- 11 Ekim 2014
- 14.414
- 40.937
- 598
- Konu Sahibi alev gozlu kiz
-
- #181
Çok üzüldüm ablanıza
Çok üzüldüm ablanızacok tesekkur ederim. çok ders niteliğinde bir yasanmisligi var aslında ama artık yapacak bisey yok. Hani hep derler ya "insanın kendine ettiğini 7 köy birleşse yapamaz" diye...ablaminki de o hesap...
maalesef öyle oldu...hepimizi de peşinden sürükledi ama canı sağ ya ona şükür. gerekirse psikolojik destek alın. bırakmayın kendinizi. çünkü geride kalanlar aileniz en az sizin kadar perişan oluyor. emin olun çabalarsan gececek. mutluluklar sizinle olsun.Ne diyeceğimi bilemedim çok üzüldüm gerçekten. O da erken yaşta boşanınca etkisinden kurtulamadı sanırım. İnsan en güzel yaşlarında bunları yaşamamalı. Haklısınız kimse için kendini bu kadar yıpratmaya değmez sağlıktan önemlisi yok. Yazık etmiş kendisine
tesekkur ederim. çok şükür çok daha iyi...Çok üzüldüm ablanıza
Bir yardım kuruluşu var hep yardımlar götürüyor insanlara. Orda bir kadına denk geliyorlar baya berduş olmuş. Aşk acısından öyle olmuşcok tesekkur ederim. çok ders niteliğinde bir yasanmisligi var aslında ama artık yapacak bisey yok. Hani hep derler ya "insanın kendine ettiğini 7 köy birleşse yapamaz" diye...ablaminki de o hesap...
insan yakından birinin başına gelmeyince çok inanamiyor ama bizzat yaşayınca da acı bir tecrübe oluyor yazık ki...bizim için çok acı bir tecrübe oldu. 30 gün yoğun bakım, 9 gün özel odadan sonra bize bir bebek verdiler hastaneden. 41 yaşında aklı melekeleri yerinde olmayan, yürüyemeyen, konuşamayan, yediğinden, içtiğinden ve altından bir haber olan 41 yaşında kocaman bir bebek....o yüzden sağlıkla yaşadığımız her günümüze şükür etmek gerekiyor. yoksa hayat çok acı tecrübelerle bunu öğretiyor...Bir yardım kuruluşu var hep yardımlar götürüyor insanlara. Orda bir kadına denk geliyorlar baya berduş olmuş. Aşk acısından öyle olmuşçok üzülmüştüm inanamamıştım. Yaşanıyor demek ki. Ben de yaşanmışlıklara yaşanamayanlara çocuklarıma üzülüyorum hep. Sonra o kadını düşünüp toparlıyorum. Öyle Ya da böyle bu hayatı yaşayıp bitireceğim. Heba olmak istemem yani. Kimse de olmasın. Özellikle masum olanlar
Bebegim sana bir sey söyleyeyim mi?Hayattqki tek erkek eski kocan degil.Ne güzel cocukla da ilgileniyormuş bu cok büyük bir lütuf ve seni tek ilgilendiren kısmı bu.Sen de hayatını yasa adam ne guzel sana alan tanıyor hayır ilk zamanlar olsa neyse 1.5 sene gecmis neyin yası.Hic mi aklina biri düşmedi hic mi kimseyle bakismadın hic mi kimseyi arzulamadin gecmiste yaşanmaz yapmaYeniden merhaba herkese. Biliyorum bana çok kızacaksınız ama dayanamıyorum ne yaparsam yapayım alışamıyorum. Bilmeyenler için çekişmeli olarak 1.5 yıl önce resmi olarak boşandık. Kısa bir süre sonra sevgilisi oldu ve ben bu durumu kaldıramadım. Küçük çocuğum var velayeti bende. Ben çocuk bakarken onun beni ortada bırakıp gitmesini hala affedemiyorum ve bu beni çok yoruyor sürekli ağlıyorum. Çocuğuyla