Bugün karar verdimde biraz karşımdakilerin işine yarar diye geldiğim noktayı özetliyim dedim. ( tipik bir kadın olarak hiçte huyum değildir ama, içimden geldi
)
Bugün tam 1 haftam doldu. Ufak tefek işlerimi kendim yapabiliyorum artık. Yatakları düzeltiyorum, makineye çamaşır atıp, asıp, katlayıp güç belada olsa yerlerine yerleştirebiliyorum. Yalnız uzanamamak ve eğilememek çok kısıtlıyor bunları yaparken insanı. Aslında istesem uzanır ve eğilirim canım hiç yanmıyor ama karın kaslarını çaıştırıcak haraketler yasak. Bu yüzden bilinçli yapmıyorum.
3 5 pantolon tişort var ütüsü kolay az sonra onları ütüleyeceğim. 2 gün önce ilk duşumu almıştım, bugün yine alıcam. İlk duşumda eşim yardım etti, çok zor olmadı. Bir taburenin üzerine oturarak yıkanmıştım. Bugün yine önlem olarak ondan yardım alacağım. Doktorum ne kadar çok önlem okadar iyi diyor bu ameliyat sonrası için. Eşim pazartesi işe başlıyor. İki çocukla başbaşayım. Allahtan çok yaramaz değiller, büyüğü 10 yaşında koca adam zaten, kardeşiyle de ilgileniyor. Ben şuan istesem kahvaltı ve ufak tefek yemek hazırlayabilirim onlara ama eşim yaptırmıyor. Şunuda söyliyeyim bunları belki yapıyorum ama çok çabuk yoruluyorum. Artık bayağı diklendim normal insana yakın yürüyorum. İki gündür yatakta ufak ufak yan yatmalara başladım. Her geçen gece daha iyi uyuyorum.
Yanlız otur yat otur yat insan evde fena sıkılıyor.birde sıcakta korse hiç çekilmiyor.
100 Sayfa felan olsaydi daha okunabilirdi, o yüzden aranizda diger doktorlarada ameliyat olup memnun kalan varsa, bilgilendirebilirse cok sevinirim...
