Ben de psikologa gittim hiçbir işe yaramadı ama yine deneyrceğim. Tam aklımdan çıkardım diyorum sonra bir şey oluyor yine hatırlıyorum, tam atlattım sanıyorum yine bir şeyler zorluyor beni kendimi ağlarken buluyorum. Ama çocuğuma faydalı olmak için elimden geleni yapacağım başka bir psikologa gideceğimBen de f.buddymi takıntı haline getirmiştim yaklaşık 6 ay sürmüştü bir yerde okumuştum en uzun ilişkiler için bile 6 ay yetermiş fazlası takıntıya girermiş. Neden mi takıntı haline getirmiştim öncesinde bunun sevgiden olduğunu sanırdım ama gerçek onunla sevgili olmayı hırs haline getirmem olamadığım için de sinirlenmemdi. Sizinkisi de bundandır. Aslında ona çok kızıyorsunuz ve boşanmayı kabullenemiyorsunuz eski eşinizi hırs haline getirmişsiniz. Üstelik ortada bir çocuk var ve bu takıntı en çok ona zarar verir. Ben bu takıntım için psikologa bile gittim artık bana zarar veriyordu çünkü.
Teşekkür ederim haklısınız düşündükçe araştırdıkça daha kötü oluyor ama engel de olamıyorum. Tam unuttum sanıyorum mutlu oluyorum sonra aniden önüme bir şey çıkıyor aklıma geliyor üzülüyorum. Dönem dönem duygusal boşluklara giriyorum. Destek almaya çalışacağım umarım tamamen unuturumEski konuları dönüp okumam ama çok merak ettim okudum .
Yazacak çok şey var ama sadece asla pişman olmayacak bunu bilin ve beklemeyin .
Size verecek zerre bi duygusu yok .Ve aşırı derecede güz göz olunmuş hatta en baştan olmamışsınız bu hikaye bitmiş.
Kabullenmek en büyük şifa hayatta değiştirmeye gücümüz olmayan her şeyi kabullenmek .
Sizi kendinize de küstürmüş değersizlik hissi asıl meseleniz.
Eğer devamlı onu düşünür onunla ilgili konuşur onu araştırsanız asla kabullenmeyecek ve kendi kendinize onunla bağlantınızı devam ettireceksiniz bilinç altınızda ve bu da hala boşanmamış gibi hissetmek ve hala bir bağınız var olduğunu sanmak .
Bunun kaynagi nebi müddet sonra ksdın olarak da görülmüyor ve bunalıyor .
Başka birine gidin ama siz de gerçekten unutmaya kararlı ve istekli olun. Psikoloğunuza yardımcı olun. Çocukluğunuzla alakalı bir şeyler olabilir kendinizi iyileştirmeye bakın. Beyefendi pişman olmaz, sizi sevmediği aşikar ancak iyileşip önünüze baktığınızda kendinizi geliştirip onunla doğru iletişimi yakaladığınızda en azından onu sizi zorbalamasına pişman edersiniz.Ben de psikologa gittim hiçbir işe yaramadı ama yine deneyrceğim. Tam aklımdan çıkardım diyorum sonra bir şey oluyor yine hatırlıyorum, tam atlattım sanıyorum yine bir şeyler zorluyor beni kendimi ağlarken buluyorum. Ama çocuğuma faydalı olmak için elimden geleni yapacağım başka bir psikologa gideceğim
