği duydum.
hemen özet geçeyim:
annemin 100-150 bin kadarlık bir birikimi ve ev alma hayali var.
biz kiracıyız.
önce dedik ki birikimi peşinat yapalım, üstüne de kredi çekelim 2+1 falan ailece yaşayacağımız bir ev alalım.
bu bir fikirdi sadece ama bazı endişelerim vardı özelike kredi ile ilgili. çünkü krediye girersek benim üzerime çekilecek ve nereden baksanız 7-10 sene kadar bu kredi hayatımızda olacaktı.
ben şu an bekarım ama belli de olmaz belki karşıma biri çıkar, evlenirim veya başka bir şey için para lazım olsa senelerce başka kredi alamayacağım.
kısacası bu tarz bir kredi beni hem kağıt üstünde hem de maddi anlamda bağlayacak, yıllarca ucu bana dokunacak.
ben bunları annemle paylaştım, hak verdi. aklımıza şöyle bişey geldi.
elimizdeki paranın yettiği kadar bir ev alalım, üstüne tamamlamaka gerekirse 20-30 bin ya borç bulur ya da kredi çekeriz dedik ve bakınmaya başladım ilanlara.
öğrenci yoğun bölgelerde bütçemize göre 1+1 satılık sıfır daireler var.
böyle bir şey alırsak ve kiraya versek oradan gelecek kira geliri üstüne biraz ekler yaşadığımız evin kirasını öderiz.
hem eldeki birikimi değerlendirmiş hem de kendi kira yükümüzü hafifletmiş olacağız.
bu tarz evler hızlı kiralanan bölgelerde ama çok kiracı sirkülasyonu oluyor ve öğrenciler, yalnız yaşayanlar vs derken kiracı profili biraz kafa kurcalıyor.
bölgedeki bu tarz evlerin kirası 1300-1600 tl arasında.
eğer alırsak hiç kredi borcuna girmeden mülk sahibi olucaz ve kira geliri olacak.
ben de öte yandan şöyle düşündüm, yarın bir gün kardeşim ve ben kendi hayatımızı kurarsak annem geçer oturur, kira derdi olmaz.
tabii gayrimenkul sonuçta, ihtiyaç halinde satma şansı da var bildiğiniz gibi.
bunun altında yatan mantığımız tamamen madem evimiz olsun istiyoruz, şu dünyada minik de olsa bir dairemiz olsun istiyoruz, büyüğüne gücümüz yetmiyorsa bari gücümüzün yettiğini alalım, nasıl olsa bize bir fayda sağlar. aslında para annemin parası, sağlayacağı fayda yine anneme olacak çünkü yaşlanınca geçip oturur o dururken biz kullacak değiliz. onu da düşünüyorum, ben eşimle veya işimde gücümde belki başka şehirde hayatımı yaşarken o kira düşünsün istemem.
annem esnaf ben özel sektördeyim, annemin kazancı benden çok daha fazla ve emeklilik için 2-3 senesi mi ne var. kredi çekemiyor. gerçi araştırıyoruz o durumu da. bu parayla araba almak (yatırım amaçlı), hisse senedi, altın gibi seçenekler de olabilirdi ama anne işte, daha elle tutulur, daha kalıcı, daha güvenilir bir şey olarak görmekte ev almayı. sizce bu doğru bir adım olur mu, dezavantajları ne olabilir özellikle kiracısı olan ev sahipleri ne gibi zorluklarla karşılaşıyor, siz olsanız ne yapardınız bunlar hakkında genel bir fikir alışverişi yapmak için konuyu açtım. yorumlarınızı bekliyorum :)
bu arada eğer alınırsa tapu onun üstüne olacak, kendi emeği kendi birikimi çünkü.
oradan devam etmiyorum çünkü düşüncelerimizde bazı değişiklikler oldu hanımlar, bu kez durum daha farklı. o yüzden yeni konu açma gereği duydum.
hemen özet geçeyim:
annemin 100-150 bin kadarlık bir birikimi ve ev alma hayali var.
biz kiracıyız.
önce dedik ki birikimi peşinat yapalım, üstüne de kredi çekelim 2+1 falan ailece yaşayacağımız bir ev alalım.
bu bir fikirdi sadece ama bazı endişelerim vardı özelike kredi ile ilgili. çünkü krediye girersek benim üzerime çekilecek ve nereden baksanız 7-10 sene kadar bu kredi hayatımızda olacaktı.
ben şu an bekarım ama belli de olmaz belki karşıma biri çıkar, evlenirim veya başka bir şey için para lazım olsa senelerce başka kredi alamayacağım.
kısacası bu tarz bir kredi beni hem kağıt üstünde hem de maddi anlamda bağlayacak, yıllarca ucu bana dokunacak.
ben bunları annemle paylaştım, hak verdi. aklımıza şöyle bişey geldi.
elimizdeki paranın yettiği kadar bir ev alalım, üstüne tamamlamaka gerekirse 20-30 bin ya borç bulur ya da kredi çekeriz dedik ve bakınmaya başladım ilanlara.
öğrenci yoğun bölgelerde bütçemize göre 1+1 satılık sıfır daireler var.
böyle bir şey alırsak ve kiraya versek oradan gelecek kira geliri üstüne biraz ekler yaşadığımız evin kirasını öderiz.
hem eldeki birikimi değerlendirmiş hem de kendi kira yükümüzü hafifletmiş olacağız.
bu tarz evler hızlı kiralanan bölgelerde ama çok kiracı sirkülasyonu oluyor ve öğrenciler, yalnız yaşayanlar vs derken kiracı profili biraz kafa kurcalıyor.
bölgedeki bu tarz evlerin kirası 1300-1600 tl arasında.
eğer alırsak hiç kredi borcuna girmeden mülk sahibi olucaz ve kira geliri olacak.
ben de öte yandan şöyle düşündüm, yarın bir gün kardeşim ve ben kendi hayatımızı kurarsak annem geçer oturur, kira derdi olmaz.
tabii gayrimenkul sonuçta, ihtiyaç halinde satma şansı da var bildiğiniz gibi.
bunun altında yatan mantığımız tamamen madem evimiz olsun istiyoruz, şu dünyada minik de olsa bir dairemiz olsun istiyoruz, büyüğüne gücümüz yetmiyorsa bari gücümüzün yettiğini alalım, nasıl olsa bize bir fayda sağlar. aslında para annemin parası, sağlayacağı fayda yine anneme olacak çünkü yaşlanınca geçip oturur o dururken biz kullacak değiliz. onu da düşünüyorum, ben eşimle veya işimde gücümde belki başka şehirde hayatımı yaşarken o kira düşünsün istemem.
annem esnaf ben özel sektördeyim, annemin kazancı benden çok daha fazla ve emeklilik için 2-3 senesi mi ne var. kredi çekemiyor. gerçi araştırıyoruz o durumu da. bu parayla araba almak (yatırım amaçlı), hisse senedi, altın gibi seçenekler de olabilirdi ama anne işte, daha elle tutulur, daha kalıcı, daha güvenilir bir şey olarak görmekte ev almayı. sizce bu doğru bir adım olur mu, dezavantajları ne olabilir özellikle kiracısı olan ev sahipleri ne gibi zorluklarla karşılaşıyor, siz olsanız ne yapardınız bunlar hakkında genel bir fikir alışverişi yapmak için konuyu açtım. yorumlarınızı bekliyorum :)
bu arada eğer alınırsa tapu onun üstüne olacak, kendi emeği kendi birikimi çünkü.
sanki bu kadar kira verecek cıkmaz gıbı geldı 