ilgileniyor alıyor sürekli 1 hafta bakıyor, bendeyken görüntülü konuşuyor falan o konuda bir problem yok ama çocuk dışında tek kelime etmiyor. Geçenlerde işlerim olduğu için bu 2 hafta onda kalmasını rica ettim kibarca ama başta söylemedin benim planım vardı biletlerim var değiştiremem dedi ben de çocuğundan önemli o zaman dedim sinirlendim kapattım. Sonra bu nereye gittiyse gitti profil fotoğrafını falan değiştirmiş, onu görünce içime oturdu. Benimle öyle yerlere gitmedi hiç. Dün ben biraz duygusal olarak bitik durumdaydım, iş stresi de vardı yoğun bir dönem geçiriyorum zaten işyerinde, dayanamadım dün gece aradım birkaç defa sonra açtı ne oldu çocuğa mı bir şey oldu diye. Ben de hayır dedim o zaman niye arıyorsun gece gece diye bağırdı. İçimde ne varsa döktüm. Duygusal olarak çok yıpranmış hissediyorum kendimi son günlerde. Pişman olmasını görmeyi çok istedim ama bir kere bile pişman olmadı. Kendime bakıyorum kıyafetlerimi özenli seçiyorum gittikçe güzelleştim insanlar hep iltifat ediyor ama o bana çok afedersiniz b.ka bakar gibi bakıyor. Neyse telefonda neden bu hallere geldiğimizi sordum kimle gittin, benle niye gitmedin dedim seni ilgilendirmez dedi ısrarla yine dayanamadım ağladım. Ağlamamı engelleyemiyorum asla. Çok kötü yaptım biliyorum belki sevgilisi vardı yanında ya da başkası bilmiyorum kendimi rezil ettim. Hala sevgilisi var mı onu da bilmiyorum ama dayanamıyorum bu düşünceye. Birlikte fotoğraf görmeyince cesarete geldim yok galiba diye düşündüm ben açıkcası. Boşandık bitti gitti evet ama lütfen beni de anlayın her şeyimdi o benim. Hayatımın baş köşesine onu koymuştum, kimseyle yakın değildim bu kadar o yüzdn insan silip atamıyor öylece. Ne yapsa ne söylese içim acıyor. Pişman olduğunu görene kadar içim soğumayacak galiba ama kendime engel olamıyorum. Bu ağlama ve arama krizlerine engel olmam lazım ne yapacağımı nasıl olacağını bilmiyorum. Başından böyle süreçler geçenler nasıl atlattı bunu çok merak ediyorum lütfen destek bekliyorum.
Bir çocuğu daha olsa benim çocuğum ne yapar bilmiyorum. Her şeyi bölünecek, onlar ailece tatile gidecek benim çocuğum eksik hissedecek. Onlarla gitse yine annesi yok yanında yarım hissedecek belki gitmek istemeyecek. Biz bir kere bile ailecek tatile gidememiş olacağız hiç böyle bir anısı olmayacak mesela.
Napsın o zaman adam senle de ayrıı mı tatile gitsin ? Zaten zamanında sana tatil dese sen onda da uygun fiyat diye adamı çıldırtırdın diye düşünüyorum valla linç gelecekse gelsin ben adamı haklı buluyorum siz adamın ağırlığını taşıyamamışsınız şuradaki az çok yanıtlarınızdan da belli bence sorunlu olan taraf sizsinizBir çocuğu daha olsa benim çocuğum ne yapar bilmiyorum. Her şeyi bölünecek, onlar ailece tatile gidecek benim çocuğum eksik hissedecek. Onlarla gitse yine annesi yok yanında yarım hissedecek belki gitmek istemeyecek. Biz bir kere bile ailecek tatile gidememiş olacağız hiç böyle bir anısı olmayacak mesela.
