- 29 Ağustos 2007
- 327
- 2
Eğlenceli bir konu olmuş kızlar.Güldüm vallaha, iyi geldi. Ben de anlatayım bir tane. Evliliğimizin 2. yılı gibiydi. Eşimle çok iyi anlaşırız , çok komik ve muziplikler yapmayı seven biridir. Sakarlıklarımla, şaşkınlıklarımla alay etmeye bayılır hele ki eline düşmeyeyim bittim. Evim benim için mabet yerindir içine girince huzur bulurum.Küçüklükten beri de bir alışkanlık edindim ki hala vazgeçemem dışarıdan yorgun argın geldim mi ooohh evimdeyim diyerek en sevdiğim şey ayağımdaki çorapları hiç elimi kullanmadan, halıya sürterek çıkarmak ve orada bırakmak, sanki hala ayaklarım içindeymişçesine durur orada şekillice :) Rahatsız ederse arada kaldırırım. Benim ki de uyuz ,düzen manyağı hiç üşenmez kalkar gider onları kaldırır sepete atar.Bana da sinir olur kaldır şu çoraplarını diye homur homur söylenir amaan ben de hiç umursamam. Tabi böyle 1-2 seneyi devirdik. Hiç değişmedim hala aynıyım.İşten ayrıldığım ve iş aradığım dönemdeyim bir cumartesi telefon geldi " Hanım efendi , acil birini arıyoruz saat 14.00 gibi görüşmeye gelebilir misiniz?" Ben ışın hızıyla banyoya gittim duş, makyaj ,saç derken üstüme büyük kahve çantam uyuyor diye hiç bakmadan diğer çantamdaki eşyaları kahveye tıkıştırdım. Atladık eşimle arabaya gittik.Büyük bir şirketin konferans odasında mülakat yapıyoruz. Mülakat yapan adamın kalemi yazmayınca , bir yandan konuşuyorum adamın gözlerinin içine bakarak bir yandan da çantamda hep bir kalem olur diye elimle çantamı eşeliyorum.Ben herşeye hazırlıklıyım imajıyla artist bir şekilde buldum en atlarda kalemi çıkardım çantamdan ama o hışımla çantamın içinden de birşeyler uçuşup masaya kondu ,rengarenk 2-3 parça birşey. O da ne gözümü alamıyorum masadan.BENİM KİRLİ ÇORAPLARIM! Gülücem gülemiyorum,konuşacam konuşamıyorum , kızardım, sesim titredi, o kahkaha göğüs kafesimde sıkıştı resmen basınçtan başım ağrıdı. Ciddi olmaya çalışıyorum,mülakattayım! Ay çok pardon diyerek aldım çorapları geri tıkıştırdım çantaya , söyleniyorum ben buradan bir çıkayım sana yapacağımı bilirim. Adam da gülüyor ama beni incitmek de istemiyor.Zaten sonrasını da hatırlamıyorum , ne dedim nasıl çıktım odadan sanki ben konuşmuyorum adamla. Benim beyüm artık bıkmış çoraplarımı toplamaktan beni protesto etmek için bulduğu her çorabımı askıda asılı olan en büyük çantaya tıkma kararı almış. O da bugünü buldu. Ne diyim, dışarı çıktım odadan eşim arabada bekliyordu. Sözde paralayacağım ama anlatırken ikimizde kahkahalarla kırıldığımız için öfkem geçti gitti. Yıllardır hergümüz birbirimize hain planlar kurmakla geçiyor. Tom ve Jerry misali.
