bir anımı daha anlatayım size.
kızıma hamileyim öyle zor geçiyorki hamileliğim durmaksızın kusuyorum,kustukça acıkıyorum yedikçe geri kusuyorum,günlerim hep hastanede serum takviyesi ile geçiyor..
yine kusmalı günlerimden biri saat gecenin 12 si artık takatim kalmamış baygın halde yatıyorum,ee haliyle midede boş bi anda canım kıymalı pide istedi ama nasıl istemek resmen ağzımdan su akıyor,eşim pide kokuyor,garibim gidiyim alıyım diyor ama arabamız yok,evimiz ıssız bi yerde gece açık pideci nerden bulacak neyse tamam yarın yerim diyerek uyuduk..
gece bir uyandım bizim odanın her yeri pide dolu ama pideler uçuyor
fırladım yataktan ışık kapalı pideleri yakalamaya ama hiç birini yakalayamıyorum
ellerim boş kaldıkça şak şak diye ses çıkıyor.
derken odanın ışığını yanıyor eşim şu ifadeyle napıyorsun sen diyor
ve ışığın açılması ile pideler yok oluyor..
nasıl bir aş ermekse hayal gördüğümü anlamamakta inat edip yere oturup pideleri kaçırdın diye ağlamıştım,ağladıkça eşime bağırmıştım..
Garibim eniştem... Ne çekti be adam senden