Neredeyse tum yorumlarına baktım. Bence eski eşin haklı. Nerede ne yapilmasini bilmeyen birisin, düşüncelerin - kafa yapın - mantığın vs çok saçma.
ilk vukuatin değil, eşin boşandıktan sonra sevgili yapınca 'bu b.k suratliyi mi sectin' diye cirkinlesmissin. Şu an senin yaşında olan bekar kadınlar icin çirkin ifadelerin var. Kim bilir adamı insanlar icinde nasıl rezil ettin ki onca lafi söylemiş.
Ekleme; bir buçuk yıl boşanma + iki sene ayrı evlerde yaşayıp davanın bitmesini bekleme
Yani üç buçuk yıldır ayrisiniz
Yeniden merhaba herkese. Biliyorum bana çok kızacaksınız ama dayanamıyorum ne yaparsam yapayım alışamıyorum. Bilmeyenler için çekişmeli olarak 1.5 yıl önce resmi olarak boşandık. Kısa bir süre sonra sevgilisi oldu ve ben bu durumu kaldıramadım. Küçük çocuğum var velayeti bende. Ben çocuk bakarken onun beni ortada bırakıp gitmesini hala affedemiyorum ve bu beni çok yoruyor sürekli ağlıyorum. Çocuğuyla ilgileniyor alıyor sürekli 1 hafta bakıyor, bendeyken görüntülü konuşuyor falan o konuda bir problem yok ama çocuk dışında tek kelime etmiyor. Geçenlerde işlerim olduğu için bu 2 hafta onda kalmasını rica ettim kibarca ama başta söylemedin benim planım vardı biletlerim var değiştiremem dedi ben de çocuğundan önemli o zaman dedim sinirlendim kapattım. Sonra bu nereye gittiyse gitti profil fotoğrafını falan değiştirmiş, onu görünce içime oturdu. Benimle öyle yerlere gitmedi hiç. Dün ben biraz duygusal olarak bitik durumdaydım, iş stresi de vardı yoğun bir dönem geçiriyorum zaten işyerinde, dayanamadım dün gece aradım birkaç defa sonra açtı ne oldu çocuğa mı bir şey oldu diye. Ben de hayır dedim o zaman niye arıyorsun gece gece diye bağırdı. İçimde ne varsa döktüm. Duygusal olarak çok yıpranmış hissediyorum kendimi son günlerde. Pişman olmasını görmeyi çok istedim ama bir kere bile pişman olmadı. Kendime bakıyorum kıyafetlerimi özenli seçiyorum gittikçe güzelleştim insanlar hep iltifat ediyor ama o bana çok afedersiniz b.ka bakar gibi bakıyor. Neyse telefonda neden bu hallere geldiğimizi sordum kimle gittin, benle niye gitmedin dedim seni ilgilendirmez dedi ısrarla yine dayanamadım ağladım. Ağlamamı engelleyemiyorum asla. Çok kötü yaptım biliyorum belki sevgilisi vardı yanında ya da başkası bilmiyorum kendimi rezil ettim. Hala sevgilisi var mı onu da bilmiyorum ama dayanamıyorum bu düşünceye. Birlikte fotoğraf görmeyince cesarete geldim yok galiba diye düşündüm ben açıkcası. Boşandık bitti gitti evet ama lütfen beni de anlayın her şeyimdi o benim. Hayatımın baş köşesine onu koymuştum, kimseyle yakın değildim bu kadar o yüzdn insan silip atamıyor öylece. Ne yapsa ne söylese içim acıyor. Pişman olduğunu görene kadar içim soğumayacak galiba ama kendime engel olamıyorum. Bu ağlama ve arama krizlerine engel olmam lazım ne yapacağımı nasıl olacağını bilmiyorum. Başından böyle süreçler geçenler nasıl atlattı bunu çok merak ediyorum lütfen destek bekliyorum.