İşi alabildin mi bari tatlım
Eğlenceli bir konu olmuş kızlar.Güldüm vallaha, iyi geldi. Ben de anlatayım bir tane. Evliliğimizin 2. yılı gibiydi. Eşimle çok iyi anlaşırız , çok komik ve muziplikler yapmayı seven biridir. Sakarlıklarımla, şaşkınlıklarımla alay etmeye bayılır hele ki eline düşmeyeyim bittim. Evim benim için mabet yerindir içine girince huzur bulurum.Küçüklükten beri de bir alışkanlık edindim ki hala vazgeçemem dışarıdan yorgun argın geldim mi ooohh evimdeyim diyerek en sevdiğim şey ayağımdaki çorapları hiç elimi kullanmadan, halıya sürterek çıkarmak ve orada bırakmak, sanki hala ayaklarım içindeymişçesine durur orada şekillice :) Rahatsız ederse arada kaldırırım. Benim ki de uyuz ,düzen manyağı hiç üşenmez kalkar gider onları kaldırır sepete atar.Bana da sinir olur kaldır şu çoraplarını diye homur homur söylenir amaan ben de hiç umursamam. Tabi böyle 1-2 seneyi devirdik. Hiç değişmedim hala aynıyım.İşten ayrıldığım ve iş aradığım dönemdeyim bir cumartesi telefon geldi " Hanım efendi , acil birini arıyoruz saat 14.00 gibi görüşmeye gelebilir misiniz?" Ben ışın hızıyla banyoya gittim duş, makyaj ,saç derken üstüme büyük kahve çantam uyuyor diye hiç bakmadan diğer çantamdaki eşyaları kahveye tıkıştırdım. Atladık eşimle arabaya gittik.Büyük bir şirketin konferans odasında mülakat yapıyoruz. Mülakat yapan adamın kalemi yazmayınca , bir yandan konuşuyorum adamın gözlerinin içine bakarak bir yandan da çantamda hep bir kalem olur diye elimle çantamı eşeliyorum.Ben herşeye hazırlıklıyım imajıyla artist bir şekilde buldum en atlarda kalemi çıkardım çantamdan ama o hışımla çantamın içinden de birşeyler uçuşup masaya kondu ,rengarenk 2-3 parça birşey. O da ne gözümü alamıyorum masadan.BENİM KİRLİ ÇORAPLARIM! Gülücem gülemiyorum,konuşacam konuşamıyorum , kızardım, sesim titredi, o kahkaha göğüs kafesimde sıkıştı resmen basınçtan başım ağrıdı. Ciddi olmaya çalışıyorum,mülakattayım! Ay çok pardon diyerek aldım çorapları geri tıkıştırdım çantaya , söyleniyorum ben buradan bir çıkayım sana yapacağımı bilirim. Adam da gülüyor ama beni incitmek de istemiyor.Zaten sonrasını da hatırlamıyorum , ne dedim nasıl çıktım odadan sanki ben konuşmuyorum adamla. Benim beyüm artık bıkmış çoraplarımı toplamaktan beni protesto etmek için bulduğu her çorabımı askıda asılı olan en büyük çantaya tıkma kararı almış. O da bugünü buldu. Ne diyim, dışarı çıktım odadan eşim arabada bekliyordu. Sözde paralayacağım ama anlatırken ikimizde kahkahalarla kırıldığımız için öfkem geçti gitti. Yıllardır hergümüz birbirimize hain planlar kurmakla geçiyor. Tom ve Jerry misali.
ay aklıma bişey daha geldi yaaa :) daha 2 haftalık evliyken ben cok rahatsızlanmıştım feci şekilde kabız olmuştum onuniçin ilaç kullanıyodum oda isal yapıyo acaip şekilde. benim aksam otururken birden sancı girdi karnıma kendimi hemen wc ye attım ama cok kötüydü ya kendimi sıkıyorum ses cıkatmıyım diye fakat imkansızzz bi bıraktım kendimi acaip acaip sesler cıktı zartt zurttsonra wc den cıktım utanc içindee dua ediorum ALlahm inş duymamıstır fln. nyse geçtm odaya oturduk tv izlioduk durduk yere eşim basladı ağzıyla zaartt zurtt bırtttt diye sesler cıkartmaya essek ya duymus sesleride taklit yapıo ( odadan cıktım ama kıpkırmızı olmustum. 1 sene oldu evlenenli ama hala cok utanırım bu konudan yaa uf[/QUO
inanmıyorum yaa:S ben olsam kabız kalmayı tercih ederdimçok kötü bir durum keşke çıkarken arkandan odaların kapısını tek tek kapasaydın yada eşinin oturduğu odayı ama erkekler işte alay etcek bişi mutlaka bulurlar