Bir buçuk yılda alışmanız lazımdı. Yenide değil hadi bocalasanız. Adamı fasulyeden nimet yapmışsınız. Afedersiniz poposunu kaldirmissiniz. Kendinizi aşırı ezik durumuna sokmussunuz. Muhtemelen siz bir buçuk yıldır adama kul köle olduğunuz için adam umursamıyor merak da etmiyor zaten doğrusu bu. Fakat kendi hayatınıza bakıp özgüvenli,sosyal olsaydınız oda sizi merak ederdi. Vay be derdi bi. Dünyada başka erkek başka hayat yokmuş gibi davranmayı bırakınYeniden merhaba herkese. Biliyorum bana çok kızacaksınız ama dayanamıyorum ne yaparsam yapayım alışamıyorum. Bilmeyenler için çekişmeli olarak 1.5 yıl önce resmi olarak boşandık. Kısa bir süre sonra sevgilisi oldu ve ben bu durumu kaldıramadım. Küçük çocuğum var velayeti bende. Ben çocuk bakarken onun beni ortada bırakıp gitmesini hala affedemiyorum ve bu beni çok yoruyor sürekli ağlıyorum. Çocuğuyla ilgileniyor alıyor sürekli 1 hafta bakıyor, bendeyken görüntülü konuşuyor falan o konuda bir problem yok ama çocuk dışında tek kelime etmiyor. Geçenlerde işlerim olduğu için bu 2 hafta onda kalmasını rica ettim kibarca ama başta söylemedin benim planım vardı biletlerim var değiştiremem dedi ben de çocuğundan önemli o zaman dedim sinirlendim kapattım. Sonra bu nereye gittiyse gitti profil fotoğrafını falan değiştirmiş, onu görünce içime oturdu. Benimle öyle yerlere gitmedi hiç. Dün ben biraz duygusal olarak bitik durumdaydım, iş stresi de vardı yoğun bir dönem geçiriyorum zaten işyerinde, dayanamadım dün gece aradım birkaç defa sonra açtı ne oldu çocuğa mı bir şey oldu diye. Ben de hayır dedim o zaman niye arıyorsun gece gece diye bağırdı. İçimde ne varsa döktüm. Duygusal olarak çok yıpranmış hissediyorum kendimi son günlerde. Pişman olmasını görmeyi çok istedim ama bir kere bile pişman olmadı. Kendime bakıyorum kıyafetlerimi özenli seçiyorum gittikçe güzelleştim insanlar hep iltifat ediyor ama o bana çok afedersiniz b.ka bakar gibi bakıyor. Neyse telefonda neden bu hallere geldiğimizi sordum kimle gittin, benle niye gitmedin dedim seni ilgilendirmez dedi ısrarla yine dayanamadım ağladım. Ağlamamı engelleyemiyorum asla. Çok kötü yaptım biliyorum belki sevgilisi vardı yanında ya da başkası bilmiyorum kendimi rezil ettim. Hala sevgilisi var mı onu da bilmiyorum ama dayanamıyorum bu düşünceye. Birlikte fotoğraf görmeyince cesarete geldim yok galiba diye düşündüm ben açıkcası. Boşandık bitti gitti evet ama lütfen beni de anlayın her şeyimdi o benim. Hayatımın baş köşesine onu koymuştum, kimseyle yakın değildim bu kadar o yüzdn insan silip atamıyor öylece. Ne yapsa ne söylese içim acıyor. Pişman olduğunu görene kadar içim soğumayacak galiba ama kendime engel olamıyorum. Bu ağlama ve arama krizlerine engel olmam lazım ne yapacağımı nasıl olacağını bilmiyorum. Başından böyle süreçler geçenler nasıl atlattı bunu çok merak ediyorum lütfen destek bekliyorum.
