Selam kızlar. 2 ay önce eşimle anlaşmalı olarak boşandık. 13 aylık ikiz bebeklerimiz var, velayeti resmi olarak babada ancak çocuklarım benimle birlikte. Son zamanlarda sürekli benden çocukları almak istediğini ve benim ailemin yanında büyütmek istemediğini söylüyor. Annesinin evine çocuklar için oda yapmış ve haftalık alıyor, birlikte kalıyorlar. Boşanma sebebimiz doğumdan sonra benim girdiğim depresyon aslında. Sürekli eşimle ilgili beklentiye girdim ve evde sürekli huzursuzluk oluştu, annesi ve neredeyse tüm sülalesi de her gün benim evimdeydi. Özel hayat denen bir şey kalmamıştı. Sadece eşimle değil, kendime ait bir alanım dahi kalmamıştı. Bu taleplerim eşime hep şikayet olarak geldi ve beni sürekli ters görmeye başladı, her dediğimi reddetti. Ve annesinin yatağıma yapmış olduğu farklı şeyler de vardı, aynı yatağa giremedik. Yatağımın başına tülbent içinde iki adet taş bağlanmış şekilde bulduk, ne olduğu konusunda da ne eşimin ne de benim bilgim var. Birbirimizi çok seviyoruz, ağlaya ağlaya boşandık resmen. Eşim boşanmak istedi, bende diretmedim kabul ettim. Ama her fırsatta aramızda düzelmeyecek bir şey olmadığını söyledim. Hala çok istiyorum onu, onunda beni istediğini biliyorum ama kendini çok geri çekiyor. Evimiz, eşyalarımız dağıldı. Evliliğimizi çocuklar için sürdürelim, sabredelim gibi bir konuşma hiç olmadı aramızda birlikteliğimiz sağlıklı değil, birbirimize fayda sağlayamıyoruz diye bu kararı verdik.. Tekrar evlenilebilir mi, zamanla sağlıklı bir hal alır mıyız, ya da umut tamamen kesilmeli mi...