Eğlenceli bir konu olmuş kızlar.Güldüm vallaha, iyi geldi. Ben de anlatayım bir tane. Evliliğimizin 2. yılı gibiydi. Eşimle çok iyi anlaşırız , çok komik ve muziplikler yapmayı seven biridir. Sakarlıklarımla, şaşkınlıklarımla alay etmeye bayılır hele ki eline düşmeyeyim bittim. Evim benim için mabet yerindir içine girince huzur bulurum.Küçüklükten beri de bir alışkanlık edindim ki hala vazgeçemem dışarıdan yorgun argın geldim mi ooohh evimdeyim diyerek en sevdiğim şey ayağımdaki çorapları hiç elimi kullanmadan, halıya sürterek çıkarmak ve orada bırakmak, sanki hala ayaklarım içindeymişçesine durur orada şekillice :) Rahatsız ederse arada kaldırırım. Benim ki de uyuz ,düzen manyağı hiç üşenmez kalkar gider onları kaldırır sepete atar.Bana da sinir olur kaldır şu çoraplarını diye homur homur söylenir amaan ben de hiç umursamam. Tabi böyle 1-2 seneyi devirdik. Hiç değişmedim hala aynıyım.İşten ayrıldığım ve iş aradığım dönemdeyim bir cumartesi telefon geldi " Hanım efendi , acil birini arıyoruz saat 14.00 gibi görüşmeye gelebilir misiniz?" Ben ışın hızıyla banyoya gittim duş, makyaj ,saç derken üstüme büyük kahve çantam uyuyor diye hiç bakmadan diğer çantamdaki eşyaları kahveye tıkıştırdım. Atladık eşimle arabaya gittik.Büyük bir şirketin konferans odasında mülakat yapıyoruz. Mülakat yapan adamın kalemi yazmayınca , bir yandan konuşuyorum adamın gözlerinin içine bakarak bir yandan da çantamda hep bir kalem olur diye elimle çantamı eşeliyorum.Ben herşeye hazırlıklıyım imajıyla artist bir şekilde buldum en atlarda kalemi çıkardım çantamdan ama o hışımla çantamın içinden de birşeyler uçuşup masaya kondu ,rengarenk 2-3 parça birşey. O da ne gözümü alamıyorum masadan.BENİM KİRLİ ÇORAPLARIM! Gülücem gülemiyorum,konuşacam konuşamıyorum , kızardım, sesim titredi, o kahkaha göğüs kafesimde sıkıştı resmen basınçtan başım ağrıdı. Ciddi olmaya çalışıyorum,mülakattayım! Ay çok pardon diyerek aldım çorapları geri tıkıştırdım çantaya , söyleniyorum ben buradan bir çıkayım sana yapacağımı bilirim. Adam da gülüyor ama beni incitmek de istemiyor.Zaten sonrasını da hatırlamıyorum , ne dedim nasıl çıktım odadan sanki ben konuşmuyorum adamla. Benim beyüm artık bıkmış çoraplarımı toplamaktan beni protesto etmek için bulduğu her çorabımı askıda asılı olan en büyük çantaya tıkma kararı almış. O da bugünü buldu. Ne diyim, dışarı çıktım odadan eşim arabada bekliyordu. Sözde paralayacağım ama anlatırken ikimizde kahkahalarla kırıldığımız için öfkem geçti gitti. Yıllardır hergümüz birbirimize hain planlar kurmakla geçiyor. Tom ve Jerry misali.
ay aklıma bişey daha geldi yaaa :) daha 2 haftalık evliyken ben cok rahatsızlanmıştım feci şekilde kabız olmuştum onuniçin ilaç kullanıyodum oda isal yapıyo acaip şekilde. benim aksam otururken birden sancı girdi karnıma kendimi hemen wc ye attım ama cok kötüydü ya kendimi sıkıyorum ses cıkatmıyım diye fakat imkansızzz bi bıraktım kendimi acaip acaip sesler cıktı zartt zurttsonra wc den cıktım utanc içindee dua ediorum ALlahm inş duymamıstır fln. nyse geçtm odaya oturduk tv izlioduk durduk yere eşim basladı ağzıyla zaartt zurtt bırtttt diye sesler cıkartmaya essek ya duymus sesleride taklit yapıo ( odadan cıktım ama kıpkırmızı olmustum. 1 sene oldu evlenenli ama hala cok utanırım bu konudan yaa uf[/QUO
inanmıyorum yaa:S ben olsam kabız kalmayı tercih ederdimçok kötü bir durum keşke çıkarken arkandan odaların kapısını tek tek kapasaydın yada eşinin oturduğu odayı ama erkekler işte alay etcek bişi mutlaka bulurlar
ay kapatmıstım tabiki ama odanın hemen önü wc oldugu için duymuşşş ya benden iğrenir diye cok korkmustum ya ama cocuk fln yaptık yok öyle bişey herhldehehe
ay kapatmıstım tabiki ama odanın hemen önü wc oldugu için duymuşşş ya benden iğrenir diye cok korkmustum ya ama cocuk fln yaptık yok öyle bişey herhldehehe
aman canım takma ya doğal şeyler bunlar insanız..ve çok normal. sanki o yapmıyor mu bir gün sende aynısını ona yap intikamını al
Benim esime ve ailesine ilk rezil olusum dügünden 3-4 gün sonraydi.