Verdiğimiz tavizler. Bana psikolog seni annesi görmüş eşi gibi görmemiş. Para istemiş çekip vermişsin, geç geleceğim demiş tamam demişsin, yemek çoluk çocuk her şey sen de olmuş. Aklın başına gelip hayır dediğinde bir çocuğun annesine küsmesi gibi boşanalım o zaman deyip gitmeye çalışmış demişti. O nedenle artık çocuğuma bile bir noktaya kadar evet diyorum. Onu da boşadım kurtuldumBunun kaynagi ne
Onu cemicümlemiz anladık zaten. Adamın bir anlık duygusal boşluğuna denk gelmişsiniz. Bence kültürel olarak da görgü ve tecrübe olarak da denk değilmişsiniz. Sonra adam bunları farkettikçe yavaş yavaş soğumuş.Etmişti de öyle büyük bir şey değildi kafede otururken etmişti. Ben hiç öyle şeylere önem vermem gerek yok demiştim, önemli olan bizim mutluluğumuz demiştim. Ben staj yapıyordum onun çalıştığı yerde. Bana yardımcı olmuştu işle ilgili birkaç şeyde, bir de o sırada canını sıkan şeyler yaşamıştı ben de üzgün görünce sormuştum destek olmuştum bayağı. O da ilgilendiğimi görünce sanırım hoşuna gitmişti. Öyle öyle sohbet ede ede ilerledi bizim ilişkimiz. Sonra ben aileme söyledim bir ilişkim olduğunu, ondan sonra işler biraz değişti aslında. Bir adım atalım böyle olmaz dedi annemler o yüzden nişanı erken yaptık. O sırada silah dayanamadım kafasına, tüm bu süreçlerde istemiyorsa gidebilirdi ama yaptık hepsini. Sonrasında tartışmalarımız oldu nişan atmaya kalktı, ben nişanlandık okuluma etrafıma rezil mi olacağım diye biraz kavga çıkartmıştım bunu kabul ediyorum. Keşke atsaydım ama çok da seviyordum çok da gençtim herkese rezil olucam dedim, ailem girdi araya falan sonra barıştık. Sürekli başıma kaktı işte bunları. Nişan sürecinde zaten herkes gergin olabiliyor ben tek değilim bu konuda ama yine sonradan ben alttan alan ilişkiyi kurtarmaya çalışan oldum
yav içim bayıldı her sayfada.Çocuğu tek başıma yapmadım ama ben de
O kadar emek,heyecan boşa gitmiş, cefasını ben çekmişim sefasını başkası sürüyormuş gibi bir his oluyor itiraf etmem gerekirse. Neden bizden olmadı olabilirdi çabalamadı, dışladı hor gördü. Her şeyi benden sonra daha istekli yaşıyor gibi geliyor bu çok canımı acıtıyor aslında
Anlamadım dediğinizi
Terapi dediğiniz şey üç beş seans degilki o kadar zamanda sizin sadece analizinizi yapıyorlar asıl iş ordan sonra başlıyor azami 6-8 ay gidilmesi lazım . Emdr aşk protokolü yaptırabilirsiniz mesela .Ben de psikologa gittim hiçbir işe yaramadı ama yine deneyrceğim. Tam aklımdan çıkardım diyorum sonra bir şey oluyor yine hatırlıyorum, tam atlattım sanıyorum yine bir şeyler zorluyor beni kendimi ağlarken buluyorum. Ama çocuğuma faydalı olmak için elimden geleni yapacağım başka bir psikologa gideceğim
yav içim bayıldı her sayfada.
Neden mi sizden olmadı? Çünkü seni sevmiyor. Bu kadar basit. Bu gerçeği kabullen ve hayatına bak artık. Önce kendini sev, sonra seni seven insan gelecektir zaten. Netflix'teki baby reindeer gibisin ya. Azıcık toparla kendini, çocuğun var böyle mi rol model olacaksın? Takıntılı, kompleksli bir anne, sürekli ağlıyor. Yani kusura bakma ama ezik insanlara dayanamıyorum.
sent from my ipone....Minik ren geyiği eski eşinizi salın konu sahibi
ben bu üyeyi biliyorum, erkek sevmeyince hemen narsist damgasını yapıştırıyor, bir kelime öğrenmiş iyi ki.Ayrılınca acı çekmeyince narsist mi olunuyormuş? Hangi doktor söyledi bunu?
Herkes illa ki ayrıldığı insanın peşinden perişan olup kendini yerlere mi atmalı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?