“1,5 yılda atlatmalıydın artık .”1.5 yilda atlatmaliydin artik...Sonucta bosanma sebeplerin vardi herhalde mutlaka? Neden bosanmistin onu hatirla bence. Kendi hayatina devam etmen lazim bence yardim al psikologtan...artik iliskiniz bitmis pisman olmasini niye istiyorsun ki bosanma bu sonucta sevgili ayriligi degil ki...Adamin da gotunu iyi kaldirmissin yani
Merkeze koyup kendinden çok sevmek özet bu oluyor .Sizin guzel, bakimli olmaniz ya da iltifatlar aliyor olmaniz sizin onu sevmesi icin yeterli degil. Hayatimin merkezine koydum demissiniz en buyuk hata orda iste, siz onu kendinizden cok sevmissiniz, dogal olarak o da gitmis
Eski konuları dönüp okumam ama çok merak ettim okudum .Yeniden merhaba herkese. Biliyorum bana çok kızacaksınız ama dayanamıyorum ne yaparsam yapayım alışamıyorum. Bilmeyenler için çekişmeli olarak 1.5 yıl önce resmi olarak boşandık. Kısa bir süre sonra sevgilisi oldu ve ben bu durumu kaldıramadım. Küçük çocuğum var velayeti bende. Ben çocuk bakarken onun beni ortada bırakıp gitmesini hala affedemiyorum ve bu beni çok yoruyor sürekli ağlıyorum. Çocuğuyla ilgileniyor alıyor sürekli 1 hafta bakıyor, bendeyken görüntülü konuşuyor falan o konuda bir problem yok ama çocuk dışında tek kelime etmiyor. Geçenlerde işlerim olduğu için bu 2 hafta onda kalmasını rica ettim kibarca ama başta söylemedin benim planım vardı biletlerim var değiştiremem dedi ben de çocuğundan önemli o zaman dedim sinirlendim kapattım. Sonra bu nereye gittiyse gitti profil fotoğrafını falan değiştirmiş, onu görünce içime oturdu. Benimle öyle yerlere gitmedi hiç. Dün ben biraz duygusal olarak bitik durumdaydım, iş stresi de vardı yoğun bir dönem geçiriyorum zaten işyerinde, dayanamadım dün gece aradım birkaç defa sonra açtı ne oldu çocuğa mı bir şey oldu diye. Ben de hayır dedim o zaman niye arıyorsun gece gece diye bağırdı. İçimde ne varsa döktüm. Duygusal olarak çok yıpranmış hissediyorum kendimi son günlerde. Pişman olmasını görmeyi çok istedim ama bir kere bile pişman olmadı. Kendime bakıyorum kıyafetlerimi özenli seçiyorum gittikçe güzelleştim insanlar hep iltifat ediyor ama o bana çok afedersiniz b.ka bakar gibi bakıyor. Neyse telefonda neden bu hallere geldiğimizi sordum kimle gittin, benle niye gitmedin dedim seni ilgilendirmez dedi ısrarla yine dayanamadım ağladım. Ağlamamı engelleyemiyorum asla. Çok kötü yaptım biliyorum belki sevgilisi vardı yanında ya da başkası bilmiyorum kendimi rezil ettim. Hala sevgilisi var mı onu da bilmiyorum ama dayanamıyorum bu düşünceye. Birlikte fotoğraf görmeyince cesarete geldim yok galiba diye düşündüm ben açıkcası. Boşandık bitti gitti evet ama lütfen beni de anlayın her şeyimdi o benim. Hayatımın baş köşesine onu koymuştum, kimseyle yakın değildim bu kadar o yüzdn insan silip atamıyor öylece. Ne yapsa ne söylese içim acıyor. Pişman olduğunu görene kadar içim soğumayacak galiba ama kendime engel olamıyorum. Bu ağlama ve arama krizlerine engel olmam lazım ne yapacağımı nasıl olacağını bilmiyorum. Başından böyle süreçler geçenler nasıl atlattı bunu çok merak ediyorum lütfen destek bekliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?