Yeni evli çift olarak aile büyüklerinin elini öpmeye gidiyorduk, esimin 65 yaslarinda köyde yasayan imam bi amcasi var onlara gittik. Simdi evlerine girmek için balkon gibi bi yerden gecmek gerek ilk önce, bunlar bizim geldigimizi görünce hepsi ayaga kalktilar tabi bu arada ben süzülerek endamli endamli geliyodum yeni geliniz ya.. Ama aradaki cami farketmemisim ve ben herkesin önünde sinek gibi cama yapistim. O kadar hizli çarpmisimki dudagimi patlattim ve burnum kanamisti.
Neyse burnuma büyükçe bi pamuk tiktik, pamugun yarisi dista duruyo. Derken yari kalan hos-bes faslindan kaldigimiz yerden devam etmek için amca "gecmis olsun kizim ve hosgeldin" dedi. Ben de saskinliktan midir nedendir bilmiyorum "hosbulduk yenge" demistim adama. Herkes kiskis gülmeye basladi.
Neyse elini öpmeye kalktim, geri dogrulurken adamin gözlükleri benim küpeme takildi. Aksilik ya iste, gözlük resmen benim küpemde asili kaldi neyse çikardim geri takiyim adamcagizin gözlüklerini derken adamin gözüne sokmusum. Ama artik nasil kuvvetli yapmissam adamin gözü kan çanagina döndü baya bi sisti bide nasil ya$ akiyo böyle aglar gibi.
Neyse amcaya da bi sargi bez yaptilar gözüne. Ben de yaninda oturuyorum koca pamugumla. Gelen gecen diyoki noldu kavga mi ettiniz.
Herneyse yenge mutfaga gidince ben de yardim edyim diye yanina gittim. Elimdeki su bardagi kaydi sangir sangir ses yapti ama kirilmamisti.
İçerden de amcanin sesi geldi gülerekten dediki "bizim gelin heralde bugün tüm evi sakatlamaya niyetli"
O zaman çok utanmistim ama simdi hatirladikça gülüyorum
Allahımmm gülmekten öldüm buna yaaaa:90:
Allahımmm gülmekten öldüm buna yaaaa:90:
Ay bende geçenlerde yeni işyerimde rezil oldum hemde öyle böyle değil. Daha işe başlayalı 3 - 4 ay olmuştu. Mini bir etek giydim bol pileli. Şirkete girdim, kartımı bastım ve turnikeden geçerken olan oldu. Turnikenin dönen kolu arka alttan benim eteğimi kaldırıp açtı. Resmen arka tampon olduğu gibi seyirlikkkkAllahım okadar utandım ki arkadada sıra olmuş insanlar geçmek için bekliyor. Hiçbirşey çaktırmadan direk asansöre attım kendimi artık daha dikkatliyim turnikeden geçişlerde.
önemli bir görüşme için kıyafet alacağım işten izin aldım o mağaza bu mağaza dolanıyorum derken lcwaikiki ye gittim alelacele birşeyler begendim aldım kafam yerde tabi bir yandanda hala rafları gözetliyorum aniden karşımda biri tam çarpacakken durup pardon diyorum, kafamı çevirip bir daha baktım kim aynada ben varım. :) mağazada müşterilerde bende koptuk gülmekten :)))
aman canım takma ya doğal şeyler bunlar insanız..ve çok normal. sanki o yapmıyor mu bir gün sende aynısını ona yap intikamını al
aman canım sende bi süre sonra öyle bi hale geliosunki:) yarış bile yapıosun seninki koktu hayır benimki hayır seninki seninki diye:)
benimkide geçenlerde mutakta süt ısıtıyo bana hamişim ya süt içmemiştim o gün gece ısıtıyo bana içim diye bende tv de kanald eğiştiriorum fokur fokur sesler gelio o neya dedim ketıl sandım bizimki uçuruomuş meğer sonra sesler dahada yükselmeye başladı bişe demedim geldi sütle aman dedim ne sütmüş fokur fokur kaynadı buda:)
anlamadı tabi yok dedi fazla ısıtmadım
ben sütten bahsetmiorum senden bahsediorum kaynattın resmen süt ısınırken dedim baya utanmıştı sen utanmıomusun beni dinlemeye işin gücün yokmu senin ne biçim kulak var sende hem gülüo hem söyleniyo
tuttu en sonunda ben senin gibi paaaaat küüüüüüüt çaaaaaaaat döver gibi yapmıorum en azından fokurdatuorum kibar kibar demezmi yarıldık yarıldık:)