Eğlenceli bir konu olmuş kızlar.Güldüm vallaha, iyi geldi. Ben de anlatayım bir tane. Evliliğimizin 2. yılı gibiydi. Eşimle çok iyi anlaşırız , çok komik ve muziplikler yapmayı seven biridir. Sakarlıklarımla, şaşkınlıklarımla alay etmeye bayılır hele ki eline düşmeyeyim bittim. Evim benim için mabet yerindir içine girince huzur bulurum.Küçüklükten beri de bir alışkanlık edindim ki hala vazgeçemem dışarıdan yorgun argın geldim mi ooohh evimdeyim diyerek en sevdiğim şey ayağımdaki çorapları hiç elimi kullanmadan, halıya sürterek çıkarmak ve orada bırakmak, sanki hala ayaklarım içindeymişçesine durur orada şekillice :) Rahatsız ederse arada kaldırırım. Benim ki de uyuz ,düzen manyağı hiç üşenmez kalkar gider onları kaldırır sepete atar.Bana da sinir olur kaldır şu çoraplarını diye homur homur söylenir amaan ben de hiç umursamam. Tabi böyle 1-2 seneyi devirdik. Hiç değişmedim hala aynıyım.İşten ayrıldığım ve iş aradığım dönemdeyim bir cumartesi telefon geldi " Hanım efendi , acil birini arıyoruz saat 14.00 gibi görüşmeye gelebilir misiniz?" Ben ışın hızıyla banyoya gittim duş, makyaj ,saç derken üstüme büyük kahve çantam uyuyor diye hiç bakmadan diğer çantamdaki eşyaları kahveye tıkıştırdım. Atladık eşimle arabaya gittik.Büyük bir şirketin konferans odasında mülakat yapıyoruz. Mülakat yapan adamın kalemi yazmayınca , bir yandan konuşuyorum adamın gözlerinin içine bakarak bir yandan da çantamda hep bir kalem olur diye elimle çantamı eşeliyorum.Ben herşeye hazırlıklıyım imajıyla artist bir şekilde buldum en atlarda kalemi çıkardım çantamdan ama o hışımla çantamın içinden de birşeyler uçuşup masaya kondu ,rengarenk 2-3 parça birşey. O da ne gözümü alamıyorum masadan.BENİM KİRLİ ÇORAPLARIM! Gülücem gülemiyorum,konuşacam konuşamıyorum , kızardım, sesim titredi, o kahkaha göğüs kafesimde sıkıştı resmen basınçtan başım ağrıdı. Ciddi olmaya çalışıyorum,mülakattayım! Ay çok pardon diyerek aldım çorapları geri tıkıştırdım çantaya , söyleniyorum ben buradan bir çıkayım sana yapacağımı bilirim. Adam da gülüyor ama beni incitmek de istemiyor.Zaten sonrasını da hatırlamıyorum , ne dedim nasıl çıktım odadan sanki ben konuşmuyorum adamla. Benim beyüm artık bıkmış çoraplarımı toplamaktan beni protesto etmek için bulduğu her çorabımı askıda asılı olan en büyük çantaya tıkma kararı almış. O da bugünü buldu. Ne diyim, dışarı çıktım odadan eşim arabada bekliyordu. Sözde paralayacağım ama anlatırken ikimizde kahkahalarla kırıldığımız için öfkem geçti gitti. Yıllardır hergümüz birbirimize hain planlar kurmakla geçiyor. Tom ve Jerry misali.
Güleceğim yoktu be. Yaptığın şeyden keyif bile almadığını bal gibi biliyorsun gelmiş burda millete ahkam kesiyorsun olmayanı varmışmışta... İstesem olur mu ? Olur hemde çok yeterince genişsin bilirsin bunları üniversite ortamını daha önce denemediğin şey değildir de...
kadının yanına oturdum tabi o çok soru soran kadın sustu yüzüme bile bakmıyor ee tabi haklı kadın kem alkolik hem sidikli oldum gözünde 
