Lisedeki yakın arkadaşlarımla tek hayalimiz aynı üniversiteyi kazanmaktı
Tercihleri bile birlikte yaptığımız halde her birbirimiz farklı şehirlere dağıldık
Böyle olunca da ayda bir bi şehirde toplanıoduk
Sıra ankaradaydı,bütün gün gezdik dolaştık,sonunda kuğulu parka gitmek istedi bi arkadaşımız
Bu da maceramızın başladığı anlamına geliyordu
Önce sakin huzurlu bi yürüyüş yaptık derken oldukça yaşlı bi karı koca bize seslendi
Ellerinde bi poşet vardı,onu çöpe atabilir misiniz yorulduk çöp de uzakta kaldı dediler
Canım arkadaşım tabi diyerek aldı bizi geride bıraktı azimle çöp kovasına doğru yürüdü
Ve o anda içindeki basketbol aşkına yenik düşerek poşeti fırlattı
Poşet istenilenden daha güçlü bi performans sergileyerek çöp kovasını aştı ve en yakın arabanın farını dağıttı
Arabanın sahibi şok biz şok arkadaşım şok
Binbir özürle arabanın sahibinin de müthiş anlayışıyla oradan hızla uzaklaştık derken
Diğer arkadaşım iki kişinin kullanabildiği bisikletlere binmek istedi ve onun ısrarına dayanamayıp üç tane aldık ve ikişerli bindik
Başlarda herşey güzeldi o senkronu yakalamaya çalışmalar,kahkahalar,uyum içinde sürülen bisiklet
Ama bu olaysız dakikalar kısa süre içinde geride kaldı
Benim birlikte bindiğim arkadaşım oldukça kiloluydu ve diğer arkadaşlarla yarış yapma çabasındaydı kendi kendine
Bi ara pedalların inanılmaz dönüşünü görüp 'Begüm kendine gel ikiye ayırcaksın bisikleti' diyebildim
Sorasında diğer kızların şaşkın bakışları ve Begüm'ün muhteşem hareketiyle önümüzdeki tümsekten atlayıp o hızla suyun içine gömüldük
Ve suyun içinde kendime geldiğimde şaşkın kuğular ve ayaklarını uzatıp oturan Begüm vardı karşımda
Ve tabi dışarda kahkaha atmaktan iki büklüm olmuş 4 arkadaşımız ve diğer insanlar
Ben çıktım sudan ama Begüm'ün hiiiç çıkmaya niyeti yoktu diğer kızlar onu da çıkardılar
Olayın şokunu atlatmak ve tabi güneş görüp az da olsa 'kurumak' için bi banka oturduk
Ama kızlar susamıyor kahkaha atmamak için kendilerini sıkıp ilginç sesler çıkarıp tekrar kahkahalarına kaldıkları yerden devam ediyorlar.
Bi nebze olsun sırılsıklam halimizden kurtulunca eve dönmeye karar verdik
Sanki çok normal bi gün yaşamışız gibi elimi para çıkarmak için çantama attım
Ve son bomba da patladı
Gezerken Begüm acıkmıştı ve bişiler almıştı daha çok kısa bi zaman önce yemek yememize rağmen
Ayranı da içmekten vazgeçip ısrarla çantama koydurmuştu birazdan içerim diye
İşte o ayran o an benimleydi ama olanlara dayanamayıp bırakmıştı kendini
Çantamı,cüzdanımı,telefonumu herşeyimi beyaza boyamıştı
O an tek isteğim beni bi kutuya koyup eve götürmeleriydi
Ve şimdi yıllar sonra tekrar ankaradayım,mezun olup buraya yerleştim.
Bi daha kuğulu park mı asla!
bahtsiz bedevi ilan ettim seniii
Ama susmuyorum bu